Samenwonende broer
Ds. A.T. Vergunst | 16 reacties | 05-12-2014| 10:33
Vraag
Aan een dominee van de Ger. Gem. Een broer van ons is een aantal maanden geleden gaan samenwonen. Als familie hebben wij daar best wel moeite mee. Nu vragen zij geregeld of wij als broers en zussen op visite komen. Ook mijn ouders worden regelmatig uitgenodigd. Omdat wij het niet helemaal eens zijn met deze vorm van samenleven, zijn wij tot op heden nog niet op bezoek geweest. Maar wij zien ook wel dat het hem teleurstelt en dat ze minder vaak langskomen. Kunt u ons advies geven hoe wij het beste hiermee om kunnen gaan? Alvast hartelijk bedankt!
Antwoord
Beste vriend,
Een moeilijke situatie. Het is duidelijk dat je broer buiten Gods wil leeft, in zonde dus. De communicatie daarover moet ook heel duidelijk blijven. Met andere woorden, we moeten geen zondige situaties gaan aanvaarden alsof die acceptabel zijn. Door gezellig bij elkaar te komen gaat er iets verloren van de ernst van deze situatie en gaan we onbewust een soort 'aanvaarding' van hun levenswijze doorgeven. Blijf daar op letten. Zeker als ouders blijf je kinderen onderwijzen en aanmoedigen om te trouwen, want alleen daar rust Gods zegen op.
God geeft ons in Zijn Woord verscheidene details over Zijn wil in deze zaken. Ik vertrouw dat jullie die zelf kunnen opzoeken en doorzoeken. Maar bestudeer tekstsen zoals Matt 18:17; 1 Kor. 5:11; 2 Thess 3:14-15; 2 Joh. 10.
Het is duidelijk dat de Heere verbiedt dat wij vriendschappelijke relaties onderhouden met hen die God en Zijn Woord verwerpen. Maar de Heere verwacht wel dat wij zulke dwalende schapen niet aan hun lot overlaten. Wij moeten onder hen ‘evangeliseren als heidenen’ ook door ons contact, liefde, zorg en zeker ook door de te wijzen op Gods wil in ons leven. De Heere Jezus Zelf at met zondaren en tollenaren, maar dat waren dan wel mensen die terugkeerden van hun levenskeuze. Deze mensen keerden niet terug naar de Joodse leiders, want die riepen alleen maar afkeer op door hun totale liefdeloze verwerping van anderen. Zo moet het dus niet, want dan zijn we niet wervend voor het evangelie en wordt de drempel om ‘terug te keren’ veel te hoog.
Praktisch betekent dit dat er contact moet blijven. Het is natuurlijk heel makkelijk om advies te geven vanuit mijn 'ivoren toren' want ik heb dit niet meegemaakt in mijn eigen gezin. Misschien zou ik dan wat ander advies geven en het is misschien goed als anderen die met deze realiteit ook echt ervaring hebben, hier een zinvol advies aan toevoegen.
Ik zou toch de deuren ‘open’ houden, maar het is uiteindelijk hun keuze om de verhoudingen zodanig te verstoren door hun levenswijze. Vanuit het Woord is het duidelijk wat we moeten doen als we moeten kiezen tussen de Heere Jezus en onze familie. Dit geval past daar heel goed in, want het is toch een keuze tussen liefde tot Gods wil en mijn natuurlijk liefde (lees Lukas 14:26).
Tegelijkertijd: we moeten oppassen dat we niet de ene zonde boven de andere plaatsen. Als mijn kind de kerk verlaten heeft en het geloof de rug toegekeerd heeft terwijl hij toch getrouwd is, zou ik dan ook niet meer bij hem op bezoek gaan of hem thuis ontvangen?
Warmly,
Pastor A. T. Vergunst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Veroordeel je broer niet; stel jezelf maar eens de vraag of jij beter bent? Hij leeft dan misschien samen met iemand, dat valt op...
Leg dit in gebed neer bij je Heer. Hij zal antwoorden. En als de gelegenheid zich voordoet, bid dan mét je broer (ook voor je broer bidden). De kracht van het gebed is gigantisch.
Simson ging tegen alle geboden des Heeren in en trok naar een Filistijnse vrouw.
Zijn vader Monoach en zijn moeder raadde het hem wel af, maar gingen toch met hem mee
naar het land van de Filistijnen waarom? ze hadden hun kind lief .Richteren 14 vs 5
voor de fam een verbroken relatie is vaak niet te herstellen . veel wijsheid toegewenst met vr gr
De reden dat we niet naar de hemel gaan is niet omdat we ongehuwd samenwonen of moslim zijn, maar omdat we niet in Jezus Christus geloven als de enige Weg van de zaligheid.
Anderszins verbiedt de apostel niet, dat van man en vrouw, ouders en kinderen en dergelijke, de burgerlijke gemeenschap waar de wet der natuur en zeden de mensen aan verbindt zelfs met zodanigen onderhouden worde; alzo de kerkelijke tucht dezulken maar ontbloot van de gemeenschap die Christenen als Christene, zo in het geestelijke als in het wereldlijke, eigen hebben; niet waarmede zij als mensen of burgers in het algemeen aan elkander verbonden zijn.
Mogen we nog wel contact met hen hebben, of moeten we in de liefde blijven naar hun toe en op tijden als de HEERE het geeft vertellen over de grootheid van de HEERE JEZUS en dat ze moeten bidden wat waarheid is en verlost te worden.
We hebben daar verdriet van dat dit gebeurd, verdriet als ze zeggen de HEERE heeft tot ons nog niet gesproken en laten weten dat wij ook kinderen van HEM zijn en als de HEERE ons nu zou wegnemen dat we voor eeuwig verloren zijn.
De HEERE spreekt elke dag tegen ons, de HEERE heeft geen belang bij onze dood.
Hoe is dat bij uw broer geweest heeft hij wel onder het ware Woord gezeten, zit jij je ouders onder het ware Woord of is het het woord de leer van het kerkverband.
Zo als jij je vraag stelt zo stelden de farizeeën ook vragen.
Hoe is je eigen leven zelf zijn je eigen zonden als jij je hebt minder groot dan die van je broer.
Wees zacht voor hem vertel hem van de HEERE JEZUS ga naast hem staan.
Ben het eens met het antwoord dat we ook niet moeten voort leven net als er niets aan de hand is.
We hebben wel opdracht de HEERE de dienen, en zijn hier om de HEERE groot te maken te getuigen van Hem, te loven en te prijzen en dat gaat niet samen met het ook dienen van de wereld.
Veel wijsheid kracht en sterkte toegewenst en wees een voorbeeld voor hem en geen rechter.
met vriendelijke groet.
Als je niet bij hen op bezoek gaat: grote kans dat dat persoonlijk wordt opgevat. Zoals hierboven ook al gezegd: dat gaat vrijwel zeker ten koste van de relatie met je broer. En die heb je dan vervolgens een stok in de hand gegeven om mee te slaan, want hij weet echt wel hoe de hazen lopen!
Jezus scheidde ook altijd zondaar en zonde: dat moeten wij ook doen. Behandel daarom je broer en zijn vriendin alsof deze barrière niet tussen jullie in zou staan. Maar maak van je hart geen moordkuil en wees open en eerlijk dat je op Bijbelse grond moeite hebt met zijn keuze.
Wel contact houden net als bij de andere kinderen, maar niet meegaan en er op wijzen, bovendien laten weten Wie de Heere voor je is, dat moet ook bij kinderen die braaf naar de kerk gaan en verder niets, ook kinderen die netjes getrouwd zijn en niet geloven
Wij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid van God en worden om niet gerechtvaardigd door het geloof
ook je samenwonende broer, ook je trouw naar de kerk gaande ik.
dat je zelf de schuld draagt,en de kinderen weten,dat je van ze houdt en alles voor de Heere neer legt.
we moeten allen bekeerd worden,en zo,n kind heeft meer gebed nodig,
.juist degene die niet in het gareel lopen,extra knieenwerk.
breng je broer eens wat lekkers,of iets dergelijks,vragensteller.
de zonde zijn nooit goed te praten,maar de zondaar heeft een ziel te verliezen!!!!
iemand die moet trouwen,is even slecht
Wat @John61 over hoeren en tollenaren. Ik denk dat de reformatorische gemeenschap weinig op heeft met 'hoeren en tollenaren'. Toch zijn dat degenen die u voorgaan in het koninkrijk gods.
Jezus zocht de zondaar juist op! Niet om de zonde te accepteren maar aan hen de blijde boodschap te verkondigen. Niet met zondaren omgaan betekent in de Bijbel dat wij niet met hen mee moeten gaan in hun boze zondige weg. Door te blijven getuigen en in liefde om hen heen staan, geef je juist een heel andere boodschap af. Getuigen kun je beter met daden doen dan met woorden, want je broer zal echt snel de buik van je vol hebben als je bij elk bezoekje de vinger op de zere plek gaat leggen. Wacht tot een goed moment, waarin jullie allebei kwetsbaar kunnen zijn.
Zelf heb ik twee zussen die samenwonen of samengewoond hebben. Het is een hele kunst dit onderwerp niet steeds bespreekbaar te maken. Af en toe kun je getuigen en mag je een fijn gesprek hebben. Dat vind ik dan zeer waardevol.
Gods zegen toegewenst in je omgang met hem!
Aldus Ds Vergunst:
" Maar de Heere verwacht wel dat wij zulke dwalende schapen niet aan hun lot overlaten. Wij moeten onder hen ‘evangeliseren als heidenen’ ook door ons contact, liefde, zorg en zeker ook door de te wijzen op Gods wil in ons leven. De Heere Jezus Zelf at met zondaren en tollenaren, maar dat waren dan wel mensen die terugkeerden van hun levenskeuze. Deze mensen keerden niet terug naar de Joodse leiders, want die riepen alleen maar afkeer op door hun totale liefdeloze verwerping van anderen. Zo moet het dus niet, want dan zijn we niet wervend voor het evangelie en wordt de drempel om ‘terug te keren’ veel te hoog. , ik betwijfel of u het antwoord van de Ds wel goed gelezen hebt."
EN...... "Praktisch betekent dit dat er contact moet blijven."
Liefdevol onderwijst Ds Vergunst.
Ik lees ook niets van roddelen van vragensteller, de Familie zit er kennelijk mee, anders zouden ze deze vraag hier niet stellen.
Vragensteller sterkte met uw broer, ontvang hem met blijdschap in uw huis en neem het antwoord van Ds Vergunst ter harte.
