Tobben met eigen ik
Ds. A. Simons | 3 reacties | 31-10-2014| 19:49
Vraag
Aan ds. Simons. Ik tob verschrikkelijk met mijn eigen 'ik'. Ik weet verlost te zijn van zonde en schuld. Ik weet dat ik in vrijheid gezet ben. Ik heb het gehoord uit Zijn Woord. Maar ik blijf zo'n last hebben van zondige gedachten, begeerten. Ik wil het niet, maar het blijft me achtervolgen lijkt het. Wat moet ik toch?
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Wat is er met vraagsteller aan de hand? Last van stemmen/zonde? Stemmen/zonden die je in verwarring brengen. Stemmen van binnen en van buiten. Ze voeden elkaar trouwens. Stemmetjes van binnen worden vaak veroorzaakt door wat je overdag hoort.
Ondanks dat je veel strijd hebt en de ware troost eigenlijk mist, zijn er wel een paar dingen die je weet. Je twijfelt niet zozeer of Hij voor jou gestorven is. Ook twijfel je niet of je Zijn eigendom bent. Toch is rechtvaardig voor God zijn voor jou schijnbaar iets anders. Voor de Bijbel niet, maar voor jouw beleving wel. Het Woord zegt; die in Christus is, die is rechtvaardig, die is een nieuw schepsel. Nieuw in de ogen van God. Nee, niet in eigen oog. Als het over de rechtvaardiging gaat, gaat het altijd in de Bijbel wat wij in Christus voor God zijn. Daarom noemen wij het ook; de rechtvaardiging van een goddeloze en niet van de vrome. God verklaart om Christus wil zondaren rechtvaardig. Nee, ze zijn helaas in eigen oog niet rechtvaardig, maar het geloof zegt; in Gods oog wel. Het Woord zegt: de rechtvaardige zal door het geloof leven (Rom. 1:17/Hab. 2:4). Er staat niet dat de rechtvaardige door het geloof gerechtvaardigd wordt. Nee, iemand die gerechtvaardigd is zal door het geloof leven. Jezelf een onrechtvaardige voelen en toch te wandelen als een rechtvaardige door het geloof is een grote les in ons leven. Als we het geheim van het geloof kennen, dan zegt het geloof: nochtans en ondanks. Al is het dat mijn geweten tegen mij getuigt dat ik tegen sommige...? Nee! Tegen al Gods geboden gezondigd heb en een enkele niet houdt? Nee! Geen daarvan gehouden heb... Nochtans, ondanks... Alleen om de Gerechtigheid van Christus rechtvaardig voor God.
Maar hoe zit het met de zonde dan? Keur ik de zonde goed? Ach nee, ze zijn mij de dood geworden (Rom. 6:1). Jou niet? Rom 6:1-2: Zullen we in de zonde blijven leven? Nee, dat kan niet meer. De zonde is mij de dood geworden. Maar als de zonde jou de dood is geworden, waarom leef je er dan nog in? Hier blijft mijn adem steken! Ik ben mijzelf een raadsel. Hoe is het mogelijk dat je iets wat je haat het volgende moment graag doet. Zo graag dat je er alles voor over hebt... Ik ellendig mens, wie, wie zal mij verlossen van het lichaam der zonde en des doods? (Rom. 7:14). O wacht even... Het geloof zegt: ik dank God door Jezus Christus die mij verlost heeft en verlossen zal (Rom. 7: 21). O ja, ik weet dat in mijn vlees geen goed woont. Weet jij het ook?
Ik snap het dat je de strijd aangaat met je boezemzonde. Je kan ook niet anders. Het nieuwe leven wil er niet in leven. Je bent gestorven aan de macht van de zonde toch? (Rom. 6: 8). Wat kunnen we ons ellendig voelen in deze strijd. Huichelaar, schijnheilige, jij genade? Jij rechtvaardig? En het geloof zegt; al is er geen vrucht aan de vijgenboom en geen rund in de stalling nochtans... (Hab. 2).
Het enige wat ik altijd erg vind is dat er zoveel werkheiligheid en zoveel godsdienst om je heen is. Gods kind wordt er moedeloos van. Vruchten hier en kenmerken daar. Er wordt wat beschreven hoe het allemaal hoort en wat er allemaal zijn moet. Toch is het de dood in de pot. Er is niets!!!! Goddeloos in onszelf nochtans is Christus onze rechtvaardiging. Elke keer moeten we weer hier naar terug. Hier wordt elke keer de rust geschonken. Is er dan geen bekering en geen heiligmaking? De Geest woont toch in ons? O eeuwig wonder. Als dat niet waar was, dan was er ook geen heiligmaking. Hij is het die de zonde in ons doodt. Toch worden we geen heiligen in onszelf. We leven immers door het geloof. Als er weer eniger mate rust komt in het hart dat Christus mijn gerechtigheid is, dan komen er ook vruchten ook al zie ik ze niet. God ziet ze. Ze zijn immers, zegt Jezus, voor de Vader (Joh. 15). Wat moet ik je nog meer zeggen...
Ds. A. Simons, Montfoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik wens een ieder Gods zegen en genade toe!