God zoeken maar niks voelen en merken

Lieve zoekende,

Ik herken je vragen enorm, ik ben denk ik op mijn 14e ook door omstandigheden waarvoor God zorgde, gaan zoeken. Waarbij ik vaak niks voelde. Soms was ik erg blij als ik een bepaalde avond bezocht waar het over Hem ging of bij het luisteren van een preek of tijdens gebed. En tijdens het hebben van goede gesprekken! Maar zeker het voelen van mijn zonden miste ik waardoor ik heel vaak in donkere twijfelperiodes leefde.

Maar ik heb Hem gevonden! Niet op een bijzondere manier ofzo, maar door Zijn genade mag ik op Hem vertrouwen en in de kleine dingen bevestigd Hij Zijn liefde en leiding aan mij. Ik ben nu 18, even voor je beeldvorming:)

Ik zou je willen meegeven: zie op Hem, niet op jezelf. Want dan kom je toch altijd beschaamd uit. Zie het verlangen in je hart om Hem te kennen, als gegeven door de Heilige Geest! Dat heb je van jezelf niet. Hij zal Zijn werk voleinden (psalm 138). Bezoek (jongeren) avonden, evangelisatiedagen en luister preken om geworteld te worden in Hem en in de Bijbel! Lees daar veel uit en bid! Ik zal ook voor jou bidden! Praat ook met anderen over Hem, zoek vrienden die Hem (willen leren) kennen! En verwacht verhoring op je gebed, wat Hij belooft, doet Hij! Je hebt een machtige Koning en Vader die alle schepselen wil maken tot Zijn kinderen die door en voor Zijn eer en Naam leven!

Amen!!!

Een mooi antwoord van dominee Kieskamp: Zoek het niet in je eigen kracht maar geef je over aan de liefde van God.

Wel heb ik moeite met de plaats die gevoel krijgt in het antwoord. Ik hoop dat ik dat mag zeggen van de redactie :) Ik lees dit vaker in antwoorden en reacties op Refoweb. Verstand en gevoel worden in de menselijke persoonlijkheid uit elkaar getrokken. We willen ze als twee verschillende grootheden los van elkaar beheersen. Ook wordt het gevoel vaak als een onbetrouwbare raadgever gezien. (overigens niet in dit antwoord)

Het was voor mij geweldig om te ontdekken hoe schitterend God gevoel (emotie) en verstand in de mens heeft geschapen. Zij hebben ieder een belangrijke functie en werken op een prachtige manier samen. Juist ook in je zoektocht naar de vrede van God.

Lieve vragensteller. Ik vind het geweldig dat je op deze leeftijd al zo serieus met deze dingen bezig bent. Ik hoop dat je de rust en vrede van God mag ontdekken. Goed dat je je worstelingen hier op Refoweb deelt. Toch hoop ik dat je juist ook met al die gedachten en gevoelens naar Jezus gaat. Ik bid voor je!

Hallo!
Bedankt voor het antwoord v dominee Kieskamp & de 3 reactie's die er onder zijn geplaats. Erg fijn dat jullie met me meedenken. Ik heb veel aan de antwoorden! Dank dat jullie voor mij bidden, erg mooi!

Mirthe

Hi Mirthe,

Als tiener was ik op zoek naar de (echte) Waarheid.
Ik zag veel onwaarheid om me heen, mensen die 2 gezichten hadden, mensen die naar mijn gevoel leefden zonder doel, richting of bewustzijn.
Ieder scheen zijn eigen waarheid te hebben.

Om een lang verhaal kort te maken, na vele tientallen jaren heb ik de Waarheid gevonden of beter gezegd God heeft de Waarheid aan mij geopenbaard in mijn hart.

Om een band met God te kunnen opbouwen moet je echt in Hem geloven en de Bijbelse Waarheid aanvaarden. Dat betekent een grondige studie van Gods Woord maken, daar diep over mediteren en het in je leven toepassen.
God openbaart die Waarheid via Jezus aan oprechte personen, dan word je pas echt gelukkig.

God is niet ver van ons, lees maar in Handelingen 17:24-31...
"De God die de wereld heeft gemaakt en alles wat daarin is, Hij die Heer is van hemel en aarde,..... hij heeft uit één [mens] elke natie van mensen gemaakt om op de gehele oppervlakte der aarde te wonen,..... 27 opdat zij God zouden zoeken,....ofschoon hij eigenlijk niet ver is van een ieder van ons. 28 Want door hem hebben wij leven en bewegen wij ons en zijn wij".

Succes met je zoektocht naar God. Praat met Hem, gebruik zijn naam Jahweh als je bidt of op een andere manier met Hem communiceert.
Vraag aan God of Hij naar je wilt luisteren en je gebeden verhoren, doe dat in de naam van zijn zoon Jezus Christus.

Ik las pas een boekje van ds Heemskerk (HHK) over geloof en gevoel. Echt een aanrader!

Hoi Mirthe,
Leuk dat je een reactie teruggeeft. Ik hoop dat het je dichter bij God brengt. Mocht je nog eens met iemand hierover willen spreken, neem dan gerust contact met me op. Via de redactie is mijn mailadres vast wel op te vragen.
Gods zegen!

Bedankt voor alle reacties nogmaals, het betekent veel voor me. Zo wordt ik er weer aan herinnert dat je er nooit alleen voor staat!

Mirthe

Hallo Mirthe,

Over het voelen en ervaren van een verandering in je leven zou ik nog iets willen zeggen.

Galaten 22:5. Daar gaat het onder meer over liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, zachtmoedigheid. Dat zijn allemaal dingen die wij kunnen voelen/ervaren.
Gelukkig heeft God ons daartoe de mogelijkheid gegeven, want het zijn heel goede en fijne dingen - we worden erdoor opgebouwd, tenminste, als ze in de eerste plaats gericht zijn naar God en vervolgens naar onze medemensen. Het is onder meer de vrucht van de Geest die ons zichtbaar (voor anderen) en ervaarbaar (door Gods genade voor onszelf) tot een kind van God maken.
We mogen God om deze zaken bidden: ,,Heer, vul mij met Uw liefde...., met Uw vreugde, met Uw geduld....''
Dus: Zijn liefde in de plaats van mijn eigenzinnigheid en egocentrisme, bijvoorbeeld.

Hoe je hierdoor veranderd kunt worden en wat precies de betekenis van deze vrucht van de Geest voor jouw leven met de Heer is, mag je dan gaandeweg steeds meer ontdekken. En: ervaren!

Gods zegen.

Dag Mirthe

Wat een voorrecht om in een christelijk gezin op te groeien hé?!

Wat groot van God dat hij het mooiste en liefste wat hij had, inzette om ons als mensen te redden want het had immers ook fout kunnen gaan.
En dat Jezus de nieuwe en levende weg voor ons gebaand heeft en dat wij hem nu kunnen navolgen (1 pet 2:21), dat hij voor ons stierf om om ons te redden, wat groot!

Wat mooi dat er in jou een verlangen groeit om God beter te leren kennen.
In Hebreeën 11 vers 6 staat dat God een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken. In Lukas 11 vers 9 en 10 en verder staat: "bidt en je zal gegeven worden, zoekt en je zult vinden, klopt en er zal voor je open gedaan worden".

Nu lijkt het er misschien op dat je niets bereikt maar schijn bedriegt.
Ga door met Hem zoeken en Hij zal zich, vroeg of laat aan je openbaren! Dan kan even duren, God kan je zo beproeven of je verlangen echt is of wellicht is de reactie onderweg en loopt wat vertraging op (als bij Daniel, zie Daniel 10 vers 13 en 14) maar Hij laat zich vinden!

Iedereen die leeft bouwt (automatisch) aan zijn / haar levenshuis. Je kunt je huis op Hem (De Rots) bouwen. Die Rots hoef je niet te zoeken. Dat is God en zijn Woord. Door in de keuzes in je leven rekening te houden met God en zijn Woord en te luisteren naar wat de Geest in je gaat werken kom je vast te staan en als dan de stormen over je leven komen dat wankel je niet.

Je schrijft dat je soms dingen doet die niet mogen van God.
Zelf heb ik vroeger veel last gehad van geboden en meningen van andere mensen. In een jeugddienst zeiden ze dan bijvoorbeeld dat afkijken op school een zonde was. Later werd mij duidelijk dat zoiets gewoon een onbenullig ondeugdelijkheidje was waarin weinig kwaad zat en dat ik daardoor geen slecht geweten hoefde te krijgen. Het zelfde met een onschuldige film kijken. Hier is dus het dus nodig om naar Gods stem te luisteren en te kunnen onderscheiden van van mensen komt (die je - met wellicht goede bedoelingen - willen knechten) of van God.

In Openbaringen 3 vers 19 staat: "wees dan ijverig en bekeer u".
Bekeren betekent omdraaien, een andere kan opgaan. Iemand die slecht geleefd heeft (bijvoorbeeld een dief) moet zich grondig bekeren, zijn zaken in orde maken (terug betalen) en om vergeving vragen. Ik denk dat jij het wel niet zo bont gemaakt hebt.
Zoals het hier staat hoeven wij ook niet te wachten op iets maar is bekeren een actie die wij kunnen ondernemen als wij dat willen.

Een klein kindje moet leren lopen. Dat gaat eerst met vallen en opstaan maar later wordt die sterker en zal niet meer vallen als het goed is.
Een christen moet zo ook leren te lopen, zich ontwikkelen, zonder te vallen (bewust te zondigen). Dat kan als wij in Hem blijven (1 Joh 2 vers 1 en 1 Joh 3). Lees ook Jakobus 1 vers 1 en 2.
Geef niet op als het fout gegaan is maar spring na een nederlaag steeds op als een stuiterbal.

Als het toch fout is gegaan bekeer je dan eenvoudig van die zonde, neem er afstand van en vraag vergeving. Jezus en God willen je het graag vergeven! Op dat moment ben je weer rein. Van de Satan staat dat hij de aanklager van de broeders /zuster is. Hij wil je wel wijsmaken dat je slecht en zondig ben. Luister niet naar hem.

God en Jezus houden van jou. Met als een vader zie van zijn kinderen houdt. Ook al denk je een dag niet aan Hem en gaat het een keer fout, Hij blijft van je houden. Naderhand zul je gaan merken dat je als christen groeit. Dat je zo van Jezus gaat houden en niet meer wilt zondigen. Je leert dan om te strijden in de verzoekingen, te lijden in het vlees en je komt tot overwinning.

Je schrijft "...... dat ik bekeerd ben en het zeker weet".
Zoals ik al schreef hoef je niet te wachten op een wonder of een teken of iets bijzonders. Je kunt gewoon zeggen "Here God, ik geef mijn hele leven aan u, ik wil voor u en met u leven en u behagen met alles wat ik doe, kom in mij hart". Op dat moment ben je van Hem!! Later kun je dan door de Heilige Geest gedoopt worden of duidelijk zijn aanwezigheid ervaren door Zijn stem of door "onverwachte" dingen die op je pad komen en kun je bevestigd worden in je geloof. Ook hier kun je om bidden. En je weet, die bid, zoekt en klopt zal gehoor vinden.

Succes "op je reis", ook ik zal voor je bidden.

Nou, nou @CorsdeKort, daar is nogal wat op af te dingen. Zonden als onbenullige foutjes? Je vergeet dat iedere zonde van ons, hoe klein ook, Jezus aan het kruis hebben genageld. Vanwege jouw en mijn afkijken op school en andere 'futuliteiten', heeft Christus geleden en is Hij gekruisigd. Je praat over zonden alsof het appelflappen zijn die je even wegslikt. Ik geloof niet dat je de ernst ervan beseft.

En een kind van God weet dat ook. Dat bid je niet 'zomaar' weg, ook al mag je van vergeving weten. Iedere zonde doet God pijn en als het goed is, doet het jezelf ook verdriet, omdat God van ons een heilig leven eist (1 Petr. 1:16). Er is immers sprake van wederzijdse liefde?!

En zonden van Gods kinderen hebben ook (tijdelijke) gevolgen, zegt Hebr. 12:6: "Want de Heere bestraft wie Hij liefheeft, en Hij geselt iedere zoon die Hij aanneemt." Paulus zegt na zijn bekering in Rom 7: "Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben (ei'mi - Gr., onvoltooid tegenwoordige tijd) vleselijk, verkocht onder de zonde."

En daarom zijn levendmaking (bekering, dat eerst) en heiligmaking onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder heiliging, is er nooit sprake geweest van bekering, ook al heb je het zondaarsgebed duizend keer gebeden en heb je Jezus talloze malen aangenomen (Hebr. 12:14). De gelijkenis van het zaad maakt duidelijk er ook nepbekeringen zijn. Zelfs het profeteren en wonderen doen in Zijn Naam is niet voldoende (Matt. 7:23). Ook de duivel gelooft in God en Jezus (Jak. 2:19).

En daarom zal er eerst wedergeboorte nodig zijn (Joh. 3:3). En dat zeg ik niet om je (vraagsteller) te laten wanhopen, maar om je in waarheid tot Christus te leiden. En daar kom je niet als rechthebbende, maar als rechteloze met lege handen. Biddend en smekend om genade en dan zullen ze gevuld worden met Zijn gerechtigheid. "Nader tot God, en Hij zal tot u naderen", Jak. 4:8. "Want wie tot God komt, moet geloven dat Hij is, en dat Hij beloont wie Hem zoeken" (Hebr. 11:6).

Hallo "Omega"
Mijn intentie is /was om Mirthe te helpen. Interessante reactie van je. Je komt je me voor als een oprecht christen. Wellicht dat e.e.a. verduidelijking behoeft. Ik ga hier niet inhoudelijk verder op in maar zou ik je graag een keer willen spreken of bij je langs willen komen om je reactie te bespreken en wellicht dat wij daarmee ook elkaar geestelijk kunnen opbouwen. Als je dat wilt kun je me mailen. (Ik ben goed "te googelen").

@ CorsdeKort
U schrijft:
,,Zoals ik al schreef hoef je niet te wachten op een wonder of een teken of iets bijzonders. Je kunt gewoon zeggen "Here God, ik geef mijn hele leven aan u, ik wil voor u en met u leven en u behagen met alles wat ik doe, kom in mij hart". Op dat moment ben je van Hem!! ''

Maar bekering heeft toch bovenal te maken met zondebesef? Weten dat je een zondaar bent die zichzelf niet kan redden? Dat je door je zonden bent afgescheiden van God? Jezus is voor mijn zonden gestorven. Dit is Zijn 'aanbod': dat Hij voor mij een Plaatsvervanger wil zijn: mijn zonden neemt Hij op Zich, en Hij geeft mij Zijn gerechtigheid ervoor in de plaats.
Hoe kan ik bekeerd worden als ik geen besef heb van mijn zonden?

Enne... ook ik zie afkijken op school wel degelijk als een zonde. Het is een vorm van diefstal - je neemt iets van een ander, zonder dat die ander dat weet of er toestemming voor gegeven heeft.

@CorsdeKort Dank voor je uitleg. Ik begrijp je intentie en respecteer die ook. In je reactie zitten ook zeker waardevolle en voluit bijbelse adviezen. Ik heb dan ook alleen gereageerd op de onderdelen waar ik vanuit bijbels perspectief nogal wat moeite mee heb. Ik heb dat, hoop ik, helder uitgelegd. Ik wil dat best een keer persoonlijk bij je komen toelichten, hoewel Kampen niet de plek is waar ik regelmatig vertoef. Refoweb heeft overigens mijn emailadres, dus ik vermoed dat we elkaar op welke wijze dan ook een keer ontmoeten.

Daarbij wil ik nog wel gezegd hebben dat zondebesef geen voorwaarde is om tot Christus te komen. Het is vaak (niet altijd) wel de weg waarlangs Gods Geest werkt. Immers, wat moeten we met Jezus als we niet verlegen zitten om de vergeving van onze zonden?

Pas in de weg van de bekering (dus na onze wedergeboorte) leren we werkelijk wie God is, maar ook wie wij zijn: Godskennis en zelfkennis gaan vaak gelijk op. En als het goed is zien we steeds meer van Zijn heerlijkheid, maar ook meer van onze tekortkomingen en onze onwil om Hem te volgen. En dat laatste mag je iedere dag aan Hem belijden en zo steeds weer opnieuw vervuld worden met Zijn gerechtigheid. Daarom is de heerlijkste plek die je kunt innemen aan de voeten van de Heere Jezus.

En hoe kom je daar? Wel heel eenvoudig: op je knieën en Hem eerbiedig vragen om vergeving. En wil je Hem meer leren kennen, dan moet je veel over Hem lezen in de Bijbel en met Hem spreken in het gebed. Ware liefde rust niet en roest niet.

@CorsdeKort

Je kunt gewoon zeggen "Here God, ik geef mijn hele leven aan u, ik wil voor u en met u leven en u behagen met alles wat ik doe, kom in mij hart". Op dat moment ben je van Hem!!"

De intenties zijn ongetwijfeld goed, maar ik vraag me af of u Mirte helpt met dit soort vreemde uitspraken.

U zegt eigenlijk: je bent van Hem als je gewoon wat goedbedoelde, welgemeende woorden tegen Hem zegt. Dat kan natuurlijk niet. Je bent van Hem als Hij je opzoekt. Niet andersom. God werkt altijd van bovenaf, en daar is niets van ons bij. Als vrucht van de levendmaking gaan wij onze zonde zien, ons reformeren, bekeren, zoeken, bidden en Zijn naam belijden.

Ben het met Marisa en Omega eens.

@Jeremia, @Omega en @Marissa

N.a.v. de opmerking: "Je bent van Hem als Hij je opzoekt. Niet andersom.".
het volgende:
blijkbaar heeft Mirthe een verlangen naar God, naar een leven met God en is ze er mee bezig. Super toch, een jong mens met zo'n instelling en verlangen!
Dit is duidelijk een vrucht van haar opvoeding en het feit dat God in haar werkt. Dan, alsnog stellen, dat Hij haar moet opzoeken snap ik niet en is niet Schriftuurlijk. God is een beloner van wie hem ernstig zoeken, zoals je zelf al schreef. En wie zoekt, die vind, wie klopt wordt open gedaan. Punt uit.

Wij hoeven niet (eindeloos) te wachten op een bijzonder gevoel maar kunnen beginnen te leven naar ons geweten en naar de wetten die de Heilige Geest in ons hart schrijft - ook al voelen wij (nog) niets. Bij de één is de wedergeboorte iets dat langzaam groeit, bij de ander kan het een duidelijke doop met de heilige geest zijn.

Aan de vruchten herkent men de boom. Als van iemand blijkt dat hij / zij veranderd; dat diegene niet meer WIL: roddelen, zich ergeren, mopperen, toegeven aan onreinheid in gedachten, ongeduldig zijn, zichzelf zoeken maar GAAT: dienen, vrijgevig wordt, behulpzaam is, slechte gedachten verwerpt, een wacht voor haar/zijn lippen stelt; een geofferd leven wil leiden dan is het wel duidelijk dat die zich bekeerd heeft en door God is aangeraakt. Hier gaat het dus ook beginnen en ZELF doen (dat is geen vies woord) en niet wachten op een gevoel.

Over zondebesef:
Ja, ik heb gezondigd en in zonde geleefd dat was niet goed, helemaal niet. Maar ik heb mij daar destijds van bekeerd, had er berouw van en ik heb wat ik goed kon maken in orde gemaakt en God en mensen om vergeving gevraagd. Hij heeft die zonde in de zee van vergetelheid geworpen (en daar is het verboden te vissen). Hij ziet ze nummermeer en dat hoofdstuk is dus afgesloten. Daarmee rond blijven zeulen is dus niet nodig!

Over dat ik (ook) Jezus aan het kruis heb genageld zou hebben het volgende:
Hij is ook voor mij gestorven, voordat ik geboren werd, uit liefde ook voor mij en ik ben daar erg dankbaar voor! Ten tijde van de kruisiging leefde ik niet en ik heb hem dus niet aan het kuis gespijkerd zoals jullie zeggen, of dat zo noemen.

Wel kan ik elke dag het sterven van Christus in mij omdragen (2 cor 4:10). Dat wil zeggen dat (ook) ik (net als onze voorloper Jezus) de zonde veroordeel IN het vlees (rom 8:3), dus voordat die zich kan openbaren en de mensen dus aan mij kunnen zien dat ik, bijvoorbeeld, ongeduldig ben. Door DAT sterven komen dan de vruchten van de Geest in mij openbaar, in genoemde voorbeeld dus geduld.

Over afkijken op school, wel of geen zonde:
ik schreef dit als voorbeeld maar voorbeelden kunnen mank gaan.
Als die ander het goed vond dat je het werk over schrijft dan neem je niet ongevraagd en bovendien, hoe dan ook, wordt die ander er niet minder van. Het is alleen niet zo handig, je kunt het beter zelf leren. Hoe dan ook het examen is bepalend en daar valt weinig af te kijken.
Hier gaat het erom je eigen geweten te volgen en niet dat van de ander. Net als vuurwerk afsteken. Voor de één is dat zonde en voor de ander niet. Ook kunnen wij gaande de weg veranderen en andere inzichten krijgen.

Hier kunnen wij de ander heerlijk vrij in laten en niet de ander de maat nemen of veroordelen maar dat doen wat de Geest in jou zelf. Daar gaat het om: wandel door de Geest en voldoe niet aan het begeren van het vlees (Gal 5:16)
Als wij dan samen naar Hem toe groeien dan worden wij één. Een ieder die God als vader heeft en en in waarheid Jezus als broer / broeder, die gaat veranderen en gaat op hun lijken, familietrekjes (:-) .

NB: wellicht is het nuttig, om discussie te voorkomen dat eventuele reacties hierop gemaild worden naar: cors.dekort@anico.nl BVD

@CorsdeKort Ik reageer niet omdat ik zonodig in discussie met je wil, maar om zaken die beslist onbijbels zijn van een weerwoord te voorzien. Anderen lezen immers mee en die kunnen door jouw bijdrage op het verkeerde been worden gezet. Zo ook de vraagsteller.

Allereerst nogmaals, je zegt beslist mooie en bijbelse dingen. Vergeven zonden blijven vergeven. Tot in eeuwigheid! Daar komt God nooit meer op terug. En als we opnieuw zonden doen, dan mogen we als kind van God vragen om vergeving, in die wetenschap dat we het dan ook zullen krijgen. Daarover hebben we geen verschil van mening.

Ik denk daarnaast dat wat voor de één zonde is, dat voor de ander niet zo hoeft te zijn. De ene christen staat ook meer in de vrijheid dan de ander. Maar dan gaat het hier wel om zaken die buiten de Tien Geboden vallen, middelmatige kwesties. Johannes legt dat heel helder uit in zijn brief aan de christelijke gemeente: "Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in dien is de waarheid niet" (1 Joh. 2:4). Leven met God, we noemen dat heiliging, gaat altijd gepaard met het (willen) doen van Zijn wil. Dat wij daar dagelijks in struikelen en tekort schieten maakt Paulus duidelijk in Rom. 7:18: "Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is [wel] bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet." En als je de grondtekst er bij pakt, zie je dat Paulus hier na zijn bekering spreekt in de onvoltooid tegenwoordige tijd.

Je haalt Rom. 8:3 aan. Echter, dat betekent niets anders dan dat Christus door Zijn menswording, de zonde teniet gedaan heeft. Iets wat voor ons onmogelijk was en is. Het betekent niet dat wij geen zonden meer doen, maar dat die ons niet meer toegerekend worden. Dat is dus iets anders dan wat jij zegt. Ook Johannes legt dat in zijn brief heel helder uit (1 Joh. 1:8): "Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij ons zelven, en de waarheid is in ons niet." En let wel, hij schrijft dit niet aan de heidenen, maar aan wedergeboren christenen.

Je zegt verder, "ten tijde van de kruisiging leefde ik niet, dus ik heb hem ook niet aan het kruis gespijkerd." , Nou, dan zullen het wel de joden zijn geweest...

Maar als Christus niet voor jouw zonden aan het kruis is gestorven, hoe kunnen die zonden dan ooit vergeven worden? Ga jij zelf straks betalen bij God? En waarmee dan wel? Paulus zegt (weliswaar) in Rom. 5:8: "Maar God bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaars waren." Let op dat woord "zondaars". Dat staat er niet voor niets. Christus is niet zomaar gestorven, maar voor onze zonden. Er staat niet: voor onze foutjes. Genoegzaam (dat betekent dat er genoeg bloed is gevloeid) zelfs voor de zonden van de hele wereld. Ik vind het daarom verwonderlijk, opmerkelijk en tekenend dat jij je van dit persoonlijke offer distantieert. Het is van tweeën één: Of Christus is door en voor jouw zonden aan het kruis gegaan, of je moet straks zelf betalen.

Jes. 53:5 windt daar bepaald geen doekjes om: "Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden."

Hoewel de Bijbel zelf de ernst van onze zonden helder genoeg schetst, verduidelijkt het gedicht van Jacobus Revius hieronder dit misschien nog mooier:

Hij droeg onze smarten

T’en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u kruisten,
Noch die verraderlijk u togen voor ’t gericht,
Noch die versmadelijk u spogen in ’t gesicht,
Noch die u knevelden, en stieten u vol puisten,

T’en zijn de krijgslui niet die met hun felle vuisten
De rietstok hebben of de hamer opgelicht,
Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht,
Of over uwe rok saam dobbelden en tuisten –

Ik ben ‘t, o Heer, ik ben ‘t die u dit heb gedaan,
Ik ben de zware boom die u had overlaân,
Ik ben de taaie streng waarmee Gij ging gebonden,

De nagel en de speer, de gesel die u sloeg,
De bloed-bedropen kroon die uwe schedel droeg,
Want dit is al geschied, helaas! om mijne zonden.

Samengevat. Wie geen zonde (meer) doet, heeft Jezus niet (meer) nodig. Maar de Bijbel zegt dat die mensen niet bestaan.

@omega

Bedankt.

De gedachte was NIET om onverschillig en niet om de genade te misbruiken te zijn MAAR om niet anderen te laten heersen over je geweten; om zelf naar de Geest leren luisteren en naar Hem op te groeien.

Revius heb ik niets mee maar Gods Woord in de vorm van Jesaja 53 wel; ga ik over nadenken. Fijn om aangescherpt te worden.

Bedankt voor de indirecte vermaning niet oppervlakkig te leven maar het ernstig te nemen. Dat is mijn streven; bij Hem te passen, om een sieraad van Hem te zijn (Titus 2 vers 9) zodat God trots op mij kan zijn net als Hij dat was over Job (Job 1 vers 8)

@Omega zegt: "ik reageer niet omdat ik zonodig in discussie met je wil, maar om zaken die beslist onbijbels zijn van een weerwoord te voorzien. Anderen lezen immers mee en die kunnen door jouw bijdrage op het verkeerde been worden gezet."

Omega, mag ik vragen of dat echt jouw intentie is om de reactie te plaatsen?
Dit is off-topic. Mss kan er op het forum iets gestart worden over onze intentie om te reageren. Is dat een idee? Ik ben daar niet handig in.

@CorsdeKort Dank voor je toelichting en een prachtig streven. Daar kunnen we allemaal een voorbeeld aan nemen. Ik ook!

@vrouw78 Ik heb niet veel tekst nodig om je vraag te beantwoorden. Er zijn op Refoweb honderden discussies, zowel in de vragenrubriek als op het forum. Ik reageer inhoudelijk slechts op enkele en dan nog alleen waar het exegetisch wel erg mis gaat/lijkt te gaan. Ik probeer dan met name vanuit de Bijbel zelf, en waar nodig vanuit de grondtekst, wat meer of een ander licht op de zaak te werpen.