Spaargeld voor kind
Redactie Refoweb | 29 reacties | 19-12-2014| 10:41
Vraag
Misschien een rare vraag, maar omdat we denken dat we onze kinderen te kort doen stellen we toch de vraag. Mijn dochter kwam op een dag thuis en zei dat haar vriendin 10.000 euro aan spaargeld heeft, dat is beduidend minder dat onze dochter die 3500 euro op haar spaarrekening heeft. Is het normaal dat je als ouders 1000 euro per jaar voor elk kind spaart, want dat doen haar ouders wel! Wij kunnen dat helaas echt niet. Wij weten helemaal niet wat een beetje normaal is...
Antwoord
Ouders sparen gemiddeld 40 tot 60 euro per maand voor hun kind, ofwel 480 tot 720 euro per jaar. Zie verder onderstaande urls:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
29 reacties
mortlach
22-12-2014
/ 11:33
@John. Lenen is zeker iets wat je moet proberen te voorkomen (studie en huis daargelaten). Dan doe je maar met wat minder. Tijdens de economische hoogtijdagen hier in Ierland werd Kerstmis echt excessief gevierd. De gemiddelde(!) uitgave lag op een gegeven moment op 10.000 euro voor een gezin met 2 kinderen. Belachelijk, in mijn ogen. Maar nu het allemaal wat minder gaat, geven mensen er nog steeds te veel geld aan uit. Ik las laatst een artikel dat zei dat je dus eigenlijk het hele jaar voor Kerst moet sparen. En als je dan toch moet lenen, dan moet je uitkijken voor X, Y of Z. Nee dus, het idee dat je een lening moet afsluiten om je kerstcadeautjes te kunnen betalen, is te belachelijk voor woorden.
Ik sta bij mijn laatste alinea. Je tegenargument dat het jou wel lukte om te sparen, is volledig gebaseerd op het hebben van 0 woonlasten omdat je nog thuis (bij je ouders) woonde. Dat is geen kwestie van sparen, maar van kosten reduceren. Jullie hadden de luxe dat jullie bij je ouders konden blijven wonen. Dan is sparen met een voltijdbaan inderdaad wel gemakkelijk. - je studie ook thuiswonend gedaan? Ik vermoed van wel. Het is een zegen dat je er geen schuld aan hebt overgehouden, maar je situatie is zeker niet algemeen toepasbaar.
Ik ben op kamers gaan wonen voor mijn studie op mijn 19e. En huurde samen met mijn toenmalige vriendin een eigen huis(je). Dan is sparen echt een luxe. Het idee dat je met 2000 euro per maand thuis zou blijven wonen - en dat je ouders dat zomaar accepteren - zou mijn houding niet zijn.
Ik sta bij mijn laatste alinea. Je tegenargument dat het jou wel lukte om te sparen, is volledig gebaseerd op het hebben van 0 woonlasten omdat je nog thuis (bij je ouders) woonde. Dat is geen kwestie van sparen, maar van kosten reduceren. Jullie hadden de luxe dat jullie bij je ouders konden blijven wonen. Dan is sparen met een voltijdbaan inderdaad wel gemakkelijk. - je studie ook thuiswonend gedaan? Ik vermoed van wel. Het is een zegen dat je er geen schuld aan hebt overgehouden, maar je situatie is zeker niet algemeen toepasbaar.
Ik ben op kamers gaan wonen voor mijn studie op mijn 19e. En huurde samen met mijn toenmalige vriendin een eigen huis(je). Dan is sparen echt een luxe. Het idee dat je met 2000 euro per maand thuis zou blijven wonen - en dat je ouders dat zomaar accepteren - zou mijn houding niet zijn.
Jello
22-12-2014
/ 15:36
@mortlach, wat is er mis om tijdens de studie van je kinderen 'als ouders zomaar te accepteren' dat je kinderen gewoon thuis zouden blijven wonen?
naam
22-12-2014
/ 15:52
Ik ben het niet helemaal met je eens mortlach.
Van mn 13e-19e spaarde ik ong. 100 in de maand, gemiddeld. Van mn 20e-23e spaarde ik 1000-1500 in de maand en mn man ook. Ong. ons hele loon; wij hadden geen auto, geen mobiels, gebruikte de computer van ouders, fototoestel van ouders, gingen er heus wel eens op uit maar deden vaak dingen die geen geld kosten. Hadden wel vriendenkring, maar waren om de beurt bij elkaar thuis of op JV etc.
Reken maar eens uit wat je dan toch nog hebt gespaard...!
En zo lang geleden is dat nog niet, we zijn nog twintigers ?
Van mn 13e-19e spaarde ik ong. 100 in de maand, gemiddeld. Van mn 20e-23e spaarde ik 1000-1500 in de maand en mn man ook. Ong. ons hele loon; wij hadden geen auto, geen mobiels, gebruikte de computer van ouders, fototoestel van ouders, gingen er heus wel eens op uit maar deden vaak dingen die geen geld kosten. Hadden wel vriendenkring, maar waren om de beurt bij elkaar thuis of op JV etc.
Reken maar eens uit wat je dan toch nog hebt gespaard...!
En zo lang geleden is dat nog niet, we zijn nog twintigers ?
mortlach
22-12-2014
/ 21:07
@Jello. Dat zeg ik niet. Ik zeg dat het een luxe is dat je dus blijkbaar op reisafstand van je ouders naar de universiteit gaat. Ik had die luxe niet. Wat ik wel zeg, is dat als ik een volwassen kind zou hebben dat 2000 euro per maand kan sparen, dat kind ook wel zelf een huisje kan huren. Ze zijn altijd welkom, uiteraard, maar op zo'n moment is het voor iedereen beter dat het kind wat meer zelfstandigheid krijgt en neemt.
@naam: Tja, mijn loon ging op aan huur, eten en vaste lasten. Dat bedoel ik dus: zolang je bij je ouders woont, is sparen inderdaad een stuk gemakkelijker.
@naam: Tja, mijn loon ging op aan huur, eten en vaste lasten. Dat bedoel ik dus: zolang je bij je ouders woont, is sparen inderdaad een stuk gemakkelijker.
juni
23-12-2014
/ 07:34
raar dat kinderen over geld praten.
als ouders kunnen sparen lijkt mij dat heel normaal.
Zoals Abraham voor Izaak zorgde zo gaf onze opa dit als voorbeeld.
Men ging niet op vakantie,geen luxe, deed lang met de uitstekende kwaliteit kleding.
dat was zo,n andere tijd dan nu.
ze hebben ook een intens arme tijd gehad,maar daarna een heel goede.
dus, toen kon het ook.
niks van een ander aantrekken,vragensteller, niet iedereen heeft hetzelfde inkomen en dezelfde [on]kosten...
als u Bijbels verantwoord leeft,ook met uw inkomen,zonder dit aan wereldse vermaken uit te geven.
,is dat toch goed?
wij mochten ons hele loon,op het boekje zetten,hadden al heel jong een eigen huis,vader gaf zelfs zakgeld extra+onze uitzet,betaalde voor al zn kinderen de bruiloft
maar zoiets moet wel kunnen.
kzeg erbij,hij was ontzettend goed voor de arme naaste.
zelfs de rijkste uit de fam,ging nooit op vakantie,wel een kaasmakerij bezichtigen,er moest altijd gespaard voor de dure studie.... we waren tevreden met en pakje brood op de hei,veel wandelen,fietsen,in de natuur
veel saamhorigheid,niemand wist als kind wat je op je boekje had!!!!!
zoiets hoorde toen niet.
we zijn wel hard werken gewent.kennen geen gelanterfan.
maar..dat was bij de meeste mensen,allen veel werk,maar ook veel gezelligheid onderling en alleen zondags wat lekkers.
en..al heb je geen cent om te sparen,alles op uw knieeen,voor alle gebrek is mn ervaring.
daar moet het tenslotte vandaan komen,van Boven.We leven nu in en vreselijke tijd wat werk enz betreft.
dus vragensteller,doe wat u kunt,meer kan je niet toch?
alle centen zijn v d Heere,en Hij helpt een ieder erdoor.al heb je maar t broodnodige alleen overgehouden en niks op de bank.
alle grootheid gaat door de stilte,het is niet keurig/deftig als kinderen praten over hun bezit!
als ouders kunnen sparen lijkt mij dat heel normaal.
Zoals Abraham voor Izaak zorgde zo gaf onze opa dit als voorbeeld.
Men ging niet op vakantie,geen luxe, deed lang met de uitstekende kwaliteit kleding.
dat was zo,n andere tijd dan nu.
ze hebben ook een intens arme tijd gehad,maar daarna een heel goede.
dus, toen kon het ook.
niks van een ander aantrekken,vragensteller, niet iedereen heeft hetzelfde inkomen en dezelfde [on]kosten...
als u Bijbels verantwoord leeft,ook met uw inkomen,zonder dit aan wereldse vermaken uit te geven.
,is dat toch goed?
wij mochten ons hele loon,op het boekje zetten,hadden al heel jong een eigen huis,vader gaf zelfs zakgeld extra+onze uitzet,betaalde voor al zn kinderen de bruiloft
maar zoiets moet wel kunnen.
kzeg erbij,hij was ontzettend goed voor de arme naaste.
zelfs de rijkste uit de fam,ging nooit op vakantie,wel een kaasmakerij bezichtigen,er moest altijd gespaard voor de dure studie.... we waren tevreden met en pakje brood op de hei,veel wandelen,fietsen,in de natuur
veel saamhorigheid,niemand wist als kind wat je op je boekje had!!!!!
zoiets hoorde toen niet.
we zijn wel hard werken gewent.kennen geen gelanterfan.
maar..dat was bij de meeste mensen,allen veel werk,maar ook veel gezelligheid onderling en alleen zondags wat lekkers.
en..al heb je geen cent om te sparen,alles op uw knieeen,voor alle gebrek is mn ervaring.
daar moet het tenslotte vandaan komen,van Boven.We leven nu in en vreselijke tijd wat werk enz betreft.
dus vragensteller,doe wat u kunt,meer kan je niet toch?
alle centen zijn v d Heere,en Hij helpt een ieder erdoor.al heb je maar t broodnodige alleen overgehouden en niks op de bank.
alle grootheid gaat door de stilte,het is niet keurig/deftig als kinderen praten over hun bezit!
Johndetweede
23-12-2014
/ 17:44
@Mortlach, ik woonde op kamers. Zoals ik schreef: ik werkte 25 uur per week en in de zomervakantie en betaalde daar bv. mijn collegegeld van. Dit waar mede studenten 3 weken naar Loret de Mar gingen en hiervoor geld leenden bij de IB-groep. Het leven is simpelweg keuzes maken. Mijn ouders hadden het geld niet, ik wilde het niet lenen en had altijd gewerkt, dus bleef dit doen en vond het ook fijn om op deze wijze mijn eigen boontjes te doppen.
Als jullie als studenten samen gingen wonen, is het logisch dat je weinig geld te besteden hebt. Het is eenvoudigweg niet te vergelijken met een situatie waarin je beide een betaalde baan hebt.
Maar ook dat is een keuze lijkt me of zo het geen keuze is, dan zal er vast een reden voor geweest te zijn. Echter, het zijn appels en peren.
Toen ik erna weer even bij mijn ouders woonde betaalde ik ze netjes kostgeld (die 2000 was trouwens samen met mijn vriendin toen, gezien het feit dat ik niet eens 2000/maand verdiende), echter zoals @naam ook schrijft, ik hoefde geen duur mobieltje, geen auto etc. We wisten waarvoor we spaarden en daarvoor lieten we bepaalde dingen.
Je schrijft dat je dan zelfstandig moet gaan wonen. Ik had dat net 5 jaar gedaan, echter ik vond werk bijzonder dicht bij mijn ouderlijk huis ipv op 150 km afstand waar ik had gestudeerd. We hadden op dat moment serieuze trouwplannen en wilden niet vooraf gaan samenwonen. Dus was het voor een ieder de ideale oplossing. Het voelde nl wel heel raar om op loopafstand van mijn ouders een huis te huren vanwege het 'zelfstandige' terwijl zowel zij als mijn broertje aangaven het leuk te vinden als ik nog een poosje terug thuis kwam.
Dat het voor mij enorm wennen was vergeleken met de vrijheid die ik had, tsja, dat is een andere discussie :-).
Als jullie als studenten samen gingen wonen, is het logisch dat je weinig geld te besteden hebt. Het is eenvoudigweg niet te vergelijken met een situatie waarin je beide een betaalde baan hebt.
Maar ook dat is een keuze lijkt me of zo het geen keuze is, dan zal er vast een reden voor geweest te zijn. Echter, het zijn appels en peren.
Toen ik erna weer even bij mijn ouders woonde betaalde ik ze netjes kostgeld (die 2000 was trouwens samen met mijn vriendin toen, gezien het feit dat ik niet eens 2000/maand verdiende), echter zoals @naam ook schrijft, ik hoefde geen duur mobieltje, geen auto etc. We wisten waarvoor we spaarden en daarvoor lieten we bepaalde dingen.
Je schrijft dat je dan zelfstandig moet gaan wonen. Ik had dat net 5 jaar gedaan, echter ik vond werk bijzonder dicht bij mijn ouderlijk huis ipv op 150 km afstand waar ik had gestudeerd. We hadden op dat moment serieuze trouwplannen en wilden niet vooraf gaan samenwonen. Dus was het voor een ieder de ideale oplossing. Het voelde nl wel heel raar om op loopafstand van mijn ouders een huis te huren vanwege het 'zelfstandige' terwijl zowel zij als mijn broertje aangaven het leuk te vinden als ik nog een poosje terug thuis kwam.
Dat het voor mij enorm wennen was vergeleken met de vrijheid die ik had, tsja, dat is een andere discussie :-).
Jello
24-12-2014
/ 00:21
@mortlach, dat heb ik er ook in gelezen, nml. dat als jij een volwassen kind zou hebben dat 2000 euro per maand kan sparen, dat je vindt dat je kind dan ook wel zelf een huisje kan huren. En dat je van mening bent dat het voor iedereen beter is dat het kind meer zelfstandigheid krijgt en neemt.
Ik heb een andere mening. Als je als ouders op die manier mee kunt helpen dat je kinderen even behoorlijk kunnen sparen, en iedereen vindt het prima dat zoon- of dochterlief zo nog even thuis blijft wonen, dan vind ik dat mijn ouderplicht, en doe ik dat met de liefde van mijn hart. Zelfstandig worden ze vanzelf, daarvoor hoeven ze niet persé al op de 18/19de het huis uit. En zo hoeven ze ook niet te starten met hoge schulden als ze trouwen. En als er een kleintje komt, hoeft moeder op die manier ook niet gelijk na zwangerschapsverlof weer aan het werk, maar kan ze thuis blijven om haar eigen kinderen op te voeden ipv dat de kinderen van hot naar her gebracht worden. Prachtig toch, als je dit als ouders voor je kinderen en toekomstige kleinkinderen kunt doen?!
Ik heb een andere mening. Als je als ouders op die manier mee kunt helpen dat je kinderen even behoorlijk kunnen sparen, en iedereen vindt het prima dat zoon- of dochterlief zo nog even thuis blijft wonen, dan vind ik dat mijn ouderplicht, en doe ik dat met de liefde van mijn hart. Zelfstandig worden ze vanzelf, daarvoor hoeven ze niet persé al op de 18/19de het huis uit. En zo hoeven ze ook niet te starten met hoge schulden als ze trouwen. En als er een kleintje komt, hoeft moeder op die manier ook niet gelijk na zwangerschapsverlof weer aan het werk, maar kan ze thuis blijven om haar eigen kinderen op te voeden ipv dat de kinderen van hot naar her gebracht worden. Prachtig toch, als je dit als ouders voor je kinderen en toekomstige kleinkinderen kunt doen?!
moedervan2
28-12-2014
/ 10:15
Wij sparen ook voor onze kinderen. Elke maand 20 euro voor elk kind. Het geeft een goed gevoel te weten dat er geld beschikbaar komt als ze 18 zijn. Dat er dan een startbedrag is voor een studie of om een huisje in te richten. Ik snap dat dit sparen niet nodig is als je zelf veel verdiend en altijd overhoudt, maar als je niet veel geld overhoudt is het denk ik wel goed om wat apart te leggen. Ook voor je eigen huishouden. Er moet toch een ander wasmachine komen als ie kapot gaat...
Mensen die zeggen dat het niet nodig is om te sparen vind ik best wel naïef. Zeker als het maandloon elke keer op is. Soms zie ik mensen spullen kopen, die zo luxe zijn... maar ze hebben geen geld om onverwachte rekeningen te betalen. Zo ken ik iemand die elke euro die hij overheeft besteed aan weekendjes weg en uitjes, maar als hij geld moet betalen voor een rekening dan moet ie eerst nadenken of ie dat geld wel heeft. Dan geef je mijn inziens je geld toch verkeerd uit.
Dus leer je kinderen om goed om te gaan met geld. Of je nou gespaard hebt of niet... ook als je veel geld hebt kun je het verstandig leren omgaan met geld.
Mensen die zeggen dat het niet nodig is om te sparen vind ik best wel naïef. Zeker als het maandloon elke keer op is. Soms zie ik mensen spullen kopen, die zo luxe zijn... maar ze hebben geen geld om onverwachte rekeningen te betalen. Zo ken ik iemand die elke euro die hij overheeft besteed aan weekendjes weg en uitjes, maar als hij geld moet betalen voor een rekening dan moet ie eerst nadenken of ie dat geld wel heeft. Dan geef je mijn inziens je geld toch verkeerd uit.
Dus leer je kinderen om goed om te gaan met geld. Of je nou gespaard hebt of niet... ook als je veel geld hebt kun je het verstandig leren omgaan met geld.
naam
29-12-2014
/ 16:14
Het idee dat je met 2000 euro per maand thuis zou blijven wonen - en dat je ouders dat zomaar accepteren - zou mijn houding niet zijn. Aldus Mortlach.
Dat vind ik echt enorme onzin!
Heerlijk toch als dan kan! En reuzegezellig vond ik.
En ondanks dat ik uit een warm nest kom was ik inderdaad er op een gegeven moment aan toe om 'uit huis te gaan'. Ik was toen 23. Maar dat ik voor iedereen verschillend. De één met twintig, mijn vriendin met 30.
(ik denk dat de meeste ouders stiekem hun kids zo lang mogelijk thuis willen houden....? En zelfstandig worden ze vanzelf hoor! Heeeel zelfstandig ben ik, haha)
Dat vind ik echt enorme onzin!
Heerlijk toch als dan kan! En reuzegezellig vond ik.
En ondanks dat ik uit een warm nest kom was ik inderdaad er op een gegeven moment aan toe om 'uit huis te gaan'. Ik was toen 23. Maar dat ik voor iedereen verschillend. De één met twintig, mijn vriendin met 30.
(ik denk dat de meeste ouders stiekem hun kids zo lang mogelijk thuis willen houden....? En zelfstandig worden ze vanzelf hoor! Heeeel zelfstandig ben ik, haha)
- 1
- 2