Wandelen op de derde weg
Ds. J.D. Heikamp | 125 reacties | 24-12-2015| 08:05
Vraag
Aan ds. Heikamp. Zelf hoor ik bij de HHK, maar doordeweeks kerk ik ook wel eens ergens anders. Meerdere malen hoor ik bij de Ger. Gem. (in Ned.) dat er buiten de twee wegen nog een weg is, zo lijkt het tenminste. Namelijk, voor de mensen die er tussenin zitten. Die de armen nog niet om Christus heen kunnen krijgen, maar wel alle kenmerken bezitten van wedergeboorte en waar dit enkel nog toegepast moet worden. Dat de vergeving der zonden niet direct een weldaad is, maar waar de schuld nog bedekt ligt. Ik begrijp dit niet zo goed. Dit hoor ik niet binnen onze gemeenten. Daar wordt hier juist voor gewaarschuwd. Wat wordt met die ‘derde weg’ bedoeld? Een predikant mag toch geen rust geven voordat een mens door de Heere is overgezet?
Antwoord
Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?
Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed. Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn.
Dat bedoel ik nu te wandelen op de derde weg. Het is de weg van mijn tranen, geloven en kenmerken van wedergeboorte, buiten de geloofsgemeenschap met Christus. Helaas is de derde weg een weg die voor mij uitloopt in de hel als het blijft zoals het er nu voorsta. Wie een andere weg leert dan de dood in Adam en het leven in Christus die dwaalt ten zeerste. Zeker moet geleerd worden hoe de Heere dat werkt door Zijn lieve Geest in het hart van een verloren zondaar. Dan worden alle gronden buiten God en Christus afgesneden en krijgt God alle eer! Ik hoop zo dat de Heere het mij, uit vrije genade om Christus wil, nog komt te schenken, voordat het eeuwigheid voor mij wordt.
Met dit heldere en eenvoudige getuigenis van deze moeder ligt veel stof tot overdenking. Laten we het hier maar bij houden om niet terecht te komen in dogmatische en theologische strikken.
Met hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dan je tweede vraag. Allereerst oordeel ik niet over de staat en stand van deze vrouw (althans, dat probeer ik niet te doen), maar heb ik het over wat ze zelf belijdt. En daarin zegt ze: "Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet." En: "Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel."
Ze is dus onbekeerd en Christus is haar vreemd. Zegt ze zelf. Een vraag aan jou: Denk je dat het mogelijk is om zonder Christus zalig te worden of vergeving van zonden te krijgen? Daar hebben we het hier namelijk over. Deze mevrouw is verstrikt in een dogmatisch verhaal dat kant nog wal raakt en in alle opzichten los staat van Gods Woord. En wat de zaak nog ernstiger maakt, is dat er velen in onze achterban ook zo redeneren (= de reden eren).
Je zegt vervolgens: "Uw oordelen zijn selectief, als de dichter van ps 116 zegt ik lig in banden van de dood ,is hij toch kind van God." Van de dichter van Ps. 116 lees ik echter nergens dat hij zegt God niet te kennen. Integendeel, ik lees iets totaal anders: "Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen." Bovendien, als iemand de hele dag in zak en as en vol tranen zit Bijbel te lezen, is dat nog geen grond voor de zaligheid. "Niet het offer dat ik breng, noch de tranen die ik pleng..." Of nog beter: "Brandofferen, noch offer voor de schuld, Voldeden aan Uw eis, noch eer. Toen zeid' ik: "Zie, ik kom, o HEER"...
Geen traan, geen zondegevoel, geen gebed en zelfs niet ons geloof (dat is slechts het middel) kan bijdragen aan onze zaligheid, maar alleen het bloed van Christus. Zonder het aannemen van Christus (in de weg van geloof en bekering!) gaat iedereen verloren, ook al ga je duizend keer onder het recht Gods door. De Bijbel leert ons niets anders. Ja meer nog. Dit is wat het Woord er over zegt: "Doch al ware het ook, dat wij, of een engel uit den hemel u een Evangelie verkondigde, buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt" (Gal. 1:8). En of we nu in een woestijn of rozentuin wedergeboren worden (de Heilige Geest is hierin vrijmachtig), het kan onmogelijk zonder Christus. Joh. 16:14: "Die (de Heilige Geest) zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen." En daarom kan het niet anders dan dat een kind van God altijd Christus de eer geeft. Wie weet van vergeving van zonden kan en mag daar ook niet van zwijgen.
@Jeremiah Ik ben het van harte met Guthrie eens. Als je een vorige reactie van mij (pag. 4) goed leest, zeg ik precies hetzelfde. Daar schrijf ik: "Het ervaren van die geopenbaarde Christus is dus wat anders dan het bezit (en al Zijn weldaden) van Hem. Zo ook met één van de belangrijkste weldaden: vergeving van zonden. In de levendmaking hebben we dat direct, hoewel we dat niet altijd ook onmiddellijk 'voelen'/bevindelijk beseffen." Einde citaat.
Je moet ook goed lezen wat Guthrie schrijft: ..."en die ZONDER grond voorgeven, dat zij een bijzonder recht op Christus, evenals deel aan Zijn gunst en zaligheid hebben..." Niemand heeft daarom recht op Christus, omdat we door de val in Adam rechtelozen zijn geworden. Daarom is de wedergeboorte geschonken genade en geen verdienste of recht. Guthrie spreekt daarom bij ware gelovigen ook niet van recht, maar van "goede grond" als het gaat om de toeëigening. Bovendien twijfelen ze niet aan God, maar aan zichzelf. Twijfel is geen vrucht van de Geest, maar een overblijfsel van het vlees, waar veel kinderen van God last van hebben. Daarom zegt Paulus in Jac. 1:6: "Maar dat hij [ze] begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van den wind gedreven en op [geworpen] en nedergeworpen wordt." Hij waarschuwt dus tegen die twijfel.
@3parels Als je goed leest zie je dat ik met "geestelijke misbaksels" geen mensen bedoel, maar eigen bevindingen op verkeerde gronden. Overigens is een geestelijk misbaksel nog wat anders dan een menselijk misbaksel ;-) Verder ben ik het van harte met je eens.
Je kunt geen kind van God zijn als je Jezus afwijst of niet aan durft te nemen, je hebt geen recht op Jezus, dat heeft niemand.
We zijn banger om "op valse gronden" Jezus toe te eigenen, dan dat we ons laten zaligen.
We horen liever: ik/ hij kan het er niet voor houden, dan: Ik / hij heeft de Heere Jezus gevonden of hij/ik is/ben gered.
Hoe komt dat nu?
laten we niet terecht komen in dogmatische of theologische strikken,
laten wij handelen naar 1 Thessalonicensen 5 vs 14 vermaant ,vertroost de
kleinmoedigen ondersteunt de zwakken, zijt lankmoedig jegens allen.
want de sterksten onder ons is in zich zelf ook zwak wij hebben allemaal,
vertroosting nodig, want wie klimt de berg Des Heeren op? Dat is de man die
rein van hart en hand zich aan geen ijdelheid verpandt en geen bedrog pleegt
in zijn eden.Wie kan zeggen dat ben ik ten voeten uit?Zo heeft De Heere
reden om ons allemaal af te wijzen,Maar onze God is genadig en barmhartig
en heeft geen lust aan de dood van de zondaar,daarom gaf Hij zijn zoon om te
sterven, maar ook om op te staan ,Hij leeft ook van daag nog ,daarom is er voor ons behoud zo wij hem in geloof willen aanvaarden, dat is voor sommigen een korte weg, voor mij was het een heel lange weg, van mitsen
en maren.,mogen wij dat aan de vrijmacht van De Heere overlaten?
Ook voor onze zuster in Staphorst? Laten wij voor haar bidden,en ook
voor de moeder van Sidneylover. verder allemaal een goed uit einde en een
gezegend 2016
Idd verkeerd uitgedrukt van mij, recht moet natuurlijk zijn: goede grond.
Het was vooral plagerig bedoeld.
Maar ook met een serieuze toon. Ik krijg soms het idee dat GerGemmers gunnender zijn dan God zelf. Zoals Omega dat ook uitlegt.
Maar we moeten niet vergeten dat God heilig, smetteloos is. Rechtvaardig en recht is Hij! Hij ziet niets door de vingers. Geen aardige mevrouw, geen twijfelende meneer die het goed bedoeld en ook geen kerkgangers die de Tien Geboden uiterlijk gehouden hebben. Niet die evangelist die in Zijn Naam duivelen uitwerpt, ook geen Judas die doden opwekt in Jezus' Naam. Ik zat eens bij een preek van ds. Simons en hij zei: Denkt u, dat als u boven komt, God het door de vingers zal zien? Zal zeggen: ja, maar je bedoelde het goed... linksaf naar de hemel. Nee, dat zal niet gebeuren! Want met al onze goede bedoelingen zijn we nog niet volmaakt. De Enige die volmaakt is, is Christus en alléén dat offer wordt door Hem geaccepteerd. Jezus bestraft de wetgeleerden die zelf niet ingaan en anderen ook verhinderen om in te gaan. Let op: er staat dat anderen ook niet ingaan! Naar de hel gaan dus, door schuld van de wetgeleerden. God zal niet zeggen: jullie mogen naar de hemel, want je hebt verkeerde voorlichting gehad (met eerbied gesproken). Zoek daarom alleen Christus en niet allerlei gevoelens.
Ds. van Eckeveld in het artikel: "Als de Heere doorwerkt, komen er momenten dat je meer en meer overwonnen wordt door de Majesteit van het Woord. Dan stelt het je diep schuldig (!) en slaat het alle gronden buiten Christus in je leven weg, maar opent het ook het wonder van vrije genade. We hadden hier vroeger een ouderling die weleens zei: 'Geloven is onmogelijk, of het gaan vanzelf'. Zit je in jezelf rond te tobben, dan is het voor je gevoel onmogelijk dat God in gunst op je neerziet, maar als het Woord kracht doet, is het onmogelijk om níet te geloven' (...) Wie met Christus verbonden is, kan niet meer verloren gaan.
@Jaleco Voordat je begint te tikken zou je nog kunnen proberen het artikel bij ds. Eckeveld op te vragen via mail. Ik heb zijn mailadres wel. Stuur maar even een PB via forum.
Dat aannemen, bestaat uit geloven, geloof dat je voor God niet kan bestaan, geloof dat God je een Zaligmaker gezonden heeft, Geloof dat de Heilige Geest je hart kan en wil openen en geloven dat God je redding wil boven je verdoemenis. Ja hoe kom je aan dat geloof? Van God Zelf, want in jou en mij zit niet.
Al wat je ontbreekt
Schenkt Hij zo je het smeekt
Mild en overvloedig
Ik heb even contact opgenomen met de schrijver van het artikel. EMG is terughoudend in het vrijgeven van hele artikelen. Dus ik kan hem hier niet volledig delen, tenzij ik hem uittyp. Nu zit ik in een netelige positie, omdat ik bij EMG werk. Wat ik wel kan doen, is het naar je opsturen, maar ik weet niet of je je adres met mij wil delen :-). Zo ja, mail dan even naar anitajansen2010@live.nl.
Het geloof is uit het gehoor d.w.z door kennis te nemen van het woord van
God. Dat woord zegt ,dat door de zonden van ons de verhouding tot God is
verbroken, maar ook dat Hij de verhouding wil herstellen,om dat Hij geen lust
heeft in onze dood.Daar om gaf Hij zijn Zoon als een verzoening van onze schuld,Die wil Hij ons schenken in de weg van geloof en bekering
En nu vraagt u hoe kom je dan aan dat geloof?Wel door acht te slaan op zijn
roepstem, Wendt u naar mij en wordt behouden, dat is een aan bod zonder
dubbele bodem. maar zegt u, het moet toch een waar geloof zijn? Als u naar
zondag 7 van h.c wat is een Christen nodig te geloven,zo komt u bij de 12
artikelen terecht bijna 2000 jaar geleden samen gesteld. Ga nu voor u zelf
deze vragen eens een voor een af, en vraag u af kan ik bij elk artikel zeggen
Dat geloof ik met mijn hart en dat belijdt ik met mijn mond?Als u ja zegt kijk
dan naar romeinen 10 vs 9-11 dan bent u behouden. als u het te wazig vindt
dan hoor ik het nog wel
@samanthi, ook dank voor reactie. Iederéén een gezegend 2016 gewenst.
"Wendt u naar Mij toe, wordt behouden alle gij einden der aarde."
"Hij heelt gebrokenen van harte,
En Hij verbindt z' in hunne smarte,
Die, in hun zonden en ellenden,
Tot Hem zich ter genezing wenden."
Uw reactie heb ik gelezen en merk dat u er nog niet helemaal uit kan komen.
Dat kan ik wel begrijpen, ooit zat ik met het zelfde probleem,ik had belijdenis
gedaan en dorst met geen mogelijkheid aan het H.A te gaan.
Dat heeft heel lang geduurd,maar gelukkig God's woord is een levend woord,
de Heilige Geest komt er in mee, mijn oog viel op een gedeelte wat mij
aan sprak, en nu ga ik even uw naam invullen Karlo,dit weet je toch?
" Ik ben het die u mijn vriendschap aanbiedt,Ik handel met u toch niet naar uw
zonden? En waarom niet? Ik vind in gunst en niet in wraak mijn lust.
Bij mij brak het ijs,ik mocht Hem in geloof aannemen.
Karlo, merk op wat antwoord God u geeft.misschien morgen al.
goede zondag
Vanavond las ik onderstaande stukjes van Luther.
Dankzij U, o mijn God, heb ik geleerd dat ik voor mijn zonde niet kan voldoen door zelf boete te doen, of een gelovige worden, door eerst met goede werken te verdienen, om op die manier voor mijn zonden te betalen. Voor de mensen zou ik dat wel kunnen doen, voor de wereld en de rechter mijn straf dragen en op deze wijze voldoen zou wel mogelijk zijn. Maar bij U, o God, is de eeuwige toorn, daar kan ik onmogelijk voor bestaan, daar moet ik wanhopen.
Daarom dank ik U, dat een Ander in mijn plaats mijn zonden op Zich genomen, die gedragen en ervoor betaald en boete gedaan heeft. Dat zou ik graag willen geloven, in mijn gedachten is het ook heerlijk en goed, heilig en vol troost, maar helaas, ik kan het voor mijzelf niet aannemen. Ik ondervind dat het mijn kracht te boven gaat, ik weet niet ho het zou moeten gebeuren. Heere, wek mij op, help mij en geef mij de kracht en de gave van de Heilige Geest, zodat ik ook gelóven mag.'
'Als u wilt bidden, onderzoek uzelf dan of u gelooft aan de verhoring van uw gebed. Als u twijfelt, of het maar op goed geluk waagt, dan is uw gebed tevergeefs, want uw hart is niet gerust en stil in geloof en vertrouwen. Denk er maar eens over na hoe u dat zelf zou vinden als iemand u iets vraagt - terwijl u zelfs al beloofd hebt te geven wát hij u vraagt - als hij dan aan het slot van zijn verzoek zegt: 'Maar ik geloof niet dat u het geven zal.' Dan zou u zijn vraag voor een belediging houden. Hoe zal God het dan vinden, Die ons met zekerheid belooft dat wij onze beden ontvangen zullen?'
Lukas 11: "Want een ieder die bidt, ontvangt en wie zoekt, vindt en wie klopt, hem zal opengedaan worden. Is er soms een vader onder u, die als zijn zoon hem om een vis vraagt, hem voor een vis een slang zal geven? Of als hij om een ei vraagt, hem een schorpioen zal geven? Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader uit de hemel de Heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden?"
Bid de Heere om de Heilige Geest en laat hem niet gaan, want Hij zal je gebeden verhoren (al duurt het soms lang).