Directe Goddelijke roeping

In veel artikelen die ik op Refoweb vinden kan over de roeping tot een kerkelijk ambt, lijkt het of een Goddelijke roeping indirect is: "ik werd stilgezet bij etc." Daarnaast lijkt het in meer of mindere mate belangrijk te zijn wat 'de omgeving' ervan vindt. Een Goddelijke roeping kan toch alleen maar door direct contact met God komen, net zoals met de profeten uit het OT (waar in sommige artikelen naar verwezen wordt)? Als er geen direct contact met God zou zijn, kan het dan wel een goddelijke roeping genoemd worden? Hoe weet iemand zeker dat de roeping van God komt en dat het geen gevoel of emotie is?

Beste vragensteller,

Je vraag is complex. Weinig dingen liggen zo ‘gelaagd’ als roeping en benoeming. Laat ik voorop stellen: ik geloof in roeping, ik geloof dat de Heere mensen roept tot allerlei ambten, taken en werken. En uiteindelijk zal alles dan voor de roeping moeten buigen.

Maar, dat staat niet los van allerlei factoren: 1. hoe is het geestelijk met jezelf, 2.  wat zijn je gaven en talenten, 3. hoe is je leven ook psychisch, 4. hoe ziet je praktische leven er uit, qua huwelijk, gezin, werk, opleiding, etc. 5. hoe zit het met de kerkelijke kaders van gemeente en kerkorde, 6. wat is de stem van de gemeente, medechristenen en andere taak- en ambtsdragers. 7. enzovoorts.

Echte roeping is geen zwart/wit situatie. Echte roeping gaat door alle lagen van je leven en omstandigheden heen. En die weg baant de Heere, in het gebed en door Zijn Woord.

Wanneer je bijvoorbeeld een benoeming krijgt tot ouderling, heeft dat eerst te maken met de weg van de kerkenraad, de stem van de gemeente, het gebed van kerkenraad en gemeente. Vervolgens komt het naar degene die benoemd wordt. Die heeft zijn eigen omstandigheden, persoonlijk, huwelijk en gezin wellicht, werk etc. etc. En tenslotte moet er een antwoord worden gegeven voor God - en dat is ja of nee, ertussen zit niets.

Uiteindelijk zal dan duidelijk worden wat Gods weg is in jouw weg. Een directe stem of openbaring gaat daar meestal niet mee gepaard. Maar, hoe je geraakt wordt door de roeping, wat je hart zegt voor God en voor Zijn Koninkrijk, hoe je directe omgeving daarin wel of niet meekomt en hoe je daar zelf weer mee omgaat - en heel het proces in al die factoren maken duidelijk wat uiteindelijk je antwoord zal wezen. Dat vraag gebed en luisterhouding - luisterend naar Gods Woord en de stem van je hart voor God.

Zeker, je gevoel en emotie spelen daarin een rol. Dat te ontkennen is eerder gevaarlijk dan gewenst. Maar, juist door te luisteren naar dat alles en de roepstem van God te overwegen wordt het wel duidelijk wat de uiteindelijke weg is.

Vriendelijke groeten,
Ds. A. Goedvree