Vergeven en vergeten

Ds. H.H. Klomp | 1 reactie | 22-06-2016| 08:05

Als er een (klein) conflict is geweest met bijvoorbeeld een collega wat is uitgesproken en ik God om vergeving heb gevraagd, vind ik het lastig dit naast me neer te leggen. Ik blijf er aan denken omdat ik het zo vervelend vind, terwijl ik weet dat meningsverschillen er mogen zijn. Wat kan ik doen?

Beste vragensteller,

Dank voor het voorleggen van de vraag. Als je iets hebt uitgepraat met je naaste/collega mag het ook goed zijn. Probeer het dan ook naast je neer te leggen. Als het echt goed is, hoef je er ook niet meer aan te denken. Dan zijn de verhoudingen toch hersteld? Zeker als je ook aan de Heere vergeving hebt gevraagd en die van Hem hebt ontvangen. Meningsverschillen zullen er altijd blijven. Dat mag ook, mits die mening niet ingaat tegen Gods heilig Woord. Als iemand je wel blijft confronteren met een onbijbelse mening dan kun je daar wel van zeggen cq. tegen inbrengen vanuit Gods Woord. Dat is de roeping van een christen. Blijft zo’n gewaarschuwd mens toch bij zijn mening, dan is dat jammer maar dat hoef jij je niet persoonlijk aan te trekken.

Je moet altijd bereid zijn verantwoording af te leggen van de (christelijke) hoop die in je in. Zie 1 Petrus 3:15. En dan zet ik vooral ook even een streepje onder die laatste woorden uit die tekst: met zachtmoedigheid en vreze/eerbied. We mogen nooit boven de ander gaan staan. Blijft iemand ontevreden of zelfs mokken tegen je: werp al uw bekommernis (bekommernis: een mooi Oudhollands woord. Het betekent:iets waar je zelf steeds maar blijft zitten) op de Heere, want Hij bekommert Zich om u! Zie 1 Petrus 5:7.

Ik hoop dat ik je hiermee wat geholpen heb bij jouw concrete problematiek.

Groet en zegen,
Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

137 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven