Gecremeerd begraven

J.W.N. van Dooijeweert | 3 reacties | 22-10-2014| 15:56

Aan evangelist Van Dooijeweert. Ik ben al wat ouder. Daarom het volgende. Ik ken de diverse antwoorden op Refoweb over cremeren. Vaak wordt 1 Kor. 15 (zaad) aangehaald. Maar t.a.v. begraven, staat er in de Bijbel (NBG51) 2 Sam. 2:5 dat begraven ook een "liefdedienst" is. Terwijl Am. 6:10 het heeft over "verbranden". Ik zou graag in het buitenland (bij mijn vrouw) begraven willen worden. Diverse redenen, waaronder materiële (transportkosten stoffelijk overschot ed.) maken dit onmogelijk. Cremeren en de urn daar begraven is wel betaalbaar. Ondanks mijn weerstand tegen cremeren, toch kiezen voor (gecremeerd) begraven bij mijn vrouw of niet?

Beste broeder,

Wie ben ik om in deze een eindantwoord aan te reiken? Eigenlijk weet u het zelf al wel: “Ondanks mijn weerstand tegen cremeren, toch kiezen voor (gecremeerd) begraven bij mijn vrouw of niet?”
Dan is heel kort door de bocht mijn antwoord: “Nee, pertinent nee!” Waarom zo radicaal?

Omdat dit nodig is. Begraven is een hoogstaande vorm van lijkverzorging. Heel bijzonder is het dat in alle culturen waar lijkverbranding toegepast word, als het christelijk geloof komt, de verbranding verdwijnt! Mag het niet van de zendelingen? Heeft God het in de Tien Geboden verboden? Is het alleen Paulus Woord in de brief aan Korinthe? Nee, zo helder is het niet, maar als je in het Oude Testament op zoek gaat dan kom je het toch tegen dat God het verbiedt. Dat Hij het aan de andere kant als straf uitspreekt.

Wat bij mij veel zwaarder weegt is het volgende: Het gaat om de waardigheid van het menselijk lichaam. In dat lichaam heb ik gewoond. Met dat lichaam heb ik de Heere gediend, met vallen en opstaan weliswaar. Dat lichaam leggen we ter ruste in de aarde tot de Heiland komt en dit lichaam opwekt. Wat een heerlijke gedachte: de opwekking van mijn lichaam. De verrijzenis uit het graf en de dood. En dan in dit lichaam (verheerlijkt) God aanschouwen Jezus zien en niet een vreemde. We hebben al zoveel Christelijke waarden laten vallen of ons laten ontnemen. Straks is er helemaal niets eigens meer aan ons geloof.

Ik ga er niet sentimenteel op in, zoals zo vaak gebeurt. Het is leeg, het is zo’n nare gedachte dat iemand gecremeerd wordt...

Er is ook nog de zuiver technische kant: Stof zijt gij en gij zult tot stof wederkeren. Dit argument raakt kant noch wal! Met verbranden is het lichaam nog veel eerder stof dan met begraven. Dat is waar, maar het is een wat goedkoop argument van de mensen die een motief zoeken voor verbranding.
En dan uw specifieke geval: U wilt bij uw vrouw begraven worden. Maar dat is niet te betalen. Een urn met as er naar toe brengen kost niet zoveel.

Wat is de meerwaarde van het begraven worden bij uw vrouw? Het emotionele gevoel van: “dicht bij haar liggen.” Denkt u er wel aan dat u dat niet beleven zult? Als onze ziel het lichaam verlaat functioneert het lichaam op geen enkele wijze meer. Het is dood en het merkt nergens meer iets van. Je vrouw of man verliezen in een ander land is altijd verschrikkelijk, maar zeker als je hem of haar daar achter moet laten, zoals in uw geval. Maar broeder, u ondervindt het zelf absoluut niet. En bij de wederkomst van Jezus is alles anders dan wij nu gewoon zijn. De ogen van allen die de Heere Jezus kennen als hun Zaligmaker, zullen alleen gericht zijn op Hem die hen kocht. Ze zullen niemand zien dan Jezus alleen.

Broeder, zet het uit je gedachten en geef je over aan de Heere, onze God. Ook in deze dingen is Hij de belangrijkste. Vraag Hem om vrede met de omstandigheden waarin u verkeerd. Dat zal u rust geven.

Ik wens u van harte Gods zegen toe, ook in deze beslissing.

Hartelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven