Niet tot man door te dringen
Ds. P.D.J. Buijs | 7 reacties | 02-06-2015| 13:55
Vraag
Ik ben nog niet gescheiden omdat ik me steeds afvraag: kan en mag ik wel scheiden? Er is geen sprake van overspel. Ik heb inmiddels van alles geprobeerd, ook relatietherapie. Mijn man werkt niet mee; hij wil geen excuses aanbieden over hetgeen in het verleden gebeurd is. En dat is ook het probleem: geen excuses aanbieden en gewoon doorgaan alsof er niets gebeurd is. Ook doorgaan met vernederen en mij gebruiken als lustobject, meer is het niet, totaal geen genegenheid.
Ik ben verschillende keren opgenomen geweest. Ben goed opgeknapt, maar gebruik nog medicijnen en kom ook nog af en toe bij de psychiater. Ook hij vindt de situatie niet goed voor mij. Er is niet tot mijn man door te dringen. In het verleden ben ik ook behandeld door een psychiater. Mijn man is toen ook een paar keer geweest, maar hij vond dat er met hem niets mis was en wilde niet meer mee. De psychiater heeft toen gezegd: “Het is een moeilijke man om mee om te gaan, haast onmogelijk en hij is nog gevaarlijk ook.” Toch ben ik bij hem gebleven, om de kinderen. Ze zijn nu inmiddels getrouwd en hebben nu ook kinderen. We zijn al tientallen jaren getrouwd en het begint nu aan me te knagen: moet ik nog bij hem blijven? De kinderen en kleinkinderen houden me op de been, daar heb ik gelukkig een heel goede band mee (niet alleen kommer en kwel). Ik tel mijn zegeningen, maar toch...
Antwoord
Beste lezeres,
U tekent een inderdaad wel heel moeilijke situatie: niet tot uw man door te kunnen dringen, vernederd te worden, gebruikt te worden als lustobject... Dat moet heel zwaar zijn voor u. Daarom vind ik een antwoord ook niet eenvoudig. Toch probeer ik een paar handreikingen voor uw gedachtenvorming aan te reiken, zonder dat ik in uw verantwoordelijkheid voor Gods aangezicht treed.
1. Is er bij uw man geestelijk leven aanwezig? Of zijn er omstandigheden waardoor de band aan de Heere niet (meer) beleefd wordt? Hoe was de start van uw huwelijk? Kon u toen elkaar wel vinden, ook in geestelijk opzicht? Anders gevraagd: waar is de trein uit de rails gelopen? En als er inderdaad een geestelijk probleem bij uw man ligt -om welke reden dan ook- zou het dan niet goed zijn om de predikant (als u die hebt) of de wijkouderling te vragen daar eens met hem onder vier ogen over te spreken? Immers, als we geestelijk vernieuwd worden, zal dat zijn weerslag hebben op ons huwelijk. En andersom ook.
2. Zou het kunnen zijn dat dit het kruis is dat de Heere u geeft te dragen? Dat dit 'het gewicht aan de klok' is waardoor Hij u dicht bij Zich houdt? Maar dan is er bij Hem ook kracht te vinden om trouw te blijven. Ik denk aan een vrouw, jaren geleden, die met een alcoholist moest leven. Haar hele omgeving zei: “Ga toch scheiden.” Maar deze godvrezende vrouw zei: “Ik heb hem trouw beloofd voor Gods aangezicht en ik vertrouw erop dat de Heere mij de kracht blijft geven om die belofte gestand te doen.” Ze is bij hem gebleven tot aan zijn dood. Begrijpt u me goed: ik ken uw situatie niet precies en kan dus ook niet beoordelen in hoeverre u hierin deze lijn kunt doortrekken. Ik reik het slechts aan ter overweging.
3. Soms wordt een situatie zo onhoudbaar, dat een scheiding van tafel en bed in het vizier zou kunnen komen. Dan blijf je voor Gods aangezicht wel aan elkaar verbonden -je bent niet vrij om met een ander verder te gaan- maar ziet geen kans meer om daar praktisch inhoud aan te geven, omdat een van beiden dat onmogelijk maakt. Dat is een situatie die in de lijn ligt van 1 Korinthe 7:10 en 11 (ik citeer de HSV): “Maar de gehuwden beveel ik -niet ik, maar de Heere- dat een vrouw niet zal scheiden van haar man. En als zij toch gaat scheiden (ik lees dat als: als het onverhoopt door de omstandigheden tòch gebeurt), moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen.” Dit zou dus de uiterste mogelijkheid zijn.
Nogmaals, op afstand kan ik het geheel niet overzien -bijvoorbeeld: uw man zal ook zijn eigen verhaal hebben en dat moet meegewogen worden- maar hopelijk hebt u iets aan deze denklijnen.
De Heere zegene u met wijsheid en inzicht in Zijn wil, en vertrooste u door Zijn nabijheid.
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zie het allemaal zo als de ds stelt , als een zwaar kruis .
Maar het houdt je wel dicht bij God is mijn ervaring.
Ook krijg ik kracht naar kruis.
Sterkte.
U zit in een hele moeilijke situatie... Het is echt een worsteling voor u, hoe u hiermee om kan gaan.
Ik denk dat het Gods bedoeling niet is dat getrouwde mensen scheiden. Maar het is zeker ook Gods bedoeling niet dat mensen zo met elkaar omgaan... Dus wat weegt zwaarder? Dat kan een ander niet voor u beslissen.
Als u bij uw man blijft, is er voor uw man ook geen noodzaak om te veranderen, hij kan dan doorgaan op deze verkeerde weg. Als u scheidt van tafel en bed, dan laat u de weg voor herstel open en geeft u daarmee duidelijk aan, dat u niet met deze situatie kunt leven. Daarmee geeft u hem een kans om tot inkeer te komen en te breken met zijn zondige leven. Soms hebben mannen dat nodig en soms werkt het ook zo en soms helpt het niet. Maar dat is de verantwoordelijkheid van uw man!
De man hoort op Christus te lijken en niet op iemand die zijn vrouw misbruikt, vernedert, mishandelt of wat dan ook. Hoe verdrietig en pijnlijk is het voor u dat het zo anders is....
Daar kunt u ook heel onzeker van worden. Daarom adviseer ik u om inderdaad hulp voor u zelf te zoeken. Iemand die met u meedenkt en meeleeft en u steunt in het maken van keuzes.
Verder zou u op de site www.kostbaarvaatwerk.nl kunnen kijken. Daar staan artikelen over hoe u grenzen kunt stellen om u zelf te beschermen en hoe u om komt gaan met het gedrag van uw man. Ook is er lotgenotencontact mogelijk op het forum voor vrouwen wiens man erg op seks gericht is.
Uw zaligheid hangt er niet af van het feit of u scheidt of niet.
Ik wens u veel sterkte en daadkracht toe en hoop dat u toch ervaart dat God bij u is en u de weg wijst. Groetjes van Heleen (ahhk76@gmail.com)
U zit in een hele moeilijke situatie... Het is echt een worsteling voor u, hoe u hiermee om kan gaan.
Ik denk dat het Gods bedoeling niet is dat getrouwde mensen scheiden. Maar het is zeker ook Gods bedoeling niet dat mensen zo met elkaar omgaan... Dus wat weegt zwaarder? Dat kan een ander niet voor u beslissen.
Als u bij uw man blijft, is er voor uw man ook geen noodzaak om te veranderen, hij kan dan doorgaan op deze verkeerde weg. Als u scheidt van tafel en bed, dan laat u de weg voor herstel open en geeft u daarmee duidelijk aan, dat u niet met deze situatie kunt leven. Daarmee geeft u hem een kans om tot inkeer te komen en te breken met zijn zondige leven. Soms hebben mannen dat nodig en soms werkt het ook zo en soms helpt het niet. Maar dat is de verantwoordelijkheid van uw man!
De man hoort op Christus te lijken en niet op iemand die zijn vrouw misbruikt, vernedert, mishandelt of wat dan ook. Hoe verdrietig en pijnlijk is het voor u dat het zo anders is....
Daar kunt u ook heel onzeker van worden. Daarom adviseer ik u om inderdaad hulp voor u zelf te zoeken. Iemand die met u meedenkt en meeleeft en u steunt in het maken van keuzes.
Verder zou u op de site www.kostbaarvaatwerk.nl kunnen kijken. Daar staan artikelen over hoe u grenzen kunt stellen om u zelf te beschermen en hoe u om komt gaan met het gedrag van uw man. Ook is er lotgenotencontact mogelijk op het forum voor vrouwen wiens man erg op seks gericht is.
Uw zaligheid hangt er niet af van het feit of u scheidt of niet.
Ik wens u veel sterkte en daadkracht toe en hoop dat u toch ervaart dat God bij u is en u de weg wijst. Groetjes van Heleen (ahhk76@gmail.com)
Graag wens ik u veel sterkte en Gods nabijheid!
Ik ga dit boek Verbonden voor het leven bestellen.
