Gesprek met zus

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 28-10-2016| 09:30

Ik loop vast in een gesprek met mijn zus. Ik heb haar via mail feedback gegeven over een recente situatie, waarbij ik me door haar toonzetting ondergesneeuwd voelde. Ik heb dit zo concreet mogelijk proberen weer te geven en ook wat ik toen dacht en voelde. Haar reactie was een verdediging. Op mijn beurt voelde ik me niet gehoord/serieus genomen en gaf aan dat ik niet goed raad weet met haar reactie en dat ik behoefte heb aan een stukje erkenning van haar kant voor mijn gevoel van onbehagen. Ze reageert dat ze het vervelend voor me vindt, maar dat ze mijn kritiek niet goed heeft begrepen. Ze wil me bellen omdat ze verwacht dat we er dan beter uit komen. Maar ik ervaar haar verbaal altijd veel sterker dan ikzelf. Ik ben iemand die onmiddellijk dichtklapt als iemand niet helemaal gelijkwaardig op me reageert. En juist in gesprekken met haar heb ik vaak het gevoel gedomineerd te worden.

Het is nu de eerste keer dat ik dit heb benoemd. Ik zou zo graag willen dat ze dit anders zou doen omdat ik een goede band heb met haar. Ik weet niet hoe we hier uit kunnen komen. Ik heb het idee dat zij zich niet kwetsbaar opstelt. Wel zegt ze dat ze het pijnlijk vindt als er iets tussen ons in zit. Ze zegt steeds: “Goed dat je het zegt, vervelend voor je dat soort dingen.” Toch wringt er iets. Ik heb het idee dat ze boven de situatie wil blijven staan. Ik wil haar echter niet meer verwijten gaan geven. Wat nu?

Beste vraagsteller,

Wat nu? Toch maar het gesprek aangaan, zodat jullie elkaar in de ogen kunnen kijken. Dat is misschien niet gemakkelijk, maar laat zeker wel duidelijk de non-verbale kant zien van jullie beiden die je dan ook kunt benoemen. Schrijven of mailen is altijd lastig om gevoelens goed over te brengen omdat de lezer zomaar verkeerde interpretaties geven kan. 

Misschien wil je zus “boven de situatie blijven staan”, zoals jij zegt. Dat kan. En ík kan me niet aan de indruk onttrekken dat jij dáárin op je zus lijkt! Verwijten maken is niet de goede toon, probeer het met: “ik vind, ik voel, ik wil” enzovoort zodat je dicht bij jezelf blijft.

Nog één tip: wacht niet tot er een grote limousine voor komt rijden, maar zet zélf de eerste stap!

Ik wens je sterkte,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1536 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven