Broer haat kerk
J.W.N. van Dooijeweert | 1 reactie | 12-01-2017| 15:52
Vraag
Een vraag aan iemand van de Ger. Gem. Ik kom uit een groot gezin en ben de jongste. Gelukkig gaan al mijn broers en zussen nog naar de kerk. Maar één broer die heeft er zo’n haat tegen (hij gaat mee naar de kerk voor z'n vrouw). We hebben het weleens over de preek en dan komt er weer zo’n discussie uit voort en hij gaat er zo hard tegen in; dit doet ons dan zo’n pijn. Hoe kun je je verhouding met je broer goed houden terwijl we wat geloof betreft niet op één lijn zitten en daar best weleens bonje over hebben en wat ook veel strijd met zich mee brengt in het gezin!?
Antwoord
Beste “jongste broer”,
Je bent de jongste, maar wat een rijkdom om met een groot gezin te zijn. Met elkaar opgroeien en met elkaar de mooie dingen van het leven delen. Maar ook de zwaardere en moeilijke dingen samen dragen.
En daar zit bij jou juist het probleem. Het allerheerlijkste in een groot gezin is: samen naar de kerk, samen praten over het geloof, samen lezen in de Bijbel. Ik begrijp dat jij, en ook de rest van het gezin pijn hebben over de houding van je broer die eigenlijk al afgehaakt heeft. In veel gezinnen kennen we deze situatie.
Je moet eerst beginnen bij jezelf. Zoek naar echte vastheid in je geloof. Maar bedenk ook dat ook jij van nature net eender bent als je broer: zondaar. Dan kun je al een heleboel dingen beter verwerken. Bedenk verder dat het een wonder van Gods goedheid is als je niet hangt naar afhaken, maar naar meer kennen van God. Dat heeft God Zelf in je hart gelegd. Wees daar zuinig op.
Waarom ik hier zoveel aandacht aan geef? Via de twistgesprekken met je broer zal satan steeds weer proberen je aan het twijfelen te brengen, of je tot verkeerde opmerkingen te verleiden. Sta je dan zelf goed in je schoenen, kun je een stootje velen... Dan kun je gemakkelijker met je broer praten. Zorg dan ook dat het praten blijft en niet een twisten wordt, en zeker niet een proberen om hem te bekeren. Want weetje, dat werkt precies averechts.
Blijf hem zien als je oudere broer, blijf van hem houden, neem geen afstand van hem (wel van zijn manier van leven!)
Ontketen ook niet zelf een gesprek over het geloof en durf hem gerust te bezoeken zonder over geloofsdingen te spreken. Probeer het op te brengen om gewone alledaagse dingen die hij goed doet, echt mooi te vinden en zeg dat ook tegen hem. Langs deze weg is het misschien mogelijk om een betere brug tussen jullie te bouwen.
En dan komt het belangrijke deel dat hier vast aan verbonden is: het gebed. Breng hem bij de Heere. Een moeder zei eens: “Eerst sprak ik met mijn zoon over God, en hij wilde niet luisteren. Nu spreek ik met God over mijn zoon en zo leg ik hem bij de Heere neer.”
Dat ontkrampt je leven en verbetert het contact met je broer ook wat. Sterkte en wijsheid hierin. Wees in je leven een licht! Dat droeg de Heere Jezus ons op. Mattheus 5:14.
Gods zegen voor het nieuwe jaar,
Evangelist Jan van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ieder mening mag ook gehoord worden.
Maar je broer haat God niet gelukkig.
De vraag is wat is de inhoud van het commentaar/bezwaren van jouw broer, ze kunnen natuurlijk terecht zijn.
Luister naar zijn argumenten en let niet zozeer op de (misschien negatieve) toon.
Spanning rondom het geloof is al lang geleden voorzegd door niemand minder dan onze heer Jezus Zelf.
In Mat 10:34-36 zegt Jezus het volgende .. 34 Jullie moeten niet denken dat Ik ben gekomen om vrede te brengen op de aarde. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar strijd. 35 Ik kom strijd brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, en tussen een vrouw en haar schoonmoeder. 36 De mensen met wie je in één huis woont, zullen je vijanden zijn. (volgens de Basisbijbel)
Andere vertalingen zeggen dat Jezus een zwaard en verdeeldheid brengt .. in overdrachtelijke zin, want niet iedereen (zelfs niet in een gezin) zal Jezus aanvaarden, wat natuurlijk heel spijtig is. Maar ja we moeten erkennen dat God ons allen een vrije wil heeft gegeven.
Geef de moed niet op, jouw geloof is niet afhankelijk van iemand anders, jij, en dat geldt voor iedere christen individueel moet een intense band met onze hemelse Vader Jahweh hebben en onderhouden.
En denk aan de gelijkenis van Jezus over “de verloren zoon”, God wacht geduldig op iedere dwalende.
