Christus (niet) op juiste wijze geopenbaard (2)
Ds. W. C. Meeuse | 2 reacties | 27-07-2016| 11:51
Vraag
Ik las door een heleboel vragen heen om een antwoord te vinden op de mijne. Daarbij kwam ik een paar vragen tegen die er betrekking op hebben. Toch blijven er nog vragen over. Ik las een vraag 'Christus (niet) op juiste wijze geopenbaard', beantwoord door ds. W. C. Meeuse op 22-04-2005. Iemand kreeg er last van dat Christus haar niet op de normale/bijbelse manier geopenbaard is, maar door een verborgen kruis. Niet als Borg voor schuld, die voelde ze toen niet. Dit is voor mij erg herkenbaar, in zoverre dat Hij mij opzocht in een heel beroerde tijd. Door de preken erna ben ik heel erg gaan twijfelen, want ik kende Hem immers niet als Verlosser van schuld, maar als de Levende en Degene die mij nooit zou verlaten.
En ds. Meeuse bevestigt mijn bange vemoeden. Dit kan nooit Jezus zijn geweest. Die openbaart Zich als Verlosser van schuld, niet van eenzaamheid. Door de twijfels ben ik ‘rot’ gaan denken over de goedheid van God. En schuld? Door de keuze van Eva kan ik niet eens meer goed doen, wil ik het niet eens meer denk ik. In ieder geval kan ik er niets aan doen. Mijn verstand zegt dat deze gedachten verkeerd zijn, maar zo zit het. Ik heb natuurlijk ook gelezen over het toelaten van het kwaad in andere vragen, maar het gevoel van er niets aan kunnen doen blijft.
Daarbij heb ik het idee dat de ellende waar ik toch uit leek te komen, uiteindelijk zeven keer zo groot is (teruggekeerde duivel), omdat de blijdschap van toen geen blijvende bodem had (van verwondering over genade voor een zondaar). Ik ben niet geknakt. Nu las ik in een dagboekje over psalm 145 vers 14 (De HEERE ondersteunt allen die vallen...). Daarbij stond geschreven dat als je jezelf wijsmaakt dat je er niks aan kan doen, dat het nou eenmaal je karakter is, dat je jezelf ook niet gemaakt hebt enz., die belofte niet voor jou is. Eigenlijk zou ik willen weten of er nog hoop is voor iemand die haast niet meer kan geloven dat de Heere Jezus bestaat, omdat de beleving van ‘toen’ niet bevestigt wordt. En iemand wiens leegte na opruiming weer gevuld is met kwaad (maal zeven). En iemand die niet weet hoe terug te keren na het verlaten van de eerste liefde. En iemand die weer slaaf is geworden (als een uitzinnige Galaat). Zulk soort mensen. Er wordt voor gewaarschuwd zo niet te worden, maar wat als je al zo bént. Als Saul, slaaf van zichzelf, bang en kwaad op alles en voor alles maar zichzelf vrij blijven pleiten. Wat dán? Is het dan verloren? Het is moeilijk om te blijven bidden.
Antwoord
De vraag is nogal gecompliceerd. Ik heb het antwoord van 22-04-2015 opgezocht wat ik gegeven heb op een soortgelijke vraag. Toen wees ik erop dat Christus Zich openbaart als Borg en Middelaar. Ik heb er toen ook op gewezen dat strijd tegen de zonde niet los is van de ervaring van schuld.
Maar het gaat nu meer om de vraag Wie Jezus voor ons is. Hij is een verzoening voor onze zonden (1 Joh. 2:2). Maar Hij is ook de goede Herder Die verloren schapen opzoekt. Hij weet te troosten in allerlei omstandigheden. Als je Jezus kent als de Levende en als Degene Die ons nooit verlaat. Wie kan dat anders zijn dan Jezus Zelf? We leren Hem kennen in Zijn namen (zoek maar eens op internet naar de namen van Jezus), in Zijn daden (wonderen), maar vooral als Verlosser en Zaligmaker. Overdenk eens hoe Jezus mensen opzocht in hun ellende, in hun armoede en ziekte. Hij genas van allerlei kwalen om te laten zien dat Hij kan verlossen van die dodelijke kwaal die zonde heet. Zo weet Hij ons ook in onze eenzaamheid op te zoeken en te troosten met Zijn nabijheid.
Is er hoop voor iemand die zich voelt zoals de vraagsteller? Als je zelfs twijfelt of God wel bestaat? Ja, die hoop is er. Kijk maar naar Thomas: wees niet ongelovig maar gelovig, zei Jezus.
Is er hoop voor mensen die zichzelf ervaren als verloren zondaren? Daar komt de vraag dus op neer. Nu, die hoop is er wel! Daar is Jezus juist voor gekomen!!! Maar niet op grond van ons presteren. Maar op grond van de genade van God alleen. En die genade wordt ons geleerd en verkondigd. Zie op Jezus. En lees en herlees het boek van Ambrosius: “Zien op Jezus.”
Ds. W. C. Meeuse
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. C. Meeuse
- Geboortedatum:12-04-1944
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sliedrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus (2011)
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niemand ontvangt genade of krijgt er deel aan die zelf nog genoeg heeft en zijn gebrek niet ondervindt. Want genade is geen eten en drinken voor hen die verzadigd zijn en genoeg hebben. maar voor armen, hongerigen en dorstigen. Wie nog steeds verstandig, sterk en godzalig is en iets goeds bij zichzelf vindt, en niet arm, ellendig, ziek, zondig en dwaas geworden is, die kan tot de Heere Christus niet komen om genade te ontvangen.
Wie nu een bedroefd en bezwaard geweten heeft, vreest vanwege de zonde, verschrikt is voor de dood, of niets goeds in zich kan vinden, die komt hier tot deze Man. Belijdt wat uw gebrek is, en roep Hem aan, Hij zal u zeker helpen, ‘stort uw hart voor Hem uit’, zoals de psalm spreekt en zeg tot Hem: Zie Heere, hier is een leeg vat, dat nodig heeft gevuld te worden. Mijn Heere vul het, ik ben zwak in het geloof, versterk mijn geloof, ik ben koud in de liefde verwarm me en maak me brandende, dat mijn liefde uitgaat tot mijn naaste. Ik heb geen sterk en vast geloof, ik twijfel bij tijden en kan U niet geheel vertrouwen. Ach Heere help mij, geef mij meer geloof en vertrouwen. In U zijn al mijn schatten en goederen verborgen, ik ben arm maar U bent rijk, U bent gekomen om zich over de armen te ontfermen. Ik ben een zondaar, U bent rechtvaardig. In mij is een stroom van ongerechtigheid, bij U echter is een volle fontein van gerechtigheid. Op deze wijze zal ik in mijn hart spreken: Hem moet ik hebben van Wie ik ontvangen kan, maar niet iemand aan wie ik geven moet. Amen.
Je bent in verwarring omdat je Christus hebt ontmoet in Zijn helend werk in je eenzaamheid en je vraagt je af of dit wel de Christus der Schriften is geweest. Er zijn getuigenissen uit de Bijbel zelf van mensen aan wie Christus zich heft geopenbaard, maar die op dat moment er nog niets van verstonden. Denk bijvoiorbeeld aan de blindgeborene (een ding weet ik: dat ik blind was en nu zie) of ook aan de discipelen zelf: want zij verstonden de Schrift nog niet dat Hij moest lijden, sterven en wederom opstaan.
Een belangrijk criterium of het echt is: wat werkt het uit? want de echte bekering werkt een droefheid naar God. Dan gaat de dienst van de Heere je trekken, dan wordt Hij al je lust en liefde, dan gaat je hart naar Hem uit. En dan begint de Heere en dan komt Hij terug op Zijn eigen werk.
Als je twijfelt of het wel echt is, vraag maar eenvoudig of de Heere er nog eens op terug wil komen.
