Genadetijd voorbij
C.A. Hoekman | 3 reacties | 18-11-2014| 12:47
Vraag
Kan het zijn dat, ook al leef je nog, toch je genadetijd voorbij is? Ik stel deze vraag omdat ik heel veel vloek. Soms wil ik het niet, soms geef ik er aan toe, ook worstel ik met zonden op seksueel gebied. Ik kan er niet los van komen. Bidden vind ik mijn situatie gewoon spotten!! Ik heb lang geprobeerd te strijden, maar vooral het vloeken wordt alleen maar erger. Ik heb besloten niet meer te bidden en ook lees ik niet veel meer in mijn Bijbel, maar ik voel me er absoluut niet gelukkig onder!! Ik voel veel boosheid van binnen. Vooral als het over geloofszaken gaat ben ik snel geïrriteerd. Ik wil wel anders, kan jaloers zijn op mensen die dicht bij God leven, maar ik ben bang dat het voor mij te laat is! Ik denk dat mijn genadetijd voorbij is. Eigen schuld! Ik kan er met niemand over praten, vandaar dat ik mijn vraag via deze site stel. Een jonge vrouw.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Je kunt er met niemand over praten, vandaar je vraag via deze site. Toch denk ik dat je je geheim en je worsteling met iemand die je vertrouwt moet bespreken. Doorbreek je eenzaamheid en ervaar, dat wanneer je een ander deelgenoot maakt van je nood, je er een mede-lijder en -bidder bij krijgt. Zo wil God helpen, dikwijls door middel van een ander, die Hij op je weg plaatst. Deze enkele regels vind ik nu het belangrijkste voor jou. Zoek hulp!
Je vloekt veel, je worstelt met zonden op seksueel gebied, bidden ervaar je als spotten, je leest niet veel meer in je Bijbel, ongelukkig voel je jezelf daaronder, je voelt boosheid van binnen, bij geloofszaken ben je snel geïrriteerd. En toch?!
Je wilt anders, je kunt jaloers zijn op mensen die dicht bij God leven, je bent bang (je weet het gelukkig niet zeker) dat het voor jou te laat is. Je strijdt een strijd waarin je keer op keer ondergaat. Van God en mensen verlaten, eenzaam, zo ervaar je het. Maar is het ook echt zo?
Waarom niet van mensen verlaten? Omdat ik uit je vraag lees dat je nog nooit je grote nood met een ander hebt gedeeld. Iemand die je vertrouwt. Doe het en je zult merken dat je er niet alleen voor staat. Deze ander wil jou helpen, samen bidden, samen lijden. Zo wordt je eenzaamheid doorbroken.
Waarom niet van God verlaten? Omdat je schreeuwt tegen je zonden en je hunkert naar een leven dicht bij God. Je bent bang dat het voor jou te laat is en dat kun je en wil je niet geloven. God help me toch! Lees eens met me mee, Johannes 4, de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw. Je leest niet eens dat deze vrouw zich van God verlaten voelde. Ze leefde zo maar voor het vaderland weg in overspel en zondelust. En toch wil Jezus haar ontmoeten. Begrijp jij dat? Hij komt tot deze vrouw. En laten we samen het gesprek nu eens volgen tussen Jezus en die vrouw. Hoe eerlijk gaat Hij met haar om. Hij spaart haar niet wanneer Hij zegt, roep je man. Vijf mannen gehad, en die je nu hebt is je man niet. Hij confronteert haar met haar zonde(n). Zo handelt de Heere Jezus. Hij gaat in gesprek met deze zondares om haar te behouden en tegelijk legt Hij haar zondige hartstochten open. Hij wijst wel haar zonde af, maar niet deze zondares. Zul je dat nooit vergeten?
En wat denk je van de moordenaar aan het kruis? Een man die, denk ik, alles had gedaan wat God verboden had, zelfs een moord op zijn medemens. En hoe handelt Jezus met hem? Lees Lukas 23: 39-43 eens. Van God verlaten? Afgewezen, terwijl hij zijn strafwaardigheid belijdt? Een te grote zondaar? Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn. Zo is Jezus.
En jij? Te laat, je genadetijd voorbij? Eigen schuld! Lees nog eens over die vrouw en van die moordenaar. Als hun genadetijd niet voorbij was, waarom die van jou dan wel? Geef toch geen gehoor aan die duivelse verzoeking. Zoek hulp! Belijd, samen dan, je zonden en leer, biddend, worstelend, roepend tot God, met vallen en opstaan weer eens een overwinning te behalen over je zondige hartstochten, over je mond, ogen en oren.
We lezen samen nog eens dat prachtige vers 29 uit Johannes 4: “Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?” Ga deze vrouw maar achteraan, naar Hem.
Hij ontvangt zondaren en eet met hen (Lukas 15). En geloof dat er meer reinigende en heiligende kracht is in het bloed van Jezus, dan verdoemende en veroordelende kracht in jouw zonde(n).
C. A. Hoekman, Kapelle
Naschrift redactie: Het is mogelijk om pastorale hulp te krijgen van evangelist Van Dooijeweert en zijn vrouw of met hen te corresponderen. Hun emailadressen zijn via de redactie op te vragen: vragen@refoweb.nl
Dit artikel is beantwoord door
C.A. Hoekman
- Geboortedatum:23-09-1943
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dhr. Hoekman was ruim 40 jaar ouderling in de Ger. Gem.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als we op onszelf zien, lukt het inderdaad nooit. Want als we het goede willen doen, ligt het kwade al op de loer.
Je wilt bidden en dan komt er opeens een vloek in je op.
Maar wat heb je een liefdevol, pastoraal bewogen antwoord gekregen van ds. Hoekman!
Nee, de genadetijd is nog niet voorbij, maar vecht niet meer door in je eentje.
Gooi je wapens neer en vlucht tot de Heere, met al je vragen en worstelingen.
Veel sterkte toegebeden!
Zolang je deze vraag hebt is je genadetijd zeker niet voorbij dunkt mij. Mijn antwoord geef ik omdat ikzelf ook vreselijke worstelingen op dit gebied had en nog steeds (soms) heb. Zoals anderen hier al aangeven heb jij kennelijk ook een verlangen om met God in het reine te komen. Juist vanwege dit verlangen zul je ook bedrieglijke tegenstanden ondervinden mogelijk in allerlei vormen van vreemde gedachtensprongen tot wanhoopsgedachten.
Richt je op de Here Jezus hij heeft het werk al voor jou gedaan zegt hij in de Bijbel die getrouw is al begrijpen we veel niet direct.
De details van jou situatie ken ik niet. Zelf ben ik vanuit een situatie waarin ik wel geloofde maar nog steeds veel wanhoop en angst waar ik niet zomaar uitkwam had , naar een situatie waarin ik nog steeds niet vroom ben maar waarin mijn geloof vreugde, energie en troost geeft aan mijn hart.
Wel is het noodzaak om bepaalde zaken die je doet te laten, zeker op sexueel gebied als je de Heer beter wilt leren kennen en zowel lichamelijk als geestelijk gezonder te zijn. In mijn situatie kon ik de meeste verleidingen prima weerstaan echter de seksuele losbandigheid bleek later een grote gebondenheid waarvan de lasten een stuk zwaarder wogen dan de lusten, zelfs tegen het destructieve aan. Sinds ik dat met overgave (en ook worsteling) heb opgegeven merk ik dat de Heer als het ware meer ruimte in mijn hart heeft om te werken en dat andere "zondige" zaken bijna als vanzelf uit mijn gewoonten verdwijnen, zoals bijvoorbeeld vloeken, roken, veel drinken en nog veel meer.
Jij moet zelf de eerste stap zetten, dat wil zeggen dat je echt je best moet doen om minder en minder bezig te zijn met de dingen waarvan de Geest jou laat weten dat ze niet juist zijn.
Voor mij heeft het een tijd geduurd voordat ik een passende gemeente te zoeken maar als je af en toe eens naar een kerk waar je je thuisvoelt zou gaan geeft dat al een enorme boost aan je leven, je geestelijk leven, je zelfvertrouwen etc, en je twijfel en wanhoop word minder, probeer maar eens.
Hopelijk heb je wat aan dit antwoord doe er je voordeel mee.
God's Zegen
