Op school een naamchristen

Ds. J. Driessen | Geen reacties | 19-12-2004| 00:00

De afgelopen tijd ben ik een beetje gaan twijfelen aan mijn houding als christen op een onchristelijke school. Ze weten wel dat ik christelijk ben en naar een kerk ga, maar ik ben zelf altijd in het verleden vaak met onchristelijke mensen omgegaan. Nu ben ik de laatste tijd wel meer met geloof bezig (doe ook belijdeniscatechisatie) en probeer op school me ook wat christelijker op te stellen, maar daar heb best moeite mee. Ik zit namelijk al drie jaar op die school en zou dan eigenlijk mijn gedrag moeten veranderen.

Van mezelf ben ik best wel een prater en bijdehand. Bidden, als voorbeeld, voor het eten doe ik niet, omdat ik weet dat er lacherig over gedaan wordt (terwijl ik gek genoeg wel zeg dat ik thuis etc. wel bid). Ik zit hier best mee. Ik ben heel sociaal, maar als het op gevoelige punten als geloof e.d. aankomt, kan ik heel verlegen worden. Ik vind mezelf soms best dom dat ik thuis heel erg met geloof bezig kan zijn, maar op school alleen een naamchristen ben.

Mijn vraag is dus eigenlijk: In hoeverre is het belangrijk dat je de naam van God verkondigt ergens waar er toch lacherig over gedaan wordt? En is het bidden in jezelf al niet voldoende?

Beste vriend,

Je vraag heb ik enkele keren gelezen en er een poosje over nagedacht. Het is niet eenvoudig een antwoord te geven als je de persoon en de situatie waarin hij verkeert, niet echt kent. De bijbel vermaant ons om met "wijsheid te wandelen bij degenen, die buiten zijn, de bekwame tijd uitkopende".
Dat wil dus zeggen dat er (geheiligde) wijsheid voor nodig is om op een verstandige wijze om te gaan met andersdenkende medestudenten.

Toch zou ik vooral willen zeggen: wees in elk geval eerlijk, en schaam je het Evangelie van Christus niet. Maak er geen geheim van hoe je als christen zou willen leven, ondanks je innerlijke verlegenheid en je tekorten. Voor een werkelijk christelijke levenswandel hebben de meeste mensen nog respect, en daar doen ze, als ze merken dat het "echt" is, niet lacherig over.

Bedenk dat de Zaligmaker zegt: "een iegelijk dan, die Mij belijden zal voor de mensen, dien zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Maar zo wie Mij verloochend zal hebben voor de mensen, dien zal Ik ook verloochenen voor Mijn Vader, Die in de hemelen is".

Sterkte en zegen toegebeden. Vraag maar met de dichter van psalm 51: "de vrijmoedige geest ondersteune mij".

Ds. Dr. J. Driessen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Driessen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven