Uit nood samenwonen

Ds. B. J. van de Kamp | Geen reacties | 17-08-2015| 13:29

Ik woon uit nood samen met mijn vriend voor het trouwen. Is dit verkeerd in Gods ogen? Mijn vriend en ik zijn beiden autistisch en wij wonen nu samen begeleid. Dit op enkel mijn indicatie, omdat door de invoer van het nieuwe zorgstelsel hij al zes maanden wacht op een indicatie. Dit is al zeer vriendelijk van mijn zorginstelling want hij krijgt nu evenveel hulp als ik voor maar de helft van het geld. Dit gaat om zulke grote bedragen dat wij beiden niet in staat zijn het zelf op te hoesten. Mijn vriend woonde hiervoor op zichzelf, 90 km van mijn adres verwijderd en heeft slecht contact met zijn ouders dus kon daar niet terecht. Van de stress van het alleen wonen, druk van ouders en niet voor zichzelf kunnen zorgen kreeg hij ernstige hallucinaties, was niet in staat meer zijn studie te volgen of zelfs maar zijn huis te verlaten of het toilet te bezoeken zonder iemand bij hem. Bij gebrek aan een ander om hem te helpen moest ik mijn dagelijkse bezigheden tijdelijk opzeggen en hem verzorgen. De enige zorg die hij wel kreeg stopte hem enkel vol met pillen in de hoop dat de indicatie snel rond zou zijn, dit was echter niet het geval. Uiteindelijk heeft mijn zorgorganisatie gezegd dat hij samen met mij op mijn indicatie zorg kon krijgen als wij daar samen gingen wonen en alleen dan.

Nu zouden wij het liefst getrouwd zijn voor het samenwonen, maar gezien mijn vriends psychische toestand is dat nu niet mogelijk. Ook zijn wij nog zoekende naar een kerkgenootschap om ons bij aan te sluiten en waar wij voor God zouden willen trouwen. Ik vind het echter moeilijk om te beoordelen of ons samenwonen niet verkeerd is in Gods ogen, aangezien ik in de kerk vaak hoor dat samenwonen voor het huwelijk uit den boze is. Ik vraag u niet voor God te spelen want Hij weet natuurlijk alleen wat Hij vindt, maar ik zou graag weten wat de Bijbel vertelt over een situatie als de onze.

Beste briefschrijfster,
 
Ik begrijp de bijzonder complexe situatie waarin jullie verkeren. Ik waardeer het verlangen van jullie om eerst te trouwen, voordat je gaat samenwonen. Om de nodige zorg aan elkaar te kunnen geven en ook te kunnen ontvangen, word je gedwongen om voor deze lijn te kiezen.

Ik denk, dat de Bijbel duidelijk is, dat God de geslachtsgemeenschap bedoelt in het huwelijk en niet ervoor. Dat kun je bijv. duidelijk zien in het leven van Jozef en Maria in Lukas 1.  En ook Mattheüs 1. Samen zijn zij -  op een andere manier – in een heel moeilijke en bijzondere situatie gekomen. Daarin helpen ze elkaar. Wat ik daar nu zo mooi vind, is, dat Maria en Jozef elkaar wel hielpen, maar geen seks met elkaar hadden. Ze volbrachten zo in geloof de roeping van God.
 
Dat kunnen jullie ook doen. Elkaar wel helpen, maar de gaat niet met elkaar naar bed, totdat je getrouwd bent. Dat moet je goed met elkaar afspreken en elkaar ook aan houden. Zo maak je ook afspraken over het douchen etc. Ik weet je woonsituatie niet, maar misschien heb je wel twee kamers. Nu, dan regel je toch, dat je gescheiden slaapt?
 
Lastig zal misschien zijn, dat mensen er toch wat van zeggen. Als ze zeggen, dat de geslachtsgemeenschap in het huwelijk hoort plaats te vinden hebben ze gelijk. Dat bewaren jullie ook zo voor elkaar. Als ze je dan toch niet vertrouwen, is het veel belangrijker te luisteren naar God. Hij kent je en weet al je doen en laten. Als God nu ziet en weet, dat jullie voor Hem en in gehoorzaamheid aan Hem leven, dan is het toch goed.
 
Ik hoop, dat ik je hiermee wat verder heb geholpen. Het is wel erg jammer voor jullie, dat jullie niet beter door familie en een gemeente worden geholpen. Ik wil je aanraden wel naar zo’n gemeente op zoek te gaan, want dat heb je wel echt nodig.
 
Hartelijke groet,
B. J. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

• Geboortedatum:
  21-11-1950
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hierden
• Status:
  Actief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven