Gods wil bij relatiekeuze (2)

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 30-07-2015| 13:30

Beste Marijke Rots, bedankt voor uw antwoord op mijn vraag: Gods wil bij een relatiekeuze. Maar hoef je dan geen bevestiging van God te ontvangen of diegene bij je past? De Bijbel laat veel levenslessen in de relatie zien, maar dat geeft nog geen klaar antwoord op mijn vraag lijkt mij.

Mijn verwachting van een relatie is dat je uit pure liefde geeft en één wordt. Altijd de ander uitnemender achten dan jezelf. Wat ik erg herken is dat bij alle drie de relaties mijn soms onbeheersbare gedrag echt een probleem was bij het meisje. Ze dat alledrie persoonlijk aantrokken, terwijl het gewoon een prikkelgevoelige reactie was van mij, als dingen onduidelijk zijn of onverwachts gebeuren, of als ik het niet kon bevatten. Dat kon men niet nuanceren of relativeren, hoeveel en hoe diep ik ook door het stof ging.

Met “grondig voorbereiden van een een relatie” bedoel ik: meer dan 25 keer afgesproken en alle mogelijke verschillen belicht en besproken. Mijn ex en ik hebben bewust een keuze voor het huwelijk gemaakt, voordat we een relatie kregen. Daarom wilde ik trouw blijven omdat kiezen voor het huwelijk zich kenmerkt met trouw. Dat laatste meisje weet nog niet van mijn liefde af, wel spreek ik haar minstens driemaal per week in vrienden- of bijbelstudiegroepsverband, of na de kerkdienst. Ik vind het ook moeilijk. Hoe ben ik er klaar voor? Dit meisje kent mij en mijn zwakke kanten goed en weet wel haar weg ermee, maar ik wil juist geven. En wanneer kan je geven?

Beste vraagsteller,

Dank voor je reactie op mijn antwoord van een poosje geleden. Je bent er duidelijk nog niet tevreden mee. Prima, dan gaan we nu samen deze brief van nu langs, waar ik mijn opmerkingen bij zal maken. Het lastige is natuurlijk wel dat ik je niet persoonlijk ken, maar af moet gaan op de woorden op papier.

-Maar hoef je dan geen bevestiging van God te ontvangen of diegene bij je past?

Jawel, het is echter de vraag of je ópen staat voor die bevestiging. Hoe die komt en wanneer hangt af van je eigen houding: wíl je het zien? Heb je oog voor bevestiging? Als je ‘wacht’ op een briefje-uit-de-hemel of iets dergelijks, raak je ongetwijfeld teleurgesteld. Want zo gaat het niet. Voor een relatie heb je een partner nodig en van beide kanten liefde, trouw en inzet om de relatie goed te houden. Dat is geen statische houding maar een levenslang durend proces, waarbij je allebei je eigen ontwikkeling doormaakt en levenslessen leert.   

-De Bijbel laat veel levenslessen in de relatie zien, maar dat geeft nog geen klaar antwoord op mijn vraag lijkt mij.

Je hebt gelijk als je zegt dat dit geen pasklaar antwoord is. Alle bijbelse voorbeelden van relaties tussen mannen en vrouwen laten echter wel duidelijke voorbeelden zien waaraan je je zou kunnen spiegelen: zó wil ik leven voor Gods aangezicht, of die ‘fouten’ wil ik zeker niet maken. Welke mensen leefden naar Gods wil, welke mensen handelden bijvoorbeeld slechts uit eigenbelang. Dat soort dingen zie je in de verhalen, ook in die van de mensen om je heen. Zelfs van je eigen ‘fouten’ kun je leren (begrijp me goed, gedrág is niet als goed of fout te bestempelen,  maar heeft wél altijd ínvloed op de ander!).
   
-Mijn verwachting van een relatie is dat je uit pure liefde geeft en één wordt.

Prachtig. Helaas werkt het niet zo, omdat ‘pure liefde’ niet bestaat in een zondige wereld. Je hebt altijd met eigen beperkingen, gebreken, zonden te maken. Je hebt ook altijd met hetzelfde bij de ander te maken. Volmaaktheid is er nu eenmaal niet hier op deze aarde. Dáárom is het onderhouden van een relatie ook niet statisch, maar een kwestie van ‘hard werken’ en vooral goed luisteren naar wat jij wilt en kunt én naar haar mogelijkheden!

-Altijd de ander uitnemender achten dan jezelf.

Ja, dat lijkt een mooie bijbelse zin, die je je tot uitgangspunt in de liefde kunt maken.  Maar -helaas- ondanks dat mooie principe ís de ander niet altijd ‘uitnemender dan jezelf’. Hoogachten, waarderen, respecteren, erkenning geven zijn ook prachtige begrippen die al moeilijk genoeg zijn om na te streven!

-Wat ik erg herken is dat bij alle drie de relaties mijn soms onbeheersbare gedrag echt een probleem was bij het meisje.

Kijk, dat bedoel ik. Jouw onbeheersbare gedrag, zoals je schrijft, is geen excuus voor het gedrag-an-sich, maar een ‘beperking’ waar jij mee aan het werk moet. Hoe wil je ‘pure liefde’ geven als jij op voorhand al niet wilt veranderen... moet zij jou nemen zoals je bent? Oké, maar dan ook omgekeerd: jij moet háár maar nemen zoals zíj is. Toch? Liefde is ook confrontatie met je zelf: met je goede en fijne kanten, met je minder prettige zijde! In het naar elkaar toegroeien vind je dan wel de bevestiging of jullie bij elkaar passen. Óf dat dat juist níét het geval is (zoals blijkt uit de verhouding met de ‘exen’).

-Terwijl het gewoon een prikkelgevoelige reactie was van mij, als dingen onduidelijk zijn of onverwachts gebeurden, of als ik het niet kon bevatten. Dat kon men niet nuanceren of relativeren, hoeveel en hoe diep ik ook door het stof ging.

Je hebt dus een en ander bespreekbaar gemaakt, prima. Heb je daarbij ook verantwoordelijkheid genomen voor je eigen gedrag? Of heb je die verantwoordelijkheid voor het “niet begrijpen” steeds weer bij haar neergelegd? “Diep door het stof gaan” is misschien edelmoedig, maar brengt niet direct verandering op gang, toch?  

-Mijn ex en ik hebben bewust een keuze voor het huwelijk gemaakt, voordat we een relatie kregen.

Eerlijk gezegd, begrijp ik niet zo goed hoe je zo’n keuze kunt maken vóórdat je een relatie krijgt, maar het idee is op zich natuurlijk prima. 

-Daarom wilde ik trouw blijven omdat kiezen voor het huwelijk zich kenmerkt met trouw.

Het huwelijk kenmerkt zich in eerste instantie door líéfde voor elkaar. Daarna komt de trouw uit die liefde voort! Je hebt gelijk als je zegt dat het een niet zonder het ander kan. En dan wel weer: met alle ‘lek en gebrek’ van allebei de partners.

-Dat laatste meisje weet nog niet van mijn liefde af.

Ze ként je intussen wel... waag een poging, zou ik zeggen! 

Met alles wat ik nu geschreven heb kom je hoop ik een stapje verder! Misschien zelfs zo, dat ik je laatste vraag maar even laat liggen.

Gode bevolen,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1536 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven