Mijn harde hart
Ds. J. Bos | 2 reacties | 09-11-2015| 09:38
Vraag
Ik worstel al zo lang met mijn harde hart. De ene dag vraag ik de Heere voortdurend om bekering en het ware geloof en voel ik de nood ervan. Maar de andere dag is het totaal weer weg en lijkt het allemaal onmogelijk en ver weg. Ik ben zo bang dat het nooit wat met mij wordt. Ik hoor mensen om mij heen over het geloof spreken, maar voor mijzelf is het zo ver weg! Ik kan niet 'zomaar' geloven want ik voel het niet genoeg. Ik wil me niet bedriegen, wil een waar geloof ontvangen en niet straks met een tijdgeloof verloren gaan! Ik ben soms ten einde raad: hoe komt het ooit goed met mij? Iedereen zegt dat je moet geloven in de Heere Jezus, maar voor mij is Hij onbekend en ver weg. Ik heb het gevoel dat niemand me begrijpt. Hoe moet het nu?
Antwoord
In het laatste “Bewaar het Pand” staat een artikel van ds. Roos. Dat is een prachtig antwoord op deze vraag.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Bos
- Geboortedatum:24-06-1948
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Naarden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
die ds. Roos is me al een paar keer goed meegevallen!
Prijs de Heere!
Vandaar dat in de bijbel ook zo vaak wordt opgeroepen om dicht bij Jezus te blijven.
Als je bang bent of ten einde raad, dan komt dat doordat de gedachten van de oude mens op dat moment overheersen. Daar schrijft Paulus over in Romeinen 7. Het is echter niet meer Paulus die zondigt, maar zijn vlees. Hij dient met zijn verstand de wet van God. Dat is het onderscheid tussen de oude en nieuwe mens.
Als je wordt aangevallen met dergelijke negatieve gedachten, dan zijn dat de beproevingen van je geloof. Als het beproevingen zijn, moet je daar dus tegen strijden, maar niet in eigen kracht. De beproeving leidt tot volharding en volmaaktheid. Jakobus 1.
Lees veel, biddend, in je bijbel en probeer meer en meer te leren wat God je te zeggen hebt.
