Meteen in de hemel of hel

Klopt het dat iemand na zijn/haar overlijden meteen in de hemel of hel is? Zoiets als een 'tussenstation' is er toch niet? In dat geval een vraag over de opwekking uit de dood van Lazarus en Dorkas. Deze mensen zijn in dat geval al in de hemel geweest. Zouden ze het fijn hebben gevonden om weer terug in de zonde te komen op aarde? Hoe zou iemand dat kunnen verdragen? En waarom staat dan er niets over in de bijbel over wat ze hun omgeving hebben verteld over de heerlijkheid van de hemel?

Allereerst, hartelijk dank voor deze vragen. Graag wil ik er op ingaan.

Er is geen tussenstation, geen vagevuur, bijvoorbeeld. Daar kun je in de Bijbel geen enkel bewijs voor vinden. Wel lees ik in de gelijkenis van de arme Lazarus en de rijke man, dat zij respectievelijk in de schoot van Abraham  -is in de hemel- of in de hel zijn. Stefanus ziet de hemel geopend. De zielen in Openbaring zijn onder de troon van God en spreken met God.  Om een paar voorbeelden te gebruiken.

Lazarus en Dorkas bijvoorbeeld komen terug. Ik denk ook aan Paulus, die is opgetrokken geweest tot in de derde hemel en daar onuitsprekelijke dingen heeft gezien, die een mens niet geoorloofd zijn om uit te spreken, 2 Korinthe 12. Verder lees ik van Paulus een intens verlangen om ontbonden te worden en met Christus verenigd te zijn, Philippensen 1 vs. 23, 24. Maar als de Heere wil dat het nodig is om hier te blijven ter wille van de opbouw van de gemeente, omdat God hem daarvoor wil gebruiken, dan wil Pauslus zich absoluut niet verzetten, maar graag dienstbaar zijn.

Ik denk dat hier het antwoord ligt. Als je naar je eigen gevoel te raden gaat, dan wil je niet van iets heel fijns naar iets heel moeilijks. Maar als je iets gaat doen voor iemand waar je geweldig veel van houdt, omdat die persoon niet anders dan goede en heilzame bedoelingen heeft met mensen, die op de rand staan om iets vreselijks mee te maken, dan wil best wel een veilige omgeving verlaten om je in gevaren te begeven. Denk maar aan soldaten, die zich inzetten om het land te bevrijden.

Gelovigen zijn geliefde en liefhebbende gezanten van God. Juist als je dan heerlijkheid, trouw, waarheid, enzovoort, van God hebt gezien en in het geloof deelt in Zijn liefde, ontvang je de kracht met Christus om te zeggen: niet mijn wil geschiede, maar de Uwe alleen. Zend mij maar. Door de hemel ervaring krijg je juist een vaster en zeker besef van Gods eeuwig en betrouwbaar werk.

In de hemel ben je niet voor jezelf, maar voor God. Volkomen gehoorzaam aan Hem. Ik denk dat je zo mag zeggen, dat Lazarus en Dorkas juist extra kracht hebben ontvangen door hun ontmoeting met God om geheel gehoorzaam en dankbaar in Gods dienst te gaan. Hoewel hun dienst hier onvolkomen blijft, weten zij dat het volkomen is in de hemel. Op aarde mag het toch ook volkomen zijn. Niet door hen, maar omdat God hen aanziet in Christus.

Naar ik hoop is heeft dit geholpen om er iets meer zicht op te krijgen.

Hartelijke groet, ds. B. J. van  de Kamp