Ver verwijderd van God

Ds. E. Gouda | 1 reactie | 01-04-2015| 15:48

Ik voel me ver verwijderd van God. Ik leef op dit moment vrijwel zonder Hem. Ik was gewend te bidden (in ieder geval bij het opstaan en naar bed gaan), maar dat doe ik het laatste halfjaar eigenlijk niet meer. Ik kan me er gewoon niet meer toe zetten. Soms doe ik het bewust nog wel, maar dan heb ik het idee dat het gebed echt niet verder komt dan het plafond. Terwijl ik ergens wel het gevoel heb dat God er is en over mij waakt. En bepaalde keuzes maak ik ook wel terwijl ik aan God denk. Dus echt zonder Hem leven doe ik ook niet, Hij is alleen erg op de achtergrond en ik weet niet hoe ik dat kan veranderen. Hoe kan ik weer iedere dag gaan bidden en uit de Bijbel lezen? Ik lees vrijwel niet meer uit de Bijbel, omdat ik hier gewoon echt geen zin in heb. En als ik het bewust ga doen, komt het totaal niet binnen. Ik kan me dan niet genoeg inspannen om echt te lezen wat er staat. Aan de kerkdiensten heb ik weinig of niks. Ik vind de preken vaak te moeilijk, span me dan ook niet of nauwelijks in. Ik haal totaal geen boodschap uit de preek. De kerkgang wordt dan naar mijn idee ook wat nutteloos. Wat moet/kan ik doen om dit patroon te doorbreken? Ik wil (ergens diep van binnen) wel graag met en voor God leven en hem echt leren kennen, maar ik weet echt niet hoe. Op dit moment is er echt totaal geen ruimte voor Hem in mijn leven. Wat kan ik hieraan doen? Een vrouw van 22 jaar.

Beste vragensteller, dank voor je openhartigheid. Ik merk in de manier van schrijven op dat er sprake is van een dubbelhartigheid aan de ene kant en van een verlangen aan de andere kant. Je stelt de vraag: “Wat kan ik hieraan doen?” Wees radicaal! Het is alles of niets. De HEERE zegt door de mond van Jozua: Kiest u heden, wien gij dienen zult. Jozua laat er geen misverstand over bestaan wat zijn keuze is: Aangaande mij en mijn huis, wij zullen de HEERE dienen.

Nu is het goed reformatorisch om te zeggen dat wij God niet kunnen dienen en dat we Hem niet willen dienen... Dat is allemaal waar. Op het gevaar af dat je God niet zoekt, omdat Hij jou eerst moet zoeken. En zo kunnen we ondertussen onbekeerd verder leven. Ik heb voor jou dan ook geen pasklare oplossing, want jij zelf vormt het probleem of het antwoord op de oplossing.

Je geeft eerlijk aan dat je niet meer bidt, dat de kerkdienst je niets doet, dat de preken je niet raken. Je gebruikt overigens opvallend veel het woordje “ik” of afgeleiden daarvan. Het draait echter in ons/mijn leven niet om “ik” maar om God. En dat is voor veel mensen lastig. Johannes zegt: Hij moet wassen, ik minder worden. Hoe? Door Hem te zoeken. En Jezus zegt erbij: En je zult Hem vinden. Ben je bereid om Hem te zoeken? Want het zoeken van de Heere is niet zonder risico. Wie Hem zoekt, vindt Hem. Hoe komt dat? Omdat zoekers door Hem reeds gevonden zijn. Dat sluit elke vorm van lijdelijkheid uit. In het Koninkrijk van God zijn er geen ‘zorgeloze en goddeloze’  mensen, want God spoort zondaren door de Heilige Geest aan om alles van Hem te verwachten en het daarom bij Hem te zoeken.

Maar daarmee ontbrandt er ook een strijd. En dat herken ik ook in tal van jouw vragen. De duivel gaat rond als een brullende leeuw! Hij wil niet dat je behouden wordt, maar dat je verloren gaat. Je mag van de duivel gerust naar de kerk, zolang je maar niet door een levend geloof een relatie krijgt met God en Zijn Zoon. Je mag ook bidden van de duivel als er maar geen verwachting is van je gebed. En zo zijn er heel wat brandende pijlen op zijn boog om die op jou af te sturen. En zo vergaat steeds meer de lust om God te dienen. En steeds meer mensen -althans zo lijkt het soms in ons land- hangen de harp aan de wilgen en ruilen God in voor een eigenwillige godsdienst dat vooral dienst is aan zichzelf.

Paulus zegt dat er in zijn tijd ook zijn die de wereld weer lief gekregen hebben. Dat is een reële mogelijkheid. Daarom zegt Paulus ook in Efeze 6 dat elke christen de wapenrusting van God moet hanteren, zodat we staande kunnen blijven tegen de listige omleidingen van de duivel! De wapenrusting bestaat uit zes onderdelen. Hanteer het zwaard van de Geest; hetwelk is Gods Woord. Hiermee houd je de duivel op afstand (vgl. Matth. 4:1-11). Als je het Woord niet hanteert (via de prediking, de kerkdienst, je persoonlijke gebeden), dan word je zwaard bot en stomp en kun je niets meer uitrichten en zeker niet langer staande blijven tegen de strijd die woedt in jouw ziel. Want het gaat in deze wereld om de strijd tussen Gods Koninkrijk en het koninkrijk van de vorst der duisternis. En satan wil jouw ziel. Daarom merk je de strijd: God trekt en de duivel trekt. Onze redding hangt aan Gods liefdeskoord. Dit laatste betekent niet dat hij ons uitschakelt, maar inschakelt. Wij worden in het Woord geroepen en opgeroepen om de levende God in Christus Jezus nederig te voet te vallen en met alles wat in je is je te laten zinken en zakken op het Borgwerk van Gods lieve Zoon Jezus Christus. Als je Hem kent en de kracht van Zijn opstanding dat gaat niet alles vanzelf, maar dan ontdek je wel dit... Ik ben van Hem en niet meer van hem (Gods grote tegenstander). Hij heeft me gekocht en verlost uit zijn macht en heerschappij. En daarom zing ik: Nu ken ik die waarheid zo diep als gewist, dat Christus alléén mijn gerechtigheid is! Duizend, ja duizendmaal o Heer’, zij U daarvoor dank en eer. Krijg je er al zin in om Hem te dienen!?

Ik wens je toe in Zijn doorboorde handen en een rusten aan Zijn boezem,
Ds. E. Gouda

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven