Verkering uit door jaloezie
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 24-02-2015| 12:11
Vraag
Ik (een jongen van 21) mocht 1,5 jaar een hele lieve vriendin (18) hebben! Nu de verkering sinds een paar maanden uit is en ik gelukkig over m’n liefdesverdriet heen ben, heb ik alles een aardig op een rijtje kunnen zetten van wat er nou mis ging tussen ons. Nu ik mijn ex even gesproken heb eergisteren, klopt het dat wat ik van mezelf uit mis zag gaan, voor haar de redenen was om het uit te maken! Ik heb alleen daar een paar vragen over namelijk: Ik had en heb last van jaloezie, alleen dan in erge vorm. Ik hou er niet van als mijn vriendin op whatsapp of Facebook met jongens spreekt, of ik heb er moeite mee als ik haar hoor praten over mannelijke collega's die haar vaak complimenteren over haar uiterlijk! Het begint gewoon heel snel bij me, deze jaloezie! Hoe kom ik hier van af? Mijn vriendin vond dit erg benauwend omdat ik haar dus vaak ging controleren en ik was er vaak niet tevreden over hoe zij op die situaties reageerde wanneer ze de complimenten kreeg! Alles is (achteraf gezien) zo onschuldig! Zij is nu eenmaal ook makkelijk in het contacten leggen. Ze liet duidelijk merken waarom ze voor mij gekozen had! Wij dachten in veel zaken hetzelfde, zoals kerk en toekomst, alleen richtte ik me vooral op de dingen waar we het niet over eens waren zoals: radiomuziek, films en doordeweekse kerkgang! Meer niet. Hoe komt het dan dat ik daarover elke keer begon tegenover haar? Is dat verklaarbaar?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Heel veel is verklaarbaar, maar om anoniem een goed antwoord te geven op jouw vraag is toch wel heel lastig! Lees je verhaal eens kritisch door, zou ik zeggen. Dan kom je al wel ‘antwoorden’ tegen. Je wilde haar voor jezelf... redelijk egoïstisch, waardoor het voor haar benauwend werd. Logisch, toch? Vraag jezelf af wat en hoeveel jij wilt géven in een relatie. In vrijheid, in plaats van begrensd door jouw controlegedrag. Dat is een andere benadering en dan kán jaloezie veranderen in verwondering dat ‘zij’ wat in jou ziet! Dat zij bij al de mannelijke collega’s juist jóu als vriend en mogelijke levenspartner wil.
Het is ook handig om je op de ander te richten zónder steeds te hameren op de dingen waarin je van de ander verschilt. Dat klinkt namelijk naar ‘niet accepteren’ en ook wel naar ‘een dominante houding’! Zet voor jezelf nogmaals de dingen op een rijtje en probeer niet dezelfde fouten te maken als je opnieuw een lief meisje mocht ontmoeten!
Alle goeds toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Op het moment dat de angst gaat regeren, namelijk, andere jongens geven complimenten en wie weet gaat ze met een van hun er van door, is de kans groot dat je in een negatieve spiraal komt en de relatie gaat proberen te controleren, om jezelf te beschermen tegen mogelijke afwijzing.
Een goede relatie gebaseerd op vertrouwen maakt je vrij.
Pas twitterde iemand de volgende woorden:
Dat wat je krampachtig vast wilt blijven houden, knijp je daardoor juist fijn.
Zo was het helaas hier ook bij. Moeilijk joh!
Succes met het onderzoeken van en werken aan jezelf! Je kunt het!
Als je niet uitkijkt, zal het de volgende keer weer zo gaan en je zult er echt wat aan moeten doen. Wees trots ipv jaloers... als zij door de mannen zo gewild is, is het wel erg bijzonder dat ze juist jou heeft uitgekozen.
Daarnaast is het niet verkeerd om te beoordelen of contacten met andere jongens puur vriendschappelijk zijn of dat het om de aandacht gaat. Flirten is nl niet toegestaan natuurlijk. Maar als andere jongens proberen met haar te flirten, daar kan zij natuurlijk niets aan doen. Zo zag ik eens dat een vrouw zich heel erg uitsloofde voor mijn man... hij lachtte en babbelde met haar (ik weet niet wat hij zei), ondertussen gaf hij mij een knipoog. Nou.. dan lach ik erom hoor. Als je van elkaar houdt, moet je elkaar ook vertrouwen, ook in dat soort situaties. Mijn man zegt altijd dat ie ervan geniet als mannen naar me kijken of aandacht proberen te geven, dat maakt hem trotser dan ooit, want hij is met mij getrouwd! ("Zij mochten eens willen hebben wat ik heb!" zegt hij dan.) Maar ik denk niet dat mijn man het leuk zou vinden als ik elke avond een uur zou wattsappen met een collega en dat hij de inhoud daarvan niet zou mogen inzien... er zijn grenzen natuurlijk.
