Twijfels over huwelijk
Ds. A. de Lange | 2 reacties | 14-08-2015| 09:22
Vraag
Ik ben een man van 27 en inmiddels twee jaar getrouwd. Mijn vrouw is een lieve, prachtige, zorgzame en bovenal godvruchtige vrouw en is toe aan het krijgen van kinderen. Na onze verkeringstijd van vier jaar zijn we getrouwd. Rond ons trouwen had ik veel twijfels, maar dat leek me normaal. Was dit wel de vrouw met wie ik de rest van mijn leven zou willen delen? Als ik het met mijn (aanstaande) vrouw deelde, zei ze vaak dat ze soms ook haar twijfels had. Als ik met andere mensen sprak, gaven ze aan dat dit erbij hoorde en dat het wel over zou gaan. Ik moest maar in m’n handjes knijpen met zo’n vrouw! En dat doe ik. Zoals gezegd, het is een fantastische vrouw.
Ik zie het alleen niet goed gaan tussen ons. Ik had naar mijn twijfels moeten luisteren, ik heb een vrouw nodig met wie ik veel meer ‘emotioneel klik’. Het valt me heel zwaar om haar lief te hebben op de manier die ze nodig heeft en ook verdient. Ik weet dat scheiden niet is toegestaan, maar ik durf het risico niet te nemen om aan kinderen te beginnen om vervolgens alsnog tot de conclusie te komen dat mijn huwelijk niet werkt. Dan zijn er minstens drie mensen de dupe van een scheiding. Misschien heb ik haar te lang aan het lijntje gehouden door niet op tijd onze relatie te verbreken. Het leek me te pijnlijk voor haar. Maar beter nu, dan wanneer er straks 1 of 2 kinderen in het spel zijn. Wat moet ik doen?
Antwoord
Goed, dat je deze vraag gesteld hebt! Ik ben dankbaar dat ik je ten antwoord wat schrijven mag. Om kort te gaan is mijn antwoord aan je: blijf gaan voor je huwelijk!
Ik schrijf dat vanuit de volgende overwegingen:
1. Het valt me op dat je je vrouw erg hoog hebt. Je noemt haar zelf een lieve, prachtige, zorgzame en bovenal godvruchtige vrouw. Fantastisch zelfs. En dat is een goed en nodig iets in een huwelijk. De volmaakte echtgenoot vindt niemand, maar het is wel van belang, dat je in bepaalde opzichten elkaar kunt achten en eren.
2. Elk huwelijk vraagt blijvende trouw. Of dat nu na 2 of na 20 jaar is. Die trouw is een opdracht. En die kost wat. Ook dat je bepaalde idealen die je op zeker moment tegenkomt niet boven het getrouwd blijven met je eigen man of vrouw gaat stellen. Voor jou is het ideaal wat je momenteel voor ogen staat, dat je echtgenote iemand zal zijn met wie jij een diepe emotionele klik voelt. Je vrouw lijkt niet aan dat ideaal te voldoen. In jouw geval betekent de blijvende trouw dat je je verlangen naar de diepe emotionele verbondenheid in het huwelijk niet tot iets maakt, wat je trouw aan je vrouw gaat beconcurreren, maar dat je eraan werkt om dit samen te beleven.
3. Uit je schrijven krijg ik het idee, dat jij en je vrouw verschillende persoonlijkheden zijn. Jij bent gevoelig en ook wel een beetje perfectionistisch en bang dat je iets fout zult doen en daarom ook wat onzeker over jezelf en voorzichtig in het nemen van stappen op de weg de toekomst in. Je vrouw lijkt me weloverwogen, nuchterder; iemand die vanuit geloof verantwoordelijkheden niet uit de weg gaat en daarom ook makkelijker nieuwe stappen zet. Begrijpelijk dat jij nu het gaat over de kinderwens je vraag stelt, terwijl het voor je vrouw duidelijk is dat ze aan kinderen toe is.
4. Kunnen twee verschillende mensen goed met elkaar getrouwd zijn? Prima. Jullie beiden zijn ook prima in staat om samen te leven. Ik denk dat jullie elkaar ook goed aan kunnen vullen. Maar de vraag is of jullie zo ook met elkaar omgaan. Het kan in een huwelijk zomaar gebeuren dat de wat verschillende echtgenoten (één of allebei) zich slecht begrepen en soms zelfs wat innerlijk gepasseerd en verwaarloosd voelen, doordat één of beiden de eigen aard en insteek laat prevaleren boven die van de ander. Dat is niet de bedoeling.
5. Elk huwelijk staat of valt met een goede communicatie. In jullie geval lijkt het me goed en nodig dat in ieder geval jij je best doet om jouw behoefte aan het beleven van emotionele verbondenheid open te leggen voor je vrouw. Dat zul je wel eerder gedaan hebben. Maar kennelijk heeft je vrouw het nog niet zo door gekregen dat ze er aan is blijven werken om emotioneel meer open te staan voor hetgeen jou bezig houdt. Dat jouw behoefte zo wezenlijk is, dat je zelfs een scheiding overweegt, zal haar er waarschijnlijk anders naar laten kijken dan ze tot hiertoe gedaan heeft.
6. Je schrijft: ik weet dat scheiden niet is toegestaan. Ik zou daar nog wat meer kleur aan willen geven. Onze samenleving en overheid staan scheiden wel toe en het is inmiddels een tamelijk geaccepteerd gegeven worden. Het feit dat jij scheiden als mogelijkheid noemt heeft terdege met die algemene aanvaarding te maken. Maar God raadt ons daar anders in. Toen jullie trouwden hebben jullie het in de kerk waarschijnlijk ook gehoord dat de Heere Jezus gezegd heeft dat wat God samengevoegd heeft, de mens niet moet scheiden. Zo kijken we aan tegen het huwelijk: God heeft de twee samengevoegd en scheiden houden we niet voor mogelijk. Ik zou zeggen: laat die visie op het huwelijk leidend en bevrijdend voor je zijn in hoe je ermee bezig bent. Voordat jullie trouwden was het misschien nog aan de orde om je af te vragen of het goed was om te trouwen. Maar nu jullie getrouwd zijn, is het niet meer aan de orde om je af te vragen of het goed is om getrouwd te blijven.
7. Is het goed dat jullie kinderen krijgen? Ik zou jullie adviseren om eerst samen de toenadering te zoeken waar jij naar verlangt en daaraan te werken. Maar houdt ondertussen wel in gedachten dat het krijgen van kinderen ook één van de bedoelingen van jullie huwelijk is en dat kinderen best heel wat vragen, maar ook heel wat meebrengen. Ze zijn beslist ook een factor in de samenbinding die je als man en vrouw in het huwelijk door de liefde mag hebben.
8. Wees met deze dingen niet alleen maar menselijk bezig. Zoek het bij God. Laat je leiden door Zijn Woord. Bid Hem om alles wat je nodig hebt voor jezelf en voor jullie huwelijk. Door de Heere Jezus mag het ook voor jullie waar zijn:
“Want God de Heer’, zo goed zo mild,
is ’t allen tijd’ een Zon en Schild,
Hij zal genaad’ en ere geven.
Hij zal hun ’t goede niet in nood,
onthouden, zelfs niet in den dood,
die in oprechtheid voor Hem leven.
Welzalig Heer’ die op u bouwt
en zich geheel aan U vertrouwt.” (Ps. 84:6)
Ds. A. de Lange, Dordrecht
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Op welk moment besefte je dat je deze klik miste? Vaak komt zo'n besef als je vergelijkingsmateriaal hebt, dus als je die klik opeens met iemand anders hebt (of in het verleden hebt gehad en daaraan terugdenkt). Ik ben dolblij met mijn perfecte Porsche, tot de buurman in een Ferrari komt aanrijden.
Het komt vaak voor dat getrouwde mensen denken dat er niets mis is met een platonische vriendschap met iemand van de andere sekse, tot er een dergelijke vergelijking opduikt. Opeens ervaart men een klik waarbij die met de eigen partner bleek afsteekt. De oplossing is om dergelijke vriendschappen niet aan te gaan en meer ("kwali")tijd met de eigen partner door te brengen. Zoek de klik weer terug bij je eigen partner.
In het boek "Wat wil hij, wat wil zij?" van W.F. Harley wordt goed beschreven hoe je de "klik" kunt terugvinden om zo een geweldig huwelijk te krijgen. Met de fantastische vrouw die de vraagsteller heeft, moet dat een heerlijk vooruitzicht zijn.