Tekst op een trouwkaart
C. M. Chr. Rots - de Weger | 4 reacties | 22-02-2017| 11:42
Vraag
Als verloofd stel, dat binnenkort hoopt te gaan trouwen hebben we een vraag over de tekst op een trouwkaart. Op veel kaarten staat: “Wij delen u mee, mede namens onze (wederzijdse) ouders, dat wij... hopen te trouwen.” Enz. Waarom word er op gezet “namens wederzijdse ouders?” Is dit een (goede) (christelijke?) traditie, waar komt dat vandaan? Waarom/wanneer zet je het wel en niet op de kaart? Ik (vrouw) woon al een aantal jaren zelfstandig, mijn verloofde woont bij zijn ouders. Alle ouders leven nog en hopen getuigen te zijn op ons huwelijk.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Tja, waarom geef je kennis van een voorgenomen huwelijk mede namens wederzijdse ouders... misschien om aan blijdschap en dankbaarheid van ouders óók woorden te geven? Juist als zij getuigen mogen zijn, zou ík het al een mooie gedachte vinden om op dat ook op de kaart tot uitdrukking te brengen door genoemde vermelding. Maar... ik ga niet trouwen! Jullie bruiloft en alles wat daaromheen geregeld wordt doe je op je eigen manier. Ben je gevoelig voor tradities en/of goede gewoontes, dan geef je die vorm op een manier die bij jullie en bij de beide families past.
Tegenwoordig mag en kan er heel veel. Traditie of niet, er zijn zoveel stijlen mogelijk. Daar kan ik in de anonimiteit van deze setting niet veel zinnigs over zeggen. Belangrijker dan de trouwdag is het huwelijk zelf... maar dat is een ander verhaal!
Een mooie dag toegewenst, met alles erop en eraan!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Op de rechterhelft van de kaart kondigden de ouders van de bruid het huwelijk van hun dochter Greetje met de heer P. Jansen aan. De details rond datum, locatie en receptie werden daaronder over de volle breedte van de kaart vermeld.
Nu het stel zelf de beslissing neemt om te trouwen, en de ouders daar geen rol van betekenis meer bij spelen, kondigen de ouders het huwelijk niet aan, maar het bruidspaar doet dat zelf. De verbondenheid met de ouders wordt uitgedrukt door de aankondiging mede namens de ouders te doen. Of door een andere zinsnede te kiezen, bijvoorbeeld de ouders die getuigen zijn.
