Negatieve houding van mijn schoonfamilie
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | 8 reacties | 31-10-2016| 11:31
Vraag
Ik voer een grote strijd met de houding van mijn schoonfamilie. Mijn schoonmoeder en schoonvader gaan op zondag twee keer naar de kerk en bidden elke dag. Zelf heb ik een leven achter de rug waar ik niet zo trots op ben. Soms gaat het niet zo als je zou willen of van je verwacht wordt. Ja ik heb huwelijken die stukgelopen zijn, waar ik niet trots op ben. Mijn vrouw en ik gaan ook iedere zondag twee keer naar de kerk en wij bidden ook elke dag. Mijn vrouw is ook gescheiden en heeft een zoon van 17 die bij haar ex-echtgenoot woont. Ze houdt veel van haar zoon, die welkom bij ons is maar daar begrijpelijke moeite mee heeft.
Mijn vrouw en ik zijn nu bijna twee jaar bij elkaar en we zijn deze zomer in het huwelijk getreden. We zijn dolgelukkig met elkaar en delen ook samen Gods liefde. De moeder van mijn vrouw bidt elke dag dat ons nieuwe en verse huwelijk ontbonden wordt en dat haar dochter alleen door het leven verder zal gaan. Hoe het dan met mij verder gaat is voor mijn schoonmoeder niet belangrijk. Mijn vrouw en ik hebben berouw over van wat achter ons ligt en geloven stellig in een de onvoorwaardelijke liefde van God en Zijn genade. Wij denken ook dat we met de hulp van God een goede toekomst tegemoet kunnen gaan.
Ik ben ook niet welkom bij mijn schoonouders. Mijn vrouw gaat alleen naar haar moeder, ik breng haar weg en rij dan een uurtje rond (soms in de kou) of ga even bij mijn zwager en schoonzus langs. Mijn schoonouders geven hier niet om. Natuurlijk hebben wij fouten in ons leven gemaakt, maar mag een ander dan onze lieve Heer hier over oordelen? Betekent dat dat wij geen nieuwe kans mogen krijgen? Betekent dat het tweede grootste gebod (Heb u naaste lief), niet nageleefd dient te worden door mijn schoonmoeder en in dit geval niet telt? Betekent dat, dat haar gebed verhoord moet worden en ik weer mijn vrouw moet verlaten en mijn vrouw weer haar man? Betekent dat “Vergeef onze schuld, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren” voor ons niet geldt? Betekent dat, dat wij alleen verder moeten gaan en ons huwelijk moeten ontbinden? Mag je bidden voor nieuwe ellende van een ander? Onze lieve Heer haalde toch ook uit onvoorwaardelijke liefde een ieder naar zich toe? Ik kan gewoon niet begrijpen dat mensen die zo in het geloof staan, zo naar hun naaste doen en dat is mijn strijd. Wat is uw advies?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Deze verhouding met je schoonouders is heel moeilijk. Maar misschien kun je begrijpen dat het zo is. Ze zijn niet blij met een schoonzoon die, naar je eigen woorden, een leven achter de rug heeft waar hij niet trots op is. Is dat niet een heel normaal verschijnsel in de mensenwereld? In de volwassen-mensenwereld...
Het is heel jammer dat je schoonouders, je vrouw en jij niet tot een positief en volwassen gesprek kunnen komen. Meestal is er al teveel gepraat door derden en je schoonouders zijn bevooroordeeld, mede door jouw leven. Je mag er niet binnen komen. Dat klopt, dat past in dit geheel. Denk maar aan de Heere Jezus. Als Hij at bij een tollenaar, stond de hele boel in de brand en op hun achterste benen. Dat waren toen de ‘gelovige’ mensen. De mensen die alles wisten. De mensen die nooit iets verkeerd gedaan hadden. Ze vergaten dat ze niet beter waren. Maar het is geen goede situatie dat je niet binnen mag komen.
In de kerk kennen ze jullie ook, dus is er slechts één weg om te gaan. Vraag een ouderling of de dominee om een gesprek te hebben met je schoonouders en probeer langs die weg tot een verzoening te komen. Alles wel in de lijn van je schuld op je nemen. Dat maakt je sterker.
Jullie allemaal weten best hoe het moet zijn tussen ouders en kinderen. Er zijn allerlei teksten aan te dragen, maar het punt is om nu eens al die gevoelens aan de kant te zetten en als volwassen mensen met elkaar te gaan praten. Er is geen andere weg.
Acht de ander maar meer dan je zelf. Dat zal de Heere zegenen. Kijk, dat je schoonmoeder bid om de ontbinding van jullie huwelijk, ja dat is een gebed dat niet past in de christelijke wereld. Dit hoort bij de voodoo-praktijken van de heidenen. Het is eigenlijk geen gebed maar een dwingen bij de Heere om haar zin te krijgen. Het heeft geen waarde. Is ook voor jullie geen bedreiging.
Het enige wat hier past is om alle gevoelens aan de kant te zetten en met elkaar te bouwen aan het tweede huwelijk van haar dochter. Ze kan beter bidden om Gods zegen over jullie huwelijk. Dan gaan hart en huis vanzelf ook open. Maar ook voor jullie is het nodig om de zaak niet op scherp te zetten, maar te bidden tot de Heere God om jullie bij elkaar te brengen. Vergeven is een van de pijlers van een christen. “Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.” Als we de ander niet vergeven, vergeeft de Heere ook ons niet. Daar kunnen we niet mee marchanderen als mens. Dat geldt voor beide partijen. Hoeveel mensen gaan daar aan voorbij met Gods Woord in de hand. De Gids in ons leven die ons de weg wijst. Het ernstigste punt in dit soort situaties is het ‘schandegevoel’. Dat houdt alles tegen. Wat zullen de mensen wel zeggen...
Gods zegen en wijsheid toegewenst om kalm te blijven en vooral je niet tegen elkaar opzetten.
Een hartelijke groet,
Nellie van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Jezus zou jullie niet hebben verworpen of genegeerd.
Hij had misschien wel gezegd om te leven zoals God het wil, als getrouwd stel, en zou geholpen hebben om gods wetten beter in het leven toe te passen om gelukkig te worden.
Jezus werd verweten dat hij omging met hoeren en belastinginners. Dat vonden de joden verwerpelijk, maar Jezus verwierp de goddeloze, met zichzelf ingenomen joodse ijveraars.
Dus houd moed en richt je tot de ware God via Jezus en leef in overeenstemming met Gods wijze wetten.
Groet.
De Heere heeft ook de zonden van de aartsvaders vergeven; Abraham die het met zijn slavin Hagar deed, Jacob, die ook kinderen bij zijn slavinnen verwekte, David die zelfs iemand de dood injoeg omdat hij diens vrouw begeerde, Salomo, die het geen punt vond om honderden heidense vrouwen in zijn harem te hebben. Wie zonder zonde is mag de eerste steen werpen. En het werd oorverdovend stil. Toen kwam er iemand die zonder zonde was en die de eerste steen mocht werpen, maar Hij deed het niet. Hij spreidde genade en vergeving ten toon. Wie zijn wij dan om dat wèl te doen?
Jezus leerde ons bidden: vergeef ons onze schulden gelijk wij vergeven wie ons schuldig is.
Hoe kan je dan bidden om vergeving als je zelf niet kunt vergeven?
Ik ga ervan uit dat de vorige partners niet zijn overleden. Een nieuw huwelijk is volgens het NT alleen toegestaan als de partner is overleden, of als de partner overspel heeft gepleegd of niet toestaat christen te zijn. Aangezien de vraagsteller niet trots is op zijn eigen verleden, vermoed ik dat hij niet 'schuldloos gescheiden' is. Dat betekent dus dat dit huidige huwelijk overspel is! Zo is het begrijpelijk dat de schoonmoeder bidt voor de ontbinding van het huwelijk.
De vraagsteller maakt zich er wel makkelijk van af met Gods liefde zus en zo.
Jezus at met zondaren, moeten wij dan anders doen?
Ik weet best dat wij dit graag overslaan , maar op bijbelse gronden is het hier toch heel duidelijk verwoord dat een gescheiden mens niet kan hertrouwen want je doet overspel als je wel hertrouwt .
Begrijp mij goed , ik wil hier geen belerend vingertje opheffen , maar ik wil aangeven , dat de vraagsteller wel zich verbaast dat zijn schoonouders deze houding aannemen , maar ik hoor niets over het feit dat het misschien wel eens aan dit feit kan liggen waarom die schoonouders deze houding aannemen omdat zij ook van mening zijn dat hun eigen dochter nu overspel pleegt omdat zij op bijbelse gronden niet zou mogen hertrouwen .
Heel vreemd dat ook de vraagsteller dit gewoon aan de kant schuift en er geen woord over rept dat hij ook tegen Gods geboden is ingegaan en daardoor op bijbelse gronden eerst in berouw zou moeten komen en schuldbelijdenis doen in de kerk omdat hij bewust het 7e gebod overtreed en gezien de vraagstelling alleen maar klaagt over zijn schoonouders maar de grote fout wat hijzelf begaat om te hertrouwen even wegpoetst. Onvoorstelbaar vindt ik dit . dat mensen tegenwoordig hun vrouw of man als een soort wegwerpartikel (mis)gebruiken ) en heel gemakkelijk de volgende weer nemen of er niets is gebeurd zonder zich af te vragen of dit van Godswege wel geoorloofd is gezien wat er in de bijbel staat in Matth. 5 .
In onze kerk kan niets eens getrouwd worden als 1 van de partners ooit is gescheiden dit op grond van wat er in Matth. 5 over staat geschreven .
En dan nog een puntje, ik lees nergens in de vraagstelling dat meneer of mevrouw in berouw is gekomen over hun verkeerde daden, niets wijst die richting op , ja natuurlijk zijdelings wordt er wel gesproken over dat er fouten zijn gemaakt , tja , maar hoe is de houding richting God ?? Het gaat er niet om wat schoonouders of anderen vinden , het gaat er om wat God vindt van jullie daden en als dat in het reine is zou u ook uw schoonouders kunnen overtuigen dat u van Godswege met hun dochter mag trouwen , maar ik vrees dat zo´n gesprek nooit heeft plaats gevonden en dan kan ik mij de houding van die schoonouders wel iets van begrijpen al zou ikzelf een andere houding aannemen
Dat Jezus met 'zondaren' at, gaat erom dat hij het gezelschap opzocht van mensen die in de ogen van de samenleving er niet meer bij hoorden. Het betekent niet dat Jezus de mogelijk zonden van deze mensen tolereerde.
Zoals passantje al schrijft, verbaas ook ik me erover dat de vraagsteller zo weinig zelfreflectie heeft. Strikt genomen leeft hij (hoogstwaarschijnlijk) in overspel, maar daar heeft hij geen oog voor. Mijn eigen mening is dat je per geval moet bekijken wat het beste is, en dat de NT-ische voorschriften niet als absolute wet hoeven gezien te worden, maar dan nog vind ik dat de geest van die voorschriften door de vraagsteller geen recht gedaan worden.
Idd Jezus at met zondaren zelfs met Zacheus, maar deze gaf alles terug wat hem niet toekwam. Weet u wat vraagsteller voor schade heeft aan gericht
bij echtgenote''s en mischien kinderen? Zolang er geen wederhoor is kunnen
wij geen oordeel vellen, en alles met de mantel der liefde bedekken
Het bloed van de Heiland is geen Haarlemmer olie
