Zonde blijft sterker dan dat ik ben
Ds. W. Pieters | 32 reacties | 17-12-2016| 11:55
Vraag
Aan ds. Pieters. Graag zou ik u een voor mij belangrijke vraag stellen, voortkomend uit mijn persoonlijk leven. Een aantal jaren geleden werden mijn ogen geopend voor God. Vanaf dat moment was het onmogelijk om verder te leven zonder over Hem na te denken. Verwonderd over de Schepper van hemel en aarde! Onvoorstelbaar om jaren geleefd te hebben zonder Hem (oprecht) te eren en te danken, ondanks mijn opvoeding en belijdenis.
Na enkele maanden verdween deze blijdschap meer naar de achtergrond. Mijn onverbeterlijkheid en zonden werden mijn grootste zorg. En zo sukkel ik verder. Soms blij over onverwachts onderwijs. Maar telkens weer laat ik me verleiden tot zonde. Ik kan gewoon onvoldoende weerstand bieden. Heel m’n leven is veranderd/anders ingericht, maar toch blijft de zonde sterker dan dat ik ben. Hoe moet ik nu verder? Ik weet van Gods kracht en macht. En ook van Zijn spreken in m’n leven. Was ik maar verlost van de zonden die ik deed en bovendien ook van de zonden die ik steeds doe! Ik wil ze niet doen en weet vooraf al dat ik er spijt van krijg maar doe ze toch. Ik hoop dat u me de weg kunt wijzen.
Antwoord
De Heilige Schrift leert ons, bij mijn weten, nergens dat we in dit leven onze zonden zó kunnen overwinnen, dat we er geen last meer van zullen ondervinden en er niet meer mee geplaagd zullen worden of niet meer tot het doen ervan verleid zullen worden. Als het gaat over zogenaamde boezemzonden of lievelingszonden is de strijd heel moeilijk. Ik vermoed dat het bij de vraagsteller gaat over lusten en begeerten die met je lichamelijk bestaan samenhangen, zoals verlangen naar zelfbevrediging; of een verslaving, zoals alcohol. Je weet dat je spijt krijgt als je eraan toegeeft en toch kun je het niet laten.
De Heilige Schrift leert ons dat we dagelijks moeten én mogen bidden: “Vergeef ons onze schulden.” De reden dat we dit móeten doen, is, dat we dagelijks weer schulden maken, zonden doen. De reden dat we dit mógen doen, is, dat God gaarne vergevende is, ook als jij niet verder komt dan mislukkeling te zijn...
Sluit geen vrede met je zondige bestaan, maar heb er wél vrede mee dat je dagelijks aangewezen bent en zult blijven op de vergevende genade van onze Heere Jezus Christus en op de reinigende kracht van Zijn Heilige Geest!
Ds. W. Pieters
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Pieters
- Geboortedatum:27-06-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Elspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
website: dspieters.refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dhr. Pieters schreef "De Heilige Schrift leert ons, bij mijn weten, nergens dat we in dit leven onze zonden zó kunnen overwinnen, dat we er geen last meer van zullen ondervinden en er niet meer mee geplaagd zullen worden of niet meer tot het doen ervan verleid zullen worden".
Ook dat klopt ook mijns inziens, verzoekingen zullen blijven komen, maar we hoeven er niet voor onder te liggen dus. Zijn opmerking: "Sluit geen vrede met je zondige bestaan" wil ik graag onderstrepen:
Wij zijn zondig dwz wij hebben zonde (1 joh 1 vers 8) en zullen ons leven lang verzocht worden. Maar dat zal niet steeds op hetzelfde gebied zijn, wij kunnen voortgang maken en net als de Joden destijds het aan hun beloofde land veroverden. Jericho en Ai vielen net als bij ons onreinheid, geldzucht, eerzucht e.d. zullen vallen als wij ons trouw laten leiden door zijn stem en lijden naar het vlees HOE GROOT de reuzen ook zijn!
Zonde hebben is iets anders dan tot zonde komen of zonde DOEN.
In 1 Johannes 2 vers 1 staat: Mijn kinderkens, dit schijf ik u opdat gij NIET tot zonde komt.
Verderop in 1 joh 3 vers 1-9 staat ook duidelijk dat zondigen in zijn geheel niet de bedoeling (en dus mogelijk) is en met de geestelijke wapenrusting kunnen wij altijd overwinnen volgens Efeziers 6 vers 10-20. Daarom kunnen wij elke verzoeking ook als vreugde achten (jac 2 vers 1), dat zou niet het geval zijn als (vroeg of laat) toegeven in de verzoeking en daardoor bewust zondigen, onontkomelijk was.
Jezus kwam immers niet alleen om om zonde vergeving (wat dat was er in het oude testament ook al) maar hij heeft een NIEUWE levende weg gebaand, door zijn vlees (dat gelijk is aan de onze, Hebr 10:20 en Hebr 2 vanaf vers 14) en het is juist zijn bedoeling dat wij onze voorloper navolgen (1 per 2: 21) die geen zonde deed!
Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was, die, in de gestalte Gods zijnde, het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd heeft, en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen, en aan de mensen gelijk geworden is. En in zijn uiterlijk als een mens bevonden, heeft Hij Zich vernederd en is gehoorzaam geworden tot de dood, ja, tot de dood des kruises. Fil 2:5-8
Het Gode gelijk zijn niet als roof achten betekent dat hij het aan God gelijk zijn niet als een prooi hielt (als een leeuw die iets gevangen heeft en niets wil delen). Hier staat dus ook dat wij naar Gods beeld kunnen veranderen ipv eindeloos in de zonde te blijven.
Er staat Jezus echte geestelijke broeders wou hebben, en met hun wilde delen in de strijd en heerlijkheid daarna.
Lees ook Romeinen 6 waar Paulus schrijft over alleen maar overwinning op de zonde. In Romeinen 7 schrijft hij vervolgens over zonde hebben (niet bewust doen) en die onbewuste zonde daarna alsnog doden / veroordelen door de Geest. Zo staan wij in de reiniging en in de heiligmaking.
Van God staat in Jakobus 1:13 :"Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking." Dat God niet verzocht kan worden dat is zijn natuur.
In 1 Petrus 1 vers 4 staat dat OOK WIJ deel kunnen krijgen aan goddelijke natuur!!! Dit betekent dus dat de zonde zijn aantrekkringskracht gaat verliezen net zo als een zakenman niet echt verzocht wordt om een deal af te sluiten waarin hij verlies gaat lijden.
‘En wij allen, die met een aangezicht waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door de Here die Geest is’ (2 Korintiërs 3:18). Daar staat het zwart op wit. We gaan door de Geest
veranderen als wij volharden (Jac 1 vers 3 en 4)
DE WEG IS: Christus, onze voorloper navolgen: 1 Petrus 4 vers 1: Daar Christus dan naar het vlees geleden heeft (hier wordt niet Golgotha bedoeld
maar in zijn dagelijks leven door de zonder te veroordelen in zijn vlees (Rom 8:3)) moet ook gij u wapenen met dezelfde gedachte dat wie naar het vlees geleden heeft onttrokken is aan de zonde om niet meer naar de wil van mensen te leven (je eigen slechte wil / oude mens) maar naar God...
Je moet leren niet in de zonde(muizen)val te lopen als Satan ons een "stukje kaas" voor houdt in de vorm van een zonde. Dit tijdelijk genieten brengt immers altijd ellende en een slecht geweten.
Om tot overwinning te komen blijven kost tijd en daarvoor hebben we een haat tegen de zonden nodig en juist begrip. Immers als je niet weet dat het mogelijk is om altijd in overwinning te kunnen leven of je hebt er geen geloof voor, hoe zou je dat dan kunnen bereiken?!
Het is daarom nodig om jezelf dagelijks op te bouwen met Gods woord. Lees Romeinen 6 (leer het uit je hoofd) waarin o.a. staat: "Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wèl dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen, en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God. Immers, de zonde zal over u geen heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade".
Staan in een overwinningsleven komt niet door een wonder. Wij moeten leren gehoorzaam te worden aan ons geweten en later aan de Heilige Geest en onze behoudenis bewerken met vreze en beven, volgens Fil 2 vers 12.
In Hebr 4 vers 15 staat dat ook Jezus verzocht is geweest in alle dingen OP GELIJKE WIJZE (!) doch zonder te zondigen en dat wij nu vrijmoedigheid hebben om naar de troon van genade te laan om hulp te verkrijgen te gelegener tijd. Wanneer is dat dan? Als je gevallen bent? NEE, IN de verzoeking -> zodat je niet valt! Bid dan, bid als je opstaat, ga met Hem de hele dag. Blijf IN HEM en wijk van het kwade. Ga alleen met goede godsvruchtige mensen om. Dring Gods woord binnen. Ga naar opbouwende diensten om te leren over overwinning en heiliging.
Goud is zo kostbaar omdat het schaars is en niet vergaat. Dat vinden en delven gaat ook niet makkelijk. Een leven in overwinning en geestelijke groei IDEM. Maar het is het waard om hier voor te strijden en naar het vlees te lijden. Geef niet op, ga door, blijf niet in de zonde liggen, geef nooit op. ook voor jou is louter overwinning mogelijk!!
cors.dekort@anico.nl
Soms laat de Heer je heel lang met bepaalde zonden worstelen. Je probeert er vanaf te komen, maar het lukt niet en je krijgt je er steeds meer de balen van. Het is een proces waarin je ten volle je eigen zwakheid leert kennen en in dat hele proces wordt je gaandeweg - soms pas na jaren - steeds nederiger: je ontdekt dat je geen haar beter bent dan wie dan ook (en dat is bevorderlijk voor de naastenliefde ;-), en ook dat je jezelf niet kunt redden - dat je volkomen afhankelijk bent van de Heer.
En dan kan het ineens gebeuren dat je merkt: hee, ik ben ervan bevrijd - wat jaren niet lukte, lukt nu ineens wel! Zo werkt de Heer aan ons en in ons, als we ons tot hem blijven wenden en steeds onze zonden blijven belijden, er verdriet over hebben en er niet aan twijfelen dat Hij met ons bezig is en, ook al zondigen we, van ons blijft houden.
Van zonden vrij worden gaat in dit leven niet lukken en dat is volgens mij ook niet wat de Heer van ons vraagt of verwacht. Hij vraagt vooral dat we Zijn grote liefde beantwoorden door een leven in steeds grotere overgave aan Hem alleen. Het kan dan zijn dat we gaandeweg steeds een klein beetje meer op Hem mogen gaan lijken. Maar we blijven mensen, inclusief onze tekortkomingen/zonden.
Je schrijft: ,,Ik zou je boeken van Andrew Murray willen aanbevelen. Hij heeft prachtige boeken over de heiligmaking geschreven. We moeten leven in Hem, in Hem blijven, in Zijn liefde blijven, onze gedachten voortdurend richten op Hem, onze gebeden gebruiken om onze strijd tegen zonde en satan te kunnen strijden en te overwinnen.''
Mijn antwoord:
Over de heiligmaking bestaan veel misverstanden. Het is simpel op te lossen door een juist begrip van de woorden heilig en heiligen: het betekent 'afgescheiden' of 'apart gezet' (voor God) en niet iets in de zin van 'volmaaktheid'.
En, wie wat langer leeft en de mens kent, weet dat het voor een mens echt onmogelijk om zijn gedachten 'voortdurend' te richten op God. Zo heeft God ons niet gemaakt. Een deel van de dag brengt een mens door met gerichtheid op de aarde en aardse eisen en een ander deel met het zich richten naar God.
Tot slot: gebed gebruik ik liever om God te loven en te prijzen, om mij voor Hem te verootmoedigen, om vergeving voor mijn zonden te vragen, om... nog zoveel andere dingen! - en niet ''om onze strijd tegen zonde en satan te kunnen strijden en te overwinnen.'' Dat heeft Jezus nl. al voor mij gedaan!
Ook jij bedankt voor je oprechte woorden. Ik ben zo vrij hier wat op te reageren, wellicht dat het De Vragensteller, jou en andere lezers kan helpen.
Je schrijft:"Van zonden vrij worden gaat in dit leven niet lukken en dat is volgens mij ook niet wat de Heer van ons vraagt of verwacht".
Zonde HEBBEN is iets anders dan tot zonde komen of zonde DOEN.
In 1 Johannes 2 vers 1 staat: Mijn kinderkens, dit schijf ik u opdat gij NIET tot zonde komt. Vermanen toets iets wat niet kan doet Johannes niet, dat kan dis wel.
Verderop in 1 joh 3 vers 1-9 staat ook duidelijk dat zondigen in zijn geheel niet de bedoeling (en dus mogelijk) is en met de geestelijke wapenrusting kunnen wij altijd overwinnen volgens Efeziers 6 vers 10-20. Daarom kunnen wij elke verzoeking ook als vreugde achten (jac 2 vers 1), dat zou niet het geval zijn als (vroeg of laat) toegeven in de verzoeking en daardoor bewust zondigen, onontkomelijk was.
Het is juist WEL de bedoeling dat wij overwinnen over het doen van BEWUSTE zonde. Zonde vergeving was er in het oude testament ook al, dat was niet nieuw. Jezus kwam juist om een nieuwe en levende weg te banen door zijn vlees, door het voorhangsel en wij hebben nu toegang tot in hei heiligdom. En anders zouden wij Jezus alleen maar nodig hebben als offer en niet als hogepriester.
Je schrijft ook dat wij steeds mee op hem gaan lijken en daar ben ik het mee eens. Als wij het God en Jezus omgaan dan gaat het vuile / slechte van de wereld en van ons vlees ons steeds meer tegenstaan, we krijgen dan een andere smaak. Daarom is het belangrijk om in onze geest heilig (inderdaad -> afgezonderd) te leven.
Tekortkomingen (zonde hebben) zullen blijven maar als wij in de heiligmaking staan dan worden wij veranderd, dan gebeurt er een omscheppings werk in ons. Door naar de stem van de geest luisteren in plaats van naar ons vlees / onze oude mens veranderen wij, worden wij vernieuwd. De rups wordt een vlinder.
Alles begint met geloof. Hier moet men geloof voor grijpen! Satan wil ons alleen maar wijsmaken dat dat niet kan maar hij is een leugenaar.
Altijd aan God denken kan (praktisch gesproken) inderdaad niet maar als wij onze gedachten vrij hebben, en wij houden van Jezus, dan kan dat natuurlijk voor ons worden. Net als zo'n oude ronde weegschaal. Als er iets op ligt (je moet naar school of werk) dan wijst die dat aan, maar als die belasting weg is, dan gaat de wijzer weer naar boven.
Je schrijft: "Tot slot: gebed gebruik ik liever om God te loven en te prijzen, ..................., niet ''om onze strijd tegen zonde en satan te kunnen strijden en te overwinnen.'' Dat heeft Jezus nl. al voor mij gedaan!
Dat is wel goed, maar dat "ruikt" naar dat wij niets meer hoeven te doen. Ik zeg niet dat je dat bedoelt maar weet dat er vele zijn die de genade vervalsen. Zo iets van: " Jezus streed en leed voor ons, wij krijgen genade en vergeving dus maar het niet veel uit hoe wij leven."
In Romeinen 6 vers 1 en 2 staat: “Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven?” (Romeinen 6:2).
In Fil 2 vers 12-13 staat: "Daarom, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijde gehoorzaam zijt geweest, blijft, niet alleen zoals in mijn tegenwoordigheid, maar nu des te meer bij mijn afwezigheid, uw behoudenis bewerken met vreze en beven, want God is het, die om zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt".
Hier lezen wij dus dat wij, als Gods geest in ons werkt, ijverig aan de slag moeten / mogen / kunnen, met onze behoudenis / verlossing. Jezus wil medebroeders. Er zijn vele hemelen en het is onze roeping om, niet behouden te worden als de moordenaar aan het kruis die met zijn hakken over de drempel van het paradijs kwam.
In Jacobus staat 1 (in de herziene staten vertaling): Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt, want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt. Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet.
Hier staat dus ook dat wij, blijvend kunnen overwinnen en volmaakt kunnen zijn en blijven in onze gezindheid en dat er een omscheppend werk in ons kan plaatsvinden.
In Openbaringen 3 vers 21 staat: "Wie overwint, zal Ik geven met Mij te zitten op Mijn troon, zoals ook Ik overwonnen heb, en Mij met Mijn Vader op Zijn troon gezet heb".
Hier staat dus dat wij kunnen dus overwinnen zoals ook Jezus heeft overwonnen met als resultaat dat wij worden uitgenodigd worden om te troon. Dit is dus heel wat anders dan het paradijs.
Ja, laten wij trouw zijn; onze oude mens aan het kruis hebben en houden zodat die aan kracht inboet en zijn leven meer en meer in ons te voorschijn komt.
Ik ben het met je eens als je zegt in je reactie, in de 7e alinea: ,,het omscheppingswerk gebeurt in ons...'' en: ,,wij worden vernieuwd.''
Ook ben ik het met je eens dat een bekeerde niet op zijn lauweren kan gaan rusten en door kan gaan met z'n oude leventje. Hij of zij kan en wil dat niet eens meer.
God doet een machtig en wonderlijk werk aan ons.
En wat kan ik als mens dan doen om daaraan mee te werken?
Als ik terugkijk heb ik zo heel weinig zelf (in eigen kracht) gedaan! Misschien wel niets - behalve (half-blind, vallend en struikelend, maar met een geloof dat Hij mij Zelf gegeven heeft) achter Hem aangaan, telkens weer.
Ik dank de Heer voor dat geloof! Het is een wonder van barmhartigheid.
Zelf kende ik een periode in mijn leven na mijn rechtvaardigmaking dat vleselijk was. Toegeven aan zonde waar je liever toch niet vanaf wilt, waarvan je weet dat het niet goed is maar wat je gewoon toch doet omdat je het zelf wil, en de strijd niet kunnen winnen over zonde waar je wel vanaf wilt komen. Ten diepste leef je dan je eigen leven, strijd je in eigen kracht. En wie niet wil strijden tegen alle zonden, zal nooit voortdurend overwinnen op zonde. Je blijft overgeleverd aan jezelf, de ene keer lukt het de andere keer niet. Ik was dankbaar voor de verlossing maar geen behoefte aan diepere doorwerking. Want als je me een jaar geleden had gevraagd hoe ik er over dacht, had ik jou antwoord kunnen geven. Een vriendin van mij bad zoveel en nam zoveel stille tijd dat ik dacht: hoe kan ze dat? ik kon het niet, kon het niet volhouden. het was me een last, terwijl ik toch de Heere Jezus lief had en Hij tot mij sprak in preken. Ken je dat?
Hij heeft zelf ingegrepen, Gode zij dank. De Heere heeft verzoeking toegelaten in mijn leven, voorjaar 2016. Heel veel angst. Dit heeft mij zo benauwd gemaakt, dat ik dacht soms gek te worden van angst. Ik wilde hier zo graag afkomen. Struinde alles af. Van psychologen tot alternatieve geneeswijze. Maar niets kon me helpen. Tot God zelf mensen op mijn pad plaatste, op het gebed van mijn vriendin. Zij wezen mij op de satan en op de overwinning in Hem. En toen begon ik mijn stille tijd te nemen en veel te bidden. Het werd een echte strijd. God kwam over. God zelf was het antwoord. Ik heb moeten leren mezelf volledig over te geven. Mijzelf voor dood te houden. En te leren dat elke dag een witte bladzijde is waar ik mijn handtekening nu al onder zet en wat de God ingevuld mag worden. Te geloven dat God een God is die het goede voor mij wil, mij nooit zal beproeven als dat niet goed voor me is. Me in de moeilijke momenten zo zal steunen en liefdevol zal verzorgen dat ik het dragen kan. En er kwam veel veel van Hem. Zoveel liefde in mijn hart, dat ik de hele dag kon jubelen. Een groot verlangen is gekomen om voor Hem aangenaam te leven, Zijn wil te doen, Hem na te volgen en geen genoegen meer te nemen met een half leven. Ik heb een driftig karakter en kon soms zo woedend zijn dat ik spullen kapot gooide. Ik heb dit niet meer gehad sinds de Heere zo krachtig begon door te werken. Ik houdt vaste momenten van stille tijd en bij veel aanvechting pak ik extra momenten. Elk ochtend en avond geef ik me weer over, zeg dat ik alles van Hem verwacht. Op het moment dat ik nare angstgedachten krijgen bid ik meer en aanhoudender, vuriger en geef ik mezelf over in Zijn handen. Niet meer ik leef, mijn oude verlangens en begeertes mogen niet meer leidend zijn, zelfs dood zijn voor mij, maar Hij moet leven en ik moet Hem navolgen, wat het me dan ook zal kosten, mijn leven moet ik geven als levend dankoffer. Hij stierf voor mij, daarom sterft mijn oude mens elke dag elk uur elke minuut. En daarin komt Hij met zoveel vrede en vreugde over, dat het heerlijk is. Dan komt er een verlangen naar meer aan Hem gelijk te zijn, meer te doen wat Hij wil. De overwinning op de angsten (satans leugens), de zonden, de wereld liggen allemaal klaar in Hem. Maar je moet het wel willen hebben.
Wil je van alle zonden af? Zijn ze je tot last geworden? Dat is de vraag. Echt serieus, ook die zonde waar je toch stiekem van geniet? Als je er echt vanaf wilt, kun je het ophalen en zeggen: Heere in U is de overwinning over de zonde, ik leun achterover, ik verwacht het van U. En wanneer de verleiding sterk is zal ik U zoeken en kracht van U afbidden. En als je nog onwillig bent, bidt dan om gewilligheid... Hij zal het je geven.
Echt, dan komt er een heel ander leven en zul je overwinnen en gaan strijden in Zijn kracht. Een geheiligd leven, gewerkt door de Pottenbakker. Want we kunnen de Geest op een waakvlam zetten door de oude mens te laten heersen, dan is er weinig strijd en we doen Hem er zo'n pijn en verdriet mee.
Gehoorzaam het Woord: word Hem gelijk en laat de Heilige Geest dat doen. Geef de Heilige Geest toestemming! Laat het Hem doen! Je zult een heerlijk leven krijgen.
Bedankt voor je getuigenis. Super zoals jij hebt hebt!
Toe ik las was je schreef moet ik denken aan Johannes 1 waarin staat:
"Jezus zag Natanael tot Zich komen en zeide van hem: Zie, waarlijk een Israëliet, in wie geen bedrog is".
Als ik soms de ellende als gevolg van de zonde zie en het egoisme dat heerst in veel mensen dan vraag ik me wel eens af of er (buiten de godsvruchtige mensen die ik ken) nog meer oprechte mensen zijn.
Dus wel.....Het doet me denken aan wat God tegen Elia zegt in 1 koningen 19 vers 18:" En Ik heb ervoor gezorgd dat er in Israël nog 7000 mensen over zijn die hun knieën niet voor Baäl hebben gebogen en zijn beeld niet hebben gekust."
Ik heb literatuur die wellicht (ook) jou kan helpen in deze strijd. Als je daar behoefte aan hebt dan kun je me mailen.
cors.dekort@anico.nl
@ 3parels
Ik ben het met jullie eens dat een mens die bekeerd is streeft naar meer van God in zijn of haar leven. Dat moet ook zichtbaar zijn/worden. Die levensheiliging zie ik als een proces waar tijdens mijn leven hier op aarde geen eind aan komt.
Uit jullie beider reacties lees ik dat jullie geloven dat een mens de zonde kan overwinnen. Totaal kan overwinnen.
Maar hebben jullie daar dan ook een voorbeeld van? Kennen jullie iemand, of hebben jullie iemand gekend, of over iemand gehoord misschien uit een verhaal of uit een boek, die al zijn zonden blijvend overwonnen heeft en dus zonder zonde was op het moment dat hij of zij stierf?
Over de heiligmaking bestaan veel misverstanden. Het is simpel op te lossen door een juist begrip van de woorden heilig en heiligen: het betekent 'afgescheiden' of 'apart gezet' (voor God) en niet iets in de zin van 'volmaaktheid'.''
Ik ben het met je eens Marisa. Heiligmaking betekend mijns inziens apart gezet, overgezet in Christus, je bent vernieuwd. Dit is onlosmakelijk verbonden met rechtvaardigmaking en valt beiden onder wedergeboorte. In orde gaat de rechtvaardigmaking vooraf aan de heiligmaking, maar het volgt er direct op, als in een ogenblik. 'In een punt des tijds' wordt er ook wel gezegd.
Zonder heiligmaking kan niemand God zien.
De moordenaar aan het kruis was gerechtvaardigd en geheiligd, vernieuwd en even later in het paradijs.
Ja, ik heb mensen leren kennen die jaren lang trouw zijn geweest aan het licht dan zij hadden. Ik heb ze over een lange periode van dichtbij meegemaakt in allerlei situaties (!) en wat ik opmerkte is was echt, puur. Altijd alleen maar goed, door en door.
Als het dan met mijn trouw minder goed gesteld was, dan was zelfs vertoeven in hun aanwezigheid mij tot oordeel (zonder dat ze mij rechtstreeks iets zeiden of mij aanspraken op een of ander).
Ik heb alleen maar goedheid bij ze gezien, nooit een bitter woord of een verwijt of een mopper of klacht. Geen afgunst, geen hebzucht of gierigheid, geen irritatie, nooit merkte ik op dat ze de eer van mensen zochten. Altijd goed en goed doende, rechtvaardig, bezig met God te zoeken en Hem te behagen, de ander zegenen, uit te delen, hun lijf en leven in te zetten zonder de ander te (ver)oordelen en zonder enig eigen belang. Als je met ze sprak dan was Gods Woord altijd dichtbij en hun spreken was ronduit opbouwend en bemoedigend.
Ik heb veel lectuur in bezit geschreven door mannen Gods over zo'n leven in overwinning, die alleen zij kunnen schrijven die dit leven kennen (net zoals je alleen een door jouw voor het eerst nieuw ontdekt land pas kunt omschrijven al je er geweest bent) met getuigenissen ook over anderen (bijvoorbeeld n.a.v. iemands overlijden) als ik zojuist beschrijf en nog veel heerlijker en diepgaander.
Iets daarvan kun je lezen op: http://www.brunstad.org/nl
Ik schreef e.e.a. in de verleden tijd maar maak dergelijke mensen nog steeds mee in onze gemeenschap, familie en gezin met de Satan onder hun voeten, echt en rein in hun doen. In ontwikkeling, en in die ontwikkeling sta ik ook.
De ene verder op de weg dan de andere, wat je (soms) kunt merken aan hun doen en laten (namelijk dat ze zonde hebben, niet daaraan dat ze zonde doen) maar wel duidelijk in ontwikkeling, door Gods geest geleid richting omschepping en het verkrijgen van Zijn deugden.
Van mij zelf ben ik niet zo'n flinke vent en geestelijke krachtpatser. Door Gods genade ben ik door hun leven en woorden aangestoken, ben ik wedergeboren en heb ik ook geloof gegrepen voor een overwinningsleven. Ik spreek de waarheid als ik zeg dat ik de afgelopen dagen niet heb gezondigd maar Hem heb gezocht en datgene wat "boven" is.
Ik ben hierin niet altijd volmaakt geweest. Dat besef ik. Bijvoorbeeld: Een paar dagen geleden sprak ik (in nabijheid van mijn 2 andere kinderen) mijn oudste zoon aan, in een poging hem met iets te helpen / hem van iets (goeds) te overtuigen. Hij liep toen weg.
Toen mijn andere zoon tegen mij opmerkte, dat ik die oudste gekwetst had, toen begreep ik (pas) dat hij gelijk had en ik het fout had gedaan. Ik ben daarop naar de oudste gegaan en heb hem mijn goede intenties verteld en excuus gemaakt voor de manier waarop ik de boodschap had overgebracht. Immers, de liefde kwetst niemands gevoel (1 cor 13). Gelukkig vergaf hij het mij en kregen wij het weer goed.
Ik ben dus wel zondig en in dit geval kwam dat duidelijk naar voren, dat was alles behalve volmaakt maar daarmee heb niet gezondigd! Ik deed immers geen bewust kwaad. Ik heb het in orde gemaakt, mijzelf geoordeeld dat ik niet waakzaam genoeg was en heb hiervan geleerd zodat ik een volgende keer meer volkomen (namelijk in liefde) kan vermanen. Daarmee ben ik per saldo opgeschoten en op die manier kunnen wij gevormd worden.
Dank je voor je reactie.
Mijn vraag nu is: is het mogelijk voor een mens om zijn eigen of andermans hart werkelijk te doorgronden?
Als je als mens niet 'bewust' zondigt, dan blijk je toch weer anders in elkaar te steken dan je dacht en komen er andere zonden aan het licht, dingen die tot die tijd onbewust waren - als volwassene weet je meer dan toen je kind was - en ik meen dat aan dat proces geen eind komt, zolang je leeft. En, even tussen haakjes, voor mij is een 'onbewuste' zonde gewoon ook een zonde, hooguit kende je jezelf nog niet goed genoeg...
Hoe prachtig het er ook bij mensen uit kan zien, en misschien ook is door Gods genade, een mens kan (en naar mijn mening: zal) altijd weer vallen, hard of zacht, zichtbaar voor anderen of niet.
Is er 1 mens op deze wereld die van zichzelf zal kunnen (of zelfs ook maar: willen...) beweren dat hij volkomen zonder zonde is - langer dan een paar uur of een paar dagen, of, maar dan wordt het al tricky..., weken?
Tegelijkertijd is het ook waar dat een mens altijd door Gods genade zal kunnen blijven groeien in de Heer, want natuurlijk ga ik ervan uit dat dat mijn roeping is: te groeien in Hem, zodat ik een waarachtige getuige van Hem kan zijn in deze wereld.
Maar vrij van zonden word ik in dit sterfelijke lichaam niet.
Ik geloof ook niet dat de Heer van mij vraagt dat ik vanaf nu nooit meer zal vallen, of daar keihard naar ga streven, want Hij weet hoe ik als mens in elkaar steek.
Als ik val, en dat is in mijn geval heel vaak, dan mag ik dat belijden en dan zegt de Heer: Ik vergeef je. Het is al goed, Ik denk er al niet meer aan.
En ook legt Hij in mij het verlangen om met bepaalde zonden af te rekenen en geeft Hij mij daar de kracht voor.
Dat maakt mij diep dankbaar. Daar loof en prijs ik Hem voor; voor Zijn grote en vergevende liefde en voor de kracht die Hij mij geeft om steeds iets meer naar Hem toe te groeien.
Om terug te komen op de vraag bovenaan: alleen de Heer doorgrondt mij, en op Hem alleen stel ik mijn hele vertrouwen. Niets kan ik zonder Hem, en dat is wat mijn leven ook in wezen gelukkig maakt: mijn totale afhankelijkheid van de soevereine God, Die volkomen te vertrouwen is in alles wat Hij doet en is.
Wie is als HIJ?
De Vader ziet ons aan in Hem!
In Hem ziet de Vader ons als zondeloos, heilig, rein.
Dat betekent niet dat we nooit meer zonden doen of struikelen, want onze oude natuur moeten we doden. Dat staat in de Bijbel altijd in de tegenwoordige tijd, wat zeggen wil dat we onze natuur voortdurend doden moeten, steeds opnieuw, tot we zijn gestorven. Omdat Christus in ons wil werken met de kracht van Zijn Geest, komt er steeds meer en meer het verlangen naar rein te willen zijn en heilig te willen wandelen. En Hij geeft kracht en onderwijs om ook te kunnen strijden. Immers, als Hij het vraagt, dan geeft Hij ook de middelen er voor!
In Christus zijn we al volkomen rein en heilig voor God, maar het gaat er ook om, dat daadwerkelijk in de dagelijkse praktijk, met heel je hart rein te willen zijn, en heilig te willen leven. Omdat deze levenswandel tot eer van God is, en dat is Hij zo waard! Wordt je dan uiteindelijk heiliger? Reiner? Zondelozer?
Als je dat van jezelf vindt, dan in ieder geval niet!
Daar komt toch niets van terecht? Paulus zei: '' Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?''
Ik meen dat in de H.C iets staat (ja, inderdaad! Ik heb het even opgezocht. Zondag 33. vr.en antw. 88&89&90) over de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens.
Als ik zo antwoord 90 lees, gaat die opstanding van de nieuwe mens dus over de wedergeboorte. Daar is die nieuwe mens opgestaan.
Maar wat er dan aan vooraf gaat, is het afsterven van de oude mens en dat zou dan voor de wedergeboorte zijn. Kun je je eigen wedergeboorte dan bewerkstelligen of wordt hier wat anders bedoeld? Ik begrijp niet helemaal precies hoe dit nu zit.
Hier enkel teksten uit de Bijbel die laten zien dat je heilig moet leven, Gode welbehaaglijk. Vruchten dragen. Tegen de zonden strijden, je leden doden op de aarde.
Dat kan alleen als je sterft aan je zelf, net als de graankorrel.
Jezus Christus zegt Zelf: Weest heilig, want Ik ben heilig.
Galaten 5 vers 24:
Maar wie van Christus zijn, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.
Romeinen 6 vers 13
En stel uw leden niet ter beschikking aan de zonde als wapens van ongerechtigheid, maar stel uzelf ter beschikking aan God, als mensen die uit de doden levend geworden zijn. En laat uw leden wapens van gerechtigheid zijn voor God.
Kolossenzen 3 vers 5
Dood dan uw leden die op de aarde zijn: ontucht, onreinheid, hartstocht, kwade begeerte, en de hebzucht, die afgoderij is.
Johannes 12 vers 24
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht.
Johan, je zegt het volgende:
De 'oude natuur doden' staat in het doopformulier. Kun je het met Bijbelteksten staven? (heb ik hierboven gedaan, mona)
Daar komt toch niets van terecht? Paulus zei: '' Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?''
Deze tekst van Paulus wordt heel vaak aangehaald, maar Hij heeft echt veel meer gezegd dan deze uitspraak alleen.
Ja, hij voelde bij tijden dat de strijd hevig was, dat er verzoeking was, dat zijn oude natuur niet dood was. Maar dat verlangen om tegen de oude natuur te strijden, en heilig te leven was er wel! Dat is de strijd tussen Geest en vlees. Oud en nieuwe mens. Paulus zegt in Efeze 3 vers 16: opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens. Die kracht om gesterkt te worden in die strijd, ligt in Christus. Om die kracht te ontvangen moet je bij Hem zijn. In Hem zijn, als een rank in de Wijnstok. Dan ontvang je de sappen om te groeien.
Dit alles kan alleen als je wedergeboren bent. Ik begrijp niet goed wat je bedoelt met:
"Maar wat er dan aan vooraf gaat, is het afsterven van de oude mens en dat zou dan voor de wedergeboorte zijn. Kun je je eigen wedergeboorte dan bewerkstelligen of wordt hier wat anders bedoeld? Ik begrijp niet helemaal precies hoe dit nu zit."
Bij deze vraag gaat het over de zonden die een wedergeboren mens doet.
Tenminste zo lees ik het antwoord van ds Pieters.
''Arjan Baan heeft het heel veel over Andrew Murray (1). Hij schreef zijn eindscriptie over hem. Door Heart Cry worden vaak Zuid-Afrikaanse predikers uitgenodigd. Van berouw, bekering en wedergeboorte wordt door hen een oppervlakkige zaak (2) gemaakt, die eigenlijk door de mens kan worden aangestuurd. De volle nadruk komt vervolgens te liggen op de heiligmaking (3). Het gaat dan vooral om opvallende, uiterlijke zonden, die de mens in eigen kracht moet proberen na te laten. Er wordt gespeculeerd dat een mens heel ver kan komen in die heiligmaking. Verder gebruikt Arjan Baan als aanjager, net als Andrew Murray en Etienne Maritz, “het verlangen naar opwekking” (4). In dit alles staat de vrome mens in het centrum en niet de gekruisigde Christus. Iemand omschreef dit soort prediking als “verchristelijkte wetsprediking”. We zijn het hier volledig mee eens. ''
''Murray stond onder de “betoverende invloed” (woorden van Arjan Baan!) van William Law (1686 – 1761). De waardering van Murray voor deze Engelsman ging zo ver dat hij een boek uitgaf met uitreksels van de boeken van William Law. Wie was deze William Law? Door de boeken, geschreven in zijn jonge jaren, had hij invloed gehad op George Whitefield en op John en Charles Wesley. Vanaf 1734 ging Law echter de boeken lezen van Jakob Boehme (1575-1624). Dit is een occult schrijver geweest, een theosoof met mystieke ervaringen. De New Age mensen van onze tijd dwepen met hem. William Law werd erg door deze Duitser beïnvloed. Hij ging op zijn beurt ook zweverige boeken schrijven. Een voorbeeld daarvan is The Secret of Prayer, Part 2. Dit boek is te vinden op Internet. Het staat vol speculaties. Dialoog 2 van dit boek begint met een beschrijving van de schepping en de zondeval van Adam. Deze beschrijving slaat werkelijk nergens op. De invloed van Boehme is duidelijk te zien.''
http://www.reformatorischebaptisten.nl/Arjan%20Baan.html
Je haalt deze tekst aan. (Ik heb even de SV gepakt)
Galaten 5 vers 24:
Maar die van Christus zijn, hebben het vlees gekruist met de bewegingen en begeerlijkheden.
Er staat dat degene die van Christus zijn (wedergeboren zijn) het vlees al gekruisigd hebben. Dus dat vind dan plaats voor de wedergeboorte en niet erna, toch?
Dit vers zie ik dan in de context van het Bijbelvers : ''Strijdt om in te gaan door de enge poort'' De enge poort wordt mijns inziens dan mee bedoeld de poort van het geloof in Jezus Christus (eng omdat we niets mee kunnen brengen van onszelf)
Hier wordt een beroep op onze eigen verantwoordelijkheid gedaan, de oproep tot bekering.
En dan na wedergeboorte bevindt je je op de smalle weg en is je vlees alreeds gekruisigd.
'Het Koninkrijk Gods ingaan' slaat hier op de wedergeboorte.
In mijn optiek gaat deze vraag, en daarmee ook het antwoord en de reacties van lezers, over het doen van zonden in het leven na de wedergeboorte.
Van daar uit heb ik alle Bijbelteksten geciteerd.
Als jij of andere mensen de vraag, antwoord en reacties anders interpreteren, dan hoor ik het graag.
Er staat dat degene die van Christus zijn (wedergeboren zijn) het vlees al gekruisigd hebben. Dus dat vind dan plaats voor de wedergeboorte en niet erna, toch?
Dat klopt, maar lees daarbij ook eens de kantekeningen:
Dat is, zijn niet alleen schuldig hun verdorven aard te doden, en die niet te laten heersen; maar door de kracht van den Geest van Christus, die zij hebben ontvangen, doen ook zulks inderdaad.
We moeten in dit leven nooit ophouden ons vlees te kruisigen. Doen we dit wel, dan is dat een garantie voor een leven ver bij de Heere vandaan!
Het wil niet zeggen dat we daarmee onze redding kunnen verspelen, maar een heilig leven voor de Heere is er dan niet, en dat is heel ernstig!
Wat Paulus bedoelt wordt in het volgende vers in Galaten 5 uitgelegd:
25 Indien wij door de Geest leven, zo laat ons ook door de Geest wandelen.
In de tegenwoordige tijd.
Ik denk verder dat het goed is per tekst te kijken wat er bedoelt wordt. Of iets voor of na wedergeboorte is en dat te onderscheiden.
Wat Gal. 5:24 betreft lees ik die zoals ik al aangaf. Dus het vlees is al gekruisigd bij een wedergeborene.
Daarachter staat in vers 25 wel de oproep door de Geest te wandelen, omdat het vlees wel gekruisigd is, (verleden tijd) maar nog niet dood. Het vlees is pas definitief dood na dit leven en zal nooit heilig worden.
Dat leid ik af uit Rom.7 wat ik hieronder zet voor de duidelijkheid.
14 Want wij weten dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.
15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
16 En indien ik het gene doe dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe dat zij goed is.
17 Ik dan doe dat zelve nu niet meer, maar de zonde die in mij woont.
18 Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede, dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik het gene doe dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods naar den inwendige mens,
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoed, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
25 Ik dank God door Jezus Christus, onzen Heere.
26 Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.
En in Gal. 2 zegt Paulus:
19 Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou.
20 Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij;
Waar er weinig en oppervlakkig gesproken wordt over wedergeboorte en bekering, maar erg de nadruk wordt gelegd op heiligmaking, krijg je dus een verchristelijkte wetsprediking. Dan gaan mensen proberen zelf heilig te leven, nog zonder wedergeboorte en de Geest. Dat wil niet zeggen dat je de zonden niet na moet laten voor wedergeboorte gezien Gal.5:24, maar we moeten wel beseffen dat die wedergeboorte allereerst noodzakelijk is.
Dat is zoals ik het lees.
- 1
- 2