Heel veel angsten
ds. R.W. Mulder | 14 reacties | 01-07-2016| 12:26
Vraag
Soms heb ik heel veel angsten. Ik weet dat het niet reëel is maar ik voel gauw spanning en angst. Nu heb ik Genesis en Exodus gelezen en ben ik verbaasd over hoeveel wonderen er echt gebeurden. Als ik dit lees vertrouw ik er volledig op dat God ook mij bij kan staan en deze angsten ooit weg kan nemen. Is het dan nu een soort beproeving waar ik door moet? Ben ik niet gelovig genoeg? Als je op God vertrouwt hoef je toch geen angst te hebben? Ik heb vaak gelezen dat als je gelooft dat Hij iets kan, dan krijg je het. Als ik alle wonderen lees dan ben ik er van overtuigd dat Hij bij mij is. Is er een specifieke tekst of advies wat mij rust kan geven als ik mij naar voel? Iets waar ik mij aan vast kan houden? Ik blijf bidden en vragen of God de oorzaak van mijn angst wil laten zien en het wil wegnemen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste...,
Het is waar dat God angsten kan wegnemen; de grootste wonderen zijn mogelijk. De Bijbel laat hier genoeg van zien ook in de boeken Genesis en Exodus. Er is echter een verschil tussen wat God kan doen en wat God doet. God doet niet alles wat Hij kan. Lazarus wordt wel uit de dood opgewekt, maar de andere mensen niet. Petrus wordt uit de gevangenis bevrijd, maar Jacobus niet (Hand 12).
Wij zijn trouwens geneigd om een wonder naar eigen inzicht in te vullen. Als iemand ziek is en plotseling beter wordt, zeggen velen wellicht dat dit een wonder van God is. Als iemand niet beter wordt, maar wel heel onderworpen is aan God in de weg die hij moet gaan, zijn we geneigd om dit als een minder groot of helemaal geen wonder aan te merken. Wonderen hebben wel met geloof te maken, maar als er geen wonder gebeurt, wil dat niet zeggen dat ongeloof in alle gevallen de oorzaak is.
Ik moet in het verband van je vraag denken aan de geschiedenis van de drie vrienden in het boek Daniël 3. In de verzen 17 en 18 maken ze duidelijk dat God het kan doen, maar ze weten op dat moment niet of God het zal doen. Het grootste wonder is dat ze hier niet voor het beeld van Nebukadnezar, maar eigenlijk voor hun God buigen, ondanks het feit dat de vurig oven hen in het vooruitzicht is gesteld. Je mag bidden of God je angsten weg zal nemen, maar vergeet niet te bidden: niet mijn wil, maar Uw wil geschiede. Dan kan het zijn dat een moeilijke weg toch de beste weg is.
Met vriendelijke groet,
Ds. R. W. Mulder
Dit artikel is beantwoord door
ds. R.W. Mulder
- Geboortedatum:12-05-1975
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Montfoort
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wij leven nog op de aarde en niet in de hemel. Dat betekent dat niet alles nu al volmaakt zal worden. In de Bijbel lezen we ook over depressieve gevoelens (Elia) en angst (Jezus in de hof van Getsemané) en ziekte.
Maar dat wil niet zeggen, dat je nu maar moet accepteren dat je nu zo met angsten worstelt. Je mag wel vragen naar hulp(middelen) om er zo goed mogelijk mee om te gaan of vanaf te komen.
Zelf probeer ik te zingen of muziek te luisteren, als ik me angstig, paniekerig, depressief of leeg voel. Verder heb ik er met hulpverlening over gepraat en anti-depressiva gekregen. Dit helpt ook tegen angst. Soms is het voor mij ook nuttig om vroeger naar bed gaan, omdat ik mijn gevoelens beter kan hanteren als ik uitgeslapen ben. Afleiding zoeken, helpt soms ook!
Het geeft mij in die periodes wel een stukje afhankelijkheid naar God toe.
Ik wens je sterkte toe en dat het beter gaat...
Zoals de Heere je ontstoken blindedarm kan genezen, zo kan de Heere ook je angsten wegnemen.
Toch laat vrijwel iedereen zich zo snel mogelijk opereren en wacht niet eerst een paar weken of de Heere het wil doen.
Je hoeft bij psychische ongesteldheden niet méér aan je Godsvertrouwen te twijfelen dan bij een griep of een gebroken been.
Het klinkt als ik het zo verwoord een beetje banaal misschien maar laat er eens je gedachten over gaan waarom mensen bij psychisch lijden eigenlijk eerder over Godsvertrouwen beginnen dan bij lichamelijk lijden.
Bij lichamelijk lijden is het vanzelfsprekend naar een arts te gaan en te vragen of de Heere de behandeling wil zegenen. Waarom zou je bij psychisch lijden niet hetzelfde doen?
Heb wel voor mezelf een manier gevonden om die angsten bij God te brengen, en wat daar dan bij kan helpen, kan soms heel fijn zijn. Je mag mijn mailadres opvragen bij de redactie, misschien heb je er iets aan. Gods zegen!
Besef dat de duivel deze angsten gebruikt om jou onrust in je leven te geven. Zo kreeg de duivel van God ook ruimte om Job te verzoeken. Job kreeg het zo moeilijk dat hij zijn geboortedag vervloekte, zo depressief en verslagen, hij zag het nut van het leven niet meer. Vreselijk. Misschien voel jij je soms ook wel zo. Je wilt zo graag rust, rust en rust.
Zoek je rust bij Hem. Zoek ook goede pastorale hulp, er zijn mensen die gespecialiseerd zijn op deze geestelijke nood en deze met je willen doorbidden. De duivel wil niet dat je dit doet, maar scheldt hem, ook in je eigen gebeden. 'In Jezus naam zeg ik dat je weg moet gaan satan!' Zing psalmen en goede bijbelgetrouwe liederen wanneer je zo bang bent. Controleer niet! Laat de angst er zijn, maar zoek tegelijk de aanwezigheid van de Heere. Hij zal zeker rust geven, ook al kan het dan een paar uur laten zo weer terug komen, zoek dan opnieuw zijn aangezicht.
De Heere kan deze tijding in je leven gebruiken, net als bij Job. Wanneer gaan we naar onze hemelse Vader roepen? Vooral wanneer we nood hebben, je mag in deze tijden juist gaan ervaren hoe goed en hoe heerlijk God is. En wanneer Hij het genoeg vindt en als Hij het tijd vindt, zal deze angst over gaan.
https://www.youtube.com/watch?v=4AJx8QQ8jNU
Ziekte, pijn, angst en alle ellende op deze wereld komt nooit van God. God is geen auteur van het kwaad. Hij heeft het niet bedacht. Wel kan God de duivel tijdelijk toelaten in ons leven om ons te beproeven.
Alle dagelijkse pijntjes, griepjes zijn gevolgen van de val in Adam. Toen zijn we de duivel toegevallen en daarin hebben we ook alle ellende erbij gekregen die in het rijk van de duivel horen.
Nu is God zo goed dat Hij dit kwaad, dit lijden onder controle heeft. Hij zal je niets laten gebeuren zonder dat Hij daarvan weet heeft, Hij gebruikt het zelfs ten goede. Hij kastijdt ons, laat de duivel soms tijdelijk in ons leven chaos scheppen zodat we leren dat het hier niet is. We willen onze eigen paradijsjes op aarde maken, maar dat is wat een kind van God juist niet moet hebben. Hier is het niet... onze ellende kan ons laten verlangen naar wat nog moet komen.
Maranatha!
Zoals tulp al zegt kan iets psychisch net zoiets zijn als iets lichamelijks, belangrijk om dan dat niet te gaan verweven met dat satan je dingen zou influisteren, enz. Zoals je zelf al aangeeft hebben we met gebrokenheid te maken in dit leven, trauma's enz, en daar hebben we in Nederland goede psychologen enz. voor. Die middelen mag je gebruiken, en net zoals je er niet direct de satan bijhaalt als het gaat over een gebroken been, hoeven we dat ook niet te doen als het gaat om iets psychisch. Kan idd satan zijn. Hoeft niet. En ik denk niet dat je iemand met veel angsten verder helpt door diegene er nog een probleem bij te geven, nl occulte belasting of aanvallen van de duivel.
Geloof me... de duivel gebruikt alles om in het leven van Gods kinderen onrust te zaaien... we leven veel te weinig met het feit dat er altijd een strijd is in de geestelijke wereld om onze zielen. Als we van God zijn zal de satan alles in werking zetten om ons leven hier op aarde onrustig te maken en Gods eer te roven. Hij kan ons niet krijgen maar wel Gods eer roven. Zodra je Hem gaat loven, zal de angst ook echt weg gaan... je zult weer rust ervaren. Is dat geen teken van het vlieden van de satan? Waarom kunnen liederen ons rustig maken? Omdat de satan er niet tegen kan!
Ik zeg niet dat angsten occultisme zijn, maar geloof je niet dat de duivel irreële angsten in ons leven kan geven zodat we in angst en spanning leven en zo niet meer de rust ervaren die God ons wil geven? Lees het NT eens goed... bijna alles wordt aan de duivel toegeschreven... pijn... ziekte... irreële angsten..
Natuurlijk weet ik dat mensen ook echt ziek kunnen zijn, maar ook dat is vrucht van de zondeval en indirect is de duivel daarvan oorzaak en hij gebruikt dit om Gods eer te roven... denk niet te gemakkelijk over het verschil in ziek zijn en werk van de duivel.. de duivel werkt er maar al te graag in mee...
Tegen iemand met kanker kan het misschien helpend zijn om dit te zeggen en te adviseren om vooral in Gods naam weerstand te bieden tegen de duivel.
Bij iemand met een angststoornis is dat echter minder helpend, het zou de angst zelfs kunnen versterken waardoor je zomaar zelf door de duivel gebruikt wordt.
Ik zou dus oppassen met het uitspreken van deze adviezen. Wat je wel kunt doen is in jezelf bidden voor deze persoon. Het gebed van een rechtvaardige vermag immers veel.
Dat bedoel ik precies, amen.
@3parels: ik heb er genoeg van gezien hoeveel deze gedachtegang stuk kan maken, het kan mensen ontzettend eenzaam maken en wanhopig: zelfs op het randje van zelfmoord. Ik denk niet dat je een flauw idee hebt wat psychisch ziek zijn inhoud.
Ik kom zelf net uit een periode van depressie/overspannenheid/angst, en heb me nog het meest verlaten gevoeld door gelovige mensen. "Zodra je Hem gaat loven, zal de angst ook echt weg gaan... je zult weer rust ervaren" schrijf je. Op mijn diepste momenten kon ik niet eens normaal nadenken of functioneren, laat staan bidden of zingen! Een natuurlijke gebeurtenis zoals depressie/angst/overlijden van iemand in je omgeving/kanker meemaken/... heeft invloed op je geloofsbeleving, niet andersom (kan overigens wel). Ook is het niet waar dat je in zo'n diep dal altijd God ervaart. Alles is vertekent in je hoofd, dus ook dat. Wel vroeg ik dan of anderen voor me wilden bidden. En later heb ik gezien dat God mij vasthield, ook toen. En zelfs op die diepe momenten heb ik God wel eens ervaren, af en toe zag ik een glimp van dat Hij naast me stond. Kostbaar!
Toen ik voorzichtig tegen mensen begon te zeggen dat het niet goed met me ging, na het heel lang alleen gedaan te hebben, kwamen er reacties als: "hou je wel genoeg stille tijd?", "er is vast een keus in je leven die niet in overeenstemming met Gods wil is", enz. Mensen gingen bidden met me en ik voelde me schuldig als ik daarna merkte dat er niets veranderd was. Bijna ben ik hierdoor mijn geloof kwijtgeraakt. Ik kon beter niet naar de reguliere hulpverlening werd er gezegd, dat is niet van God. Daardoor heb ik nog een half jaar alleen doorgetobt, alleen met angst en depressie en nu ook nog met een geloofscrisis erbij. Uiteindelijk ben ik na veel twijfelen toch naar een psycholoog gegaan. Plus veel gepraat met een gelovige die er wel anders in stond, God zij dank! 2 mensen die nuchter en praktisch keken naar wat er aan de hand was. DIE heb je nodig.
Wat was er WEL aan de hand?
- een paar onverwerkte traumatische gebeurtenissen,
- overwerkt zijn
- klein netwerk vanwege verhuizing
Hele concrete dingen. Natuurlijk veranderd er dan niets als je gaat bidden of satan weg wil gaan!!! Concrete stappen nemen, dat helpt. Bid & werkt. Naar een goed opgeleide hulpverlener gaan (liefst geen pastoraal werker, dat kan wel ernaast, maar niet in 1e plaats, vanwege grote risico op het treffen van de verkeerde persoon die je van de wal in de sloot helpt.) Waarmee je gaat kijken naar hoe je concreet en praktisch kan zorgden dat de oorzaken van de depressie/angst weggenomen kunnen worden. En misschien zijn er soms medicijnen nodig, dat kan, de 1 slikt extra vitamine D, een ander slikt iets anders.
Middelen die God wil zegenen.
Nog 1 laatste opmerking: Ik hoorde pas zelfs van iemand die in een depressie zat en zich had laten dopen omdat hij verwachtte dat het dan over zou gaan. Wat een DWALING! Kan echt niet, zulke gedachtegangen verspreiden.
Ik begrijp wat je bedoelt en ik ben het er zeker mee eens dat satan's macht vaak ver onderschat word hier in het westen, maar je kunt hier ook een heel verkeerde kant mee opgaan. Ik was niet van plan om zo persoonlijk te worden, maar hoop dat het je aan het denken zet met hoe veel schade je ermee aan kan richten.
Sorry dat je denkt te weten dat ik niet weet wat een angststoornis is. Helaas lijd ik er zelf aan. Weet dus heel goed wat angst is, weet hoe heel goed hoe diep een dal kan zijn. Ik ben dus ook best boos dat je zo reageert. Alsof ik alle geestelijke nood afdoe als bezeten zijn ofzo.
Dat bedoel ik nou juist niet!! Ik bedoel dat we altijd op moeten passen voor verzoeking. Want verzoeking is overal, vooral als we denken dat het ver van ons is. En helemaal als we aanleg hebben voor een angststoornis of als ons een trauma is overkomen of als we zwak zijn. De duivel pakte Jezus ook toen hij gevast had. Onze zwakke plekken zijn bekend bij de satan en hij zal er alles aan doen om ons op zulke momenten te pakken. God kan hem tijdelijk meer ruimte geven, kijk maar naar Job.
Ik zeg ook dat deze persoon een goede christelijke psycholoog moet zoeken, maar goede pastorale hulp is ook op zijn plek. Er kan zoveel onverwerkt leed zijn, daar kan je met een GOEDE pastorale hulp in gebed voor bidden, het onder het bloed van Christus brengen. Zou Hij ook niet daarin alles willen geven? Ik zeg niet dat het dan allemaal één twee drie is opgelost, maar ik weet wel dat wie het zoekt in Zijn bloed, meer rust zal krijgen. En inderdaad... als je al zo diep bent gekomen dat je zelf niet meer kan bidden, dan moeten er mensen komen die samen voor je bidden.
We leven daar te weinig uit. We beseffen niet dat er een continue strijd is, overal over... vooral om de gebeden... waar wij bidden, bidt de satan tegen ons in, maar waar we volharden daar zullen we de hemel bestormen. Dat is wat God ons in Zijn woord voor houdt. Laten we de satan niet onderschatten, helaas gebeurt dat maar al te vaak.
Als ik je verhaal nog eens lees, vind ik het wel heel erg voor je dat je zo'n negatieve ervaring hebt met bidders. Mensen die denken dat God je zoveel angst geeft omdat je iets verkeerds zou hebben gedaan of omdat je te weinig stille tijd zou hebben. Mijn inziens is een angststoornis nooit het gevolg van ons eigen gedrag. Maar ik zie het wel als een gevolg van de zondeval. Net als iemand lichamelijk ziek kan zijn, zo kan je ook psychisch ziek zijn. In deze noden wil de duivel alles aangrijpen dat het ons verder van Hem afbrengt. Zodra je merkt dat je vast zit, mag je satan ook echt weg sturen. En veel stille tijd kan ook echt helpen om meer te leven vanuit de genade en de rust die God ons wil geven. Als ik heel bang ben mag ik zingen: 'Al ga ik door een donker dal, ik weet dat Hij mij brengen zal, naar een land waar ik eeuwig thuis zal zijn!' Door steeds Gods aangezicht te zoeken en liederen te blijven herhalen, merk ik dat ik troost vindt, minder diep ga en de angst sneller verdwijnt. Ik mocht zelfs letterlijk uit Zijn mond horen waarom Hij mij dit kruis geeft. We moeten net als Henoch wandelen met God. Wanneer we op ons eigen eilandje proberen te overleven en Hem niet aanroepen, krijgen we het nog zwaarder. Ook in eigen kracht therapie krijgen levert minder op dan in Gods kracht te bidden dat je de adviezen mag toepassen. Angst is moeilijk, heel zwaar en uitputtend. En je kan ook heel diep komen dat je zelfs opgenomen moet worden. En natuurlijk heb je dan medicijnen nodig, dan mag dat ook tot zegen zijn. Gelukkig geeft God ons veel zegeningen op dat gebied, wat een genade.
Ik wens je toe genezing en rust in de Heere.