Prekenserie ds. C. G. Vreugdenhil over de geestelijke wapenrusting

Ds. C.G. Vreugdenhil | Geen reacties | 23-05-2016| 17:14

Een vraag aan ds. C. G. Vreugdenhil. Pas ben ik begonnen te luisteren naar uw prekenserie over de geestelijke wapenrusting. Persoonlijk vond ik het een hele mooie serie dus vandaar dat ik de vraag aan u stel. Het probleem is eigenlijk dat ik de laatste tijd steeds meer afdwaal van God. Elke avond word ik weer overtuigd dat ik meer in mijn Bijbel moet gaan lezen en meer bidden en minder tijd verspillen aan nutteloze dingen. Elke avond neem ik mij weer voor om Christus hartelijk te volgen door het leven, maar als ik dan 's ochtends wakker word, word ik weer afgeleid en komt er de hele dag niks meer van. Ik heb bijna alles al geprobeerd, maar ik houd niks vol en God lijkt telkens zo ver weg. Als ik mij voorneem 's ochtends uit de Bijbel te lezen, doe ik dat maar even om er maar vanaf te zijn. Ook het gebed is vaak uit verplichting of het schiet er eerlijk gezegd helemaal mee in. Meestal is het pas in de avond dat ik weer God ga zoeken en dan heb ik mijn hele dag al verspild.

Ik heb mij wel eens hartelijk op Christus mogen werpen en in Hem al mijn heil gezien, maar nu is er bijna niks meer van over. Heel vaak denk ik: “Kan dit nu met genade gepaard gaan?” Het is niet zo dat ik denk dat het allemaal bedrog was, maar het doet zo'n verschrikkelijke pijn om dag in dag uit te zondigen tegen God en Hem elke keer weer niet de plaats te geven die Hij waard is.

Mijn vraag is dus eigenlijk: hoe kom ik uit deze situatie en hoe kan ik mijn dag concreet inrichten om daadwerkelijk dichtbij God te leven? Op het moment lijdt mijn hele geestelijke leven onder deze luiheid en slapheid.

Het gaat over een belangrijk probleem: afdwalen van God, niet volhouden en nalatigheid. Hiertegen is te strijden. Zelfdiscipline is nodig. IJver in het bidden en Bijbellezen. Dat zijn de middelen waar de Heilige Geest in mee komt. Je hoeft jezelf niet op te peppen, maar de Heere zegt: “Wie Mij zoekt die zal Mij vinden.” Is het verachtering in de genade of moet je jezelf onderzoeken of je in het geloof bent (2 Korinthe 13:5)? Als Christus Jezus in je is, als je Hem hebt liefgekregen en je hebt een hartelijke begeerte om voor Hem te leven, mag je weten dat je op de weg van de genade bent. Anders kon je ook niet zoveel pijn en verdriet hebben als je ziet dat je tegen God zondigt en Hem nodig krijgen tot vergeving van zonden. 

Als je in Efeze 6 leest hoe je de geestelijke wapenrusting moet hanteren, kom je tot de conclusie dat de apostel krachtig vermaant. Doet aan de wapenrusting; sta tegen de verleiding van de duivel; wedersta in de boze dag; blijf staande;  sta dan met de koppel, de krijgslaars en het schild; neem de helm en het zwaard en doe het vooral biddend. Al deze vermaningen passen precies bij wat jij als je gebrek naar voren brengt. Als je deze aanwijzingen ter harte neemt en uitvoert, zal je geestelijke conditie een stuk beter worden.

Als je nu eens begint om goed gedisciplineerd iedere dag je ‘stille tijd’ te houden en je ijverig begeeft onder een voluit Bijbelse prediking, zal de Heere dat zegenen opdat je geloof groeit en de zekerheid van je aandeel in Christus toeneemt. Ik bedoel niet dat je op een wettische manier met deze dingen moet omgaan, maar dat je gewoon gehoorzaam bent aan wat God in Zijn Woord hierover zegt. Door onze ijver verdienen we niets, maar de Heere beloont het wel met Zijn genade en nabijheid. Bid en werk en verwacht het boven alles van de Heere.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Inactief

231 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven