Gescheiden vrouw met kind

C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 09-09-2015| 08:03

Vraag

Ik ben een gescheiden moeder van 26 jaar. Sinds drie en half jaar ben ik gescheiden van mijn ex-man, omdat hij niets meer met het geloof of de kerk te maken wilde hebben. Ook ik mocht niet meer naar kerk of uit de Bijbel lezen en ons dochtertje van zes jaar mocht ook niet meer naar het Woord opgevoed worden. Een verdrietige situatie die leidde tot een noodgedwongen scheiding. Sinds twee jaar heb ik contact met een jongen, ook 26, die ik al sinds mijn twaalfde ken. We hebben in het verleden verkering gehad, maar dat is uitgegaan omdat ik onzeker was over mezelf. Ik voelde me niet goed genoeg. Wel hebben we al de jaren erna contact gehouden, tot ik trouwde. Hijzelf heeft een keer een relatie gehad toen ik getrouwd was, maar dat is uitgegaan. Op dit moment spreken we eens in de maand af. Het is dan erg gezellig en we voelen ons op ons gemak bij elkaar. We kunnen goed praten en de laatste paar keer dat we hebben afgesproken hebben we zelfs gezoend. Het voelt allemaal heel goed en ik ben ondertussen echt van deze man gaan houden.

Er is wel een schaduwzijde: hij weet niet goed of hij een relatie wil. Hij zegt heel veel om me te geven. Ik merk dat er iets is wat hem tegenhoudt, maar hij vertelt niet wat. Zelf vermoed ik dat hij bang is voor de reactie van zijn ouders en zijn vrienden. Die zijn heel belangrijk voor hem. Hij wil graag goedkeuring, maar hij denkt niet dat zijn ouders (terecht!) blij zullen zijn met een gescheiden meisje met een kind. Ik weet niet goed wat ik hiermee aan moet. Tot nu toe ben ik op hem aan het wachten, hopend dat hij uiteindelijk de stap durft te nemen dit aan zijn ouders te vertellen. Zijn vrienden en familie weten wel dat we met elkaar omgaan, maar niet dat we gevoelens voor elkaar hebben. Mijn vraag is, wat te doen? Kan ik hem hierin helpen en zo ja hoe? Of is rustig afwachten de beste weg?


Antwoord

Beste mevrouw,

Er lijkt een groeiende liefde tussen u en uw vriend, maar... U vermoedt dat híj bang is voor reacties van anderen. Tja, dat kan. Maar om van slechts een vermoeden een zekerheid te maken zult u toch (opnieuw) met hem in gesprek moeten hierover. Zolang u dit niet doet, wordt úw probleem steeds groter. En wat is dan úw probleem?

Naar mijn idee (en dat lees ik in deze brief, zegt u zelf maar of het wel of niet klopt) kijkt u naar uzelf als ‘een gescheiden vrouw met kind’. Alsof dat niet kan. Niet mag. Ziet u dat dit een oordeel is? Een oordeel, dat u over zichzelf velt? 

U bent een vrouw met een geschiedenis... ja, dat is waar. En als ik uw geschiedenis lees, hebt u het een en ander te verwerken gekregen. Dat is moeilijk en verdrietig, maar helaas niet terug te draaien. Als u ‘een nieuw leven’ wilt opbouwen zult u daarom eerst met uzelf in het reine moeten zien te komen. Pas daarna kunt u met ópgeheven hoofd, samen met uw dochtertje, náást hem zijn ouders bezoeken. 

Ja, ik denk zelfs, dat hij pas op dát moment zijn verloofde met gepaste trots aan zijn ouders ‘durft’ voor te stellen. Het kán ook pas wanneer ú niet bang bent voor afwijzing, zodat ook hij niet bang hóéft te zijn voor afwijzing. 

Komt die reactie van afkeuring er dan niet? Nee, dat zeg ik niet. Dat weet ik niet. Ik kán me indenken dat ouders een ánder beeld hebben van de grote liefde van hun zoon, maar ja... volwassen zonen kiezen zelf hun partner, toch? Een afkeurende c.q afwijzende reactie van wie dan ook kunt u slechts beiden het hoofd bieden door sámen, als volwassen mensen die eigen keuzes maken, te stáán voor de nu gemaakte levenskeuze.

Uw vraag is of u hém kunt helpen: ja, dus. Door goed, kritisch en open naar uzélf te kijken. Door met hem te praten, steeds weer. Over u. Over uw beiden. 

Rustig af te wachten? Nee, u helpt hem door beiden actief te blijven werken aan uw relatie. Natuurlijk krijgt u met vooroordelen te maken, ook na de kennismaking met zijn ouders. Door uw liefde voor elkaar zult u aan iedereen kunnen laten zien, dat het leven soms vol verrassingen zit. 

Ik wens u het allerbeste toe,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1536 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
3 reacties
dkw
09-09-2015 / 08:42
Wat is nu belangrijker? Dat zijn ouders/vrienden tevreden zijn, of dat jullie met z'n drieën gelukkig zijn?
Elizabeth1
09-09-2015 / 19:09
Graag wil ik het boek 'Verbonden voor het Leven' aanbevelen. Ik heb er veel aan gehad. De schrijver heeft ook een website www.verbondenvoorhetleven.nl
tja
09-09-2015 / 23:21
Nog een boekentip 'Samengesteld' van Hans Groeneboer.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Vriend stuk minder slim

Ik heb sinds kort contact met een hele leuke jongen. Hij is alleen een stuk minder slim dan dat ik. Toch heb ik het gevoel dat we voor elkaar gemaakt zijn. Toch ben ik er bang voor dat ik op een gegev...
27 reacties
08-09-2016

Gospel Fellowships

Kan iemand mij vertellen wat voor gemeenschap Gospel Fellowships is? Is dit een sekte? Zie ook hun geloofsverklaring.
Geen reacties
08-09-2014

Karakter en bekering

In hoeverre speelt het karakter van iemand een rol in de bekering en het geloof? Menselijk gesproken denk ik dat de Heere ontzettend veel werk aan mij heeft. Ik ben iemand die zelf graag de controle h...
7 reacties
08-09-2010
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering