Verlaten voelen in PKN

Heel erg herkenbaar. Moeilijk he. Je voelt je ook zo eenzaam. Soms twijfel je aan jezelf...ben ik dan de enige? Heb ik het dan bij het verkeerde eind?

In een PKN vind ik het, hoe moeilijk en hoe erg ook, wel iets te begrijpen. Dat is ook 1 van de redenen waarom een hoop mensen Hersteld Hervormd zijn geworden/hervormd zijn gebleven. PKN is toch een nieuw soort kerk geworden waar toen al een hoop verandering heeft plaats gevonden. Dat wordt alleen maar meer.

Alleen de waarheid is dat zelfs in de HHK al deze dingen spelen...Er is in een aantal gemeentes (en volgens mij ook onder dominees) een grote strijd gaande. Zo triest. Gelukkig lang niet alle HHK-gemeenten hoor, maar wel een aantal in mijn regio.
Het maakt echt alles kapot..Deze dominee geeft wel een mooi antwoord, heeft meer diepgang dan sommige HHK predikanten.

Ik denkt dat het vooral per gemeente verschilt, en niet direct het kerkgenootschap. In mijn woonplaats is de PKN bijna! nog meer behoudend dan de Hersteld Hervormde Gemeente. (het moet niet gekker worden!)
Het is echt afhankelijk van hoe je kerkenraad/dominee met dingen omgaat.
Want mensen kunnen met heel veel ideeën komen, maar als dat niet door de kerkenraad heen komt dan gebeurd het ook niet. Willen die mensen dat dan toch..dan gaan ze weg naar een plek waar de dingen wél kunnen.
Dat is ook erg natuurlijk, maar zo hou je wel een eenheid in je gemeente en zo hou je, en dat is natuurlijk het belangrijkste, Gods Woord in pacht.

Heel veel sterkte toegewenst, bovenal Gods wijsheid, troost en bemoediging in dit alles.

Heel herkenbaar! In een van origine GB-gemeente in een grote stad in het westen van het land ervaar ik hetzelfde als de vragensteller. De verandering mbt tot de HSV vertaling kan ik me enigszins in vinden, omdat een taal zich ontwikkeld. Veeleer verdriet het mij ten diepste dat verlaten wordt de weg van het Woord en belijdenis. Alles staat werkelijk ter discussie en moet opnieuw worden ondervonden. In de Bijbel staat het zo, dus moeten wij dit ook zo implementeren in onze gemeente. zalving, onderdompeling, gezangen, onze vader hardop, meerdere instrumenten etc.
In de prediking is er een vervreemding van het alleen door genade en het nochtans geloof. Het kruis is verleden tijd en het schuldbelijden van de gelovende gelovige wordt de grond van Gods handelen. Men denkt dit te moeten corrigeren met allerlei noodgrepen in de liturgie. Onder het mom van de jongeren en dode orthodoxie Helaas lopen de eerste generatie nieuwkomers vanuit de rechterflank (jaren 80)van de ger.gezindte voorop in deze vernieuwingsdrang. Deze verspreid zich onder het mom van elke keer een stapje verder. De dominee krijgt alle ruimte om dit aan te voeren en een kerkenraad die dit in de meerderheid allemaal goed vind en zelfs lijkt toe te juichen.
De toeloop van grote groepen nieuwsgierigen is enorm en nieuwe gemeenteleden uit de rechterflank van de ger.gezindte komen in grote getale over en vinden het allemaal prachtig, dat hier kan wat elders niet mocht............
De heiliging en moreel krijgen de sterk de nadruk en is losgekoppeld van de rechtvaardigmaking. De wet hoeft niet meer te worden voorgelezen en die horen we dus nog sporadisch bij een gastpredikant.
We zijn nog wat en we doen nog zo veel, ja genade komt echt alleen van God. Maar daar moet je dan voor open staan!! Vooral je best doen niet verslappen! Arminius is springlevend!!! Helaas.

Inderdaad is de kerk doodziek! Nee erger nog ze is dood. Maar de Paasvorst zal ook in de Pkn weer stof tot juichen geven. we mogen(moeten) op onze plaats blijven. Ook al doet dit pijn. En dan bedoel ik niet eens de uiterlijke veranderingen maar het niet meer functioneren van Wet en Evangelie en Woord en Geest: de gezonde (gereformeerde) leer niet meer verdragende. Galaten wie heeft u betoverd.........

De kerkdienst begint met: Onze (enige) hoop en verwachting is van de Heere... God heeft het beloofd!
Het is Gods Kerk, Zijn werk, Hij zal het voleinden.

Broeder/Zuster houdt vol! Hij getrouw en Hij zal het doen. Hij zal voor ons strijden en Gij zult stil zijn. Ja en dat stil zijn valt nu voor onze oude mens weer zo tegen!
Verhard u niet maar laat u leiden.

Dank dominee voor uw antwoord!

Sola Gratia Solo Christus

Ook voor mij heel herkenbaar.
Soms zou ik wel ergens anders naar toe over willen gaan, maar ik heb de overtuiging dat ik nog niet gaan mag.
Regelmatig denk ik aan de zeven gemeenten in Klein Azie, zie de brieven in Openbaringen 2.

De gemeente van:
Efeze is liefdeloos
Pergamus is werelds
Thyatira is overspelig
Sardis is huigelachtig
Laodicea is lauw
Echter:
Smyrna is een arme gemeente, wel rijk in God. Maar niet zondeloos.
Filadelfia is getrouw. Maar heeft weinig kracht.

Zo is er in alle gemeentes iets, waar God de vinger bij legt, en een opmerking over heeft. Maar voor elke gemeente is daar ook de opwekking van God zelf om het bij Hem te zoeken, en naar Hem te luisteren. En doe je dat, dan wordt dat door Hem beloond!
En in elke gemeente waren er ook daar kinderen van God, die echter niet op de loop gingen, of samen een gemeente gingen vormen. Ze bleven daar, en ik denk dat God dat ook van ons vraagt.... Maar dat is natuurlijk persoonlijk! Wij weten soms niet waarom we nog moeten blijven, maar we weten wel dat elke gemeente voorbidders nodig heeft. Bidders voor de gemeente, en bidders om de dominee 'vol' te bidden, zodat hij mag gaan spreken naar de wil van God. Bidders om wonderen, en uitbreiding van Gods koninkrijk.

Wel is het soms moeilijk dat je zelf het idee hebt niet gevoed te worden, of dat er zaken zijn, die je lastig vind, of waar je niet achter kunt staan. Belangrijk is dat er een goed contact is met de kerkenraad, waar je deze dingen kenbaar kunt maken.

Het gaat erom dat er veel gebed is, verzuchting om Gods Geest. Strijd in de gebeden! Alleen in de binnenkamer, en ook samen, als er nog andere gemeenteleden zijn die dit ook zo ervaren.
En heb grote verwachtingen van God. Een gebed zonder geloof en hoop op God zal geen vruchtbaar gebed zijn.

ik citeer SolaGratia:
De kerkdienst begint met: Onze (enige) hoop en verwachting is van de Heere... God heeft het beloofd!
Het is Gods Kerk, Zijn werk, Hij zal het voleinden.

Misschien moet je zondags maar een keer bijtanken bij ons @Mona ;-) Je weet de weg.

Het paradijs is trouwens ook niet buiten de PKN te vinden. Als je ziet hoe groot de liefdeloosheid en onderlinge modaliteitenstrijd is in andere kerkgenootschappen, dan kun je alleen maar verlangen naar de wederkomst van Christus.

Dat neemt niet weg dat de zorg over de kloof die in hervormd-gereformeerde kring aan het ontstaan is, wel steeds groter wordt. Om de lieve vrede wil vervlakt de prediking tot een vrijblijvend praatje, waar termen als zonde en genade nauwelijks meer aan de orde komen. Laat staan dat er gewezen wordt op de noodzaak van geloof en bekering. Vrede, vrede en geen gevaar... De predikanten die in dit opzicht geen consessies doen worden geweerd in andere bondsgemeenten. Of zoals een kritische luisteraar het eens formuleerde: "Dat gepreek over zonde breekt je geloof alleen maar af."

Ehhh, welk geloof?

Eigenlijk moet God ons helemaal leegmaken en alles uit handen nemen.

Zelfs in het volbidden kunnen we nog zoveel bezig zijn met onszelf en God voor de voeten lopen! Nog proberen iets in onze handen te hebben.

"Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans ( vrouw).
De Heere heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.!!"

Helemaal op door de bodem te zakken van je bestaan. We willen het zo graag in eigen handen houden. Dan kunnen we gaan herstellen wat we willen, zoeken naar een volmaakte kerk om ons heen. Eigenlijk is het de onrust van ons bestaan.
Het nu echt helemaal en alleen van Hem alléén te verwachten daar begint het Loflied van de Verlosser te klinken.....

Als je alles uit handen wordt geslagen/ genomen dat doe je niet zomaar, dat is lijden om Zijn naam! Een christen gaat op Zijn Heere lijken ( nu nog ten dele!)
Heeft Hij het niet gezegd:"Volg Mij!"
Huppelend en feestend achter de Herder aan???
Nee, neem uw kruis op en Volg Mij!
Christen = Kruisdrager.
En juist dat kruis als dit juist betreft in familiebanden of kerkelijke gemeente valt erg zwaar. Ware verzoekingen (tentatio)zijn dit.
Het beste moet nog komen.

Natuurlijk mogen we bidden. Maar kijk nu in de hof van Getsemaneh. Zelfs de discipelen konden dit niet eens in eigen kracht en notabene was de Heiland op een steenworp bij hen.

Maar dan dit mooie (ontroerend zelfs!) wat Jezus van te voren al gezegd heeft toen Hij Petrus waarschuwde: "Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij, als gij eens zult bekeerd zijn, zo versterk uw broeders." (Lukas 22:32)
Hier stopt toch het eigen doen en kunnen:
Daar waar we het van Hem alleen verwachten.

Ik wens niet anders te weten dan Jezus en die Gekruisigd!

En dit is geen lijdelijkheid en geen dode orthodoxie! Maar dit is juist het gezond funcitoneren van de gereformeerde leer dit is het Sola Gratia ten voeten uit!
Dit is leven, dit is hét Leven met Hem!
Hier heeft het in de reformatie toch om gespannen en de vroege kerk?
Het spant er nu weer om in de kerk, de kerk wordt gezift als de tarwe, tot dat Hij komt.
De ware Kerk van Christus ( in welke denominatie je ook mag begeven) wordt hierop aangevochten. Helaas zien we die strijd / Ondervinden we die strijd ook in onze PKN en ja zelfs binnen de Ger.Bond. PKN = Slechte kerk maar ik weet ook geen betere........

Zo zie je maar. We hebben het niet, we houden het niet, we maken het niet, MAAR we krijgen het elke keer opnieuw van God. Om niet! Daar mogen we ook elke keer opnieuw beginnen (Luther)

Lees eens het boekje van de Dr. A de Reuver "Aangevochten geloof!"

Hij heeft overwonnen zonde en dood!

Soli Deo Gloria!

Als er in deze gemeente inderdaad niet meer gesproken wordt over zonden en bekering dan is dat een slechte zaak. Maar reformeren is de grond van de reformatie. Hervormen hoort bij hervormd zijn. Conservatisme is het verafgoden van de vernieuwingen van vroeger. Als we aan formuleringen, melodieën en tradities gaan hangen dan worden we precies dat waar de reformatie mee brak: Rooms.

SolaGratia,

eerlijk gezegd snap ik je laatste reactie niet helemaal.
We kunnen overal de hoogte mee in gaan.
Maar het ontslaat ons niet van de plicht om te bidden.
Voor de gemeente en voor de voorganger.
En als het nood voor je is, weet je ook niet anders te doen.
Alleen bij Hem is er immers uitkomst?

volgens mij lees ik dat de grond van de reformatie Ad Fundes(terug naar de bronnen)is. de leer was zo bedorven van de goede werken van een gelovige ipv de genade van God en de kwade commercie in de kerk. Later werd ookde liturgie aangepast. als je echt protestants bent en deRoomse kerk breekt met de afgoderij zouden we terug moeten naardeze kerk. hebben we weer een andere liturgie :-)
de reformatie had het hervormen van de plaats van het Woord op het oog. niet zo zeer de liturgie!!
Maar volgens mij is dit niet de klacht van de vragensteller.

het krampachtig vasthouden aan het oude is net zo menselijk(dus n iet van God) als de huidige vernieuwingsdrang en dwang ten koste van alles en iedereen.
het adagio lijkt tegenwoordig wel: (zo komt het op mij over) Als ik me maar lekker voel in de kerk. Niet de SFEER, maar de HEER

Als we niet meer genoeg hebben aan het gepreekte Woord dan hebven we aanpassingen nodig in de liturgie. dit leert de geschiedenis elke keer weer. kijk maar naar de Hervormde kerk in de jaren 70 en 80. dit heeft het tij van de kerkverlating niet kunnen keren. laten wij dan ons vasthouden aan het Woord allee . Sola scriptura.

beste mona,

natuurlijk mogen we bidden. maar daar hangt het niet vanaf.

de 3 discipelen in getsemane sliepen. dus waakten en bidden niet zoals Jezus heeft gezegd. Hiervoor had Jezus al voor hen gebeden. lees johannes 17 hoge priesterlijk gebed maar eens.
Terwijl wij slapen heeft Hij ons verlost. Waarheidsvriend nr.11 blz.13. door ds.MA van den Berg.
Er was bij de discipelen totaal geen activiteit, op het slapen na dan. volledig passief.


Als we het moeilijk hebben in onze gemeente mogen we ook dan het van Jezus verwachten dat hij een terugkeer naar de zuivere leer dit is Christocentrisch ( = christus in het middelpunt) en zuivere bediening van het Woord en Sacramenten geeft???

Ja in Jezus gebed (voorbidder). ja in Jezus gebed worden onze gebeden gedragen. het is zijn verdienste en Zijn naam als ze verhoort worden.

Hij zend Zijn Woord waarheen Hij wil. En het doet wat Hem behaagt. Het Woord zal niet leeg tot Hem terugkeren. (Jesaja)

Ligt onze kracht nu in ons gebed of in de drieenige God?
Dat laatste daar mag ik van leven, Hij heeft het ons toch beloofd. Omdat Hij het heeft beloofd mogen wij bidden.
"Bid en u zal geveven worden"
Uit God van God tot God.
Hem alleen de eer.

Dat geeft ook rust ondanks de benauwde situaties in onze gemeenten .zoals de psalmist zingt: voed het oud vertrouwen weder zoekt in hoogsten lof uw lust. Maar de Heer zal uitkomstgeven........

Heel erg herkenbaar!

Zoals al aangegeven is geen enkele gemeente volmaakt. De volmaaktheid van de gemeente komt door de Here Jezus.

Helaas is het alleen zo dat in de PKN-kerk waar ik heenga de Here Jezus niet meer mee mag doen in de kerkdienst. Er wordt wel over Hem gesproken, maar het gaat dan meer om de verhalen over Hem, dan over een persoonlijke relatie met Hem opbouwen. De liturgie staat centraal in de kerkdienst en allerlei "Roomse" elementen worden toegevoegd aan de dienst om het tot een aantrekkelijke viering te maken. 'De dienst moet vooral mooi zijn'. Ook worden allerlei 'mooie', eigenlijk nietszeggende woorden uitgesproken, die niet vanuit het hart komen, maar van het internet, o.i.d. Zoals Jezus zegt in Mattheüs 6: 'En als gij bidt, zo gebruikt geen ijdel verhaal van woorden, gelijk de heidenen; want zij menen, dat zij door hun veelheid van woorden zullen verhoord worden.'

Het gaat in de PKN-kerk (waar ik naartoe ga) niet meer om de vraag: 'Wat wil God van ons?', maar om de vraag: 'Wat willen wij?' Het gaat niet meer om God centraal stellen in de dienst, maar om de mens centraal te stellen. Een zorgelijke ontwikkeling...

Wat verdrietig allemaal, zien we die afbraak niet overal om ons heen?
Ik zelf ben CGK en daar is ook heel veel mis.
Sommige gemeenten staan zo ver uit elkaar dat het net is of je van een andere planeet komt, terwijl die mensen hele aardige sociale personen zijn kun je toch niet echt over Zonden en Genade spreken.
Laten we elkaar opwekken en bemoedigen om te bidden voor kerkelijk Nederland.

Maar de Heer' zal uitkomst geven, op Hem kunnen we aan, van Hem mogen we het verwachten

Bij ons in de pkn ook het zelfde geval als Thijs.
Over bekering,zonde, en een levende relatie met de HERE Jezus word niet gesproken.
Maar meer een mooi weer praatje en wat roomse invloeden.
Erg jammer allemaal.

Loop er soms ook mee rond om over te stappen, maar vind dat ook weer heel moeilijk,

Het lijkt wel of er een oordeel over de kerk ligt. Ja ook over ons dus!

Hoe bestaat het dat grote delen van de kerk zo massaal ( zo lijkt het als we de reactie's lezen) achter deze evangelische vernieuwingsdrang aan huppelen om dan uiteindelijk weer Rooms bezig te zijn. Deze 2 lijken wel elkaars gelijke. De theologie van de glorie/ opwekkingsgeloof!
De mens staat centraal. I.p.v. de belovende God en het verzoenend werk van Christus ( theologie van het kruis)

Uiteindelijk zit het willen werken voor onze zaligheid ons in de genen en lijkt de oude mens zo de overhand te hebben.
Arminius en Pelagius zijn heden ten dage springlevend in onze gezindte!

Want in al dat vernieuwende wapengekletter en vooruitstrevende werken, wat dan uiteindelijk weer zo oud is als de zondeval zelf, wilt men verbloemen dat men op de zelfontworpen vrome troon zit en God is uit het beeld.

Het trieste is dan dat wij niet vertrouwen op God. Hij kan bekering geven. Dit hebben we allen elke dag nodig.
Waarom keert Hij het dan alles niet ten goede? Dat er weer in alle vredige rust naar schrift en belijden ( wet en evangelie) wordt gepredikt. (En er zijn God zij dank nog predikanten die zo preken, ook in de PKN!)

Maar soms lijkt het wel of God zich verstopt houdt. Dit is wel het bitterste voor een christen.
Voor Christus was de Vader afwezig. Hij hield zich afzijdig. De Godverlatenheid, dat was het dieptepunt van Christus lijden.
Ook in het geloofsleven en in het leven van de Kerk is het de grootste aanvechting dat God zich afzijdig houd!

Is het probleem waarmee de meesten reageerders tegen op lopen hebben niet het volgende?

Het niet loslaten van de 2 naturen die in ons binnenste strijden?
De reformatie leerde, in navolging van Paulus, dat we tegelijk zondaar zijn en rechtvaardige? (Simul justus et peccator)
"Het goede dat ik wil doe ik niet, maar hetgeen .........." Romeinen

Ja in Christus mogen we zijn een rechtvaardige( een verloste). Maar de oude mens de zonde zit zo diep nog in ons. We willen wel maar kunnen het niet. En zijn dan toch weer op de genade van God toegewezen ( dagelijkse bekering)

Er heerst zo de geest van het gearriveerde christendom. Ja dan heb je doe je geen zonden meer, dan doe je stinkend je best om het zonder Christus goed te doen. Dan hoef je toch ook geen wet meer te lezen. We zijn toch vrij............
Uiteindelijk voelen we ons beter dan Paulus die het uitroept:
'Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam dezes doods?

En in Hem gevonden worde, niet hebbende mijn rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid, die uit God is door het geloof;

Filippenzen 3:

10. Opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding, en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende;
11. Of ik enigszins moge komen tot de wederopstanding der doden.
12. Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag er naar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben.
13. Broeders, ik acht niet, dat ik zelf het gegrepen heb

Dan leef niet meer ik, maar Christus leeft in mij!

Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft.

Laten we elkaar bemoedigen en vasthouden!!

Jona 3:
8. Maar mens en beest zullen met zakken bedekt zijn, en zullen sterk tot God roepen; en zij zullen zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg, en van het geweld, dat in hun handen is.

9. Wie weet, God mocht Zich wenden, en berouw hebben; en Hij mocht Zich wenden van de hittigheid Zijns toorns, dat wij niet vergingen!


Laten we God bidden dat Hij weer een opwekking geeft in ons eigen leven ,in onze kerken in West-Europa, en wereld
Laten we zeker niet vergeten om te bidden voor de Vrede van Jeruzalem!

Shalom! Maranatha!

Ik lees in bovenstaande reacties een paar keer "roomse invloeden". Waar doelen jullie dan op?

@Kathleen,

Roomse invloeden zijn dingen die niet goed zijn en die vroeger ook voorkwamen in de kerk.

Niet te verwarren met evangelische invloeden.
Evangelische invloeden zijn dingen die niet goed zijn en die vroeger niet voorkwamen in de kerk en dus nieuw zijn.

@Gerard, maar wat zijn dan de Roomse invloeden precies? En wat is er niet goed aan? Ik vind dit nogal verwarrend en een gevalletje "alles op de grote hoop, want Rooms en dus niet goed". Wat voor elementen in de liturgie zijn dan "Rooms" en wat is er niet goed aan?

@Kathleen, ik begrijp er ook helemaal nix van. Sorry dat ik de :-) bij mijn post was vergeten.
Dingen worden "Rooms" genoemd en zijn dan dus blijkbaar fout. Maar de kerk van Jezus is meer dan 50% van haar tijd, meer dan 1000 jaar, ook "Rooms" geweest. Ik doel op de periode voor de reformatie. Hoe je het ook zien wilt, de Roomse Kerk is de oudste kerk.
Het plakken van het label "Rooms" is blijkbaar genoeg om iets zonder verdere argumenten af te serveren. In onze gemeente kwam iemand eens met het voorstel om de kleuren van het kerkelijk jaar in de kerk te gaan gebruiken. Dat was verkeerd want het was "Rooms". Maar wat er nu niet goed aan was weet ik nog steeds niet. Gelukkig zijn die kleuren er wel gekomen.
Dus weten wij samen niet waar het hier boven over gaat.

Beste Gerard en Kathleen,

Met Roomse elementen wordt dus in deze reacties bedoeld het volgende:
De humanisten ( o.a Erasmus) hebben verklaard dat de kerk ziek is en op eigen beweging beter kan worden
De Roomse Kerk zit daar tussen in en zegt dat de kerk doodziek is.
En met goede werken is de genade dus te verdienen.

De reformatie echter leert ons ( in navolging van Christus en Paulus! ) dat de kerk dood is door de zonde en misdaden, MAAR tot leven wordt gewekt door de Genade, de verdienste door het werk van Christus. Hier komt dus geen millimeter werk van de mens bij!!! 100% genade van God uit.
Jezus zegt: Zonder Mij kunt Gij niets doen!

Dus alles in Hem zodat Hij de eer krijgt.

Dit genade karakter van het geloofsleven en de kerk is ten allen tijde bestreden door de mens die niet van God afhankelijk wil zijn, maar zelf kunnen beslissen!

Met Rooms en Dopers ( Evangelische beweging) wordt dus eigenlijk het zelfde bedoeld omdat er binnen deze bewegingen toch enige inspanning van de mens geëist wordt om genade / de zaligheid te verkrijgen.

De reformatie heeft dit weer ontdekt wat door eeuwen is bezoedeld door de RK kerk. Er zelfs werd er vergeving geschonken als je aflaten kocht die heel veel centjes kosten. Dit was gewoon een handeltje geworden!!! En de pausen hielden er walgelijke weelderige feesten op na met veel drank gebruik. En ook de Sint Pieter is van dit geld betaald, ipv dat het geld naar de armen is gegaan.....

Men onthield het volk een Bijbel en woordverkondiging in eigentaal. Dus de mensen werden dus van Christus afgehouden.


Daar waar we niet meer van genade alleen (Sola Gratia) kunnen leven in de kerk, worden de meest vreemde dingen van stal gehaald om de kerk aantrekkelijker te maken en of op het gevoel te werken. Ik moet me wel goed voelen in de kerk.

Deze vernieuwingsdrang welke door sommige christenen wordt doorgedramd ( dat is de ervaring van meerdere zoals we kunnen lezen). Met name in de prediking, maar ook in de liturgie.
Dit gaat altijd hand in hand. Vervlakking ( oppervlakkigheid ) in de prediking en belijden van de kerk gaat hand in hand met liturgische vernieuwing. En eigenlijk doen we dan niets meer en minder dan onze naaktheid ( lees de zonde) voor God te bedekken. Zoals Adam en Eva al deden.......

Eigenlijk niets nieuws onder de zon.......

Maar, wat zijn nu dan specifiek rooms onderdelen van een liturgie? Dat lees ik hierboven namelijk. Dat Rome in het verleden wat dingen fout heeft gedaan, dat weet ik wel. Maar nu even naar de liturgie waaruit blijkbaar dingen worden overgenomen: welke zijn dat dan precies? En waarom? En wat is de achtergrond?

Het Roomse / Evangelische element in de liturgie waarvoor huivering bestaat:

In de Roomse kerk werd het Woord ( de prediking) overschaduwd door liturgische vormen. Door nu weer de liturgie een grotere en belangrijkere plaats te gaan geven gaat dit ten koste van het preken van het Woord.

In de liturgie zijn wij mensen zo druk en volop bezig, terwijl nu de reformatie weer de diamant te voorschijn heeft gehaald van het Evangelie van vrije genade.

En zet men de deur op een kier voor liturgische aanpassingen dan draait het al snel om de door onszelf ontworpen sfeer en niet om de Heer.
Al zouden we 1000 kaarsen branden, liters olie gebruiken voor zalvingen brengt dit ons niet dichter bij de Heere en Hem ook niet dichter bij ons ( voor zover wij dat eigenlijk zouden kunnen)

Het geloof komt tot ons door het luisteren, oftewel door het gesproken Woord. En niet door rituelen en handelingen van welke oorsprong ze ook zijn!

Dus die soberheid in de Protestantse eredienst mag ik zeker wel waarderen, omdat het Woord zelf ons verlicht, verwarmd, verblijd, geruststelt. Omdat God in het middelpunt staat!

Zou dit bedoeld worden met Sola Scriptura? Alleen door het Woord? Ik denk dat ze ten tijde van de reformatie goed begrepen hebben waardoor zij tot deze conclusie kwamen. Ze hebben er zelfs om moeten lijden, sterven.