Eenzaam zonder vriendschap

C. M. Chr. Rots - de Weger | 7 reacties | 25-04-2015| 12:13

Ik ben een vrouw van 28 jaar. Al een heel aantal jaren voel ik me eenzaam. Ik heb niet veel vriendinnen (meer) omdat de meesten een vriend hebben of getrouwd zijn en ze weinig tijd hebben om af te spreken. Bovendien hebben ze andere interesses en zijn druk met het gezin. Ik durf niet meer te vragen of ze mee willen om wat leuks te doen. Ik barst altijd van de plannen en ideeën om leuke dingen te gaan doen, maar ik zit altijd met het probleem wie ik dan toch mee moet vragen. Dus ga ik maar alleen, maar echt genieten kan ik dan niet. Ik zou heel graag eens écht met iemand willen praten over allerlei dingen in het leven waar ik over nadenk en wat me bezig houdt. Ook over geestelijke zaken zou ik graag eens met iemand willen praten. Ik heb wel eens mensen vertrouwd door over zaken te praten die me bezig hielden, maar er werd met een half oor geluisterd en er was daarna nooit meer interesse en nu durf ik er niet weer over te beginnen, bang voor weer een afwijzing. Ik ben behoorlijk zelfstandig en soms vind ik het ook heerlijk om dingen alleen te doen, maar ik zou graag eens échte aandacht en interesse van iemand willen. Gewoon iemand die een arm om me heen slaat en vraagt hoe het nou echt me gaat en dit vertrouwen niet beschaamt. M'n werk vind ik erg leuk en ik heb 1001 plannen en ideeën voor de toekomst, maar ik wil dit zo graag eens met iemand delen die daar eerlijk in is. Ik weet zelf niet met wie, daar heb ik al heel vaak over nagedacht. Ik voel me steeds meer op een groot eiland staan... Wat moet ik toch doen? Het begint me op te breken...

Beste vraagsteller,

Van dat eiland afkomen, dat is echt de enige mogelijkheid. Dat eiland van eenzaamheid maakt u namelijk zelf. Als u wel vriendinnen hebt die nu in een andere levenssituatie verkeren, is het zaak met hén dáárover te praten. Zij hebben hún leven, u het uwe. Dan kan afspreken wel eens agendatechnisch lastig zijn, maar waar een wil is, is ook wel een weg te vinden, nietwaar. Dat geldt voor U. Dat geldt voor de ander. Als u iemand uitnodigt om iets leuks te gaan doen kan het antwoord twee kanten opgaan: ja of nee. Misschien in alle toonaarden en met andere woorden uitgesproken, maar juist die nuance vraagt dan om dóórvragen en/of uitleg. Een “nee” hoeft geen afwijzing van u als persoon te zijn. Dat is maar net hoe u er zelf tegenaan kijkt. Accepteert u “nee” als realistisch, in de feitelijke betekenis, of vult u het “nee” in met eigen gedachten over de ander cq. met gedachten over uzelf?  

Weet u, eenzaamheid áán contacten vraagt om -juist- sociale contacten. Eenzaamheid ín contacten is ingewikkelder. Dan zíjn er wel ánderen. Het vergt echter investering van diegene die zich eenzaam voelt. Bij u lijkt het daarom te gaan. Richt u op de ander, op een realistische manier zonder voor hem of haar in te vullen! 

U bruist van ideeën, dat is fantastisch! U laat u echter ook weer door uzelf ontmoedigen. Dat is jammer. U kunt ook een keuze maken door plannetjes te maken waar u wel alleen van genieten kunt. Soms lukt dat, schrijft u. Beloon uzelf daarvoor! Positieve gedachten beïnvloeden gevoelens ook positief. 

U bent bang voor afwijzing als de ander niet mee wil, als de ander niet (goed) luistert. Is het erg confronterend als ik vraag of het niet zo is dat u zich zélf afwijst? Naar mijn idee moet u dáármee aan de slag. Ook ú mag er zijn. Met vriendinnen, maar dikwijls ook alleen. Met uzelf, zoekend naar vriendschap. Kijk om u heen, zoek mensen op. Nodig iemand uit en laat u niet weerhouden door teleurstellingen (want die zijn er altijd!). Houd uzelf steeds weer voor: “ik mag er zijn”, ook wanneer u (op dit moment) alleen in het leven staat. 

U schrijft, dat u van uw werk houdt: hebt u collega’s? Leg hun die 1001 plannen eens voor (niet allemaal tegelijk). Leuke ideeën vinden wel weerklank, toch? Dan is alvast een eerste, kleine, stap gezet. Wellicht op de weg naar iets dat veel groter is.

Sterkte gewenst,
Marijke Rots

Ps. Nog niet zo langgeleden las ik op Refoweb over iemand die op zoek was naar vriendschap. Zoek die vraag eens op.

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1541 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven