God echt nodig krijgen

C.A. Hoekman | 1 reactie | 04-03-2016| 14:32

Ik zit al een tijdje met het volgende probleem. Ik heb God eigenlijk helemaal niet nodig, alleen als ik denk aan de hel en wat er allemaal nog staat te gebeuren met deze aarde, voel ik dat ik niet zo door kan leven als ik nu doe. Als ik dan 'de keuze' maak om weer trouw Bijbel te gaan lezen en bidden, loop ik op een gegeven moment toch altijd weer vast, omdat ik eigenlijk niet weet waarom ik het doe.

Hoe kan ik God nu echt nodig krijgen? Ik kan er om bidden, maar dat voelt zo schijnheilig omdat ik het alleen maar voor mezelf doe. Ik wil mijn eigen leventje redden en de hel ontlopen. Ook vind ik het altijd vreemd dat ik degene ben die ervoor kiest om weer 'contact te zoeken'. Als ik echt een nieuw hart zou krijgen, zou het toch God moeten zijn die met mij begint en niet andersom. Ik weet het echt niet meer...

Beste vraagsteller,

Je zit met het probleem dat je God helemaal niet nodig hebt. Maar als je denkt aan de hel en aan alles wat er nog met deze aarde te gebeuren staat, dan voel je dat je zo niet door kunt leven. Je maakt dan weer de keus om trouw je Bijbel te gaan lezen en te bidden, en dan? Je loopt weer vast, want je weet eigenlijk niet waarom je het doet. En toch geef je daarop in je vraag zelf al antwoord: Ik doe het alleen maar voor mezelf, ik wil mijn eigen leventje redden en de hel ontlopen. En dat antwoord geef je dan aan jezelf omdat je hebt geconstateerd dat bidden zo schijnheilig voelt.

Hoe kun je God nu echt nodig krijgen? Je weet het echt niet meer...

Zullen we samen eens proberen de antwoorden te gaan zoeken in je Bijbel. Waarom daar alleen? Omdat je in de Bijbel, Gods brief ook aan jou, nooit vast loopt. Waarom zeg ik dat? Omdat God het Zelf zegt in Zijn Woord. God heeft geen lust in jouw dood en ondergang, lees Jes. 55: 6,7; Ezech. 33:11 en Mark. 1:14,15. Dat wil ik vooraf en voor alles opmerken.

Wat is nu eigenlijk je probleem? En wanneer ontstaat het? Als je het goed naar je zin hebt hier en nu, en je rustig je eigen leventje leeft? Ontstaat het dan? Het ontstaat pas wanneer je aan je toekomst gaat denken, aan de hel, aan alles wat er met deze aarde nog staat te gebeuren. Zeg ik het verkeerd wanneer je dan wel eens bang bent en de angst je om het hart slaat? En dan heb je als reactie: lezen en bidden! En ik zeg het nu al met nadruk, blijf lezen en bidden. Maar dan moet je dat niet alleen doen wanneer je vooruit kijkt en er angst komt en je op deze manier je leventje probeert te redden. Je moet al lezend en biddend eerst eens terugkijken. Waar is het fout gegaan in jouw en mijn leven? Doe je Bijbel nog eens open en lees Genesis 3. En zeg het maar: “O, God, daar ging het fout en daar ben ik bang geworden.” Leest het maar, wanneer de HEERE God Adam roept, waar ben je? Zegt Adam: “Ik hoorde Uw stem in de hof, en ik vreesde (hij was bang); want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.” Jij en ik hebben Gods verbod in de wind geslagen en zijn bij de HEERE God weggelopen. En we blijven weglopen en excuses zoeken voor ons zondeprobleem. Misschien herken je het wel bij jezelf: Adam gaf zijn vrouw de schuld en Eva gaf de slang de schuld. Daar is het radicaal en definitief fout gegaan, op dat moment is de aarde een huilende wildernis geworden en hebben, ook jij en ik, Gods gemeenschap (dat was pas echte vrede en vreugde) verloren. Wat denk je dat Adam toen zag, wanneer hij vooruitkeek? Als hij dacht aan het oordeel wat God had uitgesproken wanneer hij Gods heilzaam gebod zou negeren (Gen. 2:17)? Dood en hel waren het gevolg van deze ongehoorzaamheid. En dat geldt ook jou en mij. Daar is onze angst ontstaan omdat we los van God kwamen. Begrijp je nu dat alleen vooruitkijken je probleem niet oplost, je moet ook terugkijken, naar het begin. Hoe ben ik zo geworden?

Terug naar het begin, weet je waarom? Waar jij en ik alle hoop moeten laten varen, begint de HEERE God opnieuw. Ons nulpunt is Gods hoogtepunt. Onbegrijpelijk maar waar! Hoor je God roepen naar jou? Waar ben je? Waar zit je verborgen? Kom eens tevoorschijn! Ja, maar dat is mijn ondergang, ik ben bang, ik ben naakt (Gen. 3:10).

Dat klopt. Maar wat een wonder dat de HEERE God dat al lang weet en toch verder gaat met ons. Hij prikt dwars door onze vijgenbladeren heen en confronteert ons met onze ongehoorzaamheid. “Hebt gij van die boom gegeten, van welke Ik u gebood, dat gij daarvan niet eten zou?” Ben ik dat? Ben jij dat? Is Openb. 3:17 dan toch waar?

Helemaal waar, maar Gode zij dank, niet de laatste waarheid. Gods wondere wending. God belooft Zijn Zoon te geven in deze wereld om de duivel (de helse slang), de wereld, de zonde en de dood te overwinnen (Gen. 3:15). Door de Heere Jezus Christus alleen is er toekomst voor jou en voor mij. Zo zoekt de HEERE God contact, al voor dat jij contact kon of wilde zoeken. Denk eens aan je doop. Toen al zei de HEERE tegen je, je behoort bij Mij. En dat betekent voor jou:  Zoek Mij en leef, bekeer je.
   
Bekeer je! Van wat? Van je eigen leventje! En wat dat inhoudt weet jezelf het beste. God zoekt contact met jou door Zijn Woord. In Zijn Woord zegt Hij dat er, ook voor jou, uitsluitend redding is van de dood en vergeving van je zonden in het bloed van Zijn Zoon, onze Heere Jezus Christus. Waarom laat je je Bijbel dan zo dikwijls dicht? Is het niet wat hoogmoedig om dan toch te zeggen het altijd vreemd te vinden dat jij degene bent, die ervoor kiest om weer ‘contact te zoeken’? Bekeer je hiervan. 

Je weet het echt niet meer...!? Terug naar jouw begin. Je krijgt je hart, wat je aan de duivel, de wereld en de zonde hebt gegeven, nooit mee. Geef de teugels van je leven uit handen. Belijdt het dat je God eigenlijk helemaal niet nodig hebt; en wanneer je denkt aan de hel, dat je bang bent. En dat deze wereld je geen enkel perspectief biedt om gerust te kunnen leven. De duivel biedt je veel aan, de wereld vleit je, je zonde verzoekt en verlokt je. En? Je geeft toe en verliest. (H)erken je dat? Dat is jouw nulpunt.

En Gods hoogtepunt? Terug naar Gods begin. Waar ben je? Wat bij jou onmogelijk is, is mogelijk bij God. God baande door de woeste baren en brede stromen van zonde en schuld een pad in Zijn Zoon. In Hem alleen ligt je behoud. Gelooft in de Heere Jezus Christus en je zult zalig worden. De Heilige Geest breekt je hoogmoed aan stukken en leert je je eigen leventje vaarwel zeggen. Jouw wil en verlangens moeten onderworpen zijn aan Zijn heilige wil. Met al je zonden en zorgen tot de Heere Jezus gaan. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Met Hem kun je het wagen. Zijn Naam is wat Hij doet, zalig maken. En denk niet dat deze Zaligmaker niet gewillig is om te redden. Hij is gewilliger om jou te redden, dan jij om je zonden oprecht te belijden. Hij staat aan de deur van je hart en Hij klopt. Hoor je Zijn stem: “Indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot Hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij” (Openb. 3:20). Kun jij je hart niet open krijgen? Hij kan en wil het, Hij heeft de sleutel van jouw hart in Zijn bezit. Hij schept een nieuw hart. Een hart dat schoonheid ziet in Jezus en walgelijkheid in je zonde. 

Dan weet je het echt niet meer... vanwege deze verbazingwekkende genade aan jou bewezen. Met Hem eten en drinken aan Zijn tafel. Luister nog een keer heel goed! Deze ontvangt de zondaren, en eet met hen (Luk. 15 : 2). En lees verder: Hij verlaat de negen en negentig schapen om dat éne verloren schaap te zoeken en Hij vindt het. Jezus vindt bange zondaren, bezig met hun eigen leventje, die schijnheilig zijn en de hel proberen te ontlopen. Hij legt het op Zijn schouder, verblijd zijnde. Ben jij dat? Ben ik dat? Komt, want alle dingen zijn nu gereed. Heere Jezus , U alleen en U geheel. Bij  U schuil ik.
 
Rots der eeuwen

Vaste Rots van mijn behoud,
Als de zonde mij benauwt,
Laat mij steunen op uw trouw,
Laat mij rusten in uw schauw,
Waar het bloed, door u gestort,
Mij de bron des levens wordt.

Jezus, niet mijn eigen kracht,
Niet het werk, door mij volbracht,
Niet het offer, dat ik breng,
Niet de tranen, die ik pleng,
Schoon ik ganse nachten ween,
Kunnen redden, Gij alleen.

Zie, ik breng voor mijn behoud,
U geen wierook, myrrhe of goud,
Ledig kom ik, arm en naakt,
Tot den God, die zalig maakt,
Die de zielen kleedt en voedt,
Die ze troost en leven doet.

Eenmaal als de stonde slaat,
Dat mijn lichaam sterven gaat,
Als mijn ziel uit de aardse woon,
Opstijgt tot des Rechters troon,
Rots der eeuwen, in uw schoot,
Berg mijn ziele voor den dood.

C. A. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

111 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven