Uitverkiezing alleen voor de Joden
Dr. C. A. van der Sluijs | 16 reacties | 12-09-2016| 11:37
Vraag
Vertaling Mattheus 22:14. Laatst hoorde ik een preek van dr. Paul Visser over deze tekst. Hij vertelde dat deze tekst eigenlijk verkeerd is vertaald. De juist vertaling zou moeten zijn: “van de geroepenen velen, van de uitverkorenen weinigen.” Op zich is die vertaling, gezien de voorgaande gelijkenis, ook logischer: de uitverkorenen (het volk Israël!) hebben geen of nauwelijks gehoor gegeven aan de Woord van Jezus; van de geroepenen (uit de volken), zijn er veel meer tot geloof gekomen. Dat ligt ook veel meer in de lijn met wat Jezus elders zei in Mattheus 8:11, 12: “Maar Ik zeg u dat er velen zullen komen van oost en west en zij zullen aan tafel gaan met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen, en de kinderen van het Koninkrijk zullen buiten geworpen worden in de buitenste duisternis; daar zal gejammer zijn en tandengeknars.”
Ik hoor de laatste tijd steeds meer predikanten die behoren tot de gereformeerde gezindte die tot de ontdekking komen dat de uitverkiezing in de Bijbel veel vaker slaat op het volk Israël en de Joden en niet op de gemeente. Wordt het niet eens tijd dat we onbevangen gaan nadenken of we altijd het juiste zicht hebben gehad op de uitverkiezing en de plaats van Israël, maar ook andere onderbelichte onderwerpen in de bijbel? Israël, het Koninkrijk van God en het werk van de Heilige Geest, komen niet of nauwelijks voor in de drie formulieren. Gezien de tijd waarin deze formulieren zijn geschreven is dat te begrijpen. Men had net het RK-juk van zich geworpen. Maar de ontwikkelingen staan niet stil, nieuwe inzichten komen op, die lang niet altijd vrijzinnig zijn. Ik worstel hiermee omdat ik graag de Bijbel wil lezen zoals die is bedoeld. En zaken als Israël, Koninkrijk van God en het werk van de Heilige Geest, die vaak in de bijbel voorkomen, komen nauwelijks aan bod in de prediking.
Antwoord
Nee, die vertaling is goed. Maar dat gezeur is verkeerd. We hebben weer wat nieuws uitgevonden, omdat we ons begonnen te vervelen in de oude gereformeerde godgeleerdheid. Ja, dat komt er van als een mens geen genade ontvangt in zijn hart. Dan moeten we nodig weer eens iets nieuws bedenken. En trouwens de gemeente wil ook graag wel eens iets nieuws horen vanwege al die voorspelbare prediking. Ik kan het me indenken. Maar kom dan niet op een dwaalspoor terecht. Dat trouwens ook al zo oud is als de kerkgeschiedenis. En wat opnieuw opvlamde tijdens de Reformatie, ik bedoel de Wederdopers, die vooral gespitst waren op realisering van het koninkrijk van God hier en nu. Nu komt dit weer naar voren in een hernieuwde aandacht voor Israël. Op zich niks mis mee, ware het niet dat dit Israël -belijden buitensporig wordt in die zin dat het niet meer spoort met het Bijbels getuigenis in deze.
Zeker, Israël wacht nog een heerlijke toekomst, maar de kerk is in Israël ingelijfd en zal daar met Israël in delen. Het lust me niet daar verder op in te gaan, omdat ik er geen zin in heb het wiel opnieuw te gaan uitvinden. Ik ben dat gezeur zat. Waarom? Omdat het de zoveelste slinkse poging is van het remonstrantisme om de leer van vrije genade te ondermijnen. De uitverkiezing zou de kerk niet gelden? Lees 1 Petr. 2:9, 10. Andere Schriftplaatsen laat ik buiten beschouwing. Omdat ik dan eindeloos zou gaan herhalen wat de Kerk der eeuwen gezegd heeft nog voordat wij kwamen kijken.
Vervat in de Formulieren van Enigheid, ja. Wat is daar mis mee? De ontwikkelingen staan niet stil! Nee, de mens der zonde vindt steeds nieuwe wegen en omwegen om de leer van vrije genade buiten spel te zetten. Als jij dat niet meer hoort, dan zit je in een kerk die horende doof is. En dat zou zo maar kunnen. Dan mag je met je kerk verlegen worden om genade alleen. En anders is er geen toekomst (van God) voor je kerk en voor jou.
O, die persoonlijke uitverkiezing, wat moet je er mee als je daaruit niet leeft?! Niets, en dan moet je wat doen om je leven te gaan redden. Althans, wat je voor leven houdt. En dat ligt altijd -onthoud het- in het horizontale vlak. En om dit te verdoezelen komen we vandaag met Israël-filosofieën. Want daarbij kan men zich iets voorstellen. Juist! En het wonder van Gods genade in de persoonlijke verkiezing tot zaligheid is onvoorstelbaar. Juist! En word daar nu eens verlegen om, want dat is net zo nieuw als de nieuwe aarde onder een nieuwe hemel stráks. Dan gaat het inderdaad om een licht tot verlichting van de heidenen en tot heerlijkheid van Zijn volk Israël (Luk. 2:32). In die volgorde! Omdat de eersten de laatsten werden (vgl. Matth. 19:30). Dit versta je alleen door verkiezende genade. En anders probeer je van de laatsten weer de eersten te maken. Dat doet God, niet wij! En dan gaan we weer opnieuw beginnen met ons verzet tegen genade alleen. Luister niet naar al die kerkelijke huurlingen. Jezus zegt: Ik ben de Goede Herder... Mijn schapen horen Mijn stem en volgen Mij (Joh. 10 : 27, 28).”
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 Petrus 2:9, 10 gaat dan ook over een uitverkoren geslacht. Het geslacht is uitverkoren. Je zou zelfs nog kunnen, aan de hand van de opening van de brief, kunnen concluderen dat Petrus expliciet aan de Joden in de verstrooiing schrijft, net zoals Jakobus doet. Paulus was de apostel van de volken, Petrus van de Joden.
Jammer dat de vraagsteller beticht wordt van gezeur. Het is een vraag die niet eerder werd gesteld, ik heb ook niet eerder gelezen dat vragen van vraagstellers als gezeur werden beoordeeld door de beantwoorder. En volgens mij bepaalt alleen God wie genade heeft ontvangen in het hart.
In dit stuk lees ik wat ds. Visser over de uitverkiezing vindt http://www.noorderkerk.org/zondagmorgen-24-november/
"Deze hervormde broeder vertelde mij dat hij het juist in zijn werkomgeving van dit geloof moest hebben. Het hield hem meer als ooit tevoren op de been."
Ds. Visser deelt de column van Diederik van Dijk met instemming.
Ik ben bang dat de vraagsteller nogal kort door de bocht omgaat met de betreffende preek van ds. Visser. Ik weet niet of dr. Van der Sluijs deze beluisterd heeft, misschien had het dan iets genuanceerder gekund dan alleen op basis van deze vraagstelling.
In het hele OT wordt Israel als volk bedoeld als het over de verkiezing gaat. Gaan we dan ineens in het NT met een Griekse Bril de Bijbel lezen en aan plaatsvervangingstheologie doen?
Ik heb de preek ook gehoord en ds. Visser heeft in die preek ook expliciet gezegd dat de verkiezing nu ook de gemeente betreft.
Nogmaals: ik vermoed dat de vraagsteller niet heeft bedoeld dat God de gemeente niet verkiest, maar dat initieel en vooral met de uitverkorenen het volk Israël wordt bedoeld. Zoals mp82 schrijft wordt in het OT Israel bedoeld met de uitverkorenen. En ook in het NT wordt vaak het volk Israel bedoeld als er over uitverkorenen wordt gesproken. Als we daarvoor de kerk gaan invullen, dan maken we ons schuldig aan vervangingstheologie.
Als iemand die preek wil beluisteren, dan kan die hier worden gevonden:
http://www.immanuelkerk-barendrecht.nl/preken2016/2016-06-05-1700korter.mp3
"Enige trauma’s heeft de gereformeerde gezindte immers wel overgehouden aan de doordenking van het leerstuk van de uitverkiezing. Niet zelden overwoekerde onze ratio het Woord van de levende God. Soms werd er filosofie bedreven in plaats van theologie. Gods genadige verkiezing verwordt dan tot een logisch systeem, tot een noodlottige constructie. Dit denken past bij het heidendom, dat ons van nature toch al beter ligt dan het Evangelie. De verkiezing vormt dan een blokkade in plaats van een trooststuk. De bijbel kent zo’n systeem echter niet. Verkorenen gaan verloren. Verworpenen worden gered (Lukas 14: 15-24). De verkiezende God is de roepende God. De eeuwigheidsbeslissingen vallen onder de prediking, waar de verzoening wordt bediend. In die zin neemt God Zijn eeuwige besluiten op het allerlaatste moment."
Als ik de DL goed begrepen heb, is dit toch wat anders. Geen verkiezing van individuen wat van eeuwigheid al vastligt, dus niet dat er al voor je geboorte is bepaald dat je óf behouden wordt óf verloren gaat.
Ik ben van mening dat in Gods wereldbeeld Israël nog steeds de centrale plaats inneemt. Zij zullen opnieuw tot zegen voor de heidenen worden, en niet de heidenen voor hen. Voorts worden de heidenen ingeënt op de edele Olijfboom, maar daarmee ZIJN ze toch niet ineens de Olijfboom?
Vraagsteller merkt terecht op dat er weinig over deze onderwerpen gesproken wordt, en gezien het antwoord is er misschien ook niet veel discussie over mogelijk.
Het antwoord is ook behoorlijk veroordelend..Bvb ..dat komt ervan als men geen genade ontvangen heeft in het hart.....
Ik zou zeggen... Als je genade ontvangen hebt..word Israël belangrijk.... Wie Israël zegent zal gezegend zijn....En bid voor de vrede van jeruzalem ...en Er zijn nog zoveel profetieën , die nog niet in vervulling zijn gegaan...lees bvb Zacharias!
Helaas heeft de vraagsteller gelijk, dat deze zeer belangrijke dingen weinig of geen plaats hebben in veel kerken
En ja, die onzichtbare vervangingstheologie. Je kunt de klok er op gelijk zetten dat dat spook ook weer opdoemt.
Er staat: Verhard wie Hij wil, er staat niet verwerpt wie Hij wil. Kijk eens naar het verharden van de Farao: die verhardde de eerste vier keer zijn hart zelf, daarna deed God t. Er zou voor de Farao echt nog vergeving mogelijk zijn geweest als hij na de dood van zijn zoon tot inkeer was gekomen.
In de bijbel wordt het woord verkiezen op vele manieren gebruikt. Zo betekent het niet dat verkiezen altijd betekent dat de ander verworpen wordt. Israël werd verkozen, maar ook mensen buiten het volk Israël mochten behouden worden als zij in God geloofden. Daar zijn in het OT tal van voorbeelden van. Verkiezen betekent hier dus niet dat alleen het volk Israël zalig werd, dat klopt trouwens ook want er zijn veel joden verloren gegaan door ongeloof in het OT.
Jakob werd boven Ezau gekozen.. er staat 'Ezau heb Ik gehaat.' Dat haten betekent geen verwerpen, maar betekent in de grondtekst op de tweede plaats gezet. Net als Jezus zegt: Wie vader en moeder niet haat, kan mij niet volgen. Hier betekent haten ook weer op de tweede plek zetten.
Zo zijn tal van teksten over de verkiezing al eeuwen misbruikt, waardoor er zoveel verkeerde leer is gekomen. Alsof er geen eigen verantwoordelijkheid meer is.
We hebben de verkiezing proberen te vangen. We willen iets begrijpen met ons menselijk verstand. Zegt God niet dat we ons bezig moeten houden met wat ons hier op aarde gegeven is en niet dat wat van God is? De verkiezing is van God en hoe dat precies zit, dat weet alleen God. Straks in de eeuwigheid zullen we t begrijpen. Zal t schaamrood ons op de kaken staan? Waarom? Omdat het heel anders zit dan we denken? Sommige dominees hoor ik zeggen dat God van eeuwigheid een soort van vergadering hield en dat Jezus zich toen beschikbaar stelde enz... waren we erbij? Heeft God ons dat zelf verteld dat het zo gegaan is? Waar staat dit verslag in de Bijbel? En zo denken we maar door. We weten weinig van de uitverkiezing en dat wilde God zo. Laten we dan niet gaan zoeken naar meer kennis. Want we kunnen het niet vatten. Wie God wil vatten in je menselijke verstandje wordt ongelovig. Zijn er al niet velen vertrokken om de leer van de uitverkiezing?
Eerlijk gezegd vind ik het zorgelijk dat men niet eerlijk wil kijken naar eigen ingeslopen fouten. Tov verkiezing maar ook tov de geschriften. Men heeft geschriften op gelijke hoogte gezet met de Bijbel. Zeg niks van de Drie Formulieren, want dan ben je toch echt wel slecht bezig. Dan wordt je beticht van gezeur. Sorry maar konden deze mensen dan geen fouten maken. Nee, volgens de kerk waren die mensen toch echt door de Heilige Geest geïnspireerd. Het was een bijzondere tijd. O... hebben we daar bewijs van? Luther was de eerste reformator. Hij dwaalde tov het avondmaal. Was hij niet geraakt door de Geest, toch zeker wel? God gebruikt mensen die kunnen falen. Daarom moeten we alles toetsen. Ook de drie Formulieren. Zelf geloof ik alleen in de Bijbel. En alles wat gestoeld is op de Bijbel neem ik aan, t andere trek ik in twijfel. Spurgeon was een baptist. We citeren hem menigmaal maar zijn visie op de doop leggen we terzijde. Was deze man ook niet bijzonder aangeraakt door de Geest?
Trouwens... laten de Heidelberger maar eens serieus nemen... de meeste zondagen zijn gericht op de dankbaarheid/heiligmaking... hoeveel tijd besteden we daar aan in ons leven, in onze preken?
Mijn inziens zijn gaan we prat op de formulieren maar ook daaruit pakken we alleen de stukjes die ons uitkomen. Net als bij de Bijbel.
Word wakker!
Israël wordt door de kanttekenaren niet met zoveel woorden afgeschaft, maar wel ingeperkt tot de groep gelovigen Israëlieten die vervolgens ingelijft worden bij de Kerk. Ik ben van mening dat het incorrect is om 'gans Israël' te vervangen door 'kerk der gelovigen'. De meeste beloften worden vervult aan Israël als natie bestaande uit gelovigen en ongelovigen. Daar zien we nu toch al het begin van?
Het lijkt me wel goed mogelijk dat gelovige heidenen door hun inlijving bij Israël in een aantal van deze nog openstaande beloften zullen delen. Maar zeker niet alle!
Heel kort over de belijdenisgeschriften: ze zijn evangelischer dan je denkt. Zelfs zo, dat als ze daadwerkelijk gelezen werden, er in de rechterflank van onze gezindte een direct verbod op het hanteren er van uitgevaardigd zou worden. Jij kent ze blijkbaar ook niet, anders zou je deze opmerking niet maken ;-) Lees de DL maar eens over de verkiezing (met bijbehorende tekstverwijzing).
Rom. 11:8: (Gelijk geschreven is: God heeft hun gegeven een geest des diepen slaaps; ogen om niet te zien, en oren om niet te horen) tot op den huidigen dag.
1 Kor. 10:5: Maar in het meerder [deel] van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.
En zo zijn er nog diverse teksten toe te voegen (ook uit het OT), waaruit blijkt dat er door de eeuwen heen slechts (relatief) weinig joden van dat uitverkoren volk zalig zijn geworden. Elia krijgt te horen dat het er maar 7000 zijn op dat moment (van de miljoenen Israëlieten) die hun knieën niet hebben gebogen voor Baäl. Je moet dus het probleem niet bij de kanttekenaars leggen. Die spreken alleen Paulus na.
