Verschillen verkiezingsprogramma CU en SGP
Redactie Refoweb | 42 reacties | 23-02-2017| 10:20
Vraag
Wat zijn de grootste verschillen tussen het verkiezingsprogramma van de CU en het verkiezingsprogramma van de SGP?
Antwoord
Hieronder vind je de reacties van achtereenvolgens A) de ChristenUnie en B) de SGP:
A) Dank voor je vraag. Op veel terreinen zijn ChristenUnie en SGP het met elkaar eens, zo zijn we bijvoorbeeld beide voor de beschermwaardigheid van het leven, voor Israël en voor vrijheid van onderwijs.
Er zijn ook verschillen. De ChristenUnie geeft meer dan de SGP prioriteit aan duurzaamheid, we willen in één generatie klimaatneutraal worden. De SGP wil het moeilijker maken voor uitgeprocedeerde asielzoekers en de uitkering stop zetten als iemand niet mee werkt aan de inburgeringscursus. Maar door de privatisering slagen steeds minder mensen voor die cursus. De ChristenUnie wil een verplicht werk-leertraject, waarin statushouders worden begeleid in Nederlands les en verplicht (vrijwilligers)werk doen om een goede integratie mogelijk te maken. De ChristenUnie brengt de basisbeurs voor studenten terug, de SGP verhoogt de aanvullende beurs, maar houdt vast aan het schuldenstelsel. De SGP schreef een manifest ‘Islam in Nederland’, waarin ze het als taak voor de overheid ziet om islam terug te dringen. De ChristenUnie ziet dat de kern van de islam haaks staat op het hart van het Evangelie, maar ziet het bevorderen van geloof en bestrijden van ongeloof niet als een taak van de overheid. De overheid moet staan voor de rechtsstaat: vrijheid geven aan iedereen, om te geloven én om niet te geloven. Op de website van de ChristenUnie kun je al onze standpunten vinden en SGP heeft die vast ook op zijn site staan.
Zegen bij je keuze!
Annebeth Roor,
Beleidsmedewerker Tweede Kamerfractie ChristenUnie
B) De ChristenUnie en de SGP trekken op veel thema’s gelukkig samen op. Uit het stemgedrag in de Tweede Kamer blijkt echter dat er 1 onderwerp is waar de opvattingen sterk uiteen lopen, namelijk immigratie en integratie.
De SGP staat voor een ruimhartig asielbeleid voor degenen die echt in nood zijn. Zij verdienen een veilige plek in Nederland, ongeacht hun achtergrond. De SGP ziet de groei van de islam in Nederland, mede door de hoge instroom van asielzoekers, niet als een verrijking voor Nederland. De overheid moet er daarom op inzetten de instroom zoveel mogelijk te beperken en de terugkeer zoveel mogelijk te verhogen. De overheid hoeft de islam niet onnodig te laten groeien, zeker niet als we zien welke zorgen er wereldwijd en dichtbij rond de islam leven. De SGP wil daarom bijvoorbeeld dat de overheid asielzoekers tot zeven jaar kunnen terugsturen. Degenen die zich actief inzetten (voldoende inkomen en inburgering) blijven na vijf jaar verzekerd van verblijf in Nederland.
Vreemdelingen die tegenwerken en zich misdragen, verdienen geen steun van de overheid. De SGP vindt het daarom onbegrijpelijk dat de ChristenUnie zich sterk maakt voor illegale vreemdelingen die (herhaaldelijk) rechterlijke uitspraken aan hun laars lappen. Het is verder moeilijk uit te leggen waarom inburgeraars die verwijtbaar hun examen niet halen of zelfs weigeren een participatieverklaring te ondertekenen niet teruggestuurd mogen worden naar hun land van herkomst. Ook wekt het bevreemding dat de ChristenUnie in de Eerste Kamer tegen het wetsvoorstel gestemd heeft om terugkerende jihadisten, ook zij dus die dood en verderf hebben gezaaid, het Nederlanderschap te ontnemen.
Als het gaat om duurzaamheid streeft de SGP naar een evenwichtig beleid. Dus geen eenzijdige inzet op bijvoorbeeld windmolens, maar vooral stevig investeren in energiebesparing. Energie die je niet gebruikt hoef je namelijk ook niet op te wekken!
Verder vindt de SGP het iets teveel van het goede om ook studerende kinderen van miljonairs weer recht op een basisbeurs te geven. Daarom kiest de SGP naast de huidige ondersteuning van lagere inkomens voor extra ondersteuning aan de groep die erg kwetsbaar is, namelijk de middeninkomens.
Hartelijke groet!
Arnoud Proos,
Voorlichter Tweede Kamerfractie SGP
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zou iedereen willen aanraden zelf de verkiezingsprogramma's te lezen. Vooral van het programma van D66 wordt het mij als christen koud om het hart.
Voor mij is op dit moment het grootste dilemma of ik vanuit principes en overtuiging moet stemmen (SGP), of strategisch (Pieter Omtzigt, CDA).
Zo zie je bijvoorbeeld dat in de zin: "De SGP wil het moeilijker maken voor uitgeprocedeerde asielzoekers en de uitkering stop zetten als iemand niet mee werkt aan de inburgeringscursus. Maar door de privatisering slagen steeds minder mensen voor die cursus." al meteen een tegenargument genoemd wordt waarom de CU visie toch beter zou zijn. Met andere woorden: ófwel slechts een droge opsomming van standpunten (quod non), ófwel hoor en wederhoor ;)
Als je meer wilt weten, vul de stemwijzer in en kijk hoe beide partijen denken over de stellingen.
Zelf vind ik het abortusverhaal van de CU heel slap, of je bent tegen of niet. Hetzelfde geldt voor het vreemdelingenbeleid. Goed zijn voor je medemens is ok, maar je kan ook te goed zijn en daardoor geef je mensen weinig reden om normaal te doen.
Daarbij is de CU mij te links, maar dat is persoonlijk natuurlijk.
De SGP (waar vrouwen overigens gewoon lid van kunnen worden; de fractievoorzitter van de SGP in Vlissingen is zelfs een vrouw) heeft voor mij afgedaan na de gedoogsamenwerking met antichrist D66.
Misschien is "Jezus Leeft" wel een prima alternatief...
Vooral de schandelijke en misplaatste belediging van de heer Van Agt is verbijsterend.
Overigens heb ik zojuist de christelijke stemwijzer ingevuld en tot mijn verbazing rolde daar als tweede partij het CDA uit, ruim voor de CU.
Het klopt dat de SGP het kabinet heeft gedoogd samen met CU en D66. Hierdoor zijn bepaalde punten bereikt of uitgesteld. Het is zo dat je nooit alles kan bereiken wat je zou willen, dan zou je 75 of meer zetels moeten hebben.
Dit zal je in het dagelijks leven op je werk of in je priverelatie ook wel tegen komen denk ik. Het is geven en nemen.
Johan Vreugdenhil trok gisteren op zijn FB-pagina exact dezelfde conclusie: "Waarom durft Kees van der Staaij steeds maar niet te zeggen dat een mens zonder Jezus verloren gaat en dat dat de diepe bewogenheid van een christen is, dat een christen zeker weet dat iemand die een eind aan zijn of haar leven maakt en niet wederomgeboren is, voor eeuwig op een plaats komt waar het vreselijk is. Steeds in elk gesprek op TV word dat achterwege gelaten. Wie durft dat nu eens klip en klaar op een liefdevolle, begripvolle manier te zeggen/Gods woord na te spreken?"
En dat is het probleem bij de huidige christelijke partijen: compromissen doen geen pijn meer.
