God kwijt en Heilig Avondmaal houden

Ds. P.D.J. Buijs | Geen reacties | 15-02-2016| 11:39

Komende zondag wordt er weer bij ons in de gemeente het Avondmaal gevierd. Ik heb bijna vier jaar geleden belijdenis gedaan binnen deze gemeente en sindsdien ook het Avondmaal gevierd. Toch is er voor mij het afgelopen halfjaar heel wat veranderd in van mijn geloof. Door omstandigheden in mijn leven ben ik het zicht op Hem verloren. Het geloof zegt mij steeds minder en het lijkt wel of God ver weg is voor mij. Ik wil Hem graag weer vinden, maar ik twijfel nog vaak. Nu vraag ik mij ook af of ik wel aan het Avondmaal moet gaan of dat ik mijzelf dan een oordeel drink omdat ik Hem kwijt ben.

Beste lezer,
 
Allereerst mijn verontschuldiging dat ik er nog niet aan toe was gekomen om de vraag te beantwoorden - inmiddels is de Avondmaalszondag immers geweest. Maar het antwoord kan misschien toch iets betekenen met het oog op de komende keren, zo God wil.
 
Wat mij vooral bezighoudt is de zin: “Door omstandigheden in mijn leven ben ik het zicht op Hem verloren.” Het is op afstand uiteraard moeilijk om daar zicht op te hebben. Welke omstandigheden zijn dat? Het maakt nogal verschil of dat bijvoorbeeld een situatie van ziekte, werkloosheid of een verbroken verkering is, of dat het gaat om bepaalde zonden (bijvoorbeeld pornoverslaving) is die je in de greep hebben.

Daarom moet eerst de vraag gesteld worden: waarom houden deze omstandigheden je bij de Heere vandaan? Moet je nog iets aan Hem belijden wat nog tussen jou en Hem instaat? Stel het dan niet uit om dat te doen. Want inderdaad, niet beleden en niet bestreden zonden ontnemen je het zicht op de Heere. Zie het bij David, in de situatie rond Bathséba en Uria. En belijdenis van schuld, pleitend op het bloed van Christus, geeft zo'n enorme bevrijding en vreugde (zie Psalm 32 en 1 Johannes 1:8-2:2).
 
Of zijn het dingen die geen zonden zijn, maar die je overkomen zijn: ziekte, of andere tegenslag? Ook dan kan er een verkeerde reactie in ons hart zijn: opstandigheid, bitterheid, het niet met de Heere eens zijn. Vertel Hem eerlijk waarom je er zo'n moeite mee hebt, Vraag Hem of Hij je hart wil buigen naar Hem toe, en dat Hij die negatieve gevoelens uit je wegneemt.

Als er een grote tegenslag is gekomen waaronder je zo intens verdrietig bent, kan dat het soms ook zo duister maken in je hart. Maar laat je dan aansporen en bemoedigen door de woorden uit Jesaja 50:10: “Wie is er onder u die de HEERE vreest, die hoort naar de stem van Zijn Knecht? Als Hij in de duisternissen (meervoud: het kan dus allerlei oorzaken hebben!) wandelt en geen licht heeft, dat hij betrouwe op de Naam des HEEREN en steune op zijn God.”
 
Met inachtneming van wat ik hierboven schreef, moeten we toch zeggen: als de Heere voor ons gevoel ver weg is, komt dat in de regel omdat wij zo ver van Hem zijn afgedwaald. Dan zijn we niet meer 'op gehoorafstand': we horen Zijn stem niet meer. Dan zit er maar één ding op: terugkruipen naar Hem. En dat mag! De vader van de verloren zoon stond al op de uitkijk. Hij zag zijn zoon in de verte al komen. En je weet hoe het was gegaan: die vader was niet ver van die zoon gegaan, maar die zoon had zelf afstand genomen van zijn vader...
 
Ik vind het mooi dat je zegt: “Ik wil Hem graag weer vinden.” Nu, Hij zegt het Zelf: “U zult Mij zoeken en vinden, wanneer u naar Mij zult vragen met uw hele hart” (Jeremia 29:13). Vraag jezelf eens af waar je nu precies aan twijfelt. Aan de Heere? Of Hij jou wel genadig wil zijn? Lees dan Jeremia 29:13 nog eens! Of twijfel je aan jezelf? Och, wat is er nu aan goeds in ons te vinden? Waarom zou je nog zoeken naar aanknopingspuntjes voor het anker van de hoop in jezelf? Dat zou hetzelfde zijn als dat een schipper tijdens een zware storm zijn anker in het ruim van zijn schip zou uitwerpen! Dat schiet niet op. Werp het anker búiten boord, in de vaste grond van het volbrachte werk van Christus.

Langs die weg kun je ook weer met een verruimd hart naar de Avondmaalstafel gaan. Verootmoedigd om wie jezelf bent, maar tegelijk verwonderd over wie de Heere is voor zó'n mens!
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

203 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven