Verschillende antwoorden onder christenen
G. Slurink | 1 reactie | 22-04-2016| 11:14
Vraag
Eerst wil ik bedanken voor alle fijne antwoorden die ik de afgelopen tijden heb gekregen op eerder gestelde vragen. Toch heb ik nog een aantal vragen die ik graag wil voorleggen. Sommige vragen spelen al een tijd in mijn leven, andere sinds kort. Het zijn vragen die vooral over bijzaken gaat. Het punt is dat ik altijd bang ben om de verkeerde keuzes te maken. De antwoorden op de verschillende vragen zijn namelijk nogal verschillend onder christenen. Een tijdje terug heb ik ook met iemand gemaild die zei dat ik niet zo moet twijfelen aan mijzelf. Diegene zei dat ik ook wijsheid heb gekregen en die kan gebruiken en dus ook zelf over de dingen kan denken en niet steeds bevestiging hoef te zoeken. Dit is waar en wil hier aan werken, maar toch wil ik het nog even voorleggen aan iemand van Refoweb.
Ik ben creatief. Hou van dingen maken, ontwerpen en veranderen. Zo ook in huis. Ik vind het leuk om een huis in te richten en gezellig te maken. Maar mogen wij dit als christenen doen?
Een andere vraag speelt al een tijdje. Ik ben een echt 'meisjes-meisje'. Ik vind het heerlijk om mijzelf te verzorgen. Ook vind ik het leuk om aparte schoenen te hebben en mij leuk aan te kleden. Ook sieraden vind ik heel mooi. Ook draag ik make-up en vind ik het leuk om verschillende kapsels uit te proberen. Ik draag niet veel make-up. Mascara, oogpotlood en een beetje foundation. Van huis-uit mag ik dit. Wel heb ik altijd geleerd om er netjes uit te zien en niet uitdagend. Hier ben ik het ook mee eens. Ik hou namelijk helemaal niet van die aandacht! Toch twijfel ik de laatste tijd of deze dingen wel mogen. Deze vraag heb ik al aan veel mensen voorgelegd. Allemaal kwamen ze met hetzelfde antwoord. Zij zeiden dat je make-up, sieraden etc. allemaal mag, zolang het netjes blijft. Dit heb ik altijd geleerd en ben het hier ook mee eens. In de Bijbel lees je namelijk verzen waar positief over deze dingen wordt gesproken, maar ook negatief. Zo lees je vaak in de Bijbel dat het goed is als je voor je lichaam zorgt en dat God ook het lichaam versierde van de vrouw. Vaak wordt er negatief over gesproken als vrouwen deze dingen gebruiken om te verleiden en dit het allerbelangrijkste maken, waardoor ze hun geestelijk leven verwaarlozen. Ik doe dit niet. God is ontzettend belangrijk voor mij en ik houd ook heel veel van God en Jezus. Vanmorgen las ik een stukje waarin iemand zei dat iemand die sieraden, make up etc. draagt nooit in de hemel zal komen. Hier schrok ik erg van! Wij worden toch niet rechtvaardig, omdat wij sommige dingen hebben nagelaten of gedaan, maar toch op grond van het geloof in Jezus? Toch houdt dit mij bezig. Mijn vraag is dus: zijn deze dingen verkeerd als het op een eerbiedige en nette manier gebeurt? En kan je door bepaalde dingen niet in de hemel komen ook al geloof je in Jezus en heb je God en Jezus lief?
Ook is mijn vraag of je als christen vrouw je haar mag knippen en jezelf je mag scheren?
Door mijn vele ervaringen met het ziekenhuis wil ik heel erg graag verpleegkundige worden. Dit is echt mijn droom! Toch las ik een keer op Refoweb dat iemand zei dat je je twijfels kunt zetten of je als meisje verpleegkundige moet worden. Soms denk ik hier nog aan, maar ik wil het zo graag. Ik heb er altijd al een vurige liefde voor gevoeld om mensen te helpen. Misschien klinkt dit raar, maar ik zal het toelichten. Als ik op tv mensen zie die ziek zijn, in armoede leven, worden vervolgd of iets dergelijks dan voel ik een soort 'kracht' om die mensen te willen helpen. Zo ook bij de aanslag in Brussel. Het liefste zou ik naar die mensen toe gaan en ze helpen. Als christenen moeten wij zorg dragen voor elkaar, maar kan een christen ook verpleegkundige worden?
Soms ben ik ook bang dat ik tegen God lieg of mijzelf bedrieg, terwijl ik echt alles aan God vertel. Wat kan je hier tegen doen? Van huis-uit is me altijd geleerd dat je niet naar alle muziek kan luisteren. Vroeger luisterde ik soms naar Nick en Simon. Ik luisterde dan alleen de liedjes met verantwoorde teksten. Vaak luister ik bepaalde muziek niet, omdat ik het niet eens ben met de clips en er een raar en eng gevoel bij krijg. Iemand zei een keer: “Je kunt naar bepaalde muziek luisteren, zolang het maar niet tegen God in gaat.” Toch luister ik niet meer naar deze muziek, omdat ik niet wist naar welke muziek je nu wel kan luisteren en wat niet. Pas las ik een vraag op Refoweb over muziek bij gitaarles. Dit gaf mij wel meer inzicht, maar mijn vraag is eigenlijk of je als christen ook niet-christelijke liedjes kunt zingen waarin niets raars wordt gezongen? Een andere muziekvraag gaat over filmmuziek. Ik kon vroeger echt genieten van de filmmuziek uit de Titanic en Pearl Harbor. Ik vond dit zo mooi en kreeg soms tranen in mijn ogen, maar kan een christen wel naar filmmuziek luisteren?
Wat mij de laatste tijd ook bezighoudt is God verloochen. Vorig jaar heb ik soms indirect God verloochent en heb daar vreselijk veel spijt van. Ik weet dat Jezus je zonden wil vergeven. Toch ben ik bang dat ik het vaak nog indirect doe. Bij ons thuis hebben we allemaal een andere muzieksmaak. Ik luister veel naar christelijke muziek. Vaak als ik alleen ben luister ik het zonder koptelefoon, maar als iemand binnenkomt doe ik het uit of zet ik een koptelefoon op, omdat ik weet dat zij het niets vinden. Ook draai wel vaak als ik bijvoorbeeld op Refoweb zit mijn computer weg als iemand naast mij komt zitten. De laatste tijd probeer ik dit niet te doen, maar heb ik God zo verloochend? Ik vraag dan vaak vergeving ervoor, omdat ik bang ben dat God mij dan ook zal verloochenen, ook al geloof ik in Hem en vraag ik vergeving.
Vaak zie ik God en Jezus als liefde. Iemand die al je zorgen wil dragen en altijd bij je is. Iemand die je nooit loslaat en waar je kostbaar voor bent. Waar je alles tegen kunt vertellen en je niet bang hoeft te zijn voor de toekomst. Vaak kan deze liefde mij heel erg 'genezen'. Maar is dit een goed beeld van God?
Ook is mijn vraag, wat nu als je als christen een verkeerde keuze maakt. Stel je denkt dat iets geen zonde is, maar het toch wel zo blijkt te zijn, maar je bent dan al overleden. Kom je dan toch in de hel of heeft Jezus dan al je zonde al vergeven? En wanneer mag je nu 100 procent weten dat je bij God mag komen?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Vraag gerust, “Wie wijs is, zal horen en inzicht vermeerderen, en wie verstandig is, zal wijze raad verwerven”, zegt Spreuken (Spr 1:5). Maar antwoorden van mensen kunnen inderdaad verschillend zijn, ook onder christenen. Daarom moeten we onze zekerheid ook niet vinden in wat mensen zeggen, maar in wat God heeft gezegd zijn Zijn woord. Ik wil graag proberen daarbij op weg te helpen.
Allereerst is het heel belangrijk goed te begrijpen wat het evangelie is. Verkeerde ideeën of twijfels komen vaak voort uit het niet goed begrijpen of het vergeten wat het evangelie is. En dat gevaar lopen we allemaal want voor we het beseffen proberen we er weer iets van af te doen of aan toe te voegen.
Het evangelie is niet iets wat mensen moeten doen. Het evangelie is wat God heeft gedaan door de Heere Jezus. Het is de verkondiging van de blijde boodschap. "Ik verkondig u grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal, namelijk dat heden voor u in de stad van David de Zaligmaker geboren is; Hij is Christus, de Heere", zei de engel tegen de herders (Luk 2: 10-11).
Waarom kwam Jezus? Johannes de Doper zei het: "Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!" (Joh 1:29). Jezus vertelt dat Hij veel moest lijden en moest sterven en opstaan op de derde dag (Matt 16:21, Luk 24:46, Hand 26: 23). Waarom? Om voor ons de straf te dragen. Jesaja profeteerde: "Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen. Toen betaling geëist werd, werd Hij verdrukt, maar Hij deed Zijn mond niet open. Als een lam werd Hij ter slachting geleid" (Jes. 53:5-7).
Waarom moest Jezus dit doen? Waarom kon God ons niet gewoon vergeven, zonder dat Jezus moest lijden en sterven? Omdat God heilig en rechtvaardig is. Wij zijn onrein en kunnen niet in Gods aanwezigheid verkeren door onze zonde en ongerechtigheden. Daarom heeft God de Heere Jezus aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Hij had de zonden in het verleden voorbij laten gaan en verdragen (Rom 3:25). Maar de rekening bleef openstaan. De schuld moest betaald worden. Want God kan de zonde niet over het hoofd zien. Dat gaat in tegen Zijn heilig en rechtvaardig karakter.
Maar de mens is niet in staat zijn zonde te betalen en al helemaal niet om rechtvaardigheid te bewerken. Daarom moest Iemand komen die dat wel kon, die heilig en rechtvaardig is en zonder zonde: God zelf. Maar God zelf kan de zonde van de mensheid niet dragen. Alleen een vertegenwoordiger van het menselijk ras kon dat doen. "Want zoals door de ongehoorzaamheid van de ene mens (Adam) velen als zondaars aangemerkt worden, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van de Ene (de Heere Jezus) velen als rechtvaardigen aangemerkt worden" (Rom 5:19). Alleen iemand die beide God en mens is kon dat doen. Daarom is Jezus mens geworden en in de wereld gekomen (Fil 2:6-11). Alleen de Heere Jezus kon onze straf dragen en kan ons Zijn rechtvaardigheid geven. Paulus schrijft: "Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem" (2 Kor 5:21). De Heere Jezus is gekomen onze straf te dragen en ons de gave van de gerechtigheid te geven (Rom 5:17). Dat is nog eens een ruil: Geef Mij al je vuilnis, dan krijg je van Mij puur goud. En na te zijn gekruisigd op Golgotha riep Hij uit: "Het is volbracht!" En op de derde dag stond de Heere Jezus op uit de dood en had daarmee de dood overwonnen.
Zie je, hier is niets van jou of mij bij. Het is de blijde boodschap van wat God heeft gedaan voor ons door de Heere Jezus. Wij zijn dankbare toekijkers en toehoorders daarvan.
Wat vraagt God nu van ons? Twee dingen die samen gaan: ons bekeren tot Hem en geloven in dit evangelie (Mark 1:15, Luk 24: 47, Hand 20:21), dat wil zeggen: vertrouwen op de Heere Jezus.
Wat is bekering? Bekering is omkeren, van ongeloof en ongehoorzaamheid aan God, tot geloof en gehoorzaamheid aan God (bv. Jer 4:1, Jer 24:7, Ezech 33:11, Hand 11:21). Naar Hem te luisteren en Zijn woorden voor belangrijk en betrouwbaar te houden. Zijn onderwijs lief te hebben en te vertrouwen op Hem alleen. Alleen Hij is onze God.
Wat is geloven in het evangelie? God te vertrouwen op Zijn woord en je, figuurlijk gezegd, in de armen te leggen van de Heere Jezus. Al je hoop en verwachting op Hem stellen. In Joh 3:14-15 gebruikt Jezus het beeld van de slang op de staak in de woestijn waar de mensen naar moesten kijken om behouden te worden (Num 21:9). En Jezus zegt dan: zo moet je ook naar Mij kijken. Zoals de slang op de staak werd gespietst, zo zal ik op Golgotha aan het kruis genageld worden. En ieder die in Mij gelooft gaat niet verloren, maar heeft eeuwig leven.
Daarmee mag je voor 100 procent weten dat je bij God mag komen. Door het bloed van de Heere Jezus ben je rein, geheiligd, smetteloos, onberispelijk, volmaakt in de ogen van God (1 Joh 1:7, Joh 13:10, Kol 1:22, Kol 2: 10, Ef 1:4). Je ontvangt de gerechtigheid van de Heere Jezus als gave. En je zonden en je ongerechtigheden zijn weg, allemaal en helemaal (Ef 1:7, Hebr 9:12). Onder je schuldbekentenis staat dan: Voldaan! Betaald door Jezus Christus. En dat was niet omdat wij wat goeds hadden gedaan. Want de Heere Jezus is voor ons gestorven toen wij nog zondaars waren, vijanden van God, dat wil zeggen in een onverzoende verhouding met Hem leefden (vgl. Rom 5:6-10, Kol 1:21). De toegang hiertoe is door het geloof (Rom 5: 1-2). Daarmee ben je uit de dood overgegaan in het leven (Joh 5:24), overgezet in het Koninkrijk van de Heere Jezus (Kol 1:13), heb je deel aan de erfenis (Kol 1:12, 1 Petr1: 3-4). Er zijn vele, vele teksten die dit op allerlei manieren verwoorden. Zoek ze op in je Bijbel, leer ze uit je hoofd, schrijf ze op een briefje, in je agenda, in je mobiel of waar dan ook en lees ze elke keer als er weer twijfel opkomt.
Kan je dit weer kwijt raken door verkeerde keuzes te maken, door onbeleden zonden die je vergeten bent, of door wat verkeerd te doen, iets waarvan je misschien geeneens beseft dat het verkeerd is? Nee. Want dan zou het van onze werken afhangen. Maar zoals gezegd is het evangelie niet wat mensen moeten doen, maar wat God heeft gedaan. De opdracht aan ons is God te vertrouwen. Geloof in de Heere Jezus Christus en u ZULT zalig worden (Hand 16:31). En kan je dan door bepaalde dingen niet in de hemel komen ook al geloof je in Jezus en heb je God en Jezus lief? Nee! Absoluut niet. Integendeel. We moeten vertrouwen op de Heere Jezus alleen en niet op iets dat we zelf doen of laten. Dat betekent niet we niet moeten proberen goede keuzes te maken, maar deze keuzes zijn nooit de grond voor onze zaligheid of schuldvergeving.
En het is ook niet zo dat de schuld is betaald tot je bekering of tot zover je het beleden hebt en dat wat er daarna komt weer op je eigen rekening komt. Want dan zou het weer van ons afhangen. Jezus heeft ons gekocht en betaald met Zijn bloed (1 Kor 7:23). We zijn Zijn eigendom. En Hij heeft alles betaald, uit verleden, heden en toekomst. Niet kwantitatief maar kwalitatief. Niet een bepaald 'aantal' aan zonden, maar Hij heeft betaald voor onze hele persoon, met alles wat daarbij hoort. Hij is de goede Herder die Zijn leven heeft gegeven voor Zijn schapen (Joh 10:11). De Bijbel gebruikt ook wel het beeld van adoptie. Zoals adoptie ouders een adoptiekind aannemen en daarmee de hele zorg voor het kind op zich nemen, zo heeft God ons geadopteerd door de Heere Jezus (Ef 1:5, 1 Petr 2:10).
Er is niets waardoor je dat kan kwijtraken behalve door je tegen Hem te keren en te zeggen: "ik hoef dat evangelie niet, ik heb het niet nodig" (vgl. Hebr 10:29). O: “Jezus Christus is niet genoeg” (vgl. Gal 5:4). Of: “Ik hoef niet de gerechtigheid van God die door het geloof is maar probeer wel zelf mijn eigen gerechtigheid tot stand te brengen (Rom 10:3). Of: "ik heb liever de wereld en de pleziertjes van de wereld. Ik heb geen boodschap meer aan God of aan Zijn evangelie." Dus blijf bij de Heere Jezus en Hij houdt je wel vast (Rom 8:38-39).
Dit is het eerste deel van het antwoord. Het wordt wat lang maar het is zo belangrijk dat we dit helder voor ogen houden en hier in wortelen. Dit moet het fundament zijn waar we op staan. Dit is de rots waar we op moeten bouwen. Het is belangrijk dat we vast leren staan in deze genade en dat we onze hoop zetten alleen op de Heere Jezus en niet op wat we zelf doen of laten. Je mag best twijfelen aan jezelf. Sterker nog: je mag alle vertrouwen in je eigen 'goedheid' verliezen. Er is niets in ons dat ons voor God rein maken kan. Maar twijfel niet aan de Heere Jezus. Hij maakt ons rein.
Je vroeg: "Is het beeld van God en Jezus als liefde, als iemand die al je zorgen wil dragen en altijd bij wil zijn, die je nooit loslaat en waar je kostbaar voor bent, waar je alles tegen kunt vertellen en je niet bang hoeft te zijn voor de toekomst een goed beeld van God?"
Laat ik allereerst volmondig zeggen: ja, voor wie Zich voegt naar de woorden van God, en Hem vertrouwt in Zijn evangelie is dat absoluut zo. En voor wie dat niet doet, wil Hij dat zijn en eist Hij bekering tot Hem en geloof in Zijn evangelie. Je kent vast Joh 3:16: ”Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven.” En God heeft dat niet gedaan omdat wij zo goed en aardig waren, integendeel, maar uit ontferming. Paulus beschrijft de liefde van Jezus in Ef 3:19 in bijzondere termen: “ik bid dat jullie de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat.” Zo groot is deze liefde dat die voor ons niet te begrijpen is. Wij kunnen er niet bij. Ook in het Oude Testament zien we veel voorbeelden van Gods liefde. En zo kunnen we Jezus ook leren kennen uit het Nieuwe Testament.
Maar deze liefde is niet de sentimentele liefde van de film. Het is niet een blinde amorele liefde. Gods liefde is onderdeel van Gods heiligheid en goedheid. Het is een ontfermende liefde, een lankmoedige liefde, vol genade en barmhartigheid, rijk aan goedertierenheid en trouw. Hij wil onze God zijn en dat wij Zijn volk zijn. Deze boodschap vind je in de hele Bijbel terug, van Genesis tot Openbaring. Maar God kan geen God zijn van onreine mensen (Openb 21:27). Daarom is de Heere Jezus gekomen. Hij is de Weg (Joh 14: 6) en de Deur (Joh 10:9) en het Brood des levens (Joh 6:47-48). Door het geloof in Hem zijn we verzoend. Door Hem zijn we rein. Maar we kunnen niet buiten de Heere Jezus omgaan en zeggen: "God is toch wel liefde, hij vergeeft ons wel. Jezus hebben we niet echt nodig." Buiten de Heere Jezus blijven we onder Gods toorn (Joh 3:36). God heeft ons één Weg gegeven en die moeten we gaan.
Dat wil niet zeggen dat er geen moeite en verdriet meer zal zijn in dit leven, er kan ziekte komen, er kan vervolging komen en we kunnen zelfs worden gedood. Toch zijn we veilig in Gods hand. In Luk 21:16-19 staat iets opmerkelijks: “En u zult ook door ouders, broers, familieleden en vrienden overgeleverd worden, en zij zullen sommigen van u doden. En u zult omwille van Mijn Naam door allen gehaat worden. Maar er zal beslist geen haar van uw hoofd verloren gaan. Door uw volharding zult u uw leven verkrijgen.” Dus sommigen zullen gedood worden, maar geen haar van hun hoofd zal verloren gaan. Dat lijkt in tegenspraak. Maar ook als we sterven zijn we veilig in Gods handen. Niets of niemand kan ons echt schade doen. Er kan een tijdelijk verlies zijn, maar niet blijvend. In het eeuwige leven zal alles hersteld worden en meer dan dat. En dan zullen we voor altijd bij Hem zijn op de nieuwe aarde. “Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan” (Openb 21:1-4).
En kom maar met alles bij God. Met al je grote en kleine zorgen en vreugdes. Hou niets achter. Leg alles open voor Hem. Jezus geeft hier meerdere gelijkenissen voor, bijvoorbeeld in Luk 18:1-8. Jezus zegt daar eigenlijk, wat oneerbiedig gezegd om het duidelijk te maken: “zeur God maar de oren van het hoofd, tot vervelens toe.” En Paulus zegt in Rom 8:15: “Want u hebt niet de Geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader!” “Abba” is zoiets als papa, iets dat een klein kind tot zijn vader zegt. Dus je hoeft niet meer bang te zijn. Ga met alles naar Hem toe.
Je vroeg nog: “Soms ben ik ook bang dat ik tegen God lieg of mijzelf bedrieg, terwijl ik echt alles aan God vertel. Wat kan je hier tegen doen?” Ik zou zeggen: zeg ook dat gewoon tegen God in gebed. En dan je mag je ook hierin weten dat er niets tussen jou en God instaat.
Hiermee worden we ook vrij. Jezus zegt in Joh 8:31-32: “Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.” In Zijn woord blijven betekent: Hem geloven en je daar aan houden. Dan leer je een vrijheid kennen die de wereld niet kent: vrij van schuld, vrij van angst om verloren te gaan, vrij van mee te moeten doen met wat de wereld biedt, vrij van bezorgd te zijn over wat andere mensen van je denken, vrij van alle geboden en regels die mensen ons willen opleggen, vrij om voor God te leven, vrij om mensen te dienen. Hierbij past een heilig, God toegewijd leven. Maar niet om de zaligheid mee te verdienen. Maar als een nieuw mens (Kol 3), als burgers van een hemels koninkrijk (Kol 1: 13, Fil 3:20), als huisgenoten van God (Ef 2:19), als liefhebbers van het onderwijs van God (Joh 14:15, Joh 14: 21, Joh 14:23-24, 1 Joh 5:1-5, Psalm 119).
Als je je dan bekeerd hebt tot God, je geloof stelt op de Heere Jezus, het van Hem verwacht en niet op iets van jezelf, Hem hebt lief gekregen en van Hem wil leren te doen wat goed is, hoe dan verder, hoe dan keuzes te maken?
In de hof van Eden gaf God Adam en Eva één gebod: "Van alle bomen van de hof mag u vrij eten, maar van de boom van de kennis van goed en kwaad, daarvan mag u niet eten, want op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven." Wat moesten Adam en Eva nu kiezen om te eten? Welke vruchten zouden ze nu eten? Het antwoord is eenvoudig nietwaar? Ze waren vrij om te kiezen, van welke boom dan ook, alleen niet van de boom van de kennis van goed en kwaad. Zo zet God grenzen waar we binnen moeten blijven. Maar binnen die grenzen kunnen we vrij kiezen. Op veel gebieden is er niet één juiste keuze, maar zijn meerdere keuzes mogelijk. Blijf binnen de grenzen die de Bijbel stelt en probeer daarbinnen een goede keuze te maken met de wijsheid die je gekregen hebt, met hulp van raad van gelovigen die kunnen helpen, en lettend op de vaardigheden die je hebt gekregen.
1 Kor 10:23 zegt: "Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op." Alhoewel het hier in de eerste instantie gaat over het eten van offervlees kunnen we er wel algemene principes uit leren: a) voor een christen is in principe niets verboden (tenzij het iets betreft dat God expliciet verboden heeft), b) ondanks dat niets verboden is, is niet alles nuttig en tot opbouw.
In 1 Kor 10:31 staat dan: “doe alles tot eer van God." Wat is tot eer van God? Jezus zegt in Joh 15:8 “Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent." Dat betekent te leren van de Heere Jezus en Hem na te volgen. Het streven van Paulus is God welbehaaglijk te zijn (2 Kor 5:9). Paulus bidt voor de gemeenten dat ze mogen groeien in kennis God om zo te leven op een wijze die de Heere waardig is en Hem behaagt en daarmee ook vruchten gaan dragen en verder groeien in kennis (Kol 1: 9-10). Op verschillende plaatsen in de Bijbel gaat het over te leren doen wat God welbehaaglijk is : Je ouders gehoorzamen (Kol 3:20), je baas en de overheid gehoorzamen (Kol 3: 22-23, Ef 6:5-7, Rom 13:1-7), je naaste lief te hebben (Rom 13: 8-10) najagen wat de vrede en onderlinge opbouw bevordert (Rom 14:19), geen aanstoot te geven maar het voordeel van de anderen te zoeken tot hun behoud (1 Kor 10:31-33), elkaar dienen met de gaven die we hebben ontvangen (1 Per 4:10-11).
Je ziet, in de grote lijnen schrijft de Bijbel niet heel precies voor wat een christen wel mag en niet mag. Het gaat veel meer om het leven in een herstelde relatie met God en met Jezus, in vertrouwen, geloof, en afhankelijkheid, en gericht te zijn op het voordeel van anderen, dan om het houden aan geboden en verboden. Gehoorzaamheid is belangrijk, maar meer vanuit het hart, om keuzes te maken die God welgevallig zijn en niet om het houden aan regels en voorschriften uit angst voor straf. Ga met God, en we kunnen er op vertrouwen dat God met ons is, welke keuze we ook maken (Matt 28:20).
Paulus zegt in Gal 5:1: "Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten." Dat je las, dat iemand die sieraden, make-up etc. draagt nooit in de hemel zal komen, kan ik rustig zeggen dat dat onbijbelse uitspraak is. We worden niet rein voor God door geen sieraden te dragen of wat voor dingen dan ook te doen of te laten. We worden ook niet weer onrein als we gereinigd zijn door het bloed van de Heere Jezus door sieraden te dragen of andere dergelijke dingen. Door het bloed van de Heere Jezus zijn we rein en dat is het enige dat ons reinigen kan. Laat je geen juk van slavernij opleggen door mensen zeggen die zeggen dat je dingen moet doen of laten om behouden te worden. Paulus is daar heel stellig in in de Galaten brief: mensen die dat zeggen hebben een ander evangelie dat geen evangelie is (Gal 1:6-9, Gal 3:1-11).
Je mag je goed verzorgen, verschillende kapsels dragen, make-up dragen, bijzondere schoenen en sieraden dragen, creatief zijn, dingen maken, ontwerpen en veranderen, enzovoort. Dank God ervoor. Maar laat het niet een soort van afgod voor je worden, iets dat heel belangrijk voor je wordt. Als dat wel gebeurt gaat het de verkeerde kant op en moet je daarvan terugkeren. Zoals je zelf al zei: "Vaak wordt er negatief over gesproken als vrouwen deze dingen gebruiken om te verleiden en dit het allerbelangrijkste maken, waardoor ze hun geestelijk leven verwaarlozen." Dat is precies waar het fout kan gaan. Petrus zegt ook: "Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God" (1 Petr 3:3-4) . Dat betekent niet dat het verboden is je haar te vlechten, gouden sieraden te dragen of mooie kleren aan ter trekken. Maar Petrus zegt: laat dat niet hetgene zijn waar je je eer uithaalt en waarmee je jezelf mooi wilt maken. Maar laat je inwendige houding, je hart, tegenover God en je medemens hetgene zijn dat je tot eer strekt en je mooi maakt. Want dat is waar God naar kijkt. Maar nogmaals: geen zaak van geboden waardoor je verloren kan gaan, maar vertrouw op de Heere Jezus zoek te doen wat God welgevallig is.
Met beroepskeuze hetzelfde. Een christen kan zeker ook verpleegkundige worden. Lukas was een arts. Veel ziekenhuizen zijn van christelijke oorsprong. Vroeger had je diaconessenhuizen die werden beheerd door vrouwelijke protestantse verpleegsters die de zorg voor zieken, armen en behoeftigen op zich namen. Een uitermate christelijke bezigheid. Je mag je gaven gebruiken. God heeft ze gegeven, gebruik ze tot eer van Hem. Je hebt een sterk verlangen mensen te helpen, mensen die hulpbehoevend zijn. Dat is een mooi gave, niet altijd makkelijk. In de samenleving hebben we allerlei mensen nodig, zodat we veilig kunnen wonen en alles werkt en dat iedereen eten, onderdak en verzorging heeft. Boeren, bakkers, vrachtwagenchauffeurs, winkelpersoneel, politie, artsen, verplegers, onderwijzers, leiders, medewerkers, stratenmakers, treinmachinisten, noem maar op. Samen houden we de enorme complexe machine van de samenleving draaiende en dat is een gave van God waarvoor we hem kunnen danken (vgl. 1 Tim 2:1-3). Ieder mens kan daarin zijn of haar bijdrage geven met de gaven en vaardigheden die hij of zij heeft, op welke manier dan ook. Maar doe niets uit zelfpromotie of uit eigenbelang, maar ten dienste van God en van mensen in afhankelijkheid van Hem.
Misschien heeft iemand bedoeld te zeggen dat een verpleegkundige voor lastige keuzes kan komen te staan, afhankelijk van waar je werkt. Dat kan zijn, maar dat is zo met heel veel beroepen. Dat is dan iets waar je dan keuzes moet maken. In sommige beroepen of omgevingen kan het zijn dat je constant tegen dingen aan loopt waarin je niet kan meedoen. Zo'n beroep zou ik mijden. Maar ik zie persoonlijk geen reden waarom je op zich geen verpleegkundige zou kunnen worden als christen. En ook als je daarmee op zondag zou moeten werken, kan je jezelf afvragen: "is het geoorloofd op de zondag goed te doen?" Jezus geeft zelf het antwoord in Luk 6: 9-10. Het is goed dat christenen vertegenwoordigd zijn op alle plaatsen om daar een getuige te zijn en een licht in de wereld (Matt 5:14-16).
Dan wat verloochenen betreft: Jezus zegt in Matt 10:32-33: "Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Maar wie Mij verloochenen zal voor de mensen, die zal Ik ook verloochenen voor Mijn Vader, Die in de hemelen is." Dit is in de eerste plaats een aanmoediging om Jezus te belijden voor de mensen. Want zegt Jezus: dan zal ik jou ook belijden voor Mijn Vader. Hierin ligt dus een beloning. Het is niet een een waarschuwing in de zin van: als je mij verloochent dan hoef ik jou niet meer. Dat zou ook tegen het evangelie ingaan. Het hangt immers niet van onze daden af. Jezus is niet voor ons gestorven omdat wij zo goed zijn maar om ons te redden. Dat zien we ook bij Petrus. Petrus was ervan overtuigd dat Hij met Jezus zou willen sterven. Maar toen de druk te hoog werd, zei hij tot drie keer toe: "ik ken deze mens niet." Maar toen hij besefte dat hij dat had gedaan, weende hij bitter, want hij had de Heere Jezus zo lief. Verwierp de Heere Jezus hem daarom? Nee, Jezus nam hem liefdevol weer aan beurde hem weer op (Joh 21:15-17). Hieruit blijkt dat het bij de waarschuwing niet gaat over een tijdelijk bezwijken onder druk, maar om een waarschuwing aan mensen die Jezus blijvend ontkennen en Zijn Naam niet wensen te noemen omdat wat mensen zeggen of denken voor hen belangrijker is dan Jezus.
Die verlegenheid tegenover anderen die je beschrijft is mij ook wel eens overkomen, en ik denk dat het vrijwel iedere christen wel gebeurt. Ik kreeg eens een vraag in een groot gezelschap, en ik was verlegen en durfde niet goed wat te zeggen. Ik maakte me er toen maar gauw vanaf met een nietszeggend antwoord. Achteraf had ik er spijt van. Maar enige tijd later kreeg ik een tweede gelegenheid en toen heb ik wel zonder schroom van mijn geloof kunnen getuigen. Als het je overkomt zeg dan tegen Jezus: het spijt me dat ik dat heb gedaan of doe. Wilt u mij vergeven? En dan is het vergeven. En dan kan je bidden om wat de Bijbel noemt 'vrijmoedigheid'. Dit is iets waarin je moet groeien. Bid hierom. Ook Paulus, niet de eerste de beste, vroeg andere christenen voor hem te bidden om met vrijmoedigheid te kunnen spreken (Ef 6:19) . En begin dan met kleine stapjes. Probeer dan de volgende keer de muziek gewoon door te laten spelen of het beeld niet weg te draaien.
Het is belangrijk om goed te begrijpen wat het evangelie is. Daarom begon ik daarmee ook in dit antwoord. En als je daar goed van doordrongen bent dan kun je met Paulus leren zeggen: "Ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft" (Rom 1:16). We hebben iets waar we ons niet voor hoeven te schamen, maar trots op kunnen zijn. We hebben iets te bieden dat mensen hard nodig hebben, ook al beseffen ze het niet. Niet onszelf, maar het geschenk van de blijde boodschap van het evangelie.
Met muziek zou ik voorzichtig zijn. Liever aan de voorzichtige kant dan aan de onvoorzichtige kant. En dat geldt ook voor andere dingen, zoals films, dingen die je kijkt op de tv, Uitzending Gemist of internet, bladen en boeken die je leest enzovoort. Alles wat je beïnvloedt. Je hoeft het niet angstvallig te mijden en kan er kennis van nemen. En onschuldige liedjes met onschuldige inhoud kan je best luisteren. Maar als je twijfelt aan de inhoud leg het dan naast je neer. Zoek liever iets dat je helpt groeien in geloof en vertrouwen op de Heere Jezus.
Filmmuziek is niet perse verkeerd, afhankelijk van de soort muziek. Ik vind zelf bijvoorbeeld de muziek van de film Schindler's List wel mooi. Ook met de muziek van Pearl Harbor, alhoewel ik het niet goed ken lijkt me niets mis. Muziek is onderdeel van Gods mooie schepping en we kunnen Hem voor danken zolang het niet misbruikt wordt. Met de meeste muziek van Titanic heb ik ook geen moeite, behalve bijvoorbeeld het nummer “My Heart Will Go On.” Niet wegens de muziek maar wegens de tekst die een sentimentele onzin-boodschap verkondigt. Niet dat je met het luisteren op zichzelf van dergelijke dingen kwaad doet, maar het kan je gedachten en verlangens op een verkeerd spoor zetten.
Het is een lang antwoord geworden, maar ik hoop dat dit je helpt wat vastigheid te vinden. Hou je vast aan de boodschap van evangelie. Blijf dicht bij Jezus. Laat je geen nieuw juk van slavernij van mensen opleggen maar sta in de vrijheid waarmee Jezus ons vrijgemaakt heeft en gebruik dit tot eer van God en ten dienste van je medemens. Heb het onderwijs van God lief. Voel je vrij keuzes te maken naar de wijsheid die je hebt gekregen. Probeer te groeien in kennis en inzicht door gebed, Bijbel lezen en te wandelen in de dingen die je leert. "Vertrouw je weg aan de HEERE toe en vertrouw op Hem: Hij zal het doen" (Psalm 37:5).
"Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus. Verder, broeders (en zusters), al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is, bedenk dat. Wat u ook geleerd en ontvangen en gehoord en gezien hebt, doe dat; en de God van de vrede zal met u zijn" (Fil 4:6-9).
Een hartelijke groet,
Gerard Slurink
Dit artikel is beantwoord door
G. Slurink
- Geboortedatum:12-02-1963
- Kerkelijke gezindte:Reformatorisch
- Woon/standplaats:Lahti, Finland
- Status:Actief
Bijzonderheden:
*Voormalig popmuzikant