Electronic Dance Music

G. Slurink | 1 reactie | 08-08-2016| 13:34

Ik ben al een poosje in tweestrijd over muziek. Mijn ouders vinden namelijk bijna alle christelijke muziekstijlen die ooit in de wereld begonnen zijn fout en dan bedoel ik vooral christelijke Rock en EDM (Electronic Dance Music). Ik kijk hier totaal anders tegen aan. Mijn grote hobby is muziek maken op mijn PC, in het genre EDM. Ik vind dit heerlijk om te doen en ik kan geen bijbels argument vinden waarom dit niet goed zou zijn. Hoe kijkt u tegen dit soort stijlen aan?

En in hoeverre moeten mijn ouders mij los laten? Ik ben 18 en als ik het advies van mijn ouders op zou volgen kom ik op alleen maar psalmen en gezangen. Nu vind ik deze ook mooi, maar toch ook een beetje minder omdat ik jarenlang harde muziek heb geluisterd...

Beste vragensteller,

Om met je tweede vraag te beginnen: het lijkt mij dat zolang je nog thuis woont je ouders zeker wat in te brengen hebben. Je bent 18, dus voor de wet meerderjarig. Als je dan je eigen keuzes wilt maken en zelfstandig wilt zijn, dan kan dat, maar dan moet je op jezelf gaan wonen en voor jezelf gaan zorgen. Dan draag jij de verantwoordelijkheid voor jezelf, ook tegenover God. Maar zolang je nog thuis woont en je ouders zorg voor je dragen zijn je ouders ook deels verantwoordelijk voor jou, ook tegenover God. En dan mogen ze, moeten ze zelfs, grenzen aangeven. In welke mate en op welke gebieden ze je dan de ruimte willen geven om eigen keuzes te maken is dan aan hun. Je zegt dat je jarenlang harde muziek hebt geluisterd en dat EDM je grote hobby is. Daaruit maak ik op dat je ouders je redelijk wat ruimte hebben gelaten. Ze adviseren je wel andere muziek te luisteren maar dat vindt geen weerklank bij jou, niet zozeer omdat het een verkeerd advies is maar omdat het je niet zo bevalt, want na jarenlange harde muziek ben je aan wat anders gewend geraakt...

Je ouders hebben ernstige bedenkingen bij deze muziek. Niet zo vreemd want de oorsprong van deze muziek is goed na te gaan en ligt niet bij mensen die hun muzikale gaven wilden gebruiken om God te loven. Integendeel, de grondhouding in de popmuziek is dat een mens moet doen wat hij of zij wil. Dat is het altijd geweest, vanaf het prille begin in de jaren vijftig van de vorige eeuw en de EDM die daar later uit voortkwam is niet anders. Het is de heersende gedachte in de popmuziek, die tot uitdrukking komt zowel in de teksten als in de uitvoering. Popmuziek heeft er in belangrijke mate toe bijgedragen dat deze houding in onze samenleving algemeen geaccepteerd is. Helaas is dit ook aanwezig in veel 'christelijke' rock, waar onder een noemer van 'christelijke vrijheid' en een 'elkaar vrij te laten', mensen ook op dit gebied willen kunnen doen wat ze willen: een God zoals zij die willen, aanbidden zoals zij het willen, met de muziek die zij willen. Een bijbels voorbeeld hiervan vind je in Exodus 32.

Dit is zo ingeburgerd dat het bijna niet meer te zien is wat daar mis mee is en dat is denk ik omdat we meer op mensen gericht zijn dan op God. We vinden vooral onszelf belangrijk. Maar deze zelfgerichtheid is nu juist de oorzaak van alle ellende in de wereld, de bron van de zonde en van onze opstandigheid tegen God. Want als we God echt zouden kennen zou alle opstandigheid als sneeuw voor de zon verdwijnen. Bij Hem is niets dan goeds. Maar, wonder van genade, Gods ontfermende liefde voor ons is zo groot, dat Hij zelf mens is geworden in de Heere Jezus om ons te verlossen hiervan, zowel van onze schuld als van onze zondige aard, opdat we als wedergeboren mensen niet meer voor onszelf zouden leven, maar voor Hem Die voor ons gestorven en opgewekt is (2 Kor 5:15). Daarom zegt God: bekeer je tot Mij en luister naar Mijn geliefde Zoon!

En dat is waar ik zelf een antwoord vond op de vraag waar jij mee worstelt. Want ik heb ook lang met deze vraag gezeten. Dat bepaalde popmuziek verkeerd is, is wel duidelijk. Maar hoe zit het met de rest? Wat mag ik wel en wat mag ik niet? Wat moet ik en wat moet ik niet? Ik, ik, ik, ik. Bij al deze vragen draaide het steeds weer om mezelf. Want eigenlijk wilde ik nog steeds zoveel mogelijk doen wat ik zelf wilde en hebben wat mijn hart begeerde. De verandering kwam toen ik me bewust werd dat daar het probleem lag. Langzaam ging het veranderen in een: "Heere, wat wilt U dat ik doen zal?". Niet dat me dat altijd zo goed af gaat, want dit te zoeken is wel een verlangen van mijn hart, maar mijn oude zondige aard wil vaak wat anders. Maar het is een totaal ander beginpunt. Niet dat ik daarmee iets hoop te verdienen, ik heb zelf niets bij te dragen en ben in alles totaal afhankelijk van God. Mijn hoop is volledig op de Heere Jezus en op niets anders. Maar daarom juist wil ik zoeken te doen wat God behaagt. 

God zegt: "Als u zich bekeert, bekeer u dan tot Mij! "(Jer. 4:1). Dat is de bekering die God vraagt, een bekering tot Hem. Niet tot een geloof, een religie, een kerkgenootschap, een stel van (leer)regels, of wat dan ook. Niet dat deze onbelangrijk zijn, maar het gaat in de eerste plaats om een ommekeer naar Hem toe. Dat wil zeggen: je hart te richten op de Heere.

Hoe is dat voor jou? Hoe belangrijk is het voor jou om God echt te leren kennen? Hoe belangrijk is het voor jou Zijn kind te zijn? Hoe belangrijk is het voor jou om Hem welbehaaglijk te zijn? (Rom. 12:1, Ef. 5:10, Kol. 1: 10, Heb. 13:21 etc.). Dat is een gewetensvraag, die je goed moet overdenken en het antwoord voor God moet belijden. Waar gaat je hart naar uit? Misschien kom je wel tot een ongemakkelijke conclusie waar je liever niet teveel over nadenkt. 

Ik zie zelf zeker problemen met deze muziekstijl. Je weet naar ik aanneem enigszins hoe het gebruikt wordt: elektronische dansmuziek, gemaakt om te feesten, met een hypnotiserende beat om alles te vergeten en je happy te voelen. En ik heb nooit CEDM (Christelijke EDM) gezien waar dat wezenlijk anders is. 'Dancing for Jesus' heet het dan. Maar is dat iets dat Jezus van ons vraagt of is dat gewoon iets dat mensen zelf willen en hiervoor de naam van Jezus ijdel gebruiken?

Maar hoe ik er tegen aankijk of hoe anderen er tegen aankijken is van ondergeschikt belang. Het belangrijkste is: hoe kijkt God hier tegenaan? Dat is iets waar je zelf oprecht naar moet (willen) zoeken en dan gaat het verder dan een muziekstijl. Dan gaat dan om je hart. 

Tot slot, omdat je van muziek houdt, wil ik je nog wat anders meegeven. Ik vond zelf vroeger alleen popmuziek mooi. De rest hoefde ik niet. Dat vond ik saai en deed me niets. Pas nadat ik tot gelooof kwam ben ik kerkmuziek gaan luisteren, in het begin vooral wegens de teksten. Toen begon ik langzaam te ontdekken dat er daar nog een hele muzikale wereld is, die ik totaal niet kende, die veel rijker is, ook muzikaal gezien, dan de popmuziek. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje op allofbach.com, met name bij de Cantates. Bekijk ook de interviews, want alhoewel de meeste van deze musici geen christen zijn, kunnen ze wel wat vertellen over de rijkdom en diepgang van deze muziek. Voor iemand die de inhoudelijke rijkdom ervan ook persoonlijk kent, krijgt het denk ik dan nog meer waarde. Het zal even wennen zijn, goed mogelijk staat het nu nog ver van je weg. Maar misschien komt er een moment dat het je gaat aanspreken. 

Misschien een beetje ander antwoord dan verwacht maar ik hoop dat het je toch helpen zal.

Een hartelijke groet,

Gerard Slurink 

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

165 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven