Keuze om celibatair te leven

Ds. P. van der Kraan | Geen reacties | 18-01-2016| 12:30

Ik heb een kwestie die door de complexiteit mij niet helemaal duidelijk is. Mijn eerste geslachtsgemeenschap was met een prostituee. Daarna vele relaties gehad met vrouwen, sommigen hadden al een relatie (bleek achteraf). Met een vrouw (voor wie ik haar eerste was, zoals zij zei) -de ‘laatste’- heb ik een dochter waar ik zorg voor draag, praktisch en financieel en opvoed met de Schrift. Bij deze vrouw ben ik na een heel moeizame periode weggegaan om alleen te wonen. Beiden wetend dat de relatie niet meer ging. Praktisch gezien was dit beter, omdat zij anders met onze dochter een huis had moeten zoeken. Het is niet helemaal duidelijk wie wie verlaten heeft. Geen fysiek overspel gepleegd, maar in gedachten wel overspel gepleegd en onder andere porno gekeken. Dus enkel voor mijzelf sprekend heb ik overspel gepleegd, naar de woorden van de Heere Jezus Christus. Wij zijn nooit getrouwd geweest (niet in een kerkgebouw of op het gemeentehuis).

Nadat ik verhuisd ben heb ik mijn zonden beleden en mij laten dopen tot vergeving van zonden. Ik heb vernomen dat de moeder van mijn dochter een relatie heeft gehad met een andere man (of ze ook gemeenschap heeft gehad weet ik niet). Volgens mijn dochter bleef die man daar ook slapen. De vrouw heeft te kennen gegeven dat deze relatie beëindigd is. Ikzelf heb na het bestuderen van de Schrift de conclusie getrokken dat ik alleen dien en wil blijven. Ik weet dat na scheiding, en hertrouwen van de vrouw na een scheiding, de eerste man haar niet terug mag nemen (volgens de Tora, ik meen Deuteronomium). En dat voor God (en Paulus) gemeenschap hebben met een vrouw (in mijn geval de eerste, een prostituee) tot één vlees maakt. Aan wie ben ik nu gebonden en wie is nu mijn vrouw? Mag/kan ik mij verzoenen met mijn laatste vrouw als zij tot geloof komt en zich laat dopen?

Beste vragensteller,
 
De situatie zoals u die tekent, is inderdaad zeer complex. Maar u geeft er blijk van dat u zelf over een behoorlijk inzicht beschikt in de voorbije gang van zaken en hebt voor uzelf daaruit de conclusie getrokken om celibatair te leven. Dat is een ingrijpende keuze, maar u bent bereid dat offer te brengen en daar heb ik diep respect voor. U mag ervan overtuigd zijn dat, na getoond berouw en gedane schuldbelijdenis (zoals u daarvan getuigenis geeft), u God daarbij aan uw zijde hebt om deze moeilijke en wellicht ook eenzame weg te gaan. Het zal zeker niet altijd makkelijk zijn, maar u mag op Gods hulp en genade hopen.
 
Tegelijkertijd kan ik uw vraag begrijpen dat u in de complexiteit van de voorbije relaties u afvraagt aan wie u ten diepste gebonden bent. Zelf geeft u daarbij het juiste antwoord: het is de eerste vrouw met wie u gemeenschap gehad hebt. Verwarrend is intussen dat elke volgende klant van deze prostituee een wig dreef in de  verhouding tussen u en haar, zodat er geen blijvende verbintenis uit kon voortkomen, maar overspel op overspel deze relatie verbrak. Het is niet mijn bedoeling met deze opmerking genoemde publieke vrouw negatief neer te zetten, maar ik probeer ‘slechts’ de feiten op een rij te zetten. Uw situatie lijkt wel wat op die van de vrouw die Jezus ontmoette bij de bron van Jakob in Sichar. Wanneer Jezus haar zegt haar man erbij te halen, is haar reactie: “Ik heb geen man.” Waarop Jezus haar reactie beantwoordt met: “U hebt terecht gezegd dat u geen man hebt, want u hebt vijf mannen gehad en die u nu hebt, is uw man niet.”

Voor uw situatie gaat dit in zekere zin ook op. U hebt (met) verschillende vrouwen (gemeenschap) gehad, en elke volgende vrouw was ten diepste uw vrouw niet. Of uit de verhouding met een van die vrouwen een kind is geboren, verandert daar voor God principieel niets aan. Daarom loopt u tegen hetzelfde probleem aan als u zich met de vrouw (met wie u uw dochter heeft) wilt verzoenen, in geval zij tot geloof komt en zich laat dopen. Waarbij ik onder de vraag naar verzoening versta dat u opnieuw met haar een relatie als van (gehuwde) man en vrouw wilt aangaan. Belijdenis en vergeving betekenen namelijk niet dat de deur opengaat om het leven op de oude voet voort te zetten. Werkelijk ontvangen vergeving zet de deur open naar levensvernieuwing waarin voor het oude, want zondige leven, geen ruimte is. Ons leven kan zo verlopen zijn dat we, ook als we weten mogen van vergeven zonden, we nog wel (en soms dagelijks) geconfronteerd worden met de gevolgen van de zonden die we in het verleden hebben gedaan. 

Maar in de weg van vergeving en vernieuwing door de kracht van de Heilige Geest is het mogelijk de weg te vervolgen, zoals u zelf al besloten had: om alleen verder te gaan. Daarbij hoeft u niet alleen te blijven omdat u in de kracht van God verder kunt en verder mag. Ik wens u daarbij toe dat u heel dicht achter de Heere Jezus mag gaan om door Zijn kracht dit offer te mogen en te kunnen brengen.    

Ds. P. van der Kraan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. van der Kraan

• Geboortedatum:
  06-02-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Arnemuiden
• Status:
  Actief

129 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven