Verlangen naar vriendschap
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 09-11-2016| 12:22
Vraag
Al jarenlang merk ik dat vriendschappen snel stranden en een echte vriendschap zeer zelden is. Nog nooit heb ik een vriendschap gehad die diepgaand was en jaren duurde. Als kind en puber lag ik sociaal altijd goed in de groep. Ik kon met iedereen overweg en we hadden leuke tijden met elkaar. Toch merkte ik al vrij vroeg (13/14 jaar) dat ik mijn echte gevoelens moeilijk kon uiten en verwoorden. Dit had effect op de vriendschappen die ik had (denk ik). Ik wilde mijn diepste gevoelens eigenlijk het liefst voor mezelf houden. Geestelijke worstelingen, zowel in mijn psyche als met het geloof, kon ik moeilijk uiten en ik vond het fijn om het niet te hoeven delen met mensen. Tegen God kon ik immers alles zeggen en daar had ik ook genoeg aan. Op een gegeven moment heb ik het wel geprobeerd, omdat vriendinnen dat van je verwachten dat je open bent, je gevoel deelt en dingen vertelt over jezelf. Hoewel ik vertellen over mezelf eigenlijk helemaal niet fijn vond (en vind), probeerde ik het. Geen begrip. Een totale kloof. Geen band. Alleen als je ‘meepraat’ en dingen doet die iedereen doet, dan hoor je erbij. Dan heb je een grote vriendengroep. Ik niet.
Ik heb niet eens één vriendin. En ik ben eenzaam. Ik verlang naar een vriendschap, maar kan me niet uiten naar iemand waarmee ik geen klik heb op alle gebieden. Ik kan prima gezellig een drankje doen op een terrasje, maar dat is geen vriendschap. Vriendschap is onvoorwaardelijk en gaat dieper dan enkel mooie woorden en je hart luchten. Dan heb je aan één woord genoeg, als je het over je worstelingen hebt naar God toe, als je je onzekerheden uit. Iemand die echt luistert en zich in jou herkent.
Hoe kan ik (in eerste instantie een gesloten persoon) ooit op deze manier een vriendschap opbouwen? Ik heb een vriend die mijn alles is, waar ik wél alles kan uiten en waar ik ook mee hoop te trouwen, maar als hij met vrienden weg is voel ik me zo ontzettend alleen. Ik heb echt niemand verder. Mijn vrijetijdsbesteding bestaat uit lezen, een preek luisteren of piekeren. Verder probeer ik te sporten en kijk ik soms een programma. Maar ik voel me soms echt zo lusteloos en dan heb ik nergens zin in. Ik kan me nergens toe zetten. Ik ga dan piekeren. Vaak zit mijn vriend gezellig op een terrasje met anderen. En ik alleen thuis.
Jongerenavonden en conferenties werken niet. Dat heb ik al geprobeerd. Daar staat iedereen met zijn eigen kliekje en is het heel ongemakkelijk om daar bij te gaan staan als vreemde. Het is bedoeld om contacten te leggen, maar dat geldt alleen als je er samen of met meer mensen heen gaat. Een reis boeken heb ik gedaan. Die werd gecanceld omdat er te weinig aanmeldingen waren. Via internet heb ik het ook geprobeerd, dat blijft bij gesprekken, maar komt niet tot daadwerkelijk afspreken. Gebed is hierin het belangrijkst. Maar wat moet ik doen op een avond dat ik me zo alleen en depressief voel? Ik word soms echt gek.
Antwoord
Beste vraagsteller,
En teneinde raad schrijf je maar aan Refoweb, alsof er dan een tover-antwoord uit rolt...
Je beschrijft precies wat vriendschap voor jou betekent, prima. Nu is het de kunst om dat wat je schrijft in praktijk te brengen. Leg je de lat niet te hoog voor jezelf? Er zijn diepgaande relaties, maar ook oppervlakkige. Je hóéft toch niet met velen alles te delen? Relaties op school zullen anders zijn dan op je werk, het sportveld, het uitgaansleven of binnen de kerkgemeenschap. Met de één deel je ándere activiteiten of levensterreinen dan met de andere. Dat is nou eenmaal zo. ‘Social talk’ is gemakkelijk als je dat kunt, maar lastig als je een gespreksonderwerp moet verzinnen. Heel vaak is het goed luisteren naar de ánder al reden tot belangstelling. Je stelt vragen en vertelt iets over jezelf... en soms is dat al genoeg om helemaal géén gesprek op gang te krijgen, laat staan dat er dan een vriendschap uit ontstaat. Hoe erg is dat? Laat het een beetje los, zou ik zeggen.
Zoek een leukere vrijetijdsbesteding dan ‘piekeren’. Piekeren over onbereikbare dingen... ja, daar kun je heel gemakkelijk somber van worden of jezelf gek mee maken. Sta met twee benen op de grond en ga eens bij jezelf na hoeveel relaties je hebt die je wél gelukkig maken of die je op z’n minst wél waardeert.
Je hebt een vriend, dus vriendschap sluiten is zeker een keer gelukt! Met een jongen is het misschien ánders om een relatie op te bouwen dan wanneer het om vriendinnen gaat, maar het zijn toch veelal ook wel dezelfde eigenschappen die je ‘meebrengt’ bij het maken van contact.
Schrijf het op. Iedere dag één ‘goed’ woord door jou gesproken of tegen jou gezegd. Probeer dat eens een poosje vol te houden en lees het dan terug... verdwijnt het sombere gevoel niet al een beetje?
En dan die avonden dat je vriend gezellig op stap is en jij thuis zit te kniezen... of stel ik het me nu te dramatisch voor? Ik proef enige jaloezie, maar weet niet of het klopt. Zo ja, laat je dan niet gaan zodat je straks hém ook nog verliest, maar pak jezelf aan. Stel jezelf een doel op zo’n avond en wérk daar aan. Je leest graag: pak een goed boek. Kies een voor jou interessant tv-programma of maak van de gelegenheid gebruik om ‘uitzending gemist’ te raadplegen, dan wel een video te bekijken. Nodig een collega, vroegere klasgenoot, buurvrouw uit voor een kop koffie óf breng een bezoek aan die eenzame oudere binnen jouw kerk. Nogmaals: stel jezelf een doel in iets dat bij jou past en werk daar stap voor stap aan. Dat maakt je niet alleen voor jezelf een vrolijker iemand, maar ook voor je vriend en verdere omgeving. Wie weet komt er dan vanzelf wel een goede vriendschap uit voort.
Nog één ding: spreek met je vriend af hoe hij zijn tijd besteedt, hoe jij dat doet en hoe jullie dat samen doen, want het hebben van (niet uitgesproken) verwachtingen leidt zeer zeker tot teleurstellingen die om kunnen slaan in gepieker en zelfs bitterheid!
Genoeg huiswerk? Anders schrijf nog maar eens!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik snap dat het erg rot is om geen vrienden te hebben. Maar ik denk dat je het gewoon mag proberen en biddend je weg gaan. Misschien heb je te hoge verwachtingen, er zijn veel typen vrienden, en ik snap dat je verlangd naar een goede klik een goede vriendschap met iemand. Dat is ook heel belangrijk. Wees ook niet te snel teleurgesteld als het niet lukt. Dan waren het misschien niet de typen vrienden die bij je passen. Woon je in een plek waar je vrienschappen op kan doen met de mensen die je liggen? Probeer na te gaan wat je als hobby hebt. Misschien ontmoet je daar gelijk gestemden. Maar ik weet niet of dat je ligt. Ik zal aan je denken en voor je bidden. God is groter dan we denken en kan als hij dat wil in elke nood voorzien. En daar mogen we op hopen.
Groetjes!