Angstige natuur

Ds. J.J. van Holten | Geen reacties | 02-09-2004| 00:00

Ik ben een man van 28 jaar. Ik loop met grote vragen over deze wereld. Als ik om me heen kijk, en in mijn hart, dan draait alles om het genieten van het aardse. Toch loop ik elke dag met schuldgevoelens tegenover God. Als ik erop let wie ik ben, wat ik doe, wat is dan nog tot eer van God?! Ik probeer te leven naar Gods geboden, maar het mislukt me. Elke dag weer. En als ik dan al denk één van God's geboden te hebben gehouden, dan voel ik mezelf daar goed bij, en geef de eer niet aan de Heere.

Bij dit alles komt dat ik een wat angstige natuur heb. Ik ben een denker en heel gevoelig. Ik kan me gauw druk maken over dingen en heb sterk de neiging de controle te houden op het leven. Dit betekent voor mij een groot kruis in mijn leven. Hier heb ik ook een therapie voor moeten volgen. Aan de ene kant denk ik: Zou de Heere met mij bezig zijn? Aan de andere kant ben ik er zo bang voor dat het allemaal voortkomt uit mijn angstige natuur.

Tijdens een preek vind ik wel eens rust. Dan herken ik zoveel uit de wegen die de Heere met Zijn kinderen gaat. Ook het gebed geeft mij weleens rust en vertrouwen. En toch zo vaak is er dat hatelijke ongeloof waar ik maar niet vanaf kan komen. Als ik de mensen om me heen bezig zie in deze wereld, ze lijken het erg naar hun zin te hebben, dan twijfel ik er erg aan of dit nu wel Gods weg is met mij. Ik weet wel dat de Heere Jezus volkomen voldaan heeft, maar ik kan er niet bij. Mijn vraag is: herkent u hier wat van, of bedrieg ik mijzelf en zijn mijn ervaringen en moeiten te wijten aan mijn persoonlijke omstandigheden?

Allereerst mijn excuses voor het feit dat de vraag zo lang is blijven liggen. Ik ben bijna elf weken uit de running geweest, vandaar.

De vraag die je in neerlegt is niet één vraag maar een heel complex van vragen, ervaringen en twijfels die je in deze regels tot uitdrukking brengt. Laat ik beginnen met wat algemene dingen die je misschien wat richting kunnen geven in het doordenken van de dingen. God heeft gewild dat jij op deze aarde bent. Hij heeft het initiatief genomen om jou het leven te geven. God doet nooit iets zomaar, zonder diepere bedoeling. Daaruit kunnen we afleiden dat God een plan heeft met jouw leven. Bij Hem heeft alles wat Hij doet zin. Genieten van het leven dat God de mens heeft gegeven is één van de dingen die de Heere zelf in de schepping heeft gelegd. De Prediker en de spreukendichter schrijven daarover. Lees het Hooglied en de eerste hoofdstukken van de Bijbel. God heeft de mens als kroonjuweel van Zijn schepping op deze aarde het leven gegeven. Je mag er zijn God wilt dat je er bent en dat je vreugde zult beleven in je leven. Wel moet gezegd dat we leven op een gebroken wereld. Na Genesis 3 is alles wat God goed had gemaakt verduisterd en vervallen. Ook het leven van ons mensen. Dat wil echter niet zeggen dat door de zondeval als daad van de mens, Gods bedoeling niet meer helemaal overeind zou staan. Daar doet God niets van af.Een aantal vragen zijn van hieruit te beantwoorden. Je stelt de vraag of de Heere met je bezig is. Dank God dat dat inderdaad het geval is. Hij is bezig met ieder mens, zeker met mensen die onder de prediking van het evangelie komen en die proberen naar Zijn geboden te leven want dat doet niemand vanuit zichzelf.

De Bijbel leert ons anders tegen de werkelijkheid aan te kijken dan alleen vanuit onze eigen ervaring. Natuurlijk zijn wij als zondige mensen schuldig voor God. De Bijbel leert ons dat ter dege. Maar dan spreekt de Bijbel ook altijd met twee woorden. Want met dat God de zonde aanwijst, wijst hij ook de weg tot behoud (Ik zou je ernstig willen aanraden de Bijbel daarop ook te onderzoeken. Misschien helpt dat wel beter dan welke therapie ook.) Schuldgevoelens zijn legitiem, maar schuldgevoelens zijn een middel in Gods hand om ons tot Hem, tot Christus te trekken. Niet om daar zelf angstig en onzeker in te blijven ronddraaien. Ik wil daarbij nog een opmerking maken. We kennen elkaar niet. Ik weet niet onder welke soort prediking je zit. Maar ik weet wel dat er prediking is die mensen alleen maar schuldgevoelens aanpraat en niet de weg wijst naar Christus. En als ik dat zo zeg dan bedoel ik: Onvoorwaardelijk de weg wijzen naar Christus. Bij hem mag je komen zoals je bent, Hij heeft nooit een zondaar afgewezen, integendeel Hij zoekt ze zelfs op. Hij die zegt: Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven, Hij alleen kan ons bevrijden van schuld en zonde, Ja wat meer is: Hij wil het ook doen. Hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, zo zegt Hij: Om zondaren zalig te maken en om Goddelozen te rechtvaardigen. Ik zou je willen adviseren, kijk niet te veel naar de mensen om je heen. Richt de blik ook bij jezelf niet al te zeer naar binnen, maar zoek je toevlucht bij Christus die zich in Zijn Woord openbaart. Hij die roept is getrouw, Hij die belooft doet het ook.

Uit wat je schrijft over het jezelf bedriegen denk ik ongeveer te weten in weke geestelijke sfeer je verkeert. Weet je wie zichzelf bedriegt?, diegene die bij alle beloften van God vraagtekens zet. Diegenen die zich bij alles wat hem in de Schriften wordt beloofd en toegezegd de vraag stelt of het wel voor hem is. Je moet in een concordantie het woord ‘ieder’ eens opzoeken en je zult versteld staan over het feit dat God bij al Zijn beloften de hele wereld op het oog heeft, dus ook jou!!!

Ik hoop dat je hiermee wat verder kunt. Ik wens je veel sterkte en hoop dat de beloften van God voor jou een levende werkelijkheid zullen worden, dan zal de angst en de onrust verdwijnen. God heeft immers beloofd dat Hij de nevels zal doen opklaren.

Met vriendelijke groet, ds. J. J. van Holten

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. van Holten

• Geboortedatum:
  22-12-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  IJsselstein
• Status:
  Inactief

126 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven