Negatieve reacties op snelle zwangerschap
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | 12 reacties | 14-11-2016| 14:58
Vraag
Mijn man en ik zijn een jaar geleden getrouwd. Ik ben 21 jaar en mijn man is 23 jaar. Direct in de huwelijksnacht of iets daarna ben ik zwanger geraakt. Mijn man en ik waren natuurlijk erg blij dat het zo snel lukte. We willen allebei graag kinderen! Toen ik het nieuws vertelde waren heel veel mensen negatief. Ik kreeg reacties als: “zo snel?”, “dat was zeker niet gepland?”, “was dat wel de bedoeling?” en “ik hoop maar dat jullie het leuk vinden.” Ik vind het zo raar dat mensen het over “plannen” hebben. Als je seks met elkaar hebt dan bestaat toch gewoon de kans dat je zwanger raakt?
Ik heb nauwelijks een positieve reactie gekregen. Ik heb diep nagedacht over waar dat door komt. Soms word ik heel onzeker en denk ik: ze vinden me vast gewoon een slechte moeder... Soms denk ik het komt omdat ik geen baan heb, maar mijn man en ik hebben besloten dat ik thuis zal blijven bij de kinderen. Soms denk ik dat anderen gewoon jaloers zijn dat het ons zo snel lukt... Ik weet het echt niet, maar het maakt mij heel verdrietig. Zo verdrietig dat we van plan zijn om te verhuizen zodat we in een andere gemeente ‘opnieuw’ kunnen beginnen... Ik heb er heel veel last van.
Antwoord
Lieve aanstaande moeder,
Wat heerlijk om je eerste baby te verwachten! Jullie waren er heel blij mee. Ik kan het me nog zo goed herinneren. De vogels zongen vrolijker dan anders, de bloemen hadden meer kleur... Niets kon dat heerlijke gevoel wegnemen. Ons kindje, onze kleine schat. Ik stel me voor dat het bij jullie ook zo was. Misschien nog niet helemaal er op berekend, maar wel blij! Wat jammer dat er nu mensen zijn die het nodig vinden om je vreugde te bederven. Moet je niet toelaten hoor. Al die vervelende opmerkingen moet je met een lach wegwerpen. Jullie hebben je stille geheim, je zoete vreugde. Het zijn ongepaste opmerkingen en het laat ook zien dat we in een tijd leven waar het bij de mens draait om: mijn vreugden, mijn leven, mijn vrijheid. En ook: “wij nemen kinderen wanneer het ons uitkomt.” Maar zwanger zijn en een kindje verwachten is nog altijd iets bijzonders wat God geeft. Dat doen wij niet zomaar even hoor. Het is een wonder! Voor het voortbestaan van ons mensengeslacht schakelt Hij mij in. Zoveel vrouwen zouden ook graag zwanger zijn, maar het gebeurt niet.
Je vind het raar dat mensen over “plannen” spreken, maar dat is onze maatschappij, onkerkelijk en ook kerkelijk. Maar... kinderen zijn een zegen van de Heere. Geniet er van, ervaar de vreugde hoe zo’n klein mensje in je groeit naar het moment dat het geboren wordt. Je moet er niet onzeker door worden, je mag en moet blij zijn. En die opmerkingen hebben al helemaal niets met een slechte moeder te maken, kom nou! Wij kregen ook snel ons eerste kindje, heerlijk! Wat anderen zeggen daar moet je niet naar luisteren. Stop je oren er voor dicht. Bereid je voor op “mama” worden. Ga gezellig de babykamer klaar maken.
Verhuizen moet je zeker niet doen, hoe krijg je het in gedachten. Je gaat toch niet op de vlucht voor een paar rare opmerkingen?! Beste kind, het leven is vol met opmerkingen en dingen die soms heel pijn doen, je kunt en mag daar niet voor op de vlucht gaan. Je moet je rug rechten en met een blij gevoel naar je bollende buik kijken. Dank U Heere, dat U ons dit kindje wilt geven. Bid, net als Davids moeder, voor je ongeboren kind en vraag om liefde en wijsheid om het straks voor de Heere en de maatschappij op te voeden. Besef ook dat we altijd voorzichtig moeten zijn met wat we terug zeggen, je ervaart hoe veel pijn een opmerking kan doen.
Hartelijke groeten en zegen. Gods zegen voor je kindje.
Nellie van Dooijeweert-Van der Slikke
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Eigenlijk onbegrijpelijk dat dit ook in refokringen gebeurt.
Ik denk dat het kindje inmiddels geboren is? Geniet van je kindje en trek je nooit meer iets aan van ongevraagde meningen!
en jullie zijn dat ook ! Geniet ervan!
Vroeger was je raar als je boven je 40ste nog een (zoveelste) kindje kreeg... tegenwoordig beginnen mensen pas tegen hun 40ste aan kinderen te denken.
Vroeger was het een schande als een vrouw moest werken, want dat betekende dat haar man niet genoeg geld verdiende. Tegenwoordig is het bijna een schande als je niet werkt. Niets is veranderlijker dan de mens...
Dus maak je niet druk om wat mensen van je vinden, je hoeft alleen verantwoording af te leggen voor God.
En lees anders eens onderstaand verhaal:
Op een dag gingen vader en zoon met een ezel op pad. Vader wilde lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen zit rustig op de ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.’
De jongen hoorde dit, schaamde zich en stapte af. Hij wilde dat zijn vader verder op de ezel zou rijden. Zo liepen ze voort. Even later hoorden ze: ‘Moet je dat zien. Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.’
Na dit verwijt zei de zoon: ‘Kom, laten we samen op de ezel rijden.’ Zo vervolgden ze hun weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest. Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen.’
Daarop zei de jongen: ‘Laten we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.’ Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot voorbijgangers commentaar leverden: ‘Zie deze dwazen. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.’
Vader richtte zicht tot zijn zoon en zei: ‘Tja, mijn zoon, hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd in overvloed zijn. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.’
Gods zegen toegewenst....!
Gefeliciteerd met deze blijde verwachting
Helaas hebben jij en ik veel last van "wat de mensen" vinden.
Helaas niet alleen de wereld, maar ook je "eigen-soort-mensen" of zelfs
ook familie.
Het is makkelijk gezegd dat je je van hen niets moet aantrekken, want dat doen jij en ik wel!
Verhuizen heeft in zoverre weinig nut, omdat je zulke mensen overal zult aantreffen, als bijv. een 2e kindje al snel op de 1e zou volgen.
Toch mag ik-en jij hopenlijk ook- achteraf zeggen, dat het goed was, om er zo over te denken en er voor je kind te zijn, zonder een baan gewoon huisvrouw te zijn.
Men wil je geen gelijk geven, maar ik weet dat er vele werkende moeders zijn, die door hun baan diep in hun hart moeten toegeven, dat er toch minder tijd en aandacht voor hun kind is, dan wanneer je rustig thuis bent geweest. Ook al zou je baan je positieve energie geven.
Helaas wordt het huisvrouw zijn (en het niet hebben van een baan en daardoor dus ook collega's, bedrijfsetentjes, personeelsdagen etc.etc.) als minderwaardig gezien;en een soort slavin van je man, je huis of tuin. Hoewel dat niet hardop wordt uitgesproken.
Let maar eens op bij een verjaardag hoe deze werkende moeders het meest van de tijd praten over hun werk en alles wat daarbij hoort.
Ik hoop dat je de moed krijgt, om je eigen gevoel en geweten te volgen.
En samen met je man te kunnen genieten van je gezin.
Sterkte in deze strijd!
Maar laten we ook elkaar niet veroordelen want ook nu weer opmerkingen over werkende moeders... bijv bij Sjanie. Leven en laten leven zou ik zeggen. Het ene is niet altijd beter dan het andere. ( dan heb ik het natuurlijk natuurlijk niet over twee full time werkende ouders maar daar ken ik er niet veel van) Pas toch op met snelle veroordelingen naar beide kanten toe.
ik herken wat je zegt!!
het ideale beeld is voor vele mensen, na 2 jaar de eerste, dan nog
nog een keer 2 jaar de tweed, daarna klaar en dan het liefst een jongen en een meisje!!
maar dit slaat toch nergens op??
ook ik heb mezelf meerdere malen moet verdedigen!!
onze eerste was er binnen een jaar na ons huwelijk! maar we hadden eerst moeten genieten van elkaar en reizen!
na 1,5 jaar kwam onze tweede, waar we wederom erg blij mee waren! maar wat heb ik mezelf moeten verdedigen dat het ook deze keer geen 'foutje 'was.
nu nog 4 jaar is onze derde dochter geboren, maar in de tijd tussen de
tweede en derde zeiden mensen weer, komt er geen derde meer daar??
je doet het voor een ander toch nooit goed!!
geniet van je zwangerschap en laat iedereen kletsen!!
het is het mooiste 'cadeau' wat je van Hem kan krijgen in een huwelijk!
Zo is er altijd wat en vindt en verwacht iedereen wel iets, net zoals dat verhaal dat AHHK76 schreef.
Wat je ook doet; doe het ter ere Gods. Als Zijn zegen er over ligt, mag iedereen er iets van vinden maar ben je het rijkst met Zijn goedkeuring.
Je word door schade en schande wijs, en door schade en schande leer je soms ook een gladde(re) rug te krijgen. Je leeft niet voor de andere mensen maar voor God en jezelf.
Sterkte in elk geval!
geen aanval op mensen die het anders hebben gedaan of waar het anders is gegaan dan gehoopt!
Hartelijk gefeliciteerd!!!
Ik heb deze dingen ook vaak gehoord, toen de tweede na ruim een jaar kwam: zo nu ben je er meteen vanaf, mijn schoonmoeder verkondigde dat het een ongelukje was enz...
Jullie zijn er blij mee, geniet er lekker van.
Gods zegen toegewenst
