God als een Vader
Ds. J.A. Mol | 2 reacties | 08-09-2014| 14:11
Vraag
Ik vind het heel moeilijk om God als een Vader te zien. Een Vader die nog veel dichter bij je is, dan een aardse vader kan zijn. Die nog veel meer van je houdt en zich om je bekommert dan een aardse vader.
Ik verlang enorm naar de intimiteit met God als Vader. Dat je alles met Hem deelt en Hij heel dicht bij je is. Dat je als een kind volledig in afhankelijkheid van Hem leeft en weet dat Hij heel dicht bij is en onwijs veel van je houdt. Maar ik heb vanuit de kerk waarin ik ben opgegroeid meer het beeld meegekregen van een God die in de eerste plaats heilig is en dat er in de eerste plaats heel veel afstand is tussen jou en God.
Ik zie God ook als heilig, maar volgens mij is dat geen belemmering voor God om heel dicht bij je te zijn, zo dicht bij je dat je Zijn armen om je heen voelt. In de Heere Jezus hoeft er toch geen afstand meer te zijn tussen God en ons? God verlangt toch enorm naar de intimiteit/ relatie met ons? Het ligt toch aan ons als wij dat niet willen en liever onze eigen weg gaan?
Het verkeerde beeld wat ik van God heb, beïnvloedt ook heel erg mijn dagelijks leven. Als God blijkbaar zo ver weg is en zo heilig en bijna onbereikbaar, hoe weet je dan hoe je moet leven? Dan heb je geen duidelijk richtsnoer voor je leven. God is zo vaag dan. Ik krijg er vervolgens rare gedachten van. Bijvoorbeeld, je mag niet echt spontaan genieten van het leven of heerlijk ontspannen. Dit leven is immers een 'tranendal'.
Natuurlijk is het leven niet volmaakt, maar daarom kun je toch nog wel heel erg genieten van dingen die je wel hebt. Je hoeft je leven toch niet moeilijker te maken dan het al is? Je mag toch in dankbaarheid de goede dingen die God geeft aanvaarden en er volop van genieten? Ik bedoel: het leven is vaak al moeilijk genoeg. Als je dan ook nog het idee hebt dat je niet mag genieten van dingen die op je pad komen, dan wordt het leven helemaal een kwelling...
Antwoord
Je vindt het heel moeilijk om God als een Vader te zien. Het beeld dat je hebt meegekregen van God is dat Hij heilig is en dat er heel veel afstand is tussen jou en God. Wat is het belangrijk dat wij God leren zien zoals Hij is! Ofwel dat wij dat beeld van God hebben, zoals Hij zichzelf bekendmaakt. Een bijbels beeld van God is nodig! Wat is dan dat bijbelse beeld van God?
Laat ik eerst een paar beelden noemen die onbijbels zijn. We zouden God kunnen zien als:
-Boeman: waar je bang voor bent;
-Rechter: die alleen maar oordeelt over je daden en onbewogen is over je persoon;
-Wegenwacht: die je te hulp roept bij pech;
-Sinterklaas: die als je wensen vervult;
-Machteloze oude man: die niets aan je lijden kan veranderen.
Bijbels beelden zijn:
-Herder: die zijn kudde leidt en beschermt;
-Vader: die voor Zijn kinderen zorgt.
Hoe spreken wij God aan? De Heere Jezus leerde zijn discipelen te bidden: Onze Vader... Die Vader-naam is dus een heel bijbelse naam voor God.
Mogen wij God met Vader aanspreken? Er zijn mensen die deze naam misschien wat makkelijk gebruiken. Of wij vinden dat ze dat doen. Die noemen God Vader (bij wijze van spreken) in elke zin van het gebed. Anderzijds kan het zo zijn dat wij tegen God opzien en hem alleen God of Heere noemen: we houden Hem op afstand.
Is het belangrijk, die Vadernaam? De Heere Jezus heeft zijn discipelen geleerd te bidden: Onze Vader, die in de hemelen zijt. Pak de Heidelbergse Catechismus (zondag 46, vr 120) er maar eens bij: Waarom heeft ons Christus geboden, God alzo aan te spreken “Onze Vader”? Hij heeft het ons geboden staat er...
Waarom dan? Waarom is het nodig dat we leren God aan te spreken als Vader? Wel daarom, om kinderlijke vrees (kinderlijk ontzag) en toevoorzicht (vertrouwen) te wekken. God is door Christus onze Vader geworden. Dan zal Hij ons veel minder afslaan hetgeen dat wij Hem met een recht geloof bidden, dan onze vaders ons aardse dingen ontzeggen (Lukas 11:11-13).
Jezus zelf geeft de opdracht God als Vader aan te roepen. En het is door Jezus dat God onze Vader geworden is. Begrijp je dat? Heb je dat al leren zien? Ja, heb je dat al leren geloven? Want dat is van belang! God is in de Heere Jezus onze Vader. Maar dan is wel de vraag of wij al leerden te schuilen bij de Heere Jezus. Ben je al tot Hem gekomen? In de Heere Jezus is God een Vader. Denk eens aan die vader van de verloren zoon. Die stond al op de uitkijk of zijn zoon nog niet thuiskwam.
God als Vader. Daar moeten we niet menselijk over denken. God is dé Vader en niet een vader. God is Vader op een unieke wijze. Wij moeten niet ons vaderbeeld projecteren op God: dan hebben wij toch een menselijk vader. Het is juist andersom: de wijze waarop God Vader is, wil ons vaderschap toetsen en vernieuwen. Dit voorkomt dat we een verwrongen beeld van het vaderschap krijgen. Aardse vaders stellen teleur, aardse vader kunnen een scheve schaats rijden. Maar deze Vader niet! Hij is helemaal betrouwbaar!
En tegelijk moeten we meer zeggen. God is ook de Heilige. Wij zijn onheilig. Dat laat tegelijk afstand zien. Hoe kan die afstand worden overbrugd? Alleen in de Heere Jezus Christus. In Hem komt God zo nabij en toont Hij zich als een Vader. In de Zoon leren wij de Vader kennen. Als wij de Vader willen kennen, moeten we ons richten op Jezus Christus. Hij maakt Zijn Vader bekend. Hij zegt het: Wie Mij gezien heeft, die heeft de Vader gezien (Joh. 14:9).
Is dat niet voor iedere gelovige een wonder dat we God onze Vader mogen noemen? En dat omdat Hij tot ons gezegd heeft: jij bent Mijn kind. Wij kregen Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad (1 Joh. 4:19).
Verloren zonen en dochters komen door Jezus Christus tot de Vader. En gemeenschap met de Vader, is gemeenschap met Christus en met de Heilige Geest. De Heilige Geest maakt mensen tot kinderen van God. God de Vader adopteert zondaren tot kinderen. Hoe kan dat? Omdat God verzoend is door het offer van Zijn Zoon. Let op dat de relatie met God, niet buiten deze verzoening om kan. Of heb jij geen vergeving en verzoening nodig?
In je vraag lees ik dat je meer intimiteit wilt ervaren. Pas op dat je niet op je gevoel gaat steunen. Of dat het je om bepaalde emoties te doen is. Haal God ook niet omlaag. God is niet je vriendje. Maar Hij is een Vader, dé Vader. Die naar jou omziet, naar je uitkijkt en je uitnodigt: kom...
Nee, God is niet ver weg. Waar ontmoet ik Hem dan? In Zijn Woord. Hoe weet ik hoe ik moet leven? Lees je Bijbel. Jezus zegt: kom tot Mij... En de vraag van een ieder die tot Hem gekomen is wordt: Wat wilt U dat ik doen zal?
Dan gebruik je God niet om van dit aardse leven op zich te genieten. Maar dan is het andersom. Je gebruikt dit aardse leven om God te genieten (Augustinus). Begrijp je? In de aardse zegeningen die we ontvangen, zien we dan de Gever van die zegeningen. En zijn we zo op Hem gericht.
Van harte dit leven met God toegewenst!
Hartelijke groet,
Kand. J. A. Mol
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. Mol
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In Duitsland is (was?) het gewoonte om iedereen boven de 18 met Sie aan te spreken, ook op werk is die beleefdheidsvorm de gewoonste zaak van de wereld. Maar God heet Du, Jij, Papa.
Ik ben opgevoed in de wetenschap dat God mijn hemelse Vader is, mijn aardse vader mag ik ook gewoon met "jij" aanspreken. Toch verraste het mij dat ik sinds dat gebed pas echt besefte hoe dichtbij onze Vader echt is en dat die nabijheid niets afdoet aan de eerbied die we voor Hem hebben.
Met de zoektermen "Gott duzen" zijn meerdere (duitse) artikelen te vinden die op dit onderwerp ingaan, wellicht heeft de vraagsteller hier iets aan.
Dit vindt ik echt mooi, wat je schrijft Arendine!
Ik vind het ook moeilijk om God als een Vader te zijn die ontzettend veel van je houdt en heel dicht bij je wil zijn.
Die je gewoon mag aanspreken als Papa (als je tenminste niet uit het oog verliest dat Hij ook zooo groot is en almachtig en dat je helemaal afhankelijk van Hem bent).
Ik denk zelf dat God er heel erg van geniet als we onze angst voor Hem verliezen en als een kind heel dicht bij Hem leven.
Ik bedoel: een normale aardse vader vindt het toch ook ook heel erg als zijn kind bang voor hem is...? En als dat kind denkt dat zijn vader niet dicht bij hem wil zijn en een echte diepe vader- kind relatie met hem wil hebben?
