Spaargeld voor kind

Wij sparen ook niet voor onze kinderen. We sparen wel, en hopen zeker dat we t.z.t. de studie van onze kinderen kunnen betalen. Maar dat wil wat mij betreft niet zeggen dat we dat geld nu al op hun rekening moeten storten. Daarbij zijn wij van mening dat als een kind vanaf een jaar of 13/14 (weet niet precies vanaf welke leeftijd dat mag) een baantje heeft, het prima in staat moet zijn om het geld voor een rijbewijs bij elkaar te sparen. Het geeft niets als kinderen al jong leren dat niet alles zomaar kan en dat als je iets wil (rijbewijs, huis etc.) dat je daar ook 'offers' voor mag brengen (oftwel, zuinig zijn, niet alles kopen wat je graag wilt). Op die manier hebben wijzelf het ook gered! Ben wel benieuwd hoe andere ouders dat doen?

Wij hebben helaas nooit veel kunnen sparen voor onze kids.
Fijn als je je kids wat financiën mee kan geven als ze het gezin verlaten, maar belangrijker is warme en liefdevolle herinneringen die ze mee kunnen nemen.

Excuses voor de afgekapte reactie, de Ipad deed wat vreemd.

Maar goed, sparen lijkt me inkomensafhankelijk, dus is het vergelijken van saldi een middel dat slechts zeer beperkt nuttig is om te meten of je je kind tekort doet. Het is toch ernstig met je gesteld als je jezelf een gevoel aanpraat dat je tekortschiet omdat de ouders van kind A meer kunnen sparen dan jullie. Het feit alleen al dat je kunt sparen voor je kind is een zegen. Ik was al lang en breed volwassen voordat ik 3500 bij elkaar had gespaard.

Natuurlijk, ook ik kende toen ik kind was andere kinderen met veel meer spaargeld, maar die ouders waren advocaat, etc, terwijl wij 'gewoon' een arbeidersgezin waren. Toch voel ik nu echt niet alsof ik tekort ben gekomen.


@Intro: Dat idee van sparen voor zaken zit er diep in bij ons allen, maar toch lijkt het steeds minder aan te sluiten bij de situatie van vandaag. Sparen tegenwoordig is eerder uitzondering dan regel. Niet omdat mensen allerlei zaken kopen - natuurlijk ook wel, maar echt niet excessief - maar gewoon omdat er echt geen geld overblijft om regelmatig wat opzij te kunnen zetten. Het idee dat je spaart voor je eigen huis begint echt een verouderd concept te worden.

Er stond in het RD laatst een goed artikel over sparen als deugd: http://www.rd.nl/1.878124 Mocht je het volledige artikel willen lezen kan ik deze wel naar je opsturen (emailadres op te vragen bij redactie).

Het is wat off-topic, maar ik reageer op Mortlach, die beweert dat sparen in NL eerder uitzondering dan regel is.

Op 30-06-2014 stond in Nederland 335 miljard Euro op binnenlandse spaarrekeningen (waarvan 85% vrij opneembaar), dat is gemiddeld ca. € 44.000,- per huishouden. Per Nederlander is dat ca. € 19.000,-. Sparen is dus geen uitzondering. Ik geloof echter niet dat het spaargeld "eerlijk" verdeeld is. Info: De Nederlandse Bank.

Verder zit er nog "spaargeld"in de Nederlandse pensioenfondsen, in 2014 voor een bedrag van ca. 850 miljard Euro. Dat is gemiddeld ca. € 50.000,- per Nederlander.

Als van al dit opgepotte geld nu eens 10% in de economie gepompt werd, zou dit de hele economie waarschijnlijk weer vlot trekken, dan had iedereen die wil en kan werken werk, kan iedereen fatsoenlijk wonen, krijgt iedereen de zorg die nodig is en krijgen kinderen prima onderwijs.

@John61: Dat pensioengeld dient mooi in de pensioenpotten te blijven zitten!! Dat geld staat daar om toekomstige pensioenaanspraken af te dekken.
En het spaargeld de economie in laten stromen: leuk idee, maar veel mensen houden juist spaargeld achter de hand ivm onvoorziene uitgaven en onzekerheid inzake lastenverzwaringen. Mensen die meer te besteden hebben, kan je niet verplichten om dan maar weer een auto ofzo te laten kopen. Het is niet alleen een kwestie van willen, maar ook een kwestie of het noodzakelijk is. Als ik veel spaargeld heb, wil niet zeggen dat ik maar dingen koop omdat het geld dan weer in de economie terecht komt. Wat moet ik met 3 wasmachines? Minder lasten zou een betere optie zijn.

Het is misschien wat anekdotisch, maar als ik onder leeftijdsgenoten vraag hoeveel spaargeld ze hebben, kijken ze me glazig aan alsof ze geen idee hebben wat die woorden betekenen. Zodra mensen redelijk gesettelt zijn met een redelijke baan, of 2, komt het wel ja, maar langzaam.

Nu kom ik wel uit een studentenmilieu, dus als er al spaargeld is na het afronden van de studie, wordt dat gebruikt om de schuld af te lossen. Maar het idee dat je spaart om je studie (op kamers) te betalen, dat is mijns inziens totaal niet realistisch met een gemiddeld gezinsinkomen.

Het is wel een serieus probleem trouwens. Hier in Ierland is het verplicht minimaal 10% van je huisprijs te hebben gespaard als je een hypotheek wilt afsluiten, en dan praat je dus over 16 tot 20 duizend euro. Dat is totaal niet realistisch, en de meeste starters moeten dat geld lenen van hun ouders, hoewel dat dus officieel niet is toegestaan.

De kinderen van mijn broer kregen ook 'alles'. Het kon niet op. De kinderen hebben nooit geleerd met geld om te gaan. Helaas zijn mijn broer en schoonzus nu door allerlei omstandigheden in een geldcrisis beland. Kinderen moeten dus nu zelf hun studie betalen enz. Er kan niets meer. Mijn nichtje ging op zichzelf wonen en schaamde zich gewoon dat de meubels ed. tweedehands waren. Terwijl ze het zo leuk gepimpt had! Dus kinderen leren werken voor hun geld is niets mis mee.

Met werken voor je geld is niets mis, al is dat lastig verkopen als je als ouders twee keer modaal of meer verdient. Ik had vroeger drie krantenwijken (landelijke kranten) en al dat geld ging in hobbies zitten. Mijn ouders probeerden me wel een deel te laten sparen, maar ik deed het werk, dus hadden zij niets te zeggen over hoe ik dat besteedde - zeker niet in de winter, want dan is een krantenwijk wel afzien.

Het bedrag wat je opzij kunt zetten door kinderbaantjes, valt trouwens in het niet bij wat je later kunt doen. Het zou mij de strijd niet waard zijn, tenminste.

Leuk hè, als het over geld gaat komen de reacties sneller dan bij elk ander onderwerp!

Hier krijgen ze als ze 12 zijn zakgeld voor school e.d.
Verder geen spaargeld. Ze kunnen werken op de boerderij. Wij moeten ook werken om geld te ver dienen, dat leren ze hier van jongs af aan. Vanaf een jaar of 7/8 kunnen ze best eenvoudige dingen doen, en dat wordt beloond. Met werken is niks mis. Er blijft echt nog zat tijd over om te spelen.
De bijbaantjes liggen hier in het noorden niet voor het oprapen.

@Gerard, ach, het in interessanter dan iemand die vraagt of X of Y wel mag van God.

Hier hebben mijn ouders nooit een dubbeetje voor ons gespaard. Wel soms bijgedragen aan bepaalde kosten (studie).
Verder gewoon werken voor je geld. Vanaf 13/14 hadden iedereen een bijbaan bij ons. Heel gezond hoor ondanks dat mn ouders 'stinkend rijk' waren.
Dat een kinderloon niets voorsteld bij wat je later verdiend vind ik een slechte insteek. Het gaat niet alleen om geld, het gaat vooral om het aanleren van een actief en gezond arbeidsmoraal.

En ik denk dat de jeugd van tegenwoordig sparen verleerd. Terwijl dit je een gezonde start geeft.
Wij spaarden voor onze trouwdag en voor ons huis. Van ons maandloon maakten wij zo goed als niets op voor ons trouwen, toen we nog thuis woonden. Tegenwoordig gaat het bij de meesten op aan uitjes, vakanties, telefoons, auto, benzine, tablet, fototoestel etc. is mijn idee zo..
En in een huwelijk kunnen ze dan nog niet van een gewoon loon rondkomen, vaak omdat ze zichzelf een totaal verkeerde levensstijl aangeleerd hebben.

Wij sparen 50 euro per jaar voor onze kinderen,

Als kinderen leren sparen:
- leren ze zuiniger te leven
- krijgen ze rente
- hoeven ze minder te lenen voor studie/huis enz. en dus ook minder rente te betalen
Iemand zei tegen ons: iedere euro die ze nu verdienen en sparen, daardoor hoeven ze 2 euro minder te lenen (en rente te betalen).
Dus leren sparen levert altijd iets op!
Als ouders voor kinderen kunnen sparen is dat heel mooi. Maar of dat kan en hoeveel zal bij iedereen verschillend zijn. Wij sparen amper voor onze kinderen, dat lukt ons nu gewoon niet. Wel hebben wij een bedrag op een spaarrekening voor hen gezet, na hun geboorte. Daar komt rente bij. Verder is daar geld, dat wij voor hen gekregen hebben (van grootouders), bij gekomen. Dat hebben we vastgezet, voor 10 jaar.
Zo hebben ze toch een mooi bedrag als ze 18 zijn. We stimuleren hen ook om zelf te sparen en zetten dat ook op de bank.
Hoeveel het totaal is/wordt, dat weten onze kinderen niet! Dat hoeven ze ook niet te weten. Een van onze jongens kwam eens thuis met een verhaal: Als ... naar zijn oma gaat krijgt hij ... zoveel geld. Toen heb ik gezegd: dat lijkt wel leuk... maar jouw opa en oma hebben geld gegeven voor jou en dat staat op de bank. Daar krijg je rente over... Als je groot bent... dan kun je daar iets mee doen (rijbewijs halen, wasmachine kopen)...! Andere kinderen hoeven dat niet te weten, op school enzo...
Verder lijkt het mij ook goed als wij onze kinderen leren geven/delen!
Uiteindelijk is geld niet z0 belangrijk. Belangrijker is dat wij weten dat God voor ons zorgt! In deze tijd waarin wij leven, komt de wederkomst steeds dichterbij. Het kan zover komen dat wij als christenen niet meer kunnen kopen en verkopen. Wat hebben we dan aan geld? Laten we onze tijd vooral goed besteden en niet te druk zijn met de geldzorgen voor morgen. Ik hoop dat mijn kinderen later, vooral een geestelijk testament van mij hebben meegekregen... Ik weet niet wat de toekomst brengt, maar wel Wie (de) Toekomst brengt!!!!!!

Meer dan rijkdom, meer dan macht
meer dan schoonheid van sterren in de nacht,
meer dan wijsheid die deze wereld kent
is het waard te weten wie U bent.
Meer dan zilver, meer dan goud,
meer dan schatten door iemand ooit aanschouwd,
meer dan dat, zo eindeloos veel meer
was de prijs die U betaalde Heer.

Interessant onderwerp.
Mijn ouders hadden voor mij, toen ik rond de 18 was, ongeveer 2000 gulden bij elkaar gespaard. Ik werkte zelf bij sinds ik 11 was. Tijdens mijn studietijd heb ik altijd 20 uur per week en in de zomervakantie 6 weken gewerkt. Hiermee goed mijn eigen kosten kunnen betalen en zelfs kunnen sparen voor inrichting van mijn huis, bruiloft etc.
Echter, dit kon ook doordat ik, vanwege het lage inkomen van mijn ouders, hoge studiefinanciering kreeg, die ik niet hoefde terug te betalen. Ik was dus al vrij vroeg verantwoordelijk voor mijn eigen inkomsten en uitgaven.

Voor onze eigen kinderen hebben we een spaarplan waarbij we tot hun 18e een mooi bedrag bij elkaar sparen. Echter, gezien de huidige ontwikkelingen kan het goed zijn dat dit nodig is voor studie oid. We zullen zelf werken dus altijd stimuleren, ook simpelweg omdat ik dat erg goed voor ze en hun ontwikkeling vind. Ik stond 6 dagen per week om 5 uur op vanaf mijn 12e om kranten te brengen of te werken en heb daar een fijne dosis doorzettingsvermogen aan over gehouden.

Wellicht als afsluiter. Kinderen zijn m.i. vele malen beter af met een fijne, liefdevolle en warme opvoeding in een 'arm' gezin dan in een 'rijk' gezin waar deze kenmerken ontbreken.

Ik vraag me echt af in hoeverre de houding dat sparen een deugd is een fossiel is uit de tijd van onze ouders/grootouders. Er is laatst een studie gedaan waaruit bleek dat sparen geen pad meer naar welvaart is. Van sparen wordt je simpelweg niet rijker. Dat zie je ook wel, omdat de rente die je krijgt vaak niet eens genoeg is om de inflatie te compenseren. Beleggen is blijkbaar de enige manier om welvaart te vergaren.

Rente begint pas indruk te maken als je al een zwik spaargeld hebt. Die 20 euro per jaar die je over je 1000 euro spaargeld krijgt, is nou niet bepaald om over naar huis te schrijven. Ik bedoel, daar kun je net een cdtje voor kopen. Na 10 jaar heb je dan iets meer dan 200 euro rente 'verdient'. Terwijl je geld in die tijd met ongeveer evenveel in waarde is afgenomen (2% inflatie), dus netto heb je nog steeds maar 1000 euro.

Het leven is gewoon een stuk duurder dan dat het vroeger was. Een mobiel is tegenwoordig gewoon een levensbehoefte, ook voor jongeren, en ja, dan kun je kiezen tussen de nieuwste iPhone of een goedkoper Android-model, maar je bent zo een paar honderd euro kwijt, laat staan dat ze een laptop nodig hebben. Het idee dat jongeren niet meer sparen omdat ze spilzuchtig zijn of frivool, geeft volgens mij geen volledig beeld.

Het idee dat ik als 18-jarige genoeg zou hebben kunnen gespaard om een significante impact te hebben op mijn studie, is voor mij onvoorstelbaar. Niet omdat ik niet wilde, maar omdat de bedragen gewoon niet 'kloppen'. Zeg dat ik 3000 euro bij elkaar had kunnen sparen met mijn krantenwijken, (terwijl ik zo nu en dan ook gewoon wat wil DOEN met mijn geld), dan had dat nauwelijks indruk gemaakt.

Kinderen leren zuinig te leven is nuttig, en ze leren om te gaan met tegenslagen en dat materiële zaken ook niet alles zijn, allemaal belangrijk. Maar het idee dat je serieus kunt sparen voor je eigen huis is echt uit de tijd. Dat kon toen huizen nog 60.000 gulden kostten.

Je hebt op veel punten gelijk Mortlach. Je zal van het sparen niet rijk worden. Maar van het uitgeven van geld dat je niet hebt, maar leent, word je het zeker niet. En dat zie je wel eens gebeuren. Maar idd, zeker niet bij alle jongeren.
Zoals ik aangaf, in mijn tijd (studie van 2000-2004) heb ik met werken tijdens studie hiermee mijn studie kunnen betalen. Ik heb er niet dik aan over gehouden, maar ook geen schuld mee opgebouwd. Wel niet een standaard studentenleven geleefd wsl.

Ik ben het niet helemaal eens met je laatste alinea. Mijn vrouw en ik werkten voor ons trouwen 3 jaar terwijl dat we thuis woonden. Dit betekende, met 40 uur werken per week, dat we ongeveer € 2000/maand spaarden. Na 3 jaar hadden we (uiteraard niet altijd precies dit bedrag gespaard) ongeveer € 50.000. Een resultaat van relatief zuinig leven, waarvoor de basis (iig deels) in onze opvoeding was gelegd.
We konden ons huis dus best netjes inrichten, een bruiloft betalen en een spaarrekening aanhouden.

Ik denk dus dat sparen voor iets een goede gewoonte is. Of je dat via een spaarrekening met, inflatie meegerekend, minder waard worden geld of via een beleggingsrekening oid doet, is uiteraard een tweede.

Mortlach @Gerard, ach, het in interessanter dan iemand die vraagt of X of Y wel mag van God.

@Mortlach, das ook wel weer zo. Dit levert in ieder geval wat praktische tips op. Dit i.t.t. tot de vragen over of X of Y wel refo-proof is. Dat geeft alleen wettische beelden van kijk die anderen eens lekker slecht zijn want zij doen X/Y wel/niet. Maar het is soms wel komisch om te lezen!