Verkering met een ongelovige jongen
Kand. G.A. van Ginkel | 2 reacties | 19-01-2016| 14:27
Vraag
Ik heb nu een half jaar verkering met een ongelovige jongen. We geven heel veel om elkaar en zijn heel gelukkig. Mijn vriend en ik lezen wel een bijbels dagboek voor jongeren. Hij zegt dat hij zelf ook iets met het geloof wil gaan doen. Toch loop ik vaak met de vraag of ik geen zonde gedaan heb om een relatie met hem te beginnen? Ik vind het ook lastig om dingen uit te leggen. Kunnen jullie mijn tips of uitleg geven hoe ik hiermee om moet gaan?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Je vraag is duidelijk. Je verlangt naar enige zekerheid. Kan ik hiermee doorgaan en toewerken naar een blijvende, hechte verbintenis, voor het aangezicht van God? De Bijbel geeft aan dat we onszelf geen juk moeten opleggen door ons te binden aan een ongelovige (2 Kor.6:14). Maar inmiddels is die tekst niet meer van toepassing als waarschuwing vooraf. Immers: je bent al een relatie aangegaan. Nu maakt het wel verschil of dat een experimentele relatie is als proeftuin, of een formele relatie in de zin van een huwelijksverbintenis.
Je vraagt: heb ik gezondigd door met hem in zee te gaan? Nou ja, dat ligt er maar aan... Hoe ben je die relatie aangegaan? Met God of zonder God? Al ons handelen buiten God om is zonde. Ook de verbintenis die je zou aangaan met een refo-knul.
Soms brengt God Zelf iemand op onze weg, om juist met die persoon een relatie aan te gaan. Daar blijft ondertussen wel een spanning liggen met de genoemde bijbeltekst. Hoe verhoudt zich het één tot het ander? In die spanning wordt je geroepen tot gebed om licht en leiding door de Heilige Geest. Indien het iemand aan wijsheid ontbreekt, dat hij haar van God begere! (Jac.1:5).
Positief is dat je vriend open lijkt te staan voor jouw levenswijze en het geloof. Maar... een eerlijke vraag: zegt en doet hij dat voor zichzelf, voor jou of voor God? Stel dat het hem vooral om zichzelf gaat. Om jou te ‘bezitten’ kan hij dan vandaag allerlei moois roepen, dat morgen niet bestendig blijkt te zijn...
Stel dat het hem vooral om jou gaat. Dan zal hij nu alles willen doen om jou te plezieren. Maar kan hij dat (jaren) volhouden?
Stel dat het hem om God gaat. Dan ben ik dankbaar voor de hem geschonken genade, maar vervalt bij mij nog niet alle twijfel... Heeft God ons ook werkelijk voor elkaar bestemd? De tijd zal het leren, zegt men dan. Ik zeg liever: God zal het mij door Zijn Geest duidelijk maken, waar ik Hem ernstig bid om licht en leiding. Doe dat.
Hoe dan ook: je kunt je vriend nu niet ‘zomaar’ aan de kant schuiven. Dat zou je ook niet willen. In plaats van dat te doen, kun je beter samen zoeken naar een weg om te gaan, bij een opengeslagen Woord, biddend om de Geest! In alle ernst!
Kand. G. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wees daarin eerlijk naar jezelf.
Heb je deze jongen van de Heere gekregen als antwoord op je gebed?
Dan zal Hij jullie zeker zegenen in de verkeringstijd, en mag je wijsheid van Hem verwachten.
Weet de Heere er niet van, en heb je zelf de keuze gemaakt voor deze jongen? Belijd het Hem! En volg het advies op van de dominee:
"samen zoeken naar een weg om te gaan, bij een opengeslagen Woord, biddend om de Geest! In alle ernst!"
Bid vooral samen.
