Eenzaam in huwelijk
C. M. Chr. Rots - de Weger | 12 reacties | 13-01-2017| 08:07
Vraag
Ik ben nu een aantal jaren getrouwd. Gelukkig aan de ene kant, maar tegelijk ook weer niet. Ik weet namelijk dat ik van mijn man houd en hij van mij, maar tegelijk voel ik me zo eenzaam. Mijn man weet dat ik meer aandacht van hem wil, maar naar mijn idee heeft hij het nogal druk met zichzelf.
Een voorbeeld hoe het er bij ons ’s avonds aan toe gaat. Nadat onze kinderen op bed liggen en de koffie gezet is, zitten we vaak voor de televisie en kijken we samen iets. Hij op zijn bank, ik op de mijne. Ik vraag geregeld of hij bij mij komt zitten of ik ga bij hem zitten, maar hij geeft me dan het gevoel dat hij liever alleen zit en het alleen maar lastig is om naast me te zitten en hij niet lekker zit enzo. Als hij vervolgens rond 21:00 naar bed gaat (hij moet er ’s ochtends weer vroeg uit voor zijn werk) vraag ik of hij alsjeblieft nog tien minuten bij me kan komen zitten om te kroelen. Maar nee. Hij is zo moe dat gaat echt niet. Ik kan niet met hem mee naar bed, omdat onze jongste de laatste voeding om 22:00 uur krijgt.
Het is nu zelfs zover dat ik dromen heb over andere mannen. Hartstochtelijke dromen. Niet echt de dromen die je als getrouwde vrouw mag en wil hebben. In het begin vond ik dit afschuwelijk en vocht ik er tegen, maar nu laat ik me er graag in meevoeren ook al weet ik dat het fout en zondig is. Dit heb ik bij de eerste keer gelijk verteld. Ik weet gewoon niet meer wat ik meer moet doen om het beter te maken. Ik vraag geregeld of we samen tijd door kunnen brengen, zoals een dagje weg, uit eten, of een wandeling op het strand maken, maar negen van de tien keer heeft hij daar geen zin in. Het gaat toch allemaal best zo! We hebben hier vaak woorden over. Als ik hem uit probeer te leggen hoe ik me voel, voelt hij zich vaak aangevallen. We krijgen daardoor vaak ruzie. Of het gaat twee dagen goed (met aandacht geven en samen praten) en vervolgens zijn we weer terug bij af. Ik heb ook al vaak gezegd dat ik denk dat we er samen niet meer uit komen en ik graag een huwelijkscursus wil doen of in therapie wil, maar ook dat wil hij niet.
Ook in ons geloofsleven gaat het net zo. Als ik niet vraag of we samen kunnen bidden dan gebeurt het niet. We hebben het ook al een keer over de rollen van de man en vrouw gehad zoals die in de Bijbel beschreven staat, en dat hij als man het hoofd van het gezin is, maar van overleg en het nemen van beslissingen is van zijn kant erg weinig sprake. “Ja ik dacht”, krijg ik dan te horen. Praten over ons huwelijk komt ook alleen maar van mijn kant. Zijn antwoord is vaak: “Ja, weet ik veel.” Ik weet het ondertussen niet meer. Ik ben zo moe en gefrustreerd van het trekken aan ons huwelijk. Alles lijkt van mijn kant te moeten komen. Ik begin zoveel aan mezelf te twijfelen nu. Vindt hij me nog wel mooi, houdt hij dan toch niet meer van me? Vraag ik dan zoveel van hem? Ik merk ook dat het nu ten koste van onze kinderen gaat. Ik ben zo kortaf en vol met frustraties ook richting hen. Er zijn echt wel momenten dat het goed gaat, maar die worden steeds korter en schraler. We raken nu in een vicieuze cirkel.
Misschien lijkt hij nu een grote ‘zak’, dat is hij niet, want hij doet echt zijn dingen wel voor mij, zoals hard werken en een periode vrij nemen zodat ik kan gaan werken. Maar ik heb ook behoefte aan een man die tijd voor mij vrijmaakt, me bijzonder laat voelen. Een sterke man die er voor mij is. Ik wil zo graag aan ons huwelijk werken en het sterker maken, maar ik weet niet hoe. Mijn grootste angst is dat ik een andere man tegen kom die mij wel die aandacht geeft. Ik weet niet of ik dat dan kan weerstaan. Ik wil zo graag het beste voor mijn huwelijk en gezin in plaats van het de afgrond in helpen!
Antwoord
Beste mevrouw,
Hoe herkenbaar is uw verhaal... ik denk dat er meer vrouwen zijn die graag het allerbeste willen voor hun huwelijk en die teleurgesteld zijn in de dagelijkse realiteit. Hoe is die te veranderen? Ja, een huwelijkscursus of relatietherapie zijn goede opties, maar manlief wil dit niet...
Iets anders dus. Humor is een prachtig wapen. Omdenken een mooie ‘uitvinding’. Ofwel: ándere benaderingen zoeken dan de gebruikelijke die niet (meer) blijken te werken. Ik kan het gemakkelijk zeggen, maar wil (nu nog) niet op de inhoud van uw voorbeelden ingaan. Dat zou beperkend werken, want ik begrijp dat het niet om de voorbeelden gaat maar om de houding van u beiden ten opzichte van elkaar. Wellicht helpt het lezen van een goed boek over liefde, relatie, huwelijk u op weg. Gary Chapman heeft meerdere titels op zijn naam staan, die allemaal de moeite van het lezen meer dan waard zijn!
Ook googlen op ‘omdenken’ geeft wel ideeën of gewoon eens een gesprek aangaan met een vriendin, (schoon)zus of goede bekende. In ieder geval: blijf niet rondlopen met negatieve gevoelens, want dat wordt al snel een neerwaartse spiraal!
Wellicht was deze brief een eerste stap in een hopelijk goede richting. Tip: laat uw echtgenoot lézen wat u hebt geschreven, misschien opent het zijn ogen.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ja je kunt je wel eens eenzaam voelen in je huwelijk en dat is niet fijn. En misschien geeft uw man u inderdaad te weinig aandacht, ik kan dat zo niet beoordelen.
Maar wat ik wel eens merk is dat we geneigd zijn om als eerste te kijken wat we zelf te kort komen. We vergeten wel eens dat we zelf ook niet perfect zijn en onze partner misschien ook niet altijd geven waar hij/zij behoefte aan heeft en daarin dus zelf ook te kort schieten.
Zoals Marijke Rots al zegt, er zijn hele goede boeken van Gary Chapman die de moeite waard zijn om te lezen. Niet ieder heeft behoefte aan dezelfde dingen.
Ik denk dat het voor mannen ook niet altijd makkelijk is. Aan de ene kant willen vrouwen een sterke man maar tegelijkertijd willen de vrouwen zelf ook sterk zijn en niet als zwak beschouwd worden. Vind dan maar eens uit wat je als man moet doen.
Wat Marijke Rots ook zegt, humor is een prachtig wapen. Helemaal mee eens, dat maakt een gesprek ook minder zwaar. Begin met kleine stapje en verwacht niet dat alles gelijk beter gaat.
En wees er gerust op die andere man die je wel al die aandacht zou geven, zal weer heel veel andere gebreken hebben waar je je dan weer aan ergert. Of je begint al die aandacht zo gewoon te vinden of misschien wel weer te veel te vinden. De perfecte prins bestaat niet.
Ik heb veel steun aan het boekje van Stormie Omartian: de kracht van een biddende vrouw.
Ik heb het nu 4x door gewerkt en zie bij bijna elk gebed (het zijn er 30) dat er dingen in ons huwelijk zijn verandert. Aan God de eer daarvoor!!!
Het boek: Liefde en Respect van Emerson Eggerichs zal ook zeker wel (al biddend) je laten zien dat jullie uit het 'rad van waanzin' moeten.
En inderdaad zoals ik hier bij de reacties lees: probeer zelf eens dingen te veranderen, maar dat leer je ook in die boekjes,
Sterkte en succes toegewenst,
een biddende vrouw
Ik heb uw verhaal gelezen. Wat erg allemaal!
Bij mij ( man ) gaat het ook niet over rozen.
Als u het fijn vind om wat correspondentie te hebben en over moeilijke dingen van gedachte te wisselen, mag u mijn mailadres ook opvragen.
Heel veel kracht en sterkte en roep de Heere maar aan, iedere dag maar weer!
gaat mailen met een man waarbij het ook 'niet over rozen gaat'.
En wat denk je als haar man ziet dat ze met een andere man aan het mailen is?
Ik zou de vraagstelster adviseren als je wilt mailen doe het met een vrouw!
Intenties kunnen oprecht zijn. Wie is volmaakt oprecht?
Lees de vraag nog eens goed door, waar de vrouw in de 3e alinea aangeeft dat ze last heeft van dromen over andere mannen.
En op het laatst geeft ze aan dat haar grootste angst is dat ze een andere man tegen komt die ze wel die aandacht geeft. Ze weet niet of ze dat dan kan weerstaan. Ze wil zo graag het beste voor haar huwelijk en gezin in plaats van het de afgrond in helpen!
Dan vind ik het niet kunnen om als man zoiets aan te bieden.
En vervolgens geeft mevrouw Rots een aantal tips, ze hoopt dat de brief een eerste stap in een hopelijk goede richting is. Tip: laat uw echtgenoot lézen wat u hebt geschreven, misschien opent het zijn ogen.
Dus deze mevrouw heeft iets om mee aan de slag te kunnen.
En dan zou ze achter de rug om van haar man met een andere man mailen, dat zou echt dom zijn. Niet aan beginnen. Het lijkt me zo ie zo stiekem, in wat voor situatie ook. Daar komt narigheid van. Ze wil haar huwelijk niet de afgrond in helpen geeft ze aan. Dus ik denk dat ze zelf hierin wel de goede keus maakt.
In de pastorale zorg is het als zo dat een man niet alleen naar een vrouw kan en en ook niet vice versa.
Het kunnen nog zulke goede bedoelingen zijn van Hermanus maar het kan gewoonweg niet. Ten eerste geeft de vragenstelster zelf al aan dat ze bang is dat ze misschien verliefd kan worden op een man die haar wel al die aandacht geeft. Ten tweede, als 2 personen zich herkennen in hun problemen en bij elkaar een luisterend oor vinden dan ontstaat er al heel snel een aantrekkingskracht. En dat moet je toch niet willen.
En welke man zou het nou leuk vinden als zijn vrouw achter zijn rug om met een andere man mailt over persoonlijke problemen? Trouwens welke vrouw zou het leuk vinden als haar man met een andere vrouw mailt over hun problemen?
Of willen we binnenkort een vraag op Refoweb 'Hoe ga ik om met mijn man/vrouw die over onze persoonlijke problemen met een vrouw/man mailt, zonder dat ik weet wat er besproken wordt'?
Het is veel verstandiger om dit soort dingen van vrouw tot vrouw bespreken. Heel praktisch, weet een man hoe een vrouw het beste om kan gaan met de hormonale schommelingen waar een vrouw soms last van heeft?Zo zijn er nog veel meer redenen waarom je dit beter met een vrouw kunt bespreken.
Mocht je ondanks de adviezen toch per se willen mailen met een andere man wees dan ook zo open en eerlijk en laat je eigen man eerst de mail lezen voordat je hem naar een andere man stuurt. En laat het antwoord dan ook weer lezen. Ben je daar niet toe bereid dan heb ik al bij voorbaat twijfels over de relatie.
Goede redenen om ook eens na te gaan denken over vrouwelijke ouderlingen, zodat vrouwen met dit soort problemen hun hart niet hoeve uit te storten bij een man.
Steinway, in mijn Bijbel staat volgens mij dat het ouderlingschap voorbehouden is aan mannen. En ouderlingen zijn geen pastoraal- of maatschappelijk werkers of psychiaters.
Ouderlingen zijn er in mijn optiek voor geestelijk onderwijs en het toetsen van de leer wat een predikant brengt.
