Gevoelens voor getrouwde man

drs. J(oke) Ronner-Wattel | Geen reacties | 11-05-2015| 10:59

Al een tijd kamp ik met een zonde. Het is heel dubbel en het gaat met pieken en dalen. Het is ook heel vreemd, ik snap niet dat die zonde zo sterk is. Ik zal proberen uit te leggen waarom. Er is in mijn omgeving een getrouwde man. Ik koester gevoelens voor hem. Die gevoelens zijn niet zo, dat als ik hem zie dat ik helemaal verliefd ben o.i.d. en verlegen wordt. Maar het komt voor dat die persoon zo ontzettend vaak en lang in mijn gedachten is. Ik fantaseer dan over het feit dat diegene niet getrouwd is en hoe we dan tot een relatie zouden komen. Of over heel onschuldige dingen... wat eigenlijk nergens op slaat.

Maar nu de andere kant. Hij heeft heel veel dingen gedaan (heeft een hoge functie in bedrijfsleven) waardoor ik zo'n ontzettende hekel aan hem heb gekregen. Hij heeft heel veel mensen in mijn omgeving, en ook buiten mijn omgeving, ontzettend pijn gedaan en dat doet hij nog steeds. Het is een keiharde zakenman waar ik nóóit mijn leven mee zou willen delen. Iemand die mensen bedriegt en eigenlijk alles spreekt, behalve de waarheid. Ik heb een tijd contact met hem gehad, vooral zakelijk. Tijdens die 'zaken' hebben we ook wel persoonlijke gesprekken gehad en ken ik hem daardoor beter. Misschien dat het daardoor komt. Ik weet het niet. Er is iets wat aantrekt, maar de dingen die afketsen lijken sterker. En toch heb ik die fantasiegedachten met hem.

Eigenlijk vind ik het heerlijk om te fantaseren. Mijn leven bestaat alleen maar uit verdriet en tegenslagen (misbruik, verlaten door vrienden, vertrouwensbreuken, enz.). Ik ken eigenlijk nergens meer vreugde in. Met uitzondering van de prediking zondags. Maar door mijn zonde dus en mijn ellendige toestand sta ik mezelf zo in de weg en word ik daardoor nog somberder! Soms wekt het me op en doet het me goed, dan spreekt God echt tot mij... en dat helpt. Maar dat 'lichtpunt' in de duisternis is altijd bizar snel verdwenen, althans, zo lijkt het. En ik geef God er niet de schuld van, want Hij is er! Alleen ik dwaal af en zie niet genoeg op Hem, maar op mijzelf en op deze wereld waar ik nog zo aan vast zit. Maar ik vind het soms heerlijk om alleen maar te zitten of te liggen en dan te gaan dagdromen, even alles vergeten. Even los van alle pijn en alle zorgen. En in zo'n dagdroom komt die man vaak in beeld. Terwijl ik echt een hekel aan hem heb.

Als ik het zo formuleer lijkt het net of ik echt knettergestoord ben. Maar ik heb al zo vaak gevochten en gestreden tegen deze 'dagdromen'. Ik heb al zo vaak gebeden en gesmeekt... en het is eens een keer weggeweest, maar nu is het in alle hevigheid terug. Ik zoek het ook niet altijd zelf op. Soms ben ik gewoon ergens mee bezig en dan flitst het door m'n hoofd terwijl ik gewoon geconcentreerd bezig was. Soms schrik ik er gewoon van. Ik voel me ook altijd meteen verdrietig als ik ineens weer uit die dagdroom op de grond beland en weer 'realistisch' na kan denken. Ik begrijp echt niet waarom dit met deze persoon gebeurt. Ik weet dat een mens tot alle zonden in staat is en dat een mens heel diep kan zinken. Maar waarom hij? Is hier misschien een verklaring voor, of zijn er handvatten hoe ik dit kan voorkomen?

Je schrijft dat je veel dagdroomt over een getrouwde man en je fantaseert over een relatie met hem. Dat dat niet goed is zie je zelf ook in. Je wilt er van af, maar het lukt je niet.

Wat me opvalt is dat je schrijft dat je leven alleen maar uit verdriet en tegenslagen bestaat. Je geniet nergens meer van. Ja, dan is het niet zo heel vreemd dat je vlucht naar een fantasiewereld, om even alles te vergeten. Maar uiteindelijk wordt je weer wakker uit je fantasie en merk je weer dat er niets veranderd is en je hebt een hekel aan jezelf omdat je weer in je zonde bent gevlucht. Het is een vergelijkbare vlucht als in bijvoorbeeld alcohol, een vlucht die verslavend kan zijn. Maar zoals een alcoholverslaafde heel gemakkelijk terugvalt in zijn verslaving als de problemen en moeilijkheden in zijn leven voortduren, gebeurt dat met jou ook.

Ik denk dat het belangrijk is dat je kijkt hoe je je leven kunt veranderen. Hoe je weer vrienden kunt maken die je kunt vertrouwen. Hoe je weer meer plezier in je leven kunt krijgen. Hoe je kunt genieten van al het moois, dat er naast alle zonden, problemen en moeilijkheden in dit leven ook is. Mogelijk ben je ook depressief, want je lijkt bijna nergens meer van te kunnen genieten. Of hebben de problemen in je leven gemaakt dat het je bijna niet meer lukt om positieve dingen te zien. Het zal je niet alleen lukken om zaken in je leven te veranderen. Daarbij heb je hulp nodig. Je kunt denken aan een predikant of pastoraal werker, maar mogelijk heb je ook meer professionele hulp nodig. Er zijn verschillende christelijk instellingen (De Vluchtheuvel, Eleos) die hulp bij zulke levensproblemen kunnen bieden.

Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

• Geboortedatum:
  26-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Actief

151 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven