Veranderd en (on)bekeerd

Ds. A. Simons | 2 reacties | 06-02-2015| 08:01

Ik worstel al weken met het gevoel dat ik bekeerd moet worden maar het nog niet ben. Ik bid en lees veel meer dan voorheen, ben ook echt veranderd. Maar ik weet gewoon niet of ik ook bekeerd ben. Ik heb constant maar dat stemmetje in mijn hoofd dat het niet kan en dat God al spoedig terug komt en er voor mij geen tijd meer is. Ik weet dat dit nog de genadetijd is, maar ik blijf hierin ontzettend hangen en voel me erg verdrietig want ik weet dat ik zo niet verder kan, maar ik kom niet verder. Ik hoop zo dat ik nog een kind van Hem mag worden, maar ik wil mezelf niet voor de gek houden; dat ik straks als ik moet sterven niet weggestuurd word. Misschien denk ik teveel aan mezelf en te weinig aan God. Ik weet het echt niet, maar wil zo graag uit deze spiraal!

Bedankt voor je openhartige vraag. Met Gods hulp zoeken we naar antwoorden in het Woord. Ik proef je worsteling. Je schrijft dat je veranderd ben. Je bedoelt volgens mij dat je de laatste tijd worstelt met dingen waar je voorheen geen last van had. Je schrijft: “Ik weet niet of ik ook bekeerd ben.” Ik snap je vraag,  maar op grond van veranderingen kunnen we elkaar niet troosten dat het goed zit. Je bent aan het eind van je brief bang dat je straks wordt afgewezen omdat je jezelf voor de gek hebt gehouden. Op grond van veranderingen kun je daar ook wel bang voor zijn. We kunnen straks niet zeggen: “Maar Heere ik ben veranderd. Ik ben serieus geworden, ernstig.” Nee zo werkt het niet in Gods koninkrijk. Waarom niet? Hoe weet u dat? Omdat het Woord het zegt. God vraagt geen veranderde mensen als Hij straks terug komt op de wolken van de hemel. Hij vraagt naar vernieuwde mensen. Ja maar... Nee niet ja maar...

Het is wel waar dat je die onrust, dat verlangen, die worsteling niet van je zelf hebt. Wie is het dan die dat in ons werkt? De Heilige Geest toch? Ja, want wij liggen midden in de dood en er is niemand die naar God vraagt, toch? Maar wat wil God in ons leven? Dat we veranderen? Nee, we moeten het eigendom worden van de Ander. Van de grote Ander. Als een rank aan de Wijnstok, dan zal de Vader zich verheugen om de vruchten die gedragen worden door de rank. Een rank? Een Wijnstok? Ja, om door het geloof één te worden met die Wijnstok. De wijnstok is Christus (Joh. 15:2).

Hoe word je met de Wijnstok verbonden? Nee, niet door veranderingen. Nee, niet omdat je worstelt. Nee, niet omdat je vroeger en nu zo anders doet en bent. Nee, nee, zo niet. Je wordt alleen door een waar geloof verbonden met de Wijnstok. Door het geloof? Ja niet door veranderingen, niet door werken, niet door serieus te worden. Je wordt verbonden door dat wonderlijke geloof wat de Heilige Geest in je hart wil werken.

Je schrijft dat je niet verder komt. Het is waar, je komt niet verder. Je wordt niet goed van jezelf. Je lijkt wel een wagenwiel wat draait maar niet vooruit komt. Ik geloof dat je jezelf zo voelt. Soms radeloos; het draait wel, maar je komt niet verder. Je komt ook niet verder door jouw doen en laten. Het wonder van het Evangelie is... dat het naar jouw toe komt. Jij moet leren dat jij niet komt, maar dat Hij komt naar jou. Hij zegt: “Zie IK sta aan je deur en IK klop” (Openb. 3). Nee, niet jouw kloppen, niet jouw zoeken. Daar kom je niet verder mee. Je bent een dode, verloren zondares. Je ligt te wentelen in je eigen vuil. Verder kom je niet en kom je nooit. Maar Hij komt in jouw dood, in jouw vuil en Hij zegt: Zie hier ben IK!

Als je gaat zien dat Hij zo dicht bij komt in jouw dood, dan blijft er maar een ding over: “O God wat moet ik doen om zalig te worden?” Geloof in den Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden. Heere, wat is geloven? Loslaten... uit handen geven. Alles wat van jezelf is. Alles wat enigszins hoop gaf. Alles? Ja, met lege handen? Mag dat? Ja, wat dacht je dan? Mijn lege handen worden gevuld. Waarmee? God legt het liefste wat Hij heeft in onze handen. Wat is dat dan? Zijn enig geboren Zoon. In mijn handen? Ja, ik begrijp het ook niet. Maar ik hoor het die vrouw nog zeggen; wat kan ik er aan doen. Hij deed het. Ik kon het niet meer niet tegenhouden. Ik heb het aan mijn hart gedrukt en het uit geschreeuwd; gekregen, gekregen en dat voor mij. Hem zei de glorie.

Zou je Hem ook aan je jonge hart willen drukken? Hem te kussen die het Eeuwige Leven is? De Zaligmaker der wereld. Voor zondaren, voor goddelozen. Voor mensen die geen handen hebben om Hem aan te grijpen? Hoor; zie hier ben IK, verhard u niet maar laat u leiden.

Een hartelijke groet uit Montfoort,
Ds. A. Simons

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

166 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven