Het merg van het evangelie

Dr. G.A. van den Brink | Geen reacties | 27-06-2016| 08:02

Aan dominee G. A. van den Brink. U schreef een tijd geleden een reactie op een boek over het merg van het evangelie, van Sinclair Ferguson. Ik las dat het boek van Fisher dogmahistorisch bezien zelfs thuishoort in het Antinomiaanse kamp. Ik had altijd de gedachte dat dit het meest evenwichtige boek was op dit gebied dat voorhanden is. Het boek heeft mij enorm aangesproken. Thomas Boston ook. Mijn vraag is: waar baseert u het inhoudelijk op dat dit een Antinomiaans boek is en wat is er inhoudelijk fout aan?

Beste vrager,

“Het Merg van het Evangelie” (The Marrow) van Edward Fisher is voor veel mensen tot rijke zegen geweest. Tegelijk kan als historisch gegeven worden vastgesteld dat Fisher zich in antinomiaanse kringen bewoog. Enkele gegevens die dit duidelijk maken:

1. In de eerste editie van The Marrow (1645) verwijst Fisher instemmend naar John Eaton, iemand die ontegenzeglijk antinomiaan was. In zijn tweede editie (1646) heeft Fisher deze verwijzing wijselijk verwijderd.

2. Het boek kent geen enkele aanbeveling van presbyteriaanse theologen – destijds degenen die het meest beducht waren voor antinomianisme.

3. Er staat wel een aanbeveling in van Joshua Sprigge, die zelf ook gezien werd als iemand met antinomiaanse sympathieën (zie Como, Blown by the Spirit, 455).

4. Tevens is er een aanbeveling door Samuel Prettie, die eveneens antinomiaanse uitlatingen had gedaan. David Como betoogt dat Fisher en Prettie vrienden waren (Como, Blown by the Spirit, 96, 455-456).

5. Gilbert Calvert, de uitgever van The Marrow, was iemand die tevens allerlei heterodoxe geschriften uitgaf.

6. Voor slechts twee van de vele theologen naar wie hij verwees, gebruikte Fisher de aanduiding “evangelical man”. Eenmaal is dat naar Robert Towne, die evenals Eaton algemeen wordt beschouwd als een antinomiaan.

7. Na het verschijnen van de eerste en tweede editie verscheen er een kritisch puriteins geschrift dat The Marrow als een antinomiaans geschrift afwees (“A Manifest and Breife Discovery”).

Je stelt verder de vraag wat er inhoudelijk fout is aan The Marrow. The Marrow bevat talrijke uitlatingen die antinomiaans kunnen worden uitgelegd, maar met een welwillende instelling kunnen die verwoordingen desgewenst ook als orthodox worden beschouwd. Thomas Boston heeft in zijn bekende toelichtende opmerkingen gepoogd die welwillende interpretatie te geven. Zo bezien is Boston evenwichtiger dan The Marrow zelf.

Als historicus vind ik het belangrijk de discussie over The Marrow in de jaren 1720 in Schotland niet als uitgangspunt en norm te nemen voor onze historische interpretatie van dit boek. Boston en de andere marrow men hadden allerlei (goede!) redenen om de kritiek op de The Marrow te weerspreken, maar dat betekent niet dat wij daarom The Marrow als het meest evenwichtige boek zouden moeten beschouwen.

Met vriendelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Dr. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

248 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven