Dieren ziel of een geest
Ds. A. van der Zwan | Geen reacties | 27-07-2002| 00:00
Vraag
Hebben dieren een ziel of een geest? Wat zegt de Bijbel hier over? Kunnen dieren in de hemel komen?
Antwoord
Dat er in dezen onderscheid is tussen mensen en dieren, voelt iedereen die de Bijbel enigszins kent, wel aan. De mens is tenslotte het enige wezen op aarde dat geschapen is naar het beeld en naar de gelijkenis van de Schepper Zelf (Gen. 1:27). Alle andere schepselen maakte God door hen tot aanzijn te roepen. De mens maakte Hij eigenhandig uit het stof der aarde en blies in zijn neusgaten de adem zodat Adam tot een levende ziel werd (Gen. 2:7). We moeten dit onderscheid tussen mensen en dieren altijd goed vasthouden, zeker ook in deze tijd waarin door de verlating van God en Zijn Woord mensen het juiste zicht kwijtraken. Het is erg om te zeggen, maar we leven in een tijd waarin naar het oordeel van veel mensen dieren 'overlijden' (zo is het wel eens te lezen in bepaalde kranten) en waarin ongeboren kinderen 'weggehaald' worden (geaborteerd). Verschrikkelijk en verwarrend!
Het onderscheid tussen het sterven van een mens en van een dier zou voor ons gevoel ook kunnen wegvallen als we letten op de overeenkomsten die er zijn: beiden blazen de laatste adem uit, beiden moeten worden begraven (of verbrand) omdat het lichaam tot ontbinding overgaat. Als je dan uit de Bijbel weet dat de zielen van Gods kinderen naar de hemel gaan om altijd bij de Heere te wezen, waarom zou dat dan van de dieren niet gelden? Zij kunnen het tenslotte toch niet helpen dat door de zonde de dood in de wereld gekomen is?
Een tekst die ons hierbij kan helpen, is te vinden in het boek van de Prediker, hoofdstuk 3 vers 21. In de verzen daarvoor wijst de oude Salomo ook op datgene wat ik hierboven schetste. Mens én dier lijkt in het sterven eigenlijk hetzelfde lot beschoren te zijn: "zij gaan allen naar één plaats; zij zijn allen uit het stof, en zij keren allen weder tot het stof." Toch, zegt Salomo, bedriegt hier de schijn. Hij vraagt namelijk vervolgens: "Wie merkt, dat de adem van de kinderen der mensen opvaart naar boven, en de adem der beesten nederwaarts vaart in de aarde?" Hieruit is af te leiden dat de dieren geen eeuwige bestemming hebben, zoals bij de mensen wel het geval is, hetzij eeuwig wél of eeuwig wee! Dieren hebben wel een levensadem, ook een instinct, maar geen onsterfelijke ziel. Ze zijn stof en niets meer dan dat: zo keert heel het dier tot stof weer. Dat neemt niet weg dat er volgens de Schrift wel dieren op de nieuwe aarde zullen zijn, maar dat zijn niet de dieren die we hier in dit leven tegenkomen (zie bijv. Jes. 11:6-8).
Tenslotte: Salomo zegt in Pred. 3:21 dat de adem van de mensen (hun ziel) opvaart naar boven. In hoofdstuk 12:7 zegt hij daar nog meer van: "dat het stof wederom tot aarde keert... en de geest weder tot God keert, Die hem gegeven heeft." Dat gebeurt ook eens met onze geest, met onze ziel. En als dat gebeurt: zullen we dan Hem kunnen ontmoeten omdat we Christus tot Borg hebben? Die vraag stel ik aan het eind van mijn antwoord aan jou persoonlijk!
Ds. A. van der Zwan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van der Zwan
- Geboortedatum:27-02-1972
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Dordrecht-Centrum
- Status:Actief