Keuze van kleding en haarstyle

Ds. C.J. Droger | 1 reactie | 01-03-2016| 14:14

Ik heb een vraag omtrent mijn kleding en haarstyle/keuze. Als 20-jarig meisje woon ik nog altijd bij mijn moeder. Mijn vader stierf zo'n drie jaar geleden. Ondanks dat mijn moeder zichzelf niet meer als een christen beschouwt, ben ik zelf wel meer gaan geloven de afgelopen jaren. Ik ben mezelf meer bewust geworden over hoe God ons mensen geschapen heeft. Nu zie ik de Bijbel niet als een Boek met regels, maar met richtlijnen. Zo draag ik zelf liever geen broek, een rok is in mijn ogen nog altijd vrouwelijker, alhoewel hier met betrekking tot de lengte van de rok en de andere kledingkeuzes, veel over gediscussieerd kan worden.

Nu zit ik verder wel met een probleem. Althans, zo voelt het voor mij. Omdat ik in mij nabije omgeving geen contact heb met mensen die zich net zo verbonden voelen met het geloof als dat ik dit heb, blijft de volgende vraag al tijden door mijn hoofd dwalen: is het voor mij als meisje van 20 gerechtvaardigd dat wanneer ik als christelijke vrouw wil leven (en leef) om kort haar te hebben? In mijn geval heb ik namelijk een wat mannelijker kapsel en is mijn haar zeker niet iets dat je snel bij een vrouw zult zien. Voor ik besloot mijn haar af te knippen, heb ik hier flink wat moeilijkheden mee gehad. Mijn haar, zoals het was, was uit zichzelf al helemaal niet zo lang. Het groeide nooit langer dan mijn schouders en daardoor werd het ook steeds dunner, viel het uit óf ging het enorm pluizen. Zoals wij dit thuis zeggen, zijn dit de genen die ik heb meegekregen van mijn vader en zijn familie. Echter heb ik als christen zijnde wel moeite met mijn korte kapsel en het feit dat ik mijn haar ook niet lang zal kunnen laten groeien. Ik voel me geïsoleerd en daardoor belemmerd om contact te zoeken met mensen die net zo in het geloof staan als ik, omdat ik weet dat dit niet overal geaccepteerd zal worden. Hoe ga ik hier mee om?

Beste vraagsteller,

Hartelijk dank voor je vraag. Ik kan me voorstellen dat je hier mee worstelt en dat je je afvraagt hoe je hier mee om moet gaan. Ik denk dat dit het beste is.

Je weet intussen zelf wel hoe lang je je haar kunt laten groeien en het netjes blijft zitten. Ik zou zeggen: laat het zo lang zijn, want wordt het langer, dan ziet het er niet meer uit. Ik denk dat de Bijbel niet van ons vraagt dat wij er slordig en onverzorgd bij moeten gaan lopen. In jouw geval zou je graag langer haar hebben, maar dat gaat niet vanwege een genetische kwestie. Dat kan. Daar kun jij niet aan doen, maar zul je mee moeten leren leven. Ik denk dat daar niets mis mee is. 

Ja maar, de omgeving dan? Ik denk dat je je daar niet zo bezorgd over hoeft te maken. Aan mensen die dicht bij je staan, kun je uitleggen waarom je je haar kort draagt. En wat anderen daarvan denken, is voor hun rekening. Je kunt niet alles van je uiterlijk en je gedrag aan iedereen uitleggen. Jij weet waarom je dit doet en dat het niet anders kan. Dan is het goed. Lig hier maar niet langer wakker van.

Ik las gisteren in een interview met een jonge vrouw: “Het ligt niet in mijn aard om me bezig te houden met wat anderen van mij vinden.” Zó mag ook jij in het leven staan.

Hartelijke groeten!
Ds. C. J. Droger

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J. Droger

• Geboortedatum:
  10-01-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Vlaardingen
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven