Predikant met homoseksuele geaardheid (3)

Ik heb een vraag aan ds. Tuinier. In het antwoord op deze vraag stelt u dat ook de gevoelens van homoseksuelen zondig zijn en dat homo's zo niet door God geschapen zijn. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dergelijke uitspraken nogal vervelend kunnen uitpakken voor je mentale gezondheid. Ik heb altijd begrepen dat de algemeen geldige opvatting in de reformatorische kerken is dat homo's nu eenmaal zo zijn en dat alleen een seksuele relatie als zonde gezien wordt. U stelt dat ook de gevoelens zonde zijn. Maar hoe moet de reformatorische homo dan leven? Als kluizenaar, afgesloten van welk gevoel dan ook? Mensen kunnen niet zomaar een deel van zichzelf uitschakelen. Dat wordt ook van niemand verwacht, behalve van homoseksuelen. Eigenlijk gaat mijn vraag dus over de praktische kant van het leven: uw theorie is dat homoseksuele gevoelens zondig zijn. Maar hoe moet daar in de praktijk (een heel leven lang) dan mee om worden gegaan? En is het wenselijk om dit van een mens te vragen?

Dag vraagsteller/ster,

Ik probeer je een eerlijk en pastoraal antwoord te geven. En besef daarbij de gevoeligheid van dit tere onderwerp...  Als je verlangt naar iemand van hetzelfde geslacht, geeft dat vaak een jarenlange en levenslange strijd. Dat vertel je niet zomaar aan een ander! Welke vragen roept dit op? Spreek je er met je ouders over? Wat betekent dit voor allerlei contacten en relaties die je hebt? Hoe zullen ze in de kerk met je omgaan? Hoe moet je daar zelf mee omgaan? Kun je hier nog van afkomen? Welk een strijd en een worsteling. Daaraan ga ik niet voorbij...

Aan de andere kant: duidelijk is dat God niet Adam en Evert heeft geschapen. Hij schiep Adam en Eva. Daarom mag je anders geaard zijn nooit goed praten, evenmin als elke andere zonde tegen een gebod van God. Ze zijn van gelijk gewicht. Natuurlijk is er verschil tussen de praxis en de geaardheid. Maar daarom is het laatste ook zondig. Dat is een worsteling, een ontzaglijk kruis, dat -als het goed is- verbindt aan God, Die genade en kracht geeft om dit kruis te dragen: genade van het kruis van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus. Maar ook genade door Zijn kruis. Naast een luisterend oor en een liefdevol oog wil de Heere ook jou leren, zoals bij Paulus: Mijn genade is u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht (2 Kor. 12:9a).

Ds. D. W. Tuinier