Valse rust
Ds. A. Kot | 5 reacties | 19-08-2014| 14:00
Vraag
Overal waar ik onder de prediking mag verkeren wordt gewezen op de noodzakelijkheid dat wij Christuskennis mogen ontvangen. Christus zal alleen in ons hart geboren kunnen worden door een weg van onmogelijkheid. Een aantal weken geleden heb ik mogen beleven dat God het nooit meer verkeerd kon doen. Het was naar aanleiding van zondag 10 van de HC in onze gemeente. Alleen deze woorden: “het is goed omdat God het doet”, hebben mij getroost. Er kwam rust en vrede in mijn hart, omdat het nooit meer verkeerd kon gaan, ook al moest ik voor eeuwig verstoten worden, als Hij maar aan Zijn eer kwam. Weken/maanden van slapeloze nachten en zondekennis zijn eraan vooraf gegaan. Op dat moment kon ik van harte instemmen met de psalm: “Ik heb mijn tranen onder het klagen, tot mijn spijze dag en nacht.” Die zondagochtend zag ik niets anders dan voor eeuwig om te komen. Ik probeerde mijn zielelegering te vinden in Gods Woord en enkele levensbeschrijvingen. Nu ben ik zo in verwarring gebracht omdat ik meen dat indien wij Gods recht toe mogen vallen, de Middelaar aan onze ziel geopenbaard wordt. Ik ben gaan onderzoeken. Een week later bij de verklaring van zondag 11 van de HC mocht ik horen hoe er een volkomen Zaligmaker was. Toen mocht ik weer rust ontvangen om zo zalig te kunnen worden met de armen over elkaar. Wij moeten er iedere keer maar weer buiten gezet worden. Ik weet nu echt niet hoe het verder moet. Er ligt een rust in mijn hart en veel liefde tot God, om Hem te mogen leren kennen. Is dit nu een valse rust? Mensen kunnen ons geen bevestiging geven, daar ben ik wel achter gekomen, maar misschien dat ze me kunnen wijzen naar de goede weg als dit geen bijbelse gang is.
Antwoord
Beste vragenstel(l/st)er,
Je geeft een tere beschrijving van wat je hebt meegemaakt in de achterliggende periode. Je hebt rust gevonden en er is veel liefde tot God in je hart om Hem te mogen leren kennen. En nu is het je vraag of dit valse rust is en ben je begerig om te weten of je op de goede weg bent. Laat mij mogen proberen een handreiking te doen.
Je hebt geprobeerd de zieleroerselen onder woorden te brengen die je hebt ervaren. Ik lees daarin van zondekennis, het gevoel voor eeuwig om te komen, toevallen van het recht, tranen, klagen, het horen hoe er een volkomen Zaligmaker is… Echter: als het niet verder komt in je leven dan dit ben je zeker verloren. Ellendekennis is absoluut noodzakelijk maar geen doel op zichzelf en als het niet leidt tot Christus onvoldoende. Ik lees echter ook dat je rust ontving om zalig te worden met de armen over elkaar. En daar gaat het me nu om. Ik weet niet wat je met die opmerking bedoelt maar ik hoop niet dat het betekent dat je HOORDE dat een mens zalig wordt met de armen over elkaar of dat je dat BELEED of GELOOFDE. Al die zaken zijn goed maar ze zijn niet het zalig worden met de armen over elkaar zelf. Wat is dat dan? Wel, mijn vriend(in), het is alle hoop op jezelf opgeven en al je hoop stellen op de Middelaar, het is afzien van al het jouwe om het te verwachten van Christus alleen, het is je ondervindingen en belevenissen en gestalten schade en drek achten omwille van de kennis van Christus, het is alles waar je stilletjes je hoop op vestigde om voor God te kunnen bestaan verafschuwen om je te verwonderen over de liefde van Christus voor zo´n verloren mens, het is zelf niets meer doen om Christus te laten werken, het is wanhopen aan jezelf om te hopen op Jezus´ bloed alleen, als Hij alles volbracht hoef en kan en mag ik er niets meer aan toedoen want iets van mij erbij betekent afbreuk doen aan Zijn werk, het is belijden dat het met jou niets was, is en wordt om voortaan alleen te steunen op de gerechtigheid en heiligheid van Christus. Het is in één woord sterven aan jezelf om te leven van en in en door en om Jezus Christus alleen.
Welnu, mijn vriend(in), als je zo met de armen over elkaar zalig wordt, omdat je toch niets anders kunt dan het voor God verknoeien en het voortaan alleen nog maar van Jezus Christus verwacht, dan is je rust geen valse rust. Dan mag je zeggen: wij dan, gerechtvaardigd zijnde door het geloof, hebben vrede met God door onze Heere Jezus Christus (Rom. 5:1).
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1: Christus zal alleen in ons hart geboren kunnen worden door een weg van onmogelijkheid.
V: Wat is een weg van onmogelijkheid?
2: Die zondagochtend zag ik niets anders dan voor eeuwig om te komen. Ik probeerde mijn
zielelegering te vinden in Gods Woord en enkele levensbeschrijvingen. Nu ben ik zo in
verwarring gebracht omdat ik meen dat indien wij Gods recht toe mogen vallen, de Middelaar
aan onze ziel geopenbaard wordt.
V: Wat betekent dit allemaal, ik begrijp het niet.
3: Wij moeten er iedere keer maar weer buiten gezet worden.
V: Waar buiten gezet worden en door wie?
Uitleggen kan ik het u ook niet, het zijn de ge-eikte zinnen. Ik heb ook vaak het idee dat het zinnen zijn geworden die verder niemand snapt.
Ik verkeer zowel uitsluitend in een seculiere omgeving, als je met die ogen naar het 'jargon' kijkt wordt het wel absurd. 'Christus in je hart geboren', men heeft uiteraard geen idee.
Zelf ben ik geen voorstander van het gebruik van deze 'taal', maar als vragensteller dat gebruikt om een gevoel uit te drukken lijkt mij dat prima, toch?
Het antwoord lijkt me voorbehouden aan Ds, en daar wil ik me verder niet mee bemoeien.
Je geestelijke ervaring toetsen aan de Bijbel is prima, maar niet aan een levensbeschrijving, want daar kan je verwarring wel eens vandaan komen. Blijf eens rustig op het Fundament liggen. Daar lig je veilig.
